ปมรักในใจ

-

เขียนโดย OriginalGirl

วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 11.40 น.

  4 ตอน
  11 วิจารณ์
  9,260 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 มีนาคม พ.ศ. 2557 13.39 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) เรื่องวุ่นๆ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

"กรี๊ดดดดดด~~"

 

ฉันกรี๊ดออกมาดังลั่นหลังจากโดนโทโมะโยนลงไปในอ่างอาบน้ำ ตอนนี้เสื้อผ้าฉันเปียกหมดแล้ว ไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนด้วย

 

ฮรือออ....  รู้มั้ย ชุดนี้มันชุดโปรดฉันเลยนะ ตาบ้าาา ToT

 

"อ้าวๆ แค่นี้ก็ต้องร้องไห้เลยอ่อ ขี้แยจริงๆ"

 

" ToT " 

 

ฮือ... อย่าให้ฉันได้คืนนายมั่งก็แล้วกันนนน จำไว้เลย โป้งงงง!!

 

"โอ๋ๆ ไม่ร้องนะไม่ร้อง ฮ่าๆๆๆ"

 

อีตาโทโมะยืนหัวเราะสะใจอยู่ข้างๆอ่าง คงจะสะใจมากสินะ! ที่แกล้งฉันได้

 

"ว่าไง จำเรื่องเมื่อคืนได้ยัง จำได้มั้ยว่าไปก่อวีรกรรมอะไรไว้ !"

 

อะไรวะ! ถามแต่เรื่องเมื่อคืนอยู่นั่นแหละ ใครจะไปจำได้วะ! แค่เมื่อคืนกลับบ้านมาได้ไง ยังไม่รู้เลย -3-

 

"จำไม่ได้โว้ยยยยยยยย"

 

"หึ! จำไม่ได้งั้นหรอ...? เอาหัวมุดน้ำอีกซักทีดีม่ะ? จะได้จำได้ "

 

เขาไม่รอช้า ก้มมากดไหล่ฉันทันที!

 

เห้ยยยย อย่านะ!  ม๊าาาาา~~ ช่วยแก้วโด้ยยยยย

 

ก๊อก ก๊อก...

 

"แก้ว อยู่ข้างในใช่มั้ยลูก? เมื่อกี้เสียงแก้วใช่มั้ย? เป็นอะไรหรือเปล่า?"

 

ม๊ายิงคำถามใส่รัวๆ แต่ก็..ขอบพระคุณคะม๊าาา ถ้าม๊าไม่มาขัดจังหวะป่านนี้ฉันโดนตาโทโมะจับหัวมุดน้ำแน่ๆ

 

ในระหว่างที่โทโมะมัวแต่สนใจแต่ประตูอยู่นั้น ฉันก็รีบผลักเขาอย่างแรง หวังว่าเขาคงจะไม่เจ๊บนะ ถึกอยู่แล้วนี่.. ฉันไม่รอช้า วิ่งไปเปิดประตูห้องน้ำออก เจอม๊ากับป้าโมกิอยู่หน้าประตูพอดี

 

"ม๊า.. แก้วอยากกลับบ้าน T-T"

 

ฉันบีบน้ำตาเล็กน้อยยย เรียกความน่าสงสารบวกกับเสื้อผ้าที่เปียกโชกของฉัน เพื่อที่ม๊ากับป๊าโมกิจะได้คิดว่าโทโมะทำมิดีมิร้ายฉัน จากนั้นม๊าก็จะได้ไม่ให้ฉันหมั้นกับหมอนี่อีก 555555

 

แก้ว! แกนี่ฉลาดจริงๆ

 

"เดี๋ยวจ่ะๆ แก้วทำไมเสื้อผ้าหนูเปียกอย่างนี้ล่ะลูก?"

