ปมรักในใจ

 
"กรี๊ดดดดดด~~"
 
ฉันกรี๊ดออกมาดังลั่นหลังจากโดนโทโมะโยนลงไปในอ่างอาบน้ำ ตอนนี้เสื้อผ้าฉันเปียกหมดแล้ว ไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนด้วย
 
ฮรือออ....  รู้มั้ย ชุดนี้มันชุดโปรดฉันเลยนะ ตาบ้าาา ToT
 
"อ้าวๆ แค่นี้ก็ต้องร้องไห้เลยอ่อ ขี้แยจริงๆ"
 
" ToT " 
 
ฮือ... อย่าให้ฉันได้คืนนายมั่งก็แล้วกันนนน จำไว้เลย โป้งงงง!!
 
"โอ๋ๆ ไม่ร้องนะไม่ร้อง ฮ่าๆๆๆ"
 
อีตาโทโมะยืนหัวเราะสะใจอยู่ข้างๆอ่าง คงจะสะใจมากสินะ! ที่แกล้งฉันได้
 
"ว่าไง จำเรื่องเมื่อคืนได้ยัง จำได้มั้ยว่าไปก่อวีรกรรมอะไรไว้ !"
 
อะไรวะ! ถามแต่เรื่องเมื่อคืนอยู่นั่นแหละ ใครจะไปจำได้วะ! แค่เมื่อคืนกลับบ้านมาได้ไง ยังไม่รู้เลย -3-
 
"จำไม่ได้โว้ยยยยยยยย"
 
"หึ! จำไม่ได้งั้นหรอ...? เอาหัวมุดน้ำอีกซักทีดีม่ะ? จะได้จำได้ "
 
เขาไม่รอช้า ก้มมากดไหล่ฉันทันที!
 
เห้ยยยย อย่านะ!  ม๊าาาาา~~ ช่วยแก้วโด้ยยยยย
 
ก๊อก ก๊อก...
 
"แก้ว อยู่ข้างในใช่มั้ยลูก? เมื่อกี้เสียงแก้วใช่มั้ย? เป็นอะไรหรือเปล่า?"
 
ม๊ายิงคำถามใส่รัวๆ แต่ก็..ขอบพระคุณคะม๊าาา ถ้าม๊าไม่มาขัดจังหวะป่านนี้ฉันโดนตาโทโมะจับหัวมุดน้ำแน่ๆ
 
ในระหว่างที่โทโมะมัวแต่สนใจแต่ประตูอยู่นั้น ฉันก็รีบผลักเขาอย่างแรง หวังว่าเขาคงจะไม่เจ๊บนะ ถึกอยู่แล้วนี่.. ฉันไม่รอช้า วิ่งไปเปิดประตูห้องน้ำออก เจอม๊ากับป้าโมกิอยู่หน้าประตูพอดี
 
"ม๊า.. แก้วอยากกลับบ้าน T-T"
 
ฉันบีบน้ำตาเล็กน้อยยย เรียกความน่าสงสารบวกกับเสื้อผ้าที่เปียกโชกของฉัน เพื่อที่ม๊ากับป๊าโมกิจะได้คิดว่าโทโมะทำมิดีมิร้ายฉัน จากนั้นม๊าก็จะได้ไม่ให้ฉันหมั้นกับหมอนี่อีก 555555
 
แก้ว! แกนี่ฉลาดจริงๆ
 
"เดี๋ยวจ่ะๆ แก้วทำไมเสื้อผ้าหนูเปียกอย่างนี้ล่ะลูก?"
 
