Unexpected เรื่องของเราที่มันไม่ตรงหัวใจ

 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ป๊อป พ่อถามจริงๆเถอะ ทำไมเราถึงอยากแต่งงานกับหนูฟางเพื่อพ่อนักหนาเนี่ย พ่อไม่เคย
เห็นเราเป็นแบบนี้มาก่อนเลยนะ”พ่อของป๊อปปี้ถามลูกชายที่ขับรถไปส่งเขาที่โรมแรม
 
 
 
 
“ก็ผมว่าน้องเค้าก็น่ารักดี เหมือนตุ๊กตาบาร์บี้ผสมลูกแมว”ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ
 
 
 
 
“ใช่หรอป๊อป พ่อจำได้ว่าเราไม่ชอบผู้หญิงแบบนี้ แล้วเราจะแต่งงานเราลืมแคทไปจากใจได้แล้ว
หรอ”คำพูดของพ่อทำให้ป๊อปปี้ชะงัก นิ่งลงไปทันที
 
 
 
 
“เรื่องมันนานแล้ว ผมเองก็ลืมๆไปแล้วเหมือนกันครับพ่อ”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆก่อนจะส่งพ่อที่โรงแรมแล้ว
ขับรถออกไป
 
 
 
 
 
 
“นั่นสินะ เรื่องมันก็ตั้งนานแล้ว ควรจะลืมได้แล้ว”ป๊อปพูดแล้วเอารูปแคทและเขาที่ถ่ายคู่กันใน
กระเป๋าตังยัดใส่ลิ้นชักด้านหน้าในรถทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“หา แต่งงาน”แก้วและทีเจร้องอย่างตกใจเมื่อฟางที่รีบมาหาพวกเขาที่ตลาดของแม่พวกเขา
 
 
 
 
“ก็ใช่น่ะสิ นี่ฟางยื้อมากสุดก็แค่หมั้น แก้ว พี่ทีเจ จะทำยังไงกันดี”ฟางพูดอย่างร้อนใจก่อนจะโผเข้า
กอดแก้วในออฟฟิศที่ตลาด แก้วกอดปลอบฟางทันที
 
 
 
 
 
“เอ้า กอดกันกลางตลาดอีกเยี่ยมเลย คนเค้ามองกันหมดแล้วเนี่ย”ทีเจส่ายหน้าทันที
 
 
 
 
“คุณแก้ว คุณทีเจคะ มีคนมาเป็นลมหน้าตลาดเรา”แม่ค้าวิ่งมาบอกแก้วและทีเจให้รีบไปพาผู้หญิง
คนหนึ่งเข้ามาพักที่ห้องในออฟฟิศพวกเขาทันที
 
 
 
 
“นี่ชั้นเป็นอะไรไปเนี่ย”ผู้หญิงคนนั้นพูดขึ้นเมื่อฟื้นขึ้นมา
 
 
 
 
 
“คุณน้าเป็นลมหน้าตลาดของแก้วน่ะค่ะ สงสัยคุณน้าคงพักผ่อนไม่เพียงพอแน่ๆเลย งั้นเอางี้ คุณน้า
นั่งพักตรงนี้ก่อนนะคะ พี่เล็กเอาน้ำมาให้คุณน้าก่อนเร็ว”แก้วพูดก่อนจะสั่งให้คนของเธอเอาน้ำมาให้
ผู้หญิงคนนั้น
 
 
 
 
 
“เอ๋ คุณน้าเป็นหมอหรอคะ มีพวงกุญแจของโรงพยาบาลเสริมความงามด้วย ที่นี่ฟางชอบเห็นคุณแม่
ชอบไปทำหน้าบ่อยๆ”ฟางชี้ที่กระเป๋าผู้หญิงคนนั้นที่ห้อยพวงกุญแจที่ระลึกจากโรงพยาบาลเสริม
ความงามอันดับ1ของไทย
 
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ ก็เป็นโรงพยาบาลน้านี่จ้ะ ขอบคุณพวกหนูมากนะที่ช่วยน้า ไปทำหน้าที่โรงพยาบาลน้ามั้ยเดี๋ยว
น้าลดให้ราคาพิเศษเลย”ผู้หญิงคนนั้นพูด
 