 

"ก็โทโมะนะสิคะ อยู่ดีๆเขาก็จับหนูโยนลงไปในอ่าง หนูขอร้องเขาแล้วก็ไม่ฟัง ฮือออออออออ "

 

"ตายแล้ว ตาโทโมะนี่ละก็"

 

เป็นไปตามแผน เดี๋ยวม๊าก็ต้องโกรธ พอโกรธพาฉันกลับบ้าน พอกลับบ้านก็ถามฉันว่าเป็นอย่างไรบ้าง พอฉันใส่สีตีใข่นิดๆ ม๊าก็จะโมโหแล้วก็ยกเลิก 

 

555 แก้วใจ! เธอฉลาดอีกแล้วนะ

 

"มล! ฉันว่านะ เธอพาหนูแก้วกลับบ้านไปก่อนละกันนะ เดี๋ยวจะไม่สบายเอาซะก่อน"

 

"โอเคๆ ได้ๆ"

 

ตามแผนนนนนนนนนน 5555

 

….…….........................…......................................................

 

คฤหาสน์ศิริมงคลสกุล

 

ตอนนี้ ฉันก็เปลี่ยนเสื้อป้าเรียบร้อยแล้ว 55 ตอนที่อยู่บนรถฉันแอบเห็นแม่โมโหหน่อยๆด้วย ไม่รู้ว่าป่านนี้อีตาโทโมะจะเป็นยังไงบ้างน้าาาา คงจะโดนป้าโมกิเทศน์จนน้ำไหลไฟดับ ไม่งั้นก็โดนยึด่บัตรเครดิต ยึดรถ ยึดคอนโด กักขังไว้ในบริเวณ 555 

 

แค่คิดก็สะใจแล้วววว :D

 

ลงไปหาม๊าดีกว่า ป่านนี้คงจะโมโห โมโห แล้วก็โมโหแน่ๆเบยยยย

 

ลั๊นลา ลั๊นลา ~~ (คิดซะว่ามันเป็นเพลง)

 

ระหว่างที่ฉันจะเข้าไปหาม๊าในห้องนั่งเล่น ฉันก็เห็นม๊าคุยโทรศัพท์กับใครไม่รู้ สงสัยจะเป็นป้าโมกิแน่ๆเลยยยย คิคิ ฉันเลยหาที่แอบฟังแถวนั้นไปก่อน แล้วเงี่ยหูแอบฟังเล็กน้อย :3

 

"โมกิ..."

 

คุยกับป้าโมกิจริงๆด้วย ต้องคุยเรื่องที่จะยกเลิกการหมั้นแน่เลย ไม่เสียแรงที่บีบน้ำตา

 

"ฉันละเสียดายจริงๆ"

 

เสียดาย? เสียดายอะไรอ่ะม๊า

 

"เราไม่น่าไปขัดจังหวะสองคนนั้นจริงๆเลย.."

 

ขัดจังหวะ? ไม่นะม๊า ถูกจังหวะจะตายไป!

 

"ถ้าโทโมะกับแก้วสะมะกิ๊งกุงไก่กัน เราก็จะได้มีข้ออ้างให้ตาโทโมะรับผิดชอบไง จากนั้นก็เลื่อนงานหมั้นให้เร็วขึ้น.."

 

สะมะกิ๊งกุงไก่? เลื่อนงานหมั้นให้เร็วขึ้น? ม๊าาาา..มันไม่โอเคนะม๊าา ToT

 

"แล้วเราก็จะได้อุ้มหลานไวด้วยยยยย.."

 

อุ้มหลาน? เพ้ออะไรเนี่ยม๊าาาา กลัวออกมาลูกเป็นสัตว์ประหลาดอ่ะม๊า 

 

"แหมมม.. โมกิ! ฉันก็นึกว่าแก้วลื่นพื้นก้องน้ำแล้วหัวโขกโถส้วมนะสิ ใครจะรู้ว่าโทโมะก็อยู่ในนั้นด้วย ก็แหมมมม.."

 

เป็นอุบัติเหตุที่อนาถมาก! 

 

"แค่นี้ก่อนนะ โมกิ เดี๋ยวฉันจะขึ้นไปดูแก้วซะหน่อย "

 

โอ๊ะ! ม๊าวางสายแล้ว ตายๆทำไงดีล่ะ 

 

วิ่งไปอยู่บนห้องล่ะกัน ฟิ๊ววววว~~ใส่ตีนหมาวิ่งสุดชีวิตตตต

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา