จำเอาไว้ ! เราไม่เคย 'เลิกกัน :)

9.7

เขียนโดย LegLeg

วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.54 น.

  20 ตอน
  87 วิจารณ์
  30.49K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2557 22.48 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

17)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

      

 

         วันต่อมา...

 

         อืมม ง่ำ ๆ = =' กี่โมงแล้วเนี่ยย...

 

       08:13 OoO !! กรี๊ดดดดด นี่ฉันตื่นสายขนาดนี้เลยเหรอเนี่ยย =[]= ! ป่านนี้คนอื่นๆจะไปเที่ยวถึงไหนแล้วนะ ให้ตายเถอะ ! ว่าแต่... 

 

          โทโมะอยู่ไหน !!

 

           พรึบบ !!

 

         ฉันรีบสะบัดผ้าห่มออกจากเตียงเมื่อมองหาผู้ชายใจร้ายที่ไม่ยอมปลุกฉันแต่เช้า TT แต่แล้ว...

 

         ว่างเปล่า  !! ให้ตายเถอะ ! โทโมะหายไปแล้ว อย่าบอกนะว่าเขาทิ้งให้ฉันอยู่ในห้องคนเดียว ส่วนตัวเองไปเที่ยวคนเดียวน่ะ TT 

 

          โทโมะ... เกลียกแก๊กกกกกกก !!! TOT !!

 

            .

 

            .

 

            .

 

 

           [ Fang' Patr ]

 

          เอ.. จนป่านนี้แล้ว แก้วหายไปไหนของเขาเนี่ย.. เฮ้ออ เลทมาตั้งครึ่งชั่วโมงแล้วนะ เมื่อคืนก็ไม่กลับห้อง.. ให้ตายสิ.. ไปเหลวไหลอยู่ไหนเนี่ย

 

         " มองหาใครเหรอครับฟาง " ป๊อบปี้เดินเข้ามาหาฉัน พร้อมยื่นน้ำในมือให้

 

          "ก็แก้วน่ะสิป๊อบ ป่านนี้ยังไม่ลงมาเลย.. ฟางขอให้อาจารย์พาคนอื่นๆไปก่อน แล้วจะตามไปทีหลัง นี่ก็รอแก้วอยู่เนี่ย" ฉันบอก พรางมองหาแก้วไปด้วย

 

            "ยัยแก้วนี่ไม่ไหวเลยแฮะ - -' ... มัวแต่นอนกกกับไอ้โมะล่ะสิ.. " เหมือนประโยคหลังป๊อบปี้จะพึมพำเบาๆ  ฉันเลยได้ยินไม่ค่อยถนัด กำลังจะอ้าปากถามแต่ทว่า..

 

              "ฟาง... โมะขอคุยด้วยหน่อยสิ " 

 

              "เอ่อ..." ฉันเงยหน้ามองป๊อบปี้เล็กน้อย เขาจึงส่งยิ้มอ่อนโยนออกมา " ค่ะ "

 

            

 

 

           "โมะมีอะไรจะคุยกับฟางเหรอ ?" ฉันถามออกไป เว้นระยะห่างไว้พอสมควร

 

             "คือ... โมะมีเรื่องจะสารภาพ"

 

             ".. ? "

 

             "โมะ... โมะ... เอ่อ... "

 

              "มีอะไรหรือเปล่า.. ? ฟางรอฟังอยู่นะ " 

 

            "ครับ.. โมะรู้สึกว่าโมะรักแก้ว.. โมะขอโทษนะฟาง " โทโมะพูดด้วยสีหน้าสำนึกผิด ก่อนจะก้มหน้าลงไม่กล้าสบตาฉัน

 

              "โทโมะ..."

 

           ฉันค่อยๆระบายยิ้มหวานออกมา ก่อนจะเดินตรงเข้าไปหาโทโมะแล้วจับมือของเขาขึ้นมาเบาๆ โทโมะเงยหน้ามองฉันเล็กน้อย ฉันจึงยิ้มหวานแล้วพูดเสียงใส

 

         "อันที่จริงโทโมะไม่ผิดเลยนะ... ฟางเองก็ผิดเหมือนกัน ฟางเอง...ก็รักคนอื่นเหมือนกัน.."

 

              "ไอ้ป๊อบใช่มั้ย ?..."

 

               "โมะรู้..."

 

               "ใช่ โมะรู้.. รู้ตั้งแต่วันนิทรรศการนั่นแล้วล่ะ "

 

                " !! " รู้ตั้งแต่วันนิทรรศการ... อย่าบอกนะว่าพี่เขารู้เรื่องคืนดูดาวนั่น !

 

            " ^^ ฟางไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นก็ได้ โมะไม่ได้ว่าะอะไรสักหน่อย แต่ยังไงก็... รักกับมันนานๆนะ "

 

                 "ค่ะ.. รักกับแก้วนานๆนะคะ"

 

                "ครับ ^^ หวังว่าเราจะเป็นพี่น้องกันได้นะครับ "

 

                "ฟางก็หวังว่าอย่างนั้นล่ะค่ะ... พี่ชาย :) "

 

                 ในที่สุด... ความรักซับซ้อนพวกนี้จะได้จบๆสักที.. :) เฮ้อออ ต่อจากนี้ขอให้เจอแต่สิ่งดีๆด้วยเถอะ >< '

 

                  

 

                 พระเจ้าคะ... ขอให้สิ่งที่ฟางขอ..ใน คืนนั้น เป็นจริงด้วยนะคะ ♥♥ 

 

[ The End Fang' Petr ]

 


 อยากรู้ว่าฟางขออะไร ติดตามใน.. ตอนพิเศษ PF คืนดูดาว นะคะ :)

 

ปล. เม้นท์ๆ 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา