Unexpected เรื่องของเราที่มันไม่ตรงหัวใจ

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อืมม”เสียงครางในลำพอที่แสดงถึงความพอใจกับสิ่งที่ร่างสูงปรนเปรอให้เธอในค่ำคืน มือเรียวบาง
ของเฟย์โอบรัดเขื่อนไว้
 
 
 
 
 
“อ๊า”เขื่อนร้องครางออกมาแต่ไม่ดังมากเพราะเวลานี้เป็นเวลานอนของคนนบ้านป๊อปปี้ ชายหนุ่ม
ถอนกายออกจากเฟย์แล้วพลิกตัวนอนคว่ำอย่าเหนื่อยอ่อน เฟย์หันไปมองร่างสูงที่กำลังจะหลับก็นึก
สนุกเลื่อนตัวไปจูบลงที่รอยสักของเขื่อนพลางเอามือลูบคลำ
 
 
 
 
 
“เหนื่อยแล้วหรอทำไมวันนี้ทาสของชั้นเหนื่อยไวจัง”เฟย์พูดยิ้มๆก่อนจะกอดมาจากด้านหลังแล้ว
หอมแก้มเขื่อน
 
 
 
 
“นี่เห็นเขื่อนมีค่าแค่เรื่องบนเตียงใช่มั้ยตกลง”เขื่อนพูดก่อนจะพลิกตัวมาสบตาคนตัวเล็กที่นอน
คร่อมเขาอยู่
 
 
 
 
“โอ๋เอ๋ ซีเรียสทำไมเนี่ย ไหนตกลงกันแล้วไงว่านายแฮปปี้ ชั้นแฮปปี้จำเป็นด้วยหรอว่าจะต้องแคร์
อะไรอีก หรือว่าน้องคนนั้นของนายเค้าเคือง”เฟย์พูดแล้วยิ้มยั่ว
 
 
 
 
“เขื่อนเคยบอกแล้วไงว่าเขื่อนกับมีนไม่มีอะไรกันเราเป็นแค่พี่น้อง แต่การที่เฟย์ไม่ได้รักเขื่อนแต่มา
นอนกับเขื่อนแบบนี้ มันจะส่งผลไม่ดีกับเฟย์นะ”เขื่อนพูดแล้วมองหน้าเฟย์ด้วยความไม่เข้าใจที่ดู
เหมือนเขาและเธอจะคบกันแต่สุดท้ายก็ไม่ใช่
 
 
 
 
“ชั้นมันก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีเลิศเลออะไรอยู่แล้วนิ เอาล่ะชั้นง่วงละ กู้ดไนท์”เฟย์นิ่งสักพักก่อนจะพูด
ออกมาแล้วพลิกตัวหันหลังนอนหลับทันที เขื่อนมองดูคนตัวเล็กที่ผละออกจากอ้อมกอดของเขา
แล้วถอนหายใจเบาๆก่อนจะหลับตาลง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่เขื่อนทำหน้าให้มันดีๆหน่อยสิ มีอะไรรึเปล่า”ฟางถามเขื่อนที่หนีเฟย์มาช่วยเธอลองตัดองุ่นใน
แปลงองุ่น
 
 
 
 
“ไม่นี่ ว่าแต่ฟางเถอะ ทำไมถึงอยากมาตัดองุ่นเอง รึว่าวิญญาณแม่เลี้ยงของไร่เริ่มเข้าสิงแล้ว
จ้ะ”เขื่อนเปลี่ยนเรื่องรีบแซว
 
 
 
 
“ก็เลขาคนเก่งพี่ป๊อปเค้าแผลงฤทธิ์ไง พี่ป๊อปกับกั้งต้องยุ่งกว่าเดิม ชั้นก็เลยอยากทำอะไรที่เป็น
ประโยชน์บ้าง”ฟางพูดแล้วยิ้มเพราะหลายวันก่อนป๊อปปี้ต้องเครียดกับงานทุกวัน
 
 
 
 
 
“โอ้โหเดี๋ยวนี้เจ้าหญิงของเขื่อนเค้าแปลงร่างเป็นสาวชาวไร่เต็มตัว นี่ความรกสามารถเปลี่ยนแปลง
คนได้นะเนี่ย”เขื่อนมองฟางทึ่งๆเพราะจากคุณหนูขี้วีนกลายมาเป็นสาวชาวไร่ได้ขนาดนี้เพราะป๊อปปี้
คนเดียวแท้ๆ
 
 
 
