แรงแค้น พยาบาดไฟร้าย
8.9
เขียนโดย มารุกะ
วันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.32 น.
43 session
130 วิจารณ์
77.36K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 30 เมษายน พ.ศ. 2557 21.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
11) อย่างกับไม่เคนเห็น...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันต่อมา
"อืมมม"เสียงครางของร่างบางดังขึ้นทำให้ร่างสูงที่นอนข้างเตียงทั้งคืนเพื่อคอยเช็ดตัวให้คนป่วยตื่นขึ้น
"นี่เธอ ฟาง"ป๊อปปี้เรียกชื่อคนตัวเล็กที่นอนหลับหันไปมาทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่
"ปะ...ป๊อปปี้"ร่างเล็กเรียกชื่อชายหนุ่มด้วยเสียงแผ่วเบา
"ค่อยๆลุกนะ"ป๊อปปี้ค่อยพยุงฟางให้ลุกขึ้น แล้วดันให้หลังพิงกับหัวเตียง
"ปวดหัวจัง"ฟางพึมพำแล้วนึกย้อนกลับไปที่เหตุการณ์เมื่อคืน เธอถูกมัดท่ามกลางสายฝนแล้วอยู่ๆฟ้าก็ผ่า หลังจากนั้นเธอก็จำอะไรไม่ได้เลย ฟางสำรวจตัวเองแล้วหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อ
"นะ...นี่นายเปลี่ยนเสื้อให้ฉันเหรอO_O"ฟางเงยหน้ามองคนตัวสูง
"อืม ก็ใช่น่ะสิตัวเธอเปียกทั้งตัว ถ้าฉันไม่เปลี่ยนให้มีหวังเธอปอดบวมตายพอดี"ป๊อปปี้ตอบหน้าตาย
"ไอบ้ากาม ไอหื่น ไอลามก ไอคนฉวยโอกาส ไอทุเรศ นายนี่มันเลวจริงๆ"ฟางระเบิดคำด่าใส่ป๊อปปี้จนร่างสูงถึงกับเหวอ
"นี่ยัยบ้า มาด่าฉันทำซากอะไรฮะ คนอุตส่าห์หวังดีถ้าเธอเป็นปอดบวมตายขึ้นมาจะทำยังไงฮะ"ป๊อปปี้ตอกกลับ
"แต่ฉันเป็นผู้หญิงนะ"ฟางพูดแล้วกอดตัวเองไว้
"หึๆ แล้วเธออย่าลืมนะว่าเธอน่ะเป็น...'เมีย'ฉัน"ป๊อปปี้พูดพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์และค่อยเข้าไปหาตัวของฟาง ที่หน้าขึ้นสีแดงระเรื่อ
"แล้ว อะไรๆ ฉันก็เห็นมันมาหมดแล้ว2ครั้งด้วย"ป๊อปปี้พูดแล้วไล่สายตาตามร่างกายของร่างบาง
"อ๊ายยยย ไอป๊อปบ้า นี่แน่ะๆๆ"ฟางตีหมอนใส่หน้าป๊อปปี้รัว
"โอ๊ยๆๆ ยัยบ้าฉันเจ็บนะ"ป๊อปปี้บอกแล้ววิ่งไปทั่วห้อง
"มันสมควรแล้ว นายบังอาจมาปล้ำฉัน!"ฟางพูดแล้ววิ่งไล่ตีหมอนใส่ป๊อปปี้
"ใครปล้ำเธอฮะ ตอนแรกน่ะอาจจะใช่แต่ครั้งที่สองเธอยอมเองนะ"ป๊อปปี้วิ่งหนีฟางต่อ
"อ๊ายยยย ไอบ้า! นี่แน่ะๆๆๆๆ"ฟางกรี๊ดแล้วรัวหมอนใส่ป๊อปปี้
"โว้ย ฉันเจ็บนะ!"ป๊อปปี้โวยลั่นพร้อมกับรวบตัวคนตัวเล็กมาโอบกอดจากด้านหลัง
"หายป่วยแล้วเหรอจ้ะเมีนจ้า ถึงได้มีแรงไล่ตีฉันแบบนี้"ป๊อปปี้พูดอย่างหยอกล้อ
"ปล่อยฉันนะไอหื่น"ฟางโวยวายและดิ้นในอ้อมกอดของป๊อปปี้
"เรียกสามีแบบนี้ไม่ดีเลยนะ ที่รัก"ป๊อปปี้พูดและซุกไซ้ซอกคอหอมจากด้านหลังของร่างบาง
"ปล่อยฉันนะ"ฟางดิ้นไม่หยุด
"ปล่อยก็ได้แต่ของซักฟอดนะ"
จุ๊บบบบบบบบบบ
"O_O"ป๊อปปี้บดริมฝีบางลงมาที่แก้วขาวเนียนนุุ่มของร่างเล็กที่อยู่ในอ้อมกอด ทำให้ฟางหน้าขึ้นสี
"เมียใครหว่าหอมที่ซู้ดดดดด"ป๊อปปี้พูดแล้ววิ่งออกไป
