Unexpected เรื่องของเราที่มันไม่ตรงหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟางคลี่กระดาษที่คล้ายจดหมายนั่นออกมา

 

 

 

 

 

“ถึงป๊อป

 

 

 

การที่แคทเขียนจดหมายฉบับนี้มาเพราะไม่ใช่ว่าแคทจะอยากจะมาซ้ำเติมป๊อป การที่แคทเลือก

แต่งงานกับกวินนั้นคือทางออกที่ดีที่สุดในตอนนี้ที่แคทท้องกับเค้า แคทไม่อยากให้ป๊อปต้องมารับ

ผิดชอบในสิ่งที่ป๊อปไม่ได้ทำ เพราะป๊อปเองก็ต้องมีหน้าที่ที่ควรรับผิดชอบเหมือนกัน ป๊อปจำปาร์ตี้ที่

น้องเจฟเค้าจัดให้พวกเราตอนเรียนจบได้สินะ คืนนั้นที่ป๊อปเผลอทำลายสาวน้อยคนนั้นเพราะความ

เมาของตัวเอง แคทรู้ว่าตอนนั้นพวกเราเห็นแก่ตัวกันมาก ที่ยอกป๊อปปี้ไม้ให้ตามหาเธอ สุดท้าย

กรรมก็ดันตามทัน แคทเองกลับโดนกวินข่มขืนจนท้อง เอาล่ะ ที่แคทเขียนมานี่ไม่ใช่เพราะว่าอยาก

จะรื้อฟื้นอะไรหรอกนะป๊อป แต่แคทคิดว่าการที่ป๊อปเสียศูนย์ไม่เป็นตัวเองแบบนี้ มันไม่ใช่ตัวป๊อป

เลย ถึงแม้เราจะรักกันไม่ได้ แต่เรายังเป็นเพื่อนกนได้นะป๊อป อย่าคิดแค้นกวิน หรือพิมเลยที่เป็น

สาเหตุให้เราเลิกกัน ถ้าป๊อปรักแคท ทำตามที่แคทขอได้มั้ย กลับไปตามหาตัวสาวน้อยคนนั้น แล้ว

รับผิดชอบเธอซะ

 

 

 

 

รักป๊อปเหมือนเดิมนะ

 

 

 

แคท”

 

 

 

 

 

 

“นี่มันอะไรกัน”ฟางอ่านจดหมายจบก็อึ้ง ป๊อปปี้คือคนที่ทำลายเธอตอนนั้น น้ำตาของฟางค่อยๆไหล

ออกมาช้าๆกับสิ่งที่รับรู้ในตอนนี้ ก่อนสายตาจะหันไปเห็นกล่องใบหนึ่งพอฟางเปิดมาก็มีแต่รูปของ

ป๊อปปี้กับแคท

 

 

 

 

 

 

“เราจะรักกัน แต่งงานกันแล้วเป็นพ่อแม่ดูแลลูกๆในไร่ของเรานะแคท”ป๊อปปี้เขียนโน้ตหลังรูปที่เขา

ถ่ายกับแคทตอนในชุดนักศึกษา ที่ไร่นี้

 

 

 

 

 

 

“ความฝันของแคทคืออยากมีไร่องุ่น ป๊อปเลยเปิดไร่องุ่น เพื่อฝันของเรา”ป๊อปปี้เขียนหลังรูปที่ถ่าย

ตอนที่ไร่นี้ตั้งมาใหม่ๆ น้ำตาฟางไหลออกมา ก่อนจะเจอจดหมายจากต่างประเทศอีกฉบับ

 

 

 

 

 

 

“ถึงป๊อป

 

 

 

ตอนนี้ลูกของแคทคลอดแล้วนะ น้องคิมสุขภาพดีไม่ป่วยเลย เลี้ยงง่ายอีกด้วย ขอบคุณนะที่ลุงคนนี้

ตั้งชื่อให้กับน้องคิม ภาคิณ ดูวาล เราจะเป็นเพื่อนที่ดีแบบนี้ตลอดไปนะป๊อป

 

 

 

ใช่ เพื่อน แคทไม่ได้เขียนผิดหรอก เพราะแคทแพ้ความดีของกวิน กวินเค้าดูแลแคทกับลูกในท้อง