 
 
“อย่ามาว่าแต่ฟางเลย แหมๆละทีเขื่อนล่ะไปถึงไหนกับเฟย์แล้วล่ะ”ฟางพูดถึงเฟย์ทำให้เขื่อนชะงัก
ซึมลงไปทันที
 
 
 
 
 
“เขื่อนกับเฟย์เราไม่ได้เป็นแฟนกันหรอกฟาง”เขื่อนพูดแล้วหลบตาญาติสาว
 
 
 
 
 
 
“เอ๋ ทำไมล่ะ เห็นสวีทหวานยังไม่พอ เฟย์กับเขื่อนน่ะก็”ฟางพูดแล้วเว้นวรรคคำไว้ ซึ่งเป็นอันรู้ๆกัน
ว่าเขื่อนและเฟย์มีความสมพันธ์กันลึกซึ้งถึงขั้นไหนแล้ว
 
 
 
 
 
 
“เฟย์เค้าบอกไม่อยากผูกมัดกับใคร เขื่อนแฮปปี้ที่นอนกับเฟย์ เฟย์แฮปปี้ แฟร์ๆไม่ต้องผูกมัด”เขื่
นพูดตามที่เฟย์บอกกับตัวเองก่อนจะเดินเอาองุ่นที่ฟางตัดไปส่งให้คนงาน
 
 
 
 
 
 
“แล้วฟางขอถามเขื่อนนะ เขื่อนน่ะรักเฟย์เค้ารึเปล่า”ฟางถามเขื่อนที่นิ่งซึม
 
 
 
 
 
“ไม่รู้สิ แต่เวลาอยู่กับเฟย์ทำให้เขื่อนมีความสุขทุกครั้ง เขื่อนเต็มใจทำให้เฟย์ทุกอย่างแม้ว่าเฟยะ
ไม่เคยเห็นเขื่อนในสายตาเลยก็ตาม”เขื่อนพูด ฟางฟังแล้วเอื้อมมือมาจับมือเขื่อนเพื่อให้กำลังใจ
ญาติตัวเอง ก่อนจะไปช่วยกันเก็บองุ่นต่อไม่พูดอะไรกันต่อเรื่องของเฟย์
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ยังไม่นอนอีกหรอครับ ดึกแล้วนะ รึว่ามาร์คหน้าเนี่ย”ป๊อปปี้ที่ไปประชุมเรื่องขยายตลาดส่งไวน์มาก็
แปลกใจที่เห็นฟางเอนหลังนอนบนเตียงไม่หลับสักที
 
 
 
 
“เปล่าค่ะ พี่ป๊อปกลับมาเหนื่อยไปอาบน้ำเถอะ”ฟางพูดแล้วนั่งกดมือถือไปเรื่อยๆ ป๊อปปี้มองด้วย
ความแปลกใจก่อนจะเดินไปที่เตียงแล้วกอดฟาง
 
 
 
 
“เปิดIgของเฟย์ นี่แอบส่องอะไรครับเนี่ย”ป๊อปปี้ชะโงกหน้าไปดูเห็นฟางไล่ดูรูปในIgของเฟย์อยู่
 
 
 
 
“พี่ป๊อป ฟางถามหน่อยสิ ว่าตั้งแต่ที่พี่คบเฟย์มา พี่เคยเห็นเฟย์คบใครเป็นแฟนจริงมั้ยคะ”ฟางถาม
 
 
 
 
 
“อืม เท่าที่จำได้ว่า เหมือนมีคนนึงนะ ชื่อกราฟ แต่คบได้2เดือนเฟย์จับได้ว่ากราฟมีคนอื่นก็เลิก
ทันที หลังจากนั้นเฟย์ก็ไม่คบใครอีกเลยจนมาเจอกับเขื่อนนี่ล่ะที่เป็นผู้ชายที่เฟย์พาไปไหนมาไหน
บ่อยที่สุดรองจากพี่กับโทโมะ”ป๊อปปี้เล่าให้ฟางฟัง
 
 
 
 
 
“ไปไหนมาไหนด้วยกัน มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟนเห็นค่ากันแค่ตอนเรื่องบนเตียงเห้อ”ฟางถอน
หายใจ ป๊อปปี้เห็นฟางที่กลุ้มเรื่องนี้ก็รู้ทันทีว่าเธอคงไปคุยกับเขื่อนมาแน่ๆ
 
 
 
 
 