"ไอบ้า!"ฟางตะโกนแล้วปาหมอนใส่หลังป๊อปปี้แล้วตรงไปที่ห้องน้ำแล้วจัดการกับตัวเอง
คู่นี้ไรเตอร์เพิ่มความหวานให้อีกนิดนะคะ
เม้น+โหวตด้วยน้าาาาาาาา
"อืมมม"เสียงครางของร่างบางดังขึ้นทำให้ร่างสูงที่นอนข้างเตียงทั้งคืนเพื่อคอยเช็ดตัวให้คนป่วยตื่นขึ้น
"นี่เธอ ฟาง"ป๊อปปี้เรียกชื่อคนตัวเล็กที่นอนหลับหันไปมาทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่
"ปะ...ป๊อปปี้"ร่างเล็กเรียกชื่อชายหนุ่มด้วยเสียงแผ่วเบา
"ค่อยๆลุกนะ"ป๊อปปี้ค่อยพยุงฟางให้ลุกขึ้น แล้วดันให้หลังพิงกับหัวเตียง
"ปวดหัวจัง"ฟางพึมพำแล้วนึกย้อนกลับไปที่เหตุการณ์เมื่อคืน เธอถูกมัดท่ามกลางสายฝนแล้วอยู่ๆฟ้าก็ผ่า หลังจากนั้นเธอก็จำอะไรไม่ได้เลย ฟางสำรวจตัวเองแล้วหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อ
"นะ...นี่นายเปลี่ยนเสื้อให้ฉันเหรอO_O"ฟางเงยหน้ามองคนตัวสูง
"อืม ก็ใช่น่ะสิตัวเธอเปียกทั้งตัว ถ้าฉันไม่เปลี่ยนให้มีหวังเธอปอดบวมตายพอดี"ป๊อปปี้ตอบหน้าตาย
"ไอบ้ากาม ไอหื่น ไอลามก ไอคนฉวยโอกาส ไอทุเรศ นายนี่มันเลวจริงๆ"ฟางระเบิดคำด่าใส่ป๊อปปี้จนร่างสูงถึงกับเหวอ
"นี่ยัยบ้า มาด่าฉันทำซากอะไรฮะ คนอุตส่าห์หวังดีถ้าเธอเป็นปอดบวมตายขึ้นมาจะทำยังไงฮะ"ป๊อปปี้ตอกกลับ
"แต่ฉันเป็นผู้หญิงนะ"ฟางพูดแล้วกอดตัวเองไว้
"หึๆ แล้วเธออย่าลืมนะว่าเธอน่ะเป็น...'เมีย'ฉัน"ป๊อปปี้พูดพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์และค่อยเข้าไปหาตัวของฟาง ที่หน้าขึ้นสีแดงระเรื่อ
"แล้ว อะไรๆ ฉันก็เห็นมันมาหมดแล้ว2ครั้งด้วย"ป๊อปปี้พูดแล้วไล่สายตาตามร่างกายของร่างบาง
"อ๊ายยยย ไอป๊อปบ้า นี่แน่ะๆๆ"ฟางตีหมอนใส่หน้าป๊อปปี้รัว
"โอ๊ยๆๆ ยัยบ้าฉันเจ็บนะ"ป๊อปปี้บอกแล้ววิ่งไปทั่วห้อง
"มันสมควรแล้ว นายบังอาจมาปล้ำฉัน!"ฟางพูดแล้ววิ่งไล่ตีหมอนใส่ป๊อปปี้
"ใครปล้ำเธอฮะ ตอนแรกน่ะอาจจะใช่แต่ครั้งที่สองเธอยอมเองนะ"ป๊อปปี้วิ่งหนีฟางต่อ
"อ๊ายยยย ไอบ้า! นี่แน่ะๆๆๆๆ"ฟางกรี๊ดแล้วรัวหมอนใส่ป๊อปปี้
"โว้ย ฉันเจ็บนะ!"ป๊อปปี้โวยลั่นพร้อมกับรวบตัวคนตัวเล็กมาโอบกอดจากด้านหลัง
"หายป่วยแล้วเหรอจ้ะเมีนจ้า ถึงได้มีแรงไล่ตีฉันแบบนี้"ป๊อปปี้พูดอย่างหยอกล้อ
"ปล่อยฉันนะไอหื่น"ฟางโวยวายและดิ้นในอ้อมกอดของป๊อปปี้
"เรียกสามีแบบนี้ไม่ดีเลยนะ ที่รัก"ป๊อปปี้พูดและซุกไซ้ซอกคอหอมจากด้านหลังของร่างบาง
"ปล่อยฉันนะ"ฟางดิ้นไม่หยุด
"ปล่อยก็ได้แต่ของซักฟอดนะ"
จุ๊บบบบบบบบบบ
"O_O"ป๊อปปี้บดริมฝีบางลงมาที่แก้วขาวเนียนนุุ่มของร่างเล็กที่อยู่ในอ้อมกอด ทำให้ฟางหน้าขึ้นสี
"เมียใครหว่าหอมที่ซู้ดดดดด"ป๊อปปี้พูดแล้ววิ่งออกไป
"ไอบ้า!"ฟางตะโกนแล้วปาหมอนใส่หลังป๊อปปี้แล้วตรงไปที่ห้องน้ำแล้วจัดการกับตัวเอง
คู่นี้ไรเตอร์เพิ่มความหวานให้อีกนิดนะคะ
เม้น+โหวตด้วยน้าาาาาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