Unexpected เรื่องของเราที่มันไม่ตรงหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยววันนี้ไปส่งชั้นซื้อดอกไม้หน่อยสิ ว่าจะเอาไปเยี่ยมโบว์ แก้วแล้วก็แบม”ฟางที่ออกมาจากโรง

พยาบาลไป1วันก็พูดกับป๊อปปี้ที่กลับเข้ามาจากไร่ในตอนบ่าย

 

 

 

 

 

“เอาสิ งั้นเดี๋ยวเราไปเลยมั้ย พ่อกับแม่พี่เค้าจะได้ไปประชุมงานที่กรุงเทพต่อเลย”ป๊อปปี้พูดเพราะ

วันีน้พ่อกับแม่เขาต้องไปทำธุระที่กรุงเทพด่วนถ้าโบวืไม่ฟื้นก็คงต้องนอนเฝ้าโบว์ที่โรงพยาบาล

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวถ้าโบว์กับแก้วไม่ฟื้นนะ คืนนี้นายนอนที่บ้านส่วนชั้นจะมาเฝ้า2คนนี้เอง”ฟางพูดขณะถือช่อ

ดอกไม้เดินเข้ามาในโรงพยาบาลเพื่อเอามาให้3สาว

 

 

 

 

 

 

“อ้าวได้ไงอ่ะฟาง พี่นอนคนเดียวพี่ก็เหงาแย่สิครับ”ป๊อปปี้พูด เพราะเขื่อนกับเฟย์ดันกลับกรุงเทพ

ด่วนวันนี้ เพราะต้องไปเคลียร์งานของพวกเขากว่าจะกลับก็พรุ่งนี้เช้า

 

 

 

 

 

“ก็โทโมะไง กั้งไง”ฟางพูดแล้วยิ้มๆ

 

 

 

 

“โห โทโมะก็ดูแก้วไง ส่วนกั้งก็ต้องเฝ้าแบม”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กรี้ดดดด อย่า อย่าทำชั้นเลย ไม่นะชั้นกลัวแล้ว”เสียงกรี้ดมาจากห้องของแบม ป๊อปปี้และฟางรีบ

เข้าไปในห้องทันที

 

 

 

 

 

“แบม ไม่มีใครทำร้ายแบมแล้วนะ แบมอยู่กับพี่แล้วนะ นี่พี่กั้งไงแบม พี่ชายของแบมนะ”กั้งที่ช่วย

พวกบุรุษพยาบาลและนางพยาบาลล๊อคตัวแบมแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“พี่กั้ง พี่กั้งหรอ ฮือๆพี่กั้ง มันข่มขืนแบม ฮือๆ”แบมที่ได้ยินชื่อพี่ชายตัวเองก็ปล่อยโฮออกมา กั้งอึ้ง

ก่อนจะน้ำตาไหลด้วยความสงสารน้องสาวมาก นางพยาบาลฉีดยากล่อมประสาทให้แบมก่อนแบม

จะหลับลงไปอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

“ผมว่าจะส่งแบมไปอยู่กับแม่ที่ญี่ปุ่น ให้หนีพวกเรื่องเลวๆที่นี่ก่อน แล้วสบายใจแบมค่อยกลับมา”กั้ง

พูด

 

 

 

 

 

“ชั้นเห็นใจนายนะกั้ง นายจะลาหยุดเพื่อดูแลแบมก็ได้นะชั้นอนุญาต”ป๊อปปี้พูดเพราะกั้งเป็นผู้ช่วย

ของเขาที่ทำงานดีมากไม่แพ้พิมเลย

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรครับเจ้านาย ทำงานดีกว่าจะได้ไม่ต้องฟุ้งซ่านแล้วอีกอย่างไม่มีพิมมีหวังงานยุ่งกว่าเดิม

เท่าตัวแน่ๆ”กั้งพูด ป๊อปปี้ชะงักนิ่วหน้าลงไปทันทีเมื่อพูดถึงเรื่องพิม ฟางมองป๊อปปี้ก็เข้าใจความ

รู้สึกดีว่าชายหนุ่มเครียดแค่ไหนที่ถูกทรยศ

 

 

 

 

 

 

“ถ้ายังหาเลขาคนใหม่ไม่ได้ เดี๋ยวชั้นช่วยงานนายก็ได้นะ”ฟางพูด ป๊อปปี้และกั้งหันไปมองฟาง

 

 

 

 

