ความรักที่มีมันยังเหมือนเดิม(SF)
เขียนโดย 
jaja_kulapa
วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.04 น.
แก้ไขเมื่อ 14 มีนาคม พ.ศ. 2557 16.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) ..................
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ฟาง ป็อปว่าฟางกำลังเข้าใจผิด”
“ใครกันแน่ที่ผิด”
“ฟางอย่ามาหาเรื่องป็อปนะ”
“ฟางไม่ได้หาเรื่อง ก็แค่พูดความจริง ทำไมรับไม่ได้เหรอป็อป”
“ฟาง ป็อปว่าเราใช้อารมณ์มากเกินไปแล้วนะ”
“ใช่ฟางมันใช้อารมณ์ ไม่เหมือนพิมนิที่ใช้แต่เหตุผล ฟางมันไม่ดีเหมือนพิมนิ”น้ำตาของฟางเริ่มไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้าง เมื่อพูดถึงผู้หญิงคนนี้ เธอเป็นคนทำให้ความสัมพันธ์ของเขาและเธอต้องสั่นคลอน
“อย่าพูดถึงคนอื่นสิฟาง”
“ฟางแตะพิมไม่ได้เลยใช่มั้ย”
“ไปกันใหญ่แล้วฟาง” เขาพยายามพูดเกลี่ยกล่อมให้ฟางเย็นลง
“ป็อปไม่รักฟางแล้วใช่มั้ย ใช่มั้ย”
“ฟาง ป็อปรักฟาง โอเคนะป็อปรักฟาง ใจเย็นๆนะฟาง”
“ฮือๆ ป็อปรักแต่พิม”
“ฟังป็อปสิฟาง ป็อปรักฟาง รักฟางคนเดียว ได้ยินมั้ยฟาง”
“รักฟางคนเดียวนะ”
“รักตลอดไปฟาง รักตลอดไป”
รักกันมากใช่มั้ยพวกมึง!!!
“ป็อป ป็อปขา น้องฟางเป็นยังไงบ้างคะ”
“ไม่เป็นอะไรมากหรอกครับ เอ่อ..ผมขอตัวนะครับ”
“โอ๊ย”เธอล้มลงไปกองกับพื้น
“เป็นอะไรครับ พิม”
“วูบนิดหน่อยน่ะคะ ไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ ป็อปไปเถอะ”
“ผมว่าไปห้องพยาบาลดีกว่ามั้ยครับ”
“แต่ป็อปรีบไม่ใช่เหรอค่ะ”
“ไมเป็นไรครับ”ป็อปปี้ประคองพิมขึ้นลุกยืน
“โอ๊ย” พิมทรุดตัวแล้วเอาแขนเกี่ยวคอป็อปปี้ไว้”
“พิม” กลายเป็นว่าตอนนี้เขาทั้งสองคนกอดกันและเหมือนกำลังจะจูบกันอยู่
“ป็อป”หญิงสาวอีกคนยืนมองการกระทำของทั้งสองก่อนจะวิ่งออกไปทั้งน้ำตา
“ฟาง ฟาง” ป็อปปี้รีบปล่อยมือออกจากตัวพิมแล้ววิ่งไปหาฟาง
“หึ ถ้าฉันไม่ได้ป็อปปี้ ใครก็ไม่ได้ทั้งนั้น!!”
“ฟาง ฟาง ฟาง”ชายหนุ่มตะโกนเรียกหญิงสาว แต่ก็ไม่มีท่าทีได้ยินเสียงตอบกลับ เขาทรุดตัวลงกองกับพื้นอย่างหมดแรง ทำไมเธอถึงไม่ยอมฟังเหตุผลของเขาบ้าง
“ป็อป ทำไมต้องทำกับฟางแบบนี้”เธอมองสร้อยที่มีล๊อกเก็ตห้อยอยู่ สลักคำว่า “PF FOREVER” เขาให้เธอตอนวันเกิดของเธอและมันคงไม่มีอีกแล้ว......
เวลาผ่านไปรวดเร็ว แต่ทว่าช้าสำหรับคนบางคน ป็อปปี้
“ฟาง มันไม่ได้เป็นอย่างที่ฟางคิดนะ พิมเขาจะล้มป็อปเลยเข้าไปช่วยแค่นั้น ฟางเข้าใจป็อปหน่อยสิ”
“............”
“ฟางมองหน้าป็อปสิฟาง อย่าเงียบสิฟาง ให้อภัยป็อปนะ ป็อปรักฟางจริงๆนะฟาง”
“...........”
“ฟางป็อปรักฟางจริงๆนะ ฟาง ฮึกๆ”น้ำตาลูกผู้ชายไหลรินออกมาอย่างไม่อายใคร ผิดกับฟางที่ทำสีหน้าเรียบเฉยไม่รู้สึกอะไร
“...........”
“ป็อปขอโทษฟาง กลับมาได้มั้ย กลับมานะฟาง อย่าทิ้งป็อปไว้คนเดียวสิฟาง”
บัดนี้เขานั่งอยู่หน้ารูปภาพและโลงศพ ของเธอผู้เป็นที่รักของเขา ที่จากไปและไม่มีวันได้กลับมา....................
“ป็อปรักฟางนะ รักตลอดไป”
“ฟางก็รักป็อปนะ รักตลอดไป” เสียงแผ่วเบาคลายลมเย็นๆพัดผ่านไป ทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าเธอไม่ไปไหน และจะอยู่กับเขาตลอดไป.........................
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