 
 
“เอ่อ งานนี้แก้วขอบายนะคะ คือแก้วไม่ค่อยถูกกับพวกของสวยๆงามๆ”แก้วพูด
 
 
 
 
 
“อ้าวทำไมล่ะจ้ะ น้าว่าหนูน่ะเป็นคนสวย ถ้าแต่งตัว แต่งหน้านิดๆหน่อยๆนี่ใช้ได้เลยล่ะ”ผู้หญิงคน
นั้นชมแก้ว
 
 
 
 
 
“ผมว่าน้องผมไม่สนใจหรอกครับน้า มันน่ะเป็นทอม โอ๊ยๆ”ทีเจแซวแก้วจึงโดนแก้วซัดไปหลายที ผู้
หญิงคนนั้นถึงกับหัวเราะขำกับความแสบของแก้ว
 
 
 
 
 
“จริงสิ น้าเป็นลมแบบนี้ ลูกชายน้าที่มาด้วยต้องเป็นห่วงแน่ๆเลย”ผู้หญิงคนนั้นพูดก่อนจะโทรศัพท์
แล้วสักพักโทโมะก็รีบวิ่งเข้ามาในออฟฟิศ
 
 
 
 
 
 
“แม่ เป็นยังไงบ้างครับ ผมบอกแล้วไงว่าอย่ามาเดินๆ ทั้งร้อนทั้งคนเยอะ พึ่งออกเวรมาแท้ๆต้อง
นอนพักสิครับ”โทโมะรีบพูดกับแม่ตัวเอง แก้วอ้าปากค้างเมื่อเห็นว่าลูกชายของคุณน้าคนนี้คือโท
โมะ
 
 
 
 
 
“แหม แม่ก็ว่างทั้งทีวันนี้ก็อยากจะทำของโปรดให้เราทานนินา ไม่ต้องมาดุแม่เลยนะ”แม่โทโมะพูด
โทโมะเมื่อเห็นลูกอ้อนของแม่เพียงคนเดียวของเขาก็ถอนหายใจหายเคืองแม่ทันที
 
 
 
 
 
“เอ่อ ยังไงก็ขอบใจเธอมากนะที่ช่วยแม่ชั้นไว้ อ่ะนี่ค่าตอบแทน”โทโมะพูดก่อนจะควักแบงค์พันให้
แก้ว แก้วอ้าปากค้างก่อนจะปัดมือนั้นทิ้ง
 
 
 
 
 
“นี่ชั้นทำไปเพราะชั้นอยากจะช่วย รู้จักมั้ยน้ำใจของเพื่อนมนุษย์น่ะ ไม่ใช่เอาเงินฟาดหัวแบบนี้ ไป
เลย”แก้วว่าโทโมะก่อนจะเดินออกมาจากออฟฟิศอย่างหงุดหงิด ฟางรีบวิ่งตามแก้วออกไปทันที
 
 
 
 
 
“โทโมะน่ะ ทำแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะ”แม่โทโมะตีแชนโทโมะเบาๆและดุ
 
 
 
“ก็ผมไม่รู้จะตอบแทนเค้ายังไงนี่ครับ งั้นเรากลับบ้านดีกว่าเนาะ”โทโมะพูดก่อนจะเดินพาแม่ออกไป
ทันที
 
 
 
 
 
“เห้อ ทำไงดีๆ ชั้นไม่อยากแต่งงาน”ฟางร้องเมื่อนัดกับเขื่อนและแก้วมาดูหนังด้วยกัน ส่วนทีเจต้อง
ไปช่วยงานของแม่
 
 
 
 
 
 
“เอาน่า เพื่อฐานะบ้าน เธอต้องยอมละล่ะฟาง”เขื่อนพูด เพราะถ้าฟางเองไม่แต่งเขาเองก็จะซวยไป
ด้วยเหมือนกัน
 
 
 
 
 
“นี่แต่ชั้นไม่ชอบผู้ชายแบบหมอนั่นจริงๆนะ กล้ามากที่เมื่อวานมาดุชั้นแบบนี้”ฟางพูดอย่างฮึดฮัด
เพราะแม่ยังไม่เคยดุเธอแล้วนี่เป็นใครทำไมถึงกล้าทำแบบนี้กับเธอ
 