มาตลอด และเค้าก็รู้ว่าเรายังแอบติดต่อกัน แคทอยากให้มันจบลงสักที ป๊อปจำที่แคทบอกให้ตาม

หาสาวน้อยคนนั้นได้ใช่มั้ย แคทรู้ว่าป๊อปไม่ได้ทำมันหรอก แคทเลยถามเจฟ และก็รู้ว่า สาวน้อยคน

นั้นชื่อฟาง ธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์ มันเป็นอะไรที่บังเอิญมากเลยนะป๊อป ที่พ่อแม่ป๊อปกับน้องเค้า รู้จัก

กันด้วย ป๊อป มันถึงเวลาแล้วที่ต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่ป๊อปทำกับน้องเค้า ไปแต่งงานกับน้องฟางซะ

ป๊อป แคทเชื่อว่าป๊อปจะมีความสุขกับชีวิตคู่ของป๊อปกับน้องเค้าแน่ๆ ส่วนเรื่องของเราก็จะเก็บเป็น

ความทรงจำที่ดีในช่วงเวลาหนึ่งที่เราเจอกันนะ เริ่มต้นใหม่กับน้องฟางและรักน้องเค้า ดูแลน้องเค้า

ให้มากกว่าแคทนะ

 

 

 

รักเพื่อนคนนี้ไม่เปลี่ยนแปลง

 

 

 

แคท”

 

 

 

 

 

ฟางอ่านจดหมายอีกฉบับ ก่อนจะพลิกไปเจอข้อความสีแดงที่ป๊อปปี้เขียนไว้

 

 

 

 

 

“ถ้าการที่ป๊อปจะแต่งงาน และดูแลน้องเค้าเพื่อชดเชยสิ่งเลวร้ายที่ป๊อปทำไว้ในอดีตกับน้องเค้า มัน

เป็นเพราะแคท คำขอสุดท้ายของคนที่ป๊อปรักที่สุด และจะรักตลอดไป”ฟางอ่านข้อความนั้นทั้ง

น้ำตา ก่อนจะพับจดหมาย2ฉบับไว้ และเก็บของทุกอย่างลงกล่องไป แล้วร้องไห้จนตัวสั่นอยู่ตรงนั้น

นานมาก ก่อนจะลุกขึ้นไปใส่เสื้อผ้าและใส่สร้อย Fangของตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“สิ่งที่พี่ป๊อปทำให้ฟางทั้งหมดมันคือการรับผิดชอบ และทำตามคนที่พี่ป๊อปรักขอไว้ ฟางคงต้อง

ไป”ฟางมองแหวนในมือแล้วน้ำตาไหลไม่หยุด ตลอดเวลาที่ป๊อปปี้มาหาเธอ มาทำดี พยายามทุก

อย่างเพื่อได้ใจเธอมา มันคือการที่ป๊อปปี้ต้องการแค่ชดใช้ความผิดสินะ

 

 

 

 

 

ฟางเดินออกมาจากบ้านเงียบๆ โชคดีที่ตอนนั้นไม่ค่อยมีคนอยู่ ฟางเดินร้องไห้และพยายามปาด

น้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุดของตัวเองนั้น เดินไปเรื่อยๆอย่างไม่มีจุดหมาย เพราะตอนนี้ เธอยังไม่

อยากกลับบ้าน ไม่อยากอยู่ในที่ๆเธอกับป๊อปเคยมีความรักให้กัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟาง ตายแล้ว มีใครเห็นพี่ฟางบ้าง”โบว์ที่จะตามฟางไปทานข้าวเมื่อเธอทำอาหารเสร็จแล้วต้อง

ตกใจเมื่อไม่เห็นฟางในห้อง ก่อนจะสั่งให้คนในบ้านตามหาฟาง

 

 

 

 

 

“มีอะไรกันหรอโบว์ สั่งคนในบ้านซะหน้าตาตื่นเชียว”ป๊อปปี้และกั้งกลับจากเคีลยร์งานในออฟฟิศมา

 

 

 

 

“พี่ฟางหายไปค่ะพี่ป๊อป พี่ป๊อปลองโทรหาพี่ฟางทีสิคะ ทำไมโบว์ใจคอไม่ดีเลยก็ไม่รู้”โบว์พูด

 

 

 

 

 

