รอยรัก ตีตราเถื่อน
7.7
เขียนโดย ▪º○•●◇◇◆◆☆☆wine▪º○•◇◇◆◆☆☆
วันที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 11.17 น.
15 session
78 วิจารณ์
24.64K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 15 มีนาคม พ.ศ. 2557 12.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
13) จัดหนัก เป็นไปตามแผน พี่ก็แค่ นางบำเรอ ชั่วคราว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความห้องนอน ของ แก้วใจ ใน คฤหาสน์ ไทยยานนท์
แก้วใจค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมา ก็พบกับ ชายหนุ่ม อย่างโทโมะ ที่มีใบหน้าแดงกล่ำ
และ พึ่งเดินมาถึงห้องของแก้ว ยิ่งมองไปรอบ ๆ ห้องของหญิงสาว ชายหนุ่มก็ยิ่งโกรธจัด
ก่อนจะจัดการปิดประตู และล็อคห้องพร้อมถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว และ
กระโดดคร่อมทับเรือนร่างของแก้วพร้อมยกขาแก้วขึ้นพาดบ่าแกร่ง ก่อนที่หญิงสาวจะ
พูดว่า
แก้วใจ // : โทโมะ !! ใจเย็น ๆ นะ พี่กับพี่ไมค์ เราไม่ได้ มี กรี๊ด ฮึก ฮือ !! แก้วที่พยายาม
จะพูดให้โทโมะรับรู้ความจริง จากปาก ของเธอ ถึงกับต้อง น้ำตาไหล พรากอาบสองแก้ม
สวยอย่างหนัก เมื่อโทโมะ กระแทรกแกนกลาง และดูดเม้มอกสวยของเธออย่างไม่หยั้ง
และเพิ่มแรงอย่างหนัก แถมชายหนุ่มยังพูดว่า
โทโมะ // : อืม !! อืม !! มีอะไรกับพี่ผมอย่างหนักมาและนิ จะมีกับผมอีกซักคนก็ไม่ผิด
ใช่ไหม นางบำเรอ !! โทโมะกระแทรกแกนกลางใส่ขาสวยที่พาดบ่าของแก้วอย่างรุณแรง
และดูดเม้ม อกสวย ของแก้ว อย่าง ไม่หยั้ง จน แก้ว และเขาถึงฝั่งฝัน ไปหลายต่อหลาย
รอบ และ ไม่ยอมให้แก้วได้นอนพักผ่อน เลย จนกระทั่ง ผ่านไปวันที่สี่ แก้วก็ถูกโทโมะ
โยนลงมาจากเตียงมากองที่พื้นห้อง หญิงสาวค่อย ๆ ลุกขึ้นใช้ผ้าขนหนูคลุมกายสวยแล้ว
เดินกะเพรก ไป ทั้งที่ขาโชกเลือดอย่างหนัก อก เขียวช้ำ เอา มาก ๆ และตามเนื้อตัวก็มี
รอยแดงจ้ำ และช้ำอย่างหนัก เพราะฝีมือของคนที่หลับอยู่ ก่อนที่หญิงสาวจะจัดการ
อาบน้ำ และแต่งตัว ในชุดเดรสสีดำ แล้วถอดแหวนไว้กับจดหมายที่เขียน ก่อนจะนั่งรถ
ออกไปที่สะพานพุทธ พร้อมปีนออกไป ร้องไห้อย่างหนัก โทโมะเมื่อเห็นจดหมายก็รีบอ่าน
และ อาบน้ำ แต่งตัว พร้อมเปิดทีวี เอาไว้ก็เห็นคนล้อมรอบจะช่วยห้ามแก้วใจตัวเอง ก็รีบ
ขับรถไ ไม่ให้โดดลง ไป แต่แล้วแก้วใจก็ยิ้มเบา ๆ แม้เธอจะต้องตาย แต่ก่อนเธอจะตายก็
ได้ร่วมรัก กับโทโมะ เมื่อเห็นโทโมะพึ่งมาถึง เธอก็กระซิบที่หูเขาว่า ลาก่อน ยอดรัก ก่อน
จะหอมแก้มโทโมะเบา ๆ แล้ว ตัดสินใจ โดดลงไปในน้ำลึกและเชี่ยวต่อหน้าต่อตาโทโมะ
ทันที หญิงสาวค่อย ๆ จมลงไปใต้น้ำลึก ส่วนโทโมะเองก็รีบลงจากสะพาน มานั่งทรุดเข่า
และรีบตามนักดำน้ำ มาตามหาร่างแก้ว แต่ก็ไม่พบ เนื่องจากน้ำเชี่ยวมาก บวกกับ ใกล้จะ
มืด จึงต้องหยุดการค้นหา แต่นักดำน้ำพบแค่เพียง สร้อยที่แก้วใส่ไว้ที่คอสวย เป็นคำว่า
Love ToMO แค่นั้น โทโมะกุมมันไว้แน่น พร้อมร้องไห้ทรุดเข่าอยู่ตรงนั้น ไม่ไปไหน จน
ถึงเช้า วันรุ่งขึ้น นักดำน้ำ ก็งมหาร่าง แก้วอีกครั้ง แต่สิ่งที่ทุกคนเห็นก็ทำให้ต้อง วิ่ง
เพราะวิญญาณ ของ แก้ว ที่มีสายใย บาง ๆ อยู่รอบตัว กอดคอโทโมะไว้แน่น พร้อมพูดว่า
แก้วใจ // : ฉันจะไม่ยอมเข้าร่างเด็ดขาด เพื่อให้คุณ ได้สมรักกับคุณจินนี่ ไม่ใช่นางบำ
เรออย่างฉัน ฉันรู้คะ โทโมะ คุณไม่เคยรักฉันเลยแม้แต่นิด แต่ฉันรักคุณ ก็พอแล้ว !! และ
ฉันจะรอจนกว่าร่างของฉัน จะถูกถอดเครื่องช่วยหายใจ จนหมดลมหายใจไปเอง ในอีก
2 - 3 วันนี้ แก้วพูดจบก็หอมปากโทโมะที่เอามือมาจับที่ปากเหมือนมีใครหอมเขาอยู่ และ
ความรักของคนทั้งคู่ก็ทำให้โทโมะเห็นวิญญาณดุ๊กดิ๊กของพี่แก้ว ที่รีบหายตัวขึ้นรถโทโมะ
ไปทันที โดยที่โทโมะ ขึ้นรถตามไป
ตอนหน้า แก้วใจรอดตาย แต่วิญญาณไม่ยอมเข้าร่าง แถมโทโมะ เห็นวิญญาณ แก้วแล้ว
ด้วย ทำไงดี รอ ติดตาม เม้น โหวต
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