"ก็โทโมะนะสิคะ อยู่ดีๆเขาก็จับหนูโยนลงไปในอ่าง หนูขอร้องเขาแล้วก็ไม่ฟัง ฮือออออออออ "
 
"ตายแล้ว ตาโทโมะนี่ละก็"
 
เป็นไปตามแผน เดี๋ยวม๊าก็ต้องโกรธ พอโกรธพาฉันกลับบ้าน พอกลับบ้านก็ถามฉันว่าเป็นอย่างไรบ้าง พอฉันใส่สีตีใข่นิดๆ ม๊าก็จะโมโหแล้วก็ยกเลิก 
 
555 แก้วใจ! เธอฉลาดอีกแล้วนะ
 
"มล! ฉันว่านะ เธอพาหนูแก้วกลับบ้านไปก่อนละกันนะ เดี๋ยวจะไม่สบายเอาซะก่อน"
 
"โอเคๆ ได้ๆ"
 
ตามแผนนนนนนนนนน 5555
 
….…….........................…......................................................
 
คฤหาสน์ศิริมงคลสกุล
 
ตอนนี้ ฉันก็เปลี่ยนเสื้อป้าเรียบร้อยแล้ว 55 ตอนที่อยู่บนรถฉันแอบเห็นแม่โมโหหน่อยๆด้วย ไม่รู้ว่าป่านนี้อีตาโทโมะจะเป็นยังไงบ้างน้าาาา คงจะโดนป้าโมกิเทศน์จนน้ำไหลไฟดับ ไม่งั้นก็โดนยึด่บัตรเครดิต ยึดรถ ยึดคอนโด กักขังไว้ในบริเวณ 555 
 
แค่คิดก็สะใจแล้วววว :D
 
ลงไปหาม๊าดีกว่า ป่านนี้คงจะโมโห โมโห แล้วก็โมโหแน่ๆเบยยยย
 
ลั๊นลา ลั๊นลา ~~ (คิดซะว่ามันเป็นเพลง)
 
ระหว่างที่ฉันจะเข้าไปหาม๊าในห้องนั่งเล่น ฉันก็เห็นม๊าคุยโทรศัพท์กับใครไม่รู้ สงสัยจะเป็นป้าโมกิแน่ๆเลยยยย คิคิ ฉันเลยหาที่แอบฟังแถวนั้นไปก่อน แล้วเงี่ยหูแอบฟังเล็กน้อย :3
 
"โมกิ..."
 
คุยกับป้าโมกิจริงๆด้วย ต้องคุยเรื่องที่จะยกเลิกการหมั้นแน่เลย ไม่เสียแรงที่บีบน้ำตา
 
"ฉันละเสียดายจริงๆ"
 
เสียดาย? เสียดายอะไรอ่ะม๊า
 
"เราไม่น่าไปขัดจังหวะสองคนนั้นจริงๆเลย.."
 
ขัดจังหวะ? ไม่นะม๊า ถูกจังหวะจะตายไป!
 
"ถ้าโทโมะกับแก้วสะมะกิ๊งกุงไก่กัน เราก็จะได้มีข้ออ้างให้ตาโทโมะรับผิดชอบไง จากนั้นก็เลื่อนงานหมั้นให้เร็วขึ้น.."
 
สะมะกิ๊งกุงไก่? เลื่อนงานหมั้นให้เร็วขึ้น? ม๊าาาา..มันไม่โอเคนะม๊าา ToT
 
"แล้วเราก็จะได้อุ้มหลานไวด้วยยยยย.."
 
อุ้มหลาน? เพ้ออะไรเนี่ยม๊าาาา กลัวออกมาลูกเป็นสัตว์ประหลาดอ่ะม๊า 
 
"แหมมม.. โมกิ! ฉันก็นึกว่าแก้วลื่นพื้นก้องน้ำแล้วหัวโขกโถส้วมนะสิ ใครจะรู้ว่าโทโมะก็อยู่ในนั้นด้วย ก็แหมมมม.."
 
เป็นอุบัติเหตุที่อนาถมาก! 
 
"แค่นี้ก่อนนะ โมกิ เดี๋ยวฉันจะขึ้นไปดูแก้วซะหน่อย "
 
โอ๊ะ! ม๊าวางสายแล้ว ตายๆทำไงดีล่ะ 
 
วิ่งไปอยู่บนห้องล่ะกัน ฟิ๊ววววว~~ใส่ตีนหมาวิ่งสุดชีวิตตตต