“ไม่เอาสิ ไม่คิดมากเดี๋ยวแก่นะครับ”ป๊อปปี้เอามือนวดขมับฟางเบาๆแล้วพูด
 
 
 
 
“พี่ป๊อป ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์นี้ถ้าพี่ป๊อปไม่ว่างไม่เป็นไรนะคะ ฟางว่าฟางจะกลับกรุงเทพพร้อมกับ
พวกเขื่อน มันถึงเวลาแล้วที่ฟางจะต้องทำอะไรเพื่อองค์รักษ์ของฟางคนนี้สักที”ฟางพูดแล้วคิดหา
ทางช่วยเขื่อน
 
 
 
 
 
“คร้าบ แต่อย่าเที่ยวจนเพลิน ช่วยคนอื่นจนลืมกลับล่ะ”ป๊อปปี้พูดแซวฟางเล่นๆ
 
 
 
 
“แน่นอนค่ะ ว่าแต่พี่ป๊อปเองเถอะ ฟางไม่อยู่ก็อย่าให้สาวๆพนักงานที่รีสอร์ทมายุ่มย่ามอีกนะคะ
แล้วจะหาว่าฟางไม่เตือน”ฟางพูดแล้วทำหน้าดุขู่ป๊อปปี้เพราะ2-3วันก่อนพนักงานใหม่ของรีสอร์ท
หลายคนตามปลื้มป๊อปปี้ที่แวะเข้าไปดูแลงานแทนโบว์ที่พักฟื้นที่โรงพยาบาลถึงขั้นกับเอาขนมมา
ให้ เอาน้ำมาให้ป๊อปปี้ถึงไร่
 
 
 
 
 
 
“งั้นเดี๋ยวพี่จะขอมัดจำฟางไว้ก่อนสุดสัปดาห์นี้ละกันว่าพี่น่ะ มีแค่ฟางคนเดียว”ป๊อปปี้พูดจบก็ก้มลง
ซุกไซร้ไปตามตัวฟางทันที ฟางยิ้มเขินตีแขนป๊อปปี้เบาๆแต่ก็ยอมให้ป๊อปปี้ตีตรามัดจำเธอไปเกือบ
ทั้งคืน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ขอบคุณมากนะฟาง”แก้วพูดเมื่อฟางมาส่งเธอและโทโมะที่บ้านของโทโมะ
 
 
 
 
“แล้วนี่แม่แก้วไปรีบพี่ทีเจแล้วจะเอาไงต่อล่ะ จะอยู่ที่นี่รึกลับบ้าน”ฟางถามเพราะรู้ดีว่าทีเจน่ะหวง
น้องสาวมากแค่ไหน
 
 
 
 
 
“เอ่อ งั้นก็แล้วแต่ม๊าอ่ะ แต่ชั้นก็อยากกลับบ้านเหมือนกันนะ คิดถึงบ้าน”แก้วพูดทำให้โทโมะสาย
หน้านิดนึงก่อนจะเดินออกไปโทรศัพท์แล้วกลับหงุดหงิดเมื่อปลายสายไม่รับสายเขา
 
 
 
 
 
 
“เฟย์เดี๋ยวจะกลับคอนโดใช่ป่ะ ดีเลย เดี๋ยวไปกับชั้น ชั้นจะไปหาจินนี่ที่คอนโด”โทโมะพูดทำให้
แก้วชะงักก่อนจะนั่งลงทำเป็นดูทีวีไม่สนใจอะไร เฟย์ได้ยินก็รีบเอากระเป๋าออกจากรถเขื่อนแล้วไป
กับโทโมะต่อทันที เขื่อนเห็นเฟย์ไปไม่ลาเขาก็ถอนหายใจก่อนจะนั่งดูทีวีกับแก้ว
 
 
 
 
 
 
“เห้อ ปวดหัวๆๆๆๆๆๆ”ฟางที่เห็นอาการของแก้วและเขื่อนก็ถึงกับหนักใจที่เคสของเพื่อนรักทั้ง
อาการหนักจริงๆ
 
 
 
 
“เป็นอะไรน่ะฟาง เออ แล้วนี่จะมาเที่ยวกรุงเทพอยู่นานกี่วันอ่ะ”เขื่อนถาม
 
 
 
 
“แหม บ้านฟางก็อยู่ที่กรุงเทพจะให้ฟางไปอยู่กับพี่ป๊อปตลอดก็ไม่ได้ ฟางก็กลับมาเยี่ยมที่บ้าน
เยี่ยมคุณแม่บ้างสิ”ฟางพูด
 
