แผนรักร้ายพิชิตใจนายซุปตาร์

“ขั้นแรก สร้างความโดดเด่นให้เป็นที่น่าจดจำ !!!”

ณ งานเปิดตัวอัลบั้มใหม่ K-otic

“กรี๊ดดดดด  K-otic มาแล้วววว”

“โทโมะ โทโมะ โทโมะ!! อร๊ายยยย หล่อจุงเบยยย”

“เคนตะยิ้มให้ฉันด้วยแหละ >O<”

“ป๊อปปี้ทำผมเท่มากเบยยยย”

“วันนี้เขื่อนใส่เสื้อแบะอกด้วยยย เขามีกล้ามด้วยแหละ ♥”

“วันนี้จงเบถอดแว่นอ่า  หล่อมากกกกดูดีฝุดๆ >///<”

โอ๊ยยย หนวกหูเป็นบ้า  ยัยพวกนี้ทำไมต้องมาตะโกนโหวกเหวกข้างหูฉันด้วยเนี่ย   โอ๊ย! นั่น พวกเขากำลังใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว ฉันอุตส่าห์ไปจ้างร้านทำแผ่นป้ายแฟนคลับของ K-otic ขนาดใหญ่ยักษ์แบบม้วนเก็บได้มาตั้งห้าพันบาท ฉันจะไม่ยอมเสียเงินโดยเปล่าประโยชน์เด็ดขาด(แก้วคิดในใจ)

“พี่คะๆ รบกวนอะไรหน่อยได้มั้ยคะ”แก้วสะกิดร่างบึกบึนรุ่นไลต์ฟลายเวตที่ยืนอยู่ข้างๆอย่างกลัวๆกล้าๆ

ขวับ~

“มีอะไรหรอฮ้า...คุณน้อง พูดมาไวๆ เดี๋ยวคุณพี่จะหันไปถ่ายรูปโทโมะต่อ หล่อจังฮู้ กรี๊ดๆๆๆ”

“คือว่าน้องทำป้ายแผ่นป้ายแฟนคลับของ  โทโมะ มานะคะ แต่ถ้าชูตรงนี้มันต้องไม่เด่นแน่ๆ อยากให้คุณพี่สุดสวยยกตัวคุณน้องขึ้นไปสูงๆหน่อยได้มั้ยคะ คิดซะว่าทำเพื่อเจไนท์นะคะคุณพี่สุดสวยขา พลีสสสส” แก้วอ้อนคนตรงหน้าสุดฤทธิ์

“ว่าไงนะยะ” คุณพี่กระเทยควายขมวดคิ้ว “ให้ยกตัวเธอขึ้นไปน่ะเหรอ”

“ค่ะ นะคะ นี่ไงแผ่นป้าย ม้วนมาอย่างดีเลย แค่กดปุ่ม ฟึ่บเดียวก็จะขยายแผ่นโตเท่าฝาบ้าน รับรองว่าโทโมะเขาจะต้องมองมาที่เราสองคนแน่ๆ แล้วถ้าเขาหันมาเห็นหน้าพี่ เขาอาจจะปิ๊งพี่ก็ได้นะคะ” แก้วออดอ้อน

“เออ ก็ได้! เผื่อโทโมะจะสังเกตเห็นฉันเหมือนกัน ฮิๆๆๆๆๆ” คุณพี่กระเทยหัวเราะอย่างสะใจ

“งั้นยกเลยค่ะพี่  เร็วเข้า พวก K-otic กำลังเดินทางมาทางนี้แล้ว”   

“โอเช จัดให้”  คุณพี่กระเทยยกตัวฉันขึ้นเหนือหัวอย่างง่ายดาย  ฉันอยู่สูงกว่าคนอื่นๆแล้ว พวกเขากำลังเดินมาใกล้ในระยะสิบเมตรแล้วด้วย ตอนนี้ล่ะ กดปุ่ม!!!

ฟึ่บ!!

โงนเงน โงนเงนนน~

“พี่คะ จับแน่นๆหน่อยสิคะ คุณน้องจะร่วงแล้วนะ”

“ใจเย็นสิฮ้าคุณน้อง  ตัวคุณน้องก็ใช่จะเบาๆนะคะ แถมป้ายั่นก็ใหญ่เบ้อเริ่มเทิ่มเกินไป คอคุณพี่จะหักอยู่แล้วค่า โทโมะก็เดินช้าเหลือเกิน เมื่อไหร่จะผ่านมาเห็นล่ะค่ะเนี่ย อุ๊ย! ว้าย! นังคนข้างหลังอย่าเบียดสิยนะ อย่าเบี๊ยดดด” กระเทยร้องโวยใส่คนข้างหลัง

“กรี๊ดดดด โทโมะ โทโมะเดินมาทางนี้แล้วว”เสียงเด็กนักเรียนติ่งหูข้างหลังกรี๊ดกร๊าด

“หล่องจังเลย K-otic หล่อที่สุดในโลก”เสียงสก๊อยผมสีแดงแจ๊ดตะโกนลั่น

“อย่าเบียดมาสิยะ ฉันจะล้มแล้ววว” เสียงพี่กระเทยคนที่แบกฉัน

“พี่อย่าล้มนะคะพี่ เกาะรั้วไว้ โทโมะจะหันมาแล้ว เขากำลังหันมาแล้ว เขาหันมามองเราแล้วว”

“ใครเหยียบเท้าฉันนนน ใครเหยียบ อย่าเบียดมาสิยะ กรี๊ดดด” เสียงพี่กระเทยยังร้องไม่หยุด

“พี่! อดทนไว้นะคะ อีกนิดเดียวเท่านั้น” สายตาของฉันจับจ้องไปที่โทโมะซึ่งกำลังเงยหน้ามองขึ้นมาทางฉันพอดีเด๊ะ เขาคงสะดุดตาแผ่นป้ายของฉันอย่างหนัก เพราะถึงกับชะงักฝีเท้าไปเลย

“ไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยย”

ฟิ้ววว~~

“กรี๊ดดดดดดดดด ={}=”

ร่างของแก้วถูกเหวี่ยงลงจากร่างของพี่กระเทยมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ร่อนลงมาอย่างสวยงามพร้อมแผ่นป้ายยักษ์แผ่นนั้น O_O ข้ามแนวรั้วกั้นอาณาเขตศิลปิน ทะลุเข้าไปยังจุดพรมแดงที่พวก K-otic กำลังหยุดยืนตะลึงงันอยู่  โทโมะมองฉันตาค้าง และรู้สึกได้ว่าสายตาของเราใกล้ขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดก็...

โครม!!!

ซะ...ซวยแล้ววววววว TOT

อาจจะสั้นไปหน่อยนะคะ 

คอมมีปัญหานะคะ

พรุ่งนี้จะพยายามอัพให้ยาวววววๆๆๆๆ

ขอบคุณน้าค้าาาา