“ฟางไม่รับสายอ่ะโบว์”ป๊อปปี้พูดเมื่อโทรหาฟางแล้วฟางไม่รับสายก่อนจะรีบวิ่งขึ้นไปบนห้อง พบว่า

ฟางไม่อยู่บนห้องและเสื้อผ้าของเธอหายไปเป็นบางส่วนพร้อมกับกระเป๋าเดินทาง

 

 

 

 

 

“นี่มันอะไรกันพี่ป๊อป พี่ป๊อปจะไปไหน”โบว์ตกใจที่ป๊อปปี้คว้ากุญแจรถมาแล้วรีบออกไปนอกบ้าน

 

 

 

 

 

 

“โบว์ กั้ง ฝากดูแลฟ้ากับเฟิร์สด้วยนะ พี่ก็ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรกัน แต่พี่ขอไปตามตัวฟางก่อน”ป๊อปปี้

พูดก่อนจะขับรถออกไปตามหาฟางทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

เอี้ยด

 

 

 

 

ป๊อปปี้แทบเบรกรถก่อนจะพบว่ากวินและแคทกำลังมาที่บ้านตัวเองก่อนจะให้ทั้งคู่ขึ้นรถมากับเขา

เพื่อตามหาฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮึก ฮือๆ”ฟางเดินมาตามทางพร้อมกับกระเป๋าเรื่อยๆแล้วร้องไห้ไม่หยุด ในมือของเธอมีมือถือของ

เธอที่มีป๊อปปี้โทรหาเธอเกือบร้อยสายสลับกับโบว์ กั้ง ฟางมองมือถือแล้วร้องไห้อีก ไม่ยอมรับสาย

ก่อนจะเดินไปนั่งที่ศาลาข้างทาง เธอจะไปที่ไหนกัน ตอนนี้ที่ไร่เธอไม่อยากกลับมากที่สุด แต่แล้ว

ลูกล่ะ ลูกจะเป็นยังไงบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

 

ครืดๆ

 

 

 

 

ฟางมองโทรศัพท์ที่เป็นเบอร์ของแก้วโทรมาก็รีบรับทันที

 

 

 

 

 

“ฮือๆ แก้ว แก้วช่วยฟางด้วย”ฟางร้องไห้เมื่อรับสายแก้ว ตอนนี้เพื่อนที่สนิทที่สุดของเธอที่เธอ

อยากจะเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้แก้วฟัง สักพักใหญ่ แก้วและโทโมะก็ขับรถมาที่เขาใหญ่อย่าง

รวดเร็ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้ว ฮือๆ”ฟางเมื่อเห็นเพื่อนของเธอมาหาเธอในที่ที่เธอกับแก้วนัดเจอกันที่ร้านอาหารข้างทาง

แห่งหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

“แก้วไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนที่ทำร้ายฟางในอดีตคือป๊อปปี้”แก้วพูดเมื่อพาฟางขึ้นมาบนรถแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่สินะ ความลับที่ป๊อปปี้ไม่ยอมบอก ว่าทำไมมันถึงอยากแต่งงานกับฟางมากมายแบบนี้”โทโมะพูด

ขณะขับรถให้2สาว

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วนี่ฟางจะเอายังไงต่อจะกลับกรุงเทพหรอ แล้วลูกล่ะ”แก้วถามต่อเพราะตอนที่ฟางโทรหาเธอ

เมื่อกี้นี้ ฟางเองกำชับโทโมะกับแก้วว่าอย่าบอกเรื่องนี้กับป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางก็ยังไม่รู้เหมือนกัน แต่ไหนจะฟ้ากับเฟิร์สอีก”ฟางพูดแล้วมองมือถือตัวเองที่ป๊อปปี้โทรหาเธอ

อีกแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

“แต่เรื่องนี้ฟางจะหนีป๊อปปี้ไปตลอดนะ เพราะยังไง ฟ้า กับเฟิร์สก็คือลูกที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของ

ฟางกับป๊อปปี้อยู่นะ”โทโมะพูดให้ฟางคิด ฟางมองมืถือตัวเองแล้วสับสนก่อนจะร้องไห้อีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

“ทำไมเรื่องต้องเป็นแบบนี้ คนที่ทำลายเราต้องเป็นคนเดียวกัยคนที่ช่วยเรา”ฟางพูดแล้วกำมือแน่น