 
 
 
 
“เอาน่าๆ ก็หมั้นไปก่อนก็ได้ ยอมๆทำให้แม่เธอเถอะ เออ นี่เห็นว่านัดกับพวกครอบครัวนายป๊อปปี้
เย็นนี้นิ นี่ก็บ่ายละ เรากลับกันมั้ย เดี๋ยวต้องไปส่งแก้วอีก”เขื่อนถาม
 
 
 
 
 
“ไม่ ฟางเปลี่ยนใจละ ฟางว่าเย็นนี้ ฟางจะพาแก้วไปทานข้าวเย็นกับฟางที่บ้าน”ฟางพูดจบก็คล้อง
แขนแก้วทันที เขื่อนและแก้วมองหน้ากันทันที
 
 
 
 
 
 
“ยิ้มหวานแบบนี้ต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ”เขื่อนพูดพลางส่ายหน้า ก่อนจะเดินเที่ยวกับฟางแล้วกลับบ้าน
มาประมาณ4โมง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรกัน เย็นนี้เรามีทานข้าวกับครอบครัวป๊อปปี้นะ ยังจะพาหนูแก้วมาอีกหรอฟาง”คุณหญิงตกใจ
เมื่อเห็นฟางเดินคล้องแขนแก้วที่แต่งตัวคล้ายผู้ชายเดินเข้ามาในบ้าน เขื่อนมองคุณหญิงประมาณว่า
บอกแล้วแต่ฟางไม่ยอม
 
 
 
 
 
“ก็จะมาหมั้นกันไม่ใช่หรอคะก็ต้องมีพยานรักสิคะ เวลาหมั้นถึงจะมีคนรับรู้”ฟางพูดแล้วมองแก้วที่
ยิ้มด้วยสายตาหวานเยิ้มจนคุณหญิงแทบจะเป็นลม
 
 
 
 
 
“ก็ดีนะครับ เพราะผมเองก็เตรียมเพื่อนของผมมาเป็นพยานการหมั้นเย็นนี้เหมือนกัน”ป๊อปปี้พูดแล้ว
เดินออกมาพร้อมกับพ่อของเขายืนข้างคุณหญิง
 
 
 
“นี่ นายมาที่นี่ได้ยังไงกัน”ฟางพูดอย่างไม่พอใจ
 
 
 
 
 
“อีกไม่กี่ชั่วโมงนี้เราก็จะเป็นคู่หมั้นกันแล้ว จะแปลกตรงไหนที่ผมอยากจะมาเตรียมการหมั้นนี้ให้ดีๆ
ใช่มั้ยครับคุณแม่”ป๊อปปี้หันไปพูดกับคุณหญิงอย่างสนิทสนม ฟางอ้าปากค้างที่เห็นแม่ตัวเองเทค
แคร์ป๊อปปี้ดีจนหน้าหมั่นไส้
 
 
 
 
 
“ขอโทษนะป๊อป พอดีมัวแต่ไปรับยัยเฟย์ที่ห้างอ่ะเลยมาช้า”โทโมะขับรถเข้ามาแล้วเดินเข้ามาในบ้า
นพร้อมเฟย์
 
 
 
 
 
“นะนาย จริงสิ คุณแม่คะ คิดดีๆนะคะที่จะให้ฟางแต่งงานกับผู้ชายคนนี้ ในเมื่อ ผู้ชาย2คนนี้เค้าเป็น
แฟนกัน”แก้วเห็นโทโมะเดินเข้ามาก็นึกถึงตอนที่งานวันเกิดเจฟก็รีบพูดเพื่อช่วยเพื่อน
 
 
 
 
 
“นี่เธอหึงฟางมากถึงขั้นพูดเรื่องไร้สาระแบบนี้เลยหรอ”โทโมะพูด
 
 
 
 
 
“ไม่ได้ไร้สาระ คุณน้าคะ นายคนนี้กับไอ้ตุ๊ดเนี่ยเค้าไปงานวันเกิดเจฟวันนั้นแล้วเค้าก็หอมแก้มกันค่ะ
เค้าน่ะเป็นคู่เกย์กันนะคะคุณน้า”แก้วรีบพูด คุณหญิงตกใจหันไปมองป๊อปปี้ ที่ขยิบตาประมาณว่าไม่
จริง
 