 
 
 
 
“เอ่อ งั้นวันนี้แก้วไปบ้านฟางนะ แก้วเบื่อ ม๊ากับเฮียทีไม่อยู่อ่ะ แล้วนี่ก็ไม่ใช่บ้านแก้วด้วย นะๆ”แก้ว
พูดเพราะไม่อยากอยู่กัน2คนกับโทโมะอีก
 
 
 
 
“อ่ะๆ ตามใจๆ แล้วนี่ถ้าจะออกบ้านโทโมะเค้านะก็ช่วยปิดบ้านเค้าด้วยนะ”ฟางพูดก่อนที่จะพาแก้ว
กลับมาเที่ยวที่บ้านด้วยพร้อมกับเขื่อน แต่เมื่อกลับบ้านและไปเที่ยวทำกิจกรรมเหมือนเดิมอย่างที่
เคยเป็นฟางกลับรู้สึกว่าเพื่อนทั้ง2ของเธอนั้นไม่ได้เหมือนเดิมอย่างที่พยายามเล่นละครให้เธอดู
ตอนนี้
 
 
 
 
 
“เออ จริงสิ ฟางยืมผ้าพันคอเฟย์มาอ่ะ เขื่อนพาฟางเอาไปคืนเฟยืเค้าหน่อยสิ”ฟางพูดยิ้ม เขื่อนที่
ไลน์ไปหาเฟย์แต่เฟย์ที่อ่านแต่ไม่ตอบนั้น ทำให้เขื่อนถอนหายใจ
 
 
 
 
“ถ้าจะไปก้ไปนะฟาง เดี๋ยวเขื่อนให้กุญแจห้อง วันนี้เขื่อนปวดหัว”เขื่อนพูดก่อนจะขอตัวไปที่บ้าน
ของเจฟตามปกติของเขา ฟางและแก้วมองหน้ากันก่อนจะตัดสินใจไปที่คอนโดของเฟย์เอง
 
 
 
 
 
 
 
“ห้องนี้สินะ”ฟางอ่านกุญแจห้องที่เขื่อนเอามาให้แล้วหยุดที่หน้าห้อง ก่อนจะไขประตูเข้าไป แล้ว
แก้วและฟางต้องแปลกใจที่ไม่เห็นเฟย์เพราะจากที่ยามบอกว่าเฟย์กลับมาแล้วไม่ได้ออกไปไหน
เลย
 
 
 
 
 
“ขอร้อง อย่าร้องไห้ได้มั้ย”เสียงที่คุ้นหูของทำให้แก้วเดินไปที่ระเบียง พบว่าตอนนี้คนที่หนีเธอไป
หาจินนี่ตอนนี้พวกเขาอยู่กันที่ห้องเฟย์และที่สำคัญจินนี่กำลังร้องไห้และมีโทโมะกอดปลอบอยู่
แก้วอึ้ง จุกไปทั่วลำคอพูดไม่ออก
 
 
 
 
 
“ฟางตามหาเฟย์ไม่เจอเลยอ่ะแก้ว เดี๋ยวเราเอาของวางไว้ที่นี่ละกัน”ฟางเดินตามมาบอกแก้วแล้ว
ต้องตกใจเมื่อเห็นโทโมะและจินนี่เช่นเดียวกับพวกเขาที่ตกใจผละออกจากอ้อมกอด
 
 
 
 
 
“เอ่อ โทษทีนะ พอดีพวกเราไม่ได้ตั้งใจมาขัดจังหวะนายกับจินนี่นะ แต่คือว่าเราเอาของมาคืน
เฟย์น่ะ”แก้วทำเป็นยิ้มแล้วพูดกับโทโมะและจินนี่
 
 
 
 
 
“เฟย์อยู่ที่ดาดฟ้าน่ะ เอ่อ เรื่องเมื่อกี้นี้”โทโมะพูดก่อนจะบอกแก้ว
 
 
 
 
 
“ป่ะ ฟางไปหาเฟย์กันดีกว่า”แก้วไม่ตอบอะไรแล้วจูงมือฟางออกจากห้องไป โทโมะนิ่งเงียบทำให้
จินนี่ที่เช็ดน้ำตาตัวเองหันไปมองโทโมะเงียบก็เอื้อมมือไปแตะไหล่ชายหนุ่มทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ แอบมาดื่มบนดาดฟ้าแบบนี้ กลุ้มอะไรรึเปล่าเฟย์”ฟางที่ขึ้นมาบนดาดฟ้าพร้อมกับแก้วแล้วชะงัก
ที่เห็นเฟย์นั่งดื่มไวน์แล้วมองพระจันทร์ที่กำลังขึ้นคนเดียว
 