แก้วมองฟางด้วยความสงสาร เพราะแก้วรู้ดีว่าฟางเกลียดผู้ชายที่ทำลายเธอมากแค่ไหน แล้วนี่

ผู้ชายคนนั้นกลับมาเป็นป๊อปปี้ สามีของเธอแบบนี้ เป็นใคร เค้าก็รับไม่ได้

 

 

 

 

 

“ฟาง อย่าหาว่าแก้วอย่างงั้นอย่างงี้เลยนะ ฟางเองก็แต่งงานกับพี่ป๊อปมานานแล้ว ตอนแรกถ้าฟางรู้

ความจริง แก้วเองนี่ล่ะจะเป็นคนที่ยุให้ฟางหย่ากับป๊อปปี้ แต่นี่ฟางแต่งแล้วก็เริ่มรักป๊อปปี้ และมิ

หนำซ้ำยังมีลูกกันแล้วนะ จะทำอะไรก็คิดดีๆ คิดถึงลูกบ้างนะฟาง”แก้วพูดให้ฟางคิด เพราะถ้าฟาง

จะมาทำอะไรแบบเดิมไม่ได้แล้ว เพราะเพื่อนของเธอคนนี้มีลูกฝาแฝดชายหญิงวัย2เดือนที่ต้อง

ดูแลอีก

 

 

 

 

 

 

“งั้นไปส่งฟางกลับบ้านป๊อปปี้ได้มั้ย ฟางจะไม่หนีอีกแล้ว”ฟางพูดนิ่งๆก่อนจะบอกให้โทโมะเลี้ยวรถ

กลับไปที่บ้านของป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นไงป๊อป หาน้องเจอมั้ย”แม่ของป๊อปปี้ถามเมื่อป๊อปปี้เดินกลับเข้ามาในบ้าน ชายหนุ่มเครียดจัด

ทำไมฟางหายไปไหนนะ โทรศัพท์ก็ไม่รับสายเขาอีก จะเกิดอะไรกับฟางรึเปล่านะ

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ พี่ฟาง”โบว์พูดทำให้ป๊อปปี้หันไปมองที่ประตูหน้าบ้านพบว่าฟางยืนอยู่และในมือมีกระเป๋า

เสื้อผ้าอยู่ ป๊อปปี้รีบวิ่งไปกอดฟางทันที

 

 

 

 

 

“ฟาง ไปไหนมา เกิดอะไรขึ้นทำไมไม่รับโทรศัพท์พี่ แล้วนี่ทำไมถึงเอากระเป๋าเสื้อผ้าไปแบบนี้ล่ะ

ครับ”ป๊อปปี้รีบถาม ฟางนิ่งไม่มีรอยยิ้ม หรือคำพูดใดออกมาจากปากฟาง จนป๊อปปี้เอะใจ ก่อนจะ

มองที่คอสวยของฟางต้องตกใจเมื่อเห็นฟางใส่สร้อย Fang ที่เขาเก็บซ่อนฟางไว้ที่ลิ้นชักชั้น

สุดท้าย

 

 

 

 

 

 

“สร้อยสวยดีนะคะ เหมือนสร้อยของฟางที่หายไปในคืนนั้นเลย คืนที่ฟางถูกไอ้ขี้เมาคนนึงมาข่มขืน

ฟางไงล่ะคะ”ฟางพูดแล้วจ้องตาป๊อปปี้ด้วยแววตาแข็งกร้าว จนป๊อปปี้อึ้ง ทุกอย่างนิ่งเงียบเหมือนมี

อะไรมาจุกที่ลำคอป๊อปปี้ทำให้พูดไม่ออกก่อนจะก้มหน้ายอมรับผิด นี่ฟางคงจะรู้เรื่องแล้วสินะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าแคทไม่ขอร้องพี่ พี่คงไม่คิดจะตามหาตัวฟางสินะคะ”ฟางพูดก่อนจะปาจดหมาย2ฉบับที่เธอ

แอบเอามาใส่ป๊อปปี้ น้ำตาไหลออกมาจากตาคู่สวยของฟางไม่หยุด มองสามีหนุ่มด้วยความผิดหวัง

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง พี่ขอโทษ ที่ข้อความในจดหมายทุกอย่างตอนนั้นพี่รู้สึกแบบนั้นจริงๆ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