 
 
 
 
 
“เอ้า ทีฟางกับแก้วเป็นเพื่อนกันยังหอมกันได้เลยนิลูก เอ่อ แล้วนี่ป๊อปปี้กับเพื่อนเค้าจะเล่นกันอะไร
แบบนั้นก็ไม่แปลกหรอก”คุณหญิงพูดเพื่อช่วยป๊อปปี้ แม้มันจะตะหงิดๆแต่เธอก็เลือกแล้วจะช่วย
ป๊อปปี้เธอต้องช่วยให้ถึงที่สุด
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ หอมกันก็เป็นเพื่อนกันหรอคะ แต่แก้วกับฟางเราเป็นมากกว่าเพื่อนนะคะ ไม่เชื่อคุณแม่ดูนี่”ฟาง
รีบพูดทันทีก่อนจะหันหน้าไปหาแก้วแล้วโน้มเพื่อนสาวลงมาบดจูบท่ามกลางความตกตะลึงของทุก
คนรวมถึงแก้วด้วยที่ตกใจว่าฟางทำอะไรไม่ปรึกษาเธอเลย
 
 
 
 
 
 
 
“พอเลยทั้งคู่นั่นล่ะ อะไรกันยัยฟาง ก็เราบอกแม่เองไม่ใช่หรอว่าเป็นเพื่อนกัน แล้วนี่จะมารักกัน
ตอนไหน”คุณหญิงพูดก่อนจะเอามือทาบอกตัวเองอย่างตกใจที่ลูกสาวกล้าทำอะไรแบบนี้ต่อหน้า
ทุกคน
 
 
 
 
 
 
“ความจริงแล้วฟางเองล่ะค่ะที่ผิดที่โกหกความรู้สึกตัวเองที่ฝังในใจ ความจริงแล้ว แก้วกับฟางเรารัก
กันค่ะแม่ แต่เพราะหน้าตาทางสังคมของฟางแก้วเลยยอมปิดแล้วบอกว่าเราเป็นเพื่อนกัน”ฟางรีบพูด
เพราะวางแผนกับแก้วไว้แล้ว
 
 
 
 
 
“ใช้ค่ะ เรา2คนรักกัน แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องที่ผิดแต่เรา2คนรักกันนะคะแม่ ได้โปรดเห็นใจความรัก
ของเราเถอะค่ะ”แก้วที่เออออกับฟางรีบกอดฟางแน่นแล้วร้องไห้ออกมาทั้งคู่ ป๊อปปี้ โทโมะ และ
เฟย์มองหน้ากันนิดนึงอย่างรู้ทัน เพราะเฟย์เองได้ยิน2สาววางแผนกันตั้งแต่แรกที่ห้างแล้ว เลยโทร
หาป๊อปปี้ก่อนจะรีบมากับโทโมะเพื่อช่วยเพื่อนรักจัดการกับว่าที่เจ้าสาวตัวแสบคนนี้
 
 
 
 
 
 
“แก้ว ต้องเข้าใจนะว่ามันเป็นไปไม่ได้แล้ว ชั้นรู้แม้ว่าเธอกับว่าที่คู่หมั้นชั้นจะรักกันมากแค่ไหน แต่
พอถึงเวลากลับสู่โลกแห่งความจริงต้องยอมรับว่าเธอรักกันไม่ได้”ป๊อปปี้ที่ไม่โกรธหรือไม่โวยวาย
อะไรเดินมาตบไหล่แก้วเป็นมิตร ฟางแทบเหวอ
 
 
 
 
 
“แต่ พวกชั้นเรารักกันนะ นายจะทำลายความรักของพวกเรา2คนงั้นหรอ”ฟางพยายามจะเถียงต่อ
 
 
 
 
 