 
 
 
 
“เปล่าสักหน่อย แล้วนี่มาหาเฟย์มีอะไรรึเปล่า”เฟย์ถาม
 
 
 
 
 
“อ๋อ พอดีเอาผ้าพันคอมาคืนน่ะ นึกว่าเฟย์อยู่ที่ห้อง แต่ดันไปเจอโทโมะกับจินนี่ได้”ฟางพูด แก้วกำ
มือแน่นเฟย์มองก็ยิ้มออกมาทันที
 
 
 
 
 
“อ่อ จินนี่เค้าอยู่คอนโดเดียวกับเฟย์น่ะ เลยไปมาหากันเป็นธรรมดา เอ๋ๆมาตามโทโมะหรอแก้ว”เฟย์
แซว
 
 
 
 
 
“เปล่า ไม่ได้เป็นอะไรกันะตามทำไม”แก้วพูด
 
 
 
 
 
“เอ้า ก็จะแต่งงานกันแล้วนี่นา ก็เนี่ยจินนี่เค้าจะมาบอกลาโทโมะพอดีเลยปล่อยให้เค้าเคลียร์ปัญหา
คาใจของพวกเค้าส่วนเฟย์ก็ขึ้นมานั่งดื่มสวยๆตรงนี้ไง”เฟย์พูดจาติดตลกเหมือนเดิม
 
 
 
 
 
“แล้วเฟย์ไม่อยากจะเคีลยร์เรื่องของตัวเองบ้างหรอ”ฟางพูด
 
 
 
“เคลียร์อะไรหรอ อ๋อ เรื่องเสื้อผ้าที่เฟย์จะให้ฟางยืมหรอได้ๆ”เฟย์เปลี่ยนเรื่อง
 
 
 
 
“อย่ามาเฉไฉ เรื่องของเขื่อนไง เขื่อนน่ะเค้าเศร้าเรื่องเฟย์มากเลยนะ เฟย์มาทำให้ญาติของฟางเป็น
แบบนี้ไม่คิดจะรับผิดชอบเค้าหน่อยหรอ”ฟางพูด“เป็นแค่ช่วงนี้ล่ะน่า ผู้ชายนานๆเดี๋ยวมีใหม่ก็
ลืม”เฟย์พูด
 
 
 
 
 
“แต่ตั้งแต่ที่ฟางรู้จักเขื่อนมานี่มีเฟย์คนแรกนะที่ทำให้เขื่อนต้องว้าวุ่นแบบนี้”ฟางพูด
 
 
 
 
“เขื่อนน่ะ เป็นคนดีนะ แล้วก็ควรจะเจอคนที่ดีกว่านี้ เฟย์น่ะคือยัยแม่มดของเค้าเท่านั้นล่ะ”เฟย์พูด
ยิ้มๆ
 
 
 
 
 
 
“แต่เฟย์ร่ายมนต์ให้เขื่อนมาตกหลุมของเฟย์แล้ว เฟย์ล่ะ ไม่คิดอะไรกับเขื่อนหน่อยหรอ”ฟางถาม
ขึ้น
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ คือ อ๊ะ โทรศัพท์ เจฟโทรมาน่ะ”เฟย์พูดยิ้มๆก่อนจะเดินออกไปคุยโทรศัพท์ข้างล่าง
 
 
 
 
 
 
 
 
“งานนี้เคลียร์ยากอ่ะฟาง เรากลับเถอะ แก้วว่าถ้าเค้าไม่รักเขื่อนเพื่อนเราก็อย่าไปง้อให้เค้าไปดูแล
เลย”แก้วพูดเพราะไม่อยากจะอยู่ที่นี่แล้ว เธออยากกลับไปนอนพักเหลือเกิน
 
 
 
 
 
 
“อ่ะ จ้าๆ”ฟางพูดแล้วเดินกลับไปกับแก้วทันที
 
 
 
 
 
ไหนๆป๊อปฟางก็รู้ใจกันแล้ว งานนี้ก็เหลือแต่เพื่อนๆนี่ล่ะที่ป๊อปฟางจะต้องช่วย5555
 
 
 
บทหวานอ่ะมีแน่ แต่พอดีไรเตอร์ชอบแกล้งน่ะ