ฟางตบหน้าป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

“พี่ข่มขืนฟางตอนที่ฟางอยู่ปี1 แล้วถ้าแคทไม่ขอร้องพี่ก็ไม่คิดจะตามว่าฟางคือใครงั้นหรอคะ พี่ไม่

เคยรักฟางเลยสินะ พี่ทำมันไปทั้งหมดก็แค่คิดจะรับผิดชอบใช่มั้ย”ฟางร้องไห้จนตัวสั่นแล้วพูดออก

มา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ขอโทษนะฟาง ที่เมื่อก่อนพี่คิดแบบนั้น พี่มันเลวที่ทำลายฟางแล้วไม่รับผิดชอบ แต่พอพี่ได้มา

เจอฟาง และรู้ว่าฟางต้องเกลียดผู้ชายเพราะพี่ พี่ยิ่งรู้สึกผิด อยากจะดูแลฟาง พอเราแต่งงานกันไป

ความรักความรู้สึกดีกับฟางก็ก่อตัวเข้ามา จนพี่รักฟาง พี่ขอโทษฟาง พี่ขอโทษที่ไม่สารภาพความ

จริงนี้ออกมากับฟาง”ป๊อปปี้พูดออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่รู้มั้ย ตลอดเวลา ทุกคืนฟางต้องนอนอยู่กับฝันร้ายที่พี่ทำไว้กับฟาง ฟางไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้น

ทำลายฟางคือใคร พอพี่เข้ามาทำให้ฟางเจอกับฝันดี จนฟางรักและเชื่อใจพี่ แต่สุดท้ายพี่ก็คือไอ้

เลวคนนั้น พี่ทำให้ฟางต้องอยู่กับฝันร้ายมาตลอด ฮือๆ”ฟางร้องไห้ระบายความอัดอั้นออกมา จน

ป๊อปปี้ดึงฟางเข้าไปกอด ฟางทั้งทุบทั้งตีป๊อปปี้แล้วยอมให้ป๊อปปี้กอดเธอไว้สักพักจนฟางหายสะอึก

สะอื้นแล้วฟางก็ดันตัวป๊อปปี้ออกไป ก่อนจะลุกขึ้นไปอุ้มลูกโดยที่ขอให้แก้วช่วยอุ้ม

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะฟาง ฟางจะไปไหน อย่าไปจากพี่ได้มั้ยฟาง พี่ขอโทษ”ป๊อปปี้คุกเข่ากอดไม่ให้ฟางอุ้มลูกไป

น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาเพื่อขอร้องไม่ให้คนที่เขารัก ทั้งเมียและลูกไปจากเขา

 

 

 

 

 

“ฟางเชื่อใจ และไว้ใจพี่แต่สุดท้ายพี่กลับทำลายความเชื่อใจของฟาง ฟางขอเวลานะพี่ป๊อป ฟางขอ

เวลาให้ฟางกลับไปคิดทบทวนอยู่คนเดียว เพราะตอนนี้ความเชื่อใจที่ฟางมอบให้กับพี่มันพังทลาย

ลงหมดแล้ว ขอบคุณนะกับช่วงเวลาที่ผ่านมาที่พี่ทำให้กับฟาง”ฟางพูดก่อนจะอุ้มฟ้าแล้วเดินไป

ส่วนแก้วที่อุ้มเฟิร์สมองหน้าโทโมะและหันไปมองป๊อปปี้ที่ทรุดตัวร้องไห้ตรงนั้นอย่างสงสาร ตอนนี้

ฟางคงไม่พร้อมจะรับฟังอะไรป๊อปปี้แน่ๆ คงะต้องปล่อยให้ฟางเย็นลงกว่านี้ถึงจะกลับมาหาป๊อปปี้

เหมือนเดิมได้

 

 

 

 

 

 

 

 

เอาน่า ด่านสุดท้ายของความรักคู่นี้ละ อย่าว่าไรเตอร์เลยนะ เพราะไรเตอร์คิดให้พล๊อตมัน

เป็นแบบนี้ตั้งแต่แรกแล้วอ่าาา

 

 

 

โทษน้าที่หายไปนาน พอดีมัวแต่ยุ่งจัดการเรื่องเรียนเลยไม่ค่อยว่างมาอัพเลยอ่า