“เปล่านะ ชั้นไม่ได้ทำลาย แต่ชั้นน่ะ ต้องการให้เธอตื่นขึ้นมาจากโลกแห่งความฝันสักที เอาล่ะครับ
พ่อ เราก็ถึงเวลาอันสมควรแล้ว ผมว่าผมกับฟางควรจะหมั้นกันสักที”ป๊อปปี้พูดจบก็ดึงฟางมาจาก
แก้วก่อนจะอุ้มฟางขึ้นแล้วตรงดิ่งไปที่สวนที่ช่วงบ่ายเขากับพวกของแม่ฟางช่วยกันจัดมุมสำหรับ
หมั้นเล็กๆตรงนั้นเพราะรู้ว่าฟางชอบนั่งที่สวนนี้
 
 
 
 
 
 
“เหอะ ขั้นน่ะแค่หอมกันเพราะอุบัติเหตุ แต่เธอน่ะ เป็นผู้หญิงซะเปล่าไม่รู้จักกาลเทศะเลยนะ
ผู้ใหญ่อยู่ที่นี่ตั้งเยอะแยะแต่ก็ยังจะทำอะไรแบบนี้อีก เห้อ พวกทอมก็งี้ล่ะ อยากรักก็แสดงออกเลย
ไม่อายรึไง”โทโมะว่าแก้วยาวเหยียด
 
 
 
 
 
“นี่ ทอมแล้วมันผิดตรงไหนวะไอ้ตุ๊ด พูดงี้ตีกันดีกว่ามั้ย”แก้วเท้าสะเอวว่าโทโมะ เขื่อนและเฟย์เห็น
ก็รีบห้ามเพื่อนทั้ง2ก่อนจะพากันไปที่สวนหลังบ้าน
 
 
 
 
 
“สวมแหวนให้น้องสิป๊อป”พ่อป๊อปปี้สั่ง ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะเอื้อมมือไปจับมือฟาง ฟางตกใจชักมือหนี
ป๊อปปี้จึงจับมือฟางทั้ง2มือตัวเองเพื่อล๊อกมือฟางไว้แน่น
 
 
 
 
“โอ๊ย เจ็บนะ นายทำเบาๆหน่อยสิ”ฟางโวยวาย
 
 
 
 
 
“อ้าว ก็ไซส์นี้นิครับคุณแม่ทำไมเข้ายาก ผมว่าน้องต้องอ้วนขึ้นแน่ๆเลย”ป๊อปปี้พูดแหย่ฟางทำให้
ฟางมองกลับอย่างไม่พอใจ ก่อนจะหยิบแหวนแล้วยัดใส่นิ้วนางข้างซ้ายป๊อปปี้อย่างแรงเหมือนกัน
 
 
 
 
 
 
“เสร็จพิธีแล้วใช่มั้ยคะ ดีค่ะ งั้นฟางขอตัว”ฟางพูดแล้วจะลุกแต่ป๊อปปี้กระชากแขนฟางรั้งไว้ทำให้
ฟางล้มลงไปในอ้อมกอดป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
จุ๊บ
 
 
 
 
 
ด้วยที่ฟางหันหน้าอยู่ทำให้ปากฟางไปชนกับปากป๊อปปี้ คุณหญิงกับพ่อของป๊อปปี้ยิ้มแก้มปริ
 
 
 
 
 
 
“แหม ยังไม่ทันจะแต่งงานนี่แค่งานหมั้นก็ใจร้อนแบบนี้แล้วหรอจ้ะ”ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ ฟางรีบผลักป๊อปปี้
แล้วรีบลุกขึ้นทันที
 
 
 
 
 
“มันเป็นอุบัติเหตุย่ะ อี๋ ถึงแม้เราจะหมั้นกันนะ แต่ชั้นก็เกลียดนายจำไว้”ฟางพูดแล้วรีบดึงแก้วและ
เขื่อนเข้าไปในบ้านทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“งานนี้เจองานยากหน่อยนะป๊อป ลูกแม่คนนี้เค้าชอบเอาแต่ใจแบบนี้ล่ะ”คุณหญิงเดินมาพูดกับ
ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรครับแม่ น้องเค้ายังเด็กผมเข้าใจ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มนึกถึงฟางที่จูบตัวเองเมื่อกี้
 
 
 
 
 
 
 
 
โทษทีๆเมื่อวานไปธุระมาเลยไม่ได้อัพอ่ะ เดี๋ยวบ่ายๆอัพให้อีกตอนนะ