“ก็ อย่างน้อยก็ช่วยงานพวกนายไง จะได้ไม่ถูกหาว่าไม่มีประโยชน์อีก”ฟางพูดแล้วย่นจมูกกั้งและ

ป๊อปปี้ขำก่อนจะลุกขึ้นออกไปหาโบวืที่ห้องที่2ต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

“หายไปไหนกันคะ เมื่อกี้โบว์ตื่นมาไม่เห็นใครสักคนเลย”โบว์บ่นทันทีที่ทุกคนเข้ามาในห้อง

 

 

 

 

“โบว์ฟื้นแล้วสินะ”ป๊อปปี้ดีใจที่เห็นน้องสาวก็วิ่งไปกอดโบว์แน่น

 

 

 

 

“โอ๊ยๆ พี่ป๊อปโบว์เจ็บอยู่อ่ะ มันโดนแผลอ่ะ”โบว์พูดก่อนจะพูดคุยกับทุกคนแล้วฟางก็ขอตัวไปห้อง

แก้วพร้อมกับป๊อปปี้

 

 

 

 

“ขอบใจนายมากนะที่ช่วยชั้น”โบว์พูดเมื่ออยู่ในห้องกับกั้ง2คน

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรครับ คุณโบว์คือเจ้านายของผม ความปลอดภัยของเจ้านายคือหน้าที่ของลูกน้องอยู่

แล้ว”กั้งพูด

 

 

 

 

“ส่วนเรื่องพี่แบมเอ่อ ชั้นเสียใจด้วยนะ”โบว์พูด กั้งซึมลงไปทันที โบว์มองกั้งที่เศร้าก็เข้าใจความ

รู้สึกดีก่อนจะเอื้อมมือไปกุมมือกั้งไว้ กั้งอึ้งรีบเงยหน้ามองโบว์ทันที

 

 

 

 

 

“อย่าเครียดเลยนะ ตอนนี้พี่แบมก็ปลอดภัยแล้วถ้าเครียดไปอีกคนก็จะแย่เอานะคะพี่กั้ง”โบว์พูด

ทำให้กั้งอึ้งเพราะโบว์ไม่เคยเรียกเขาว่าพี่เลยสักครั้งตั้งแต่เขามาทำงานที่นี่

 

 

 

 

“ขอบคุณครับที่เรียกผมว่าพี่”กั้งยิ้มให้กับโบว์ที่ยิ้มให้กับกั้งอยู่แล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วยังไม่ฟื้นอีกหรอโทโมะ”ฟางและป๊อปปี้ที่เดินเข้ามาในห้องแล้วเห็นโทโมะนั่งเฝ้าแก้วอยู่

 

 

 

“อื้อ นี่ก็วันที่3แล้วยังไม่ฟื้นเลย”โทโมะพูดแล้วมองมือที่เขาจับมือแก้วไว้แล้วชะงักเมื่อแก้วกระตุก

มือ

 

 

 

 

“หะ หิวน้ำ”แก้วพูด โทโมะและทุกคนดีใจมากก่อนที่จะรีบหาน้ำให้แก้วดื่ม

 

 

 

“ไม่เป็นไรแล้วนะแก้ว ฟางใจหายใจคว่ำมากเลยรู้มั้ย”ฟางพูดแล้วยิ้มให้กับแก้วที่ฟื้นแล้ว

 

 

 

 

“เออ ป๊อปแล้วนี่จินนี่ไปไหนล่ะ”โทโมะหันไปหาป๊อปปี้แล้วถามถึงจินนี่ แก้วได้ยินก็ชะงักและซึมลง

ไป แม้โทโมะจะมาเฝ้าเธอแต่ใจจริงเขาคงอยากไปหาจินนี่สินะ

 

 

 

 

“นายไปหาจินนี่เถอะ ชั้นอยู่กับฟางแล้วก็ป๊อปปี้แล้ว”แก้วพูดแล้วเบือนหน้าหนีมองไปที่กระจกตรง

ระเบียง

 

 

 

 

“จินนี่กลับไปกับเฟย์แล้วน่ะ เค้าฝากบอกมาว่ากลับไปทำธุระแล้วจะกลับมา”ป๊อปปี้พุดแล้วเหล่ม

องแก้วและโทโมะสลับกันก่อนจะลากคอโทโมะไปที่ระเบียงทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตกลงนายจะเลือกใครกันแน่โทโมะ”ป๊อปปี้พูดขึ้น

 

 

 

 

“ชั้นมีอะไรกับแก้วแล้วชั้นก็ต้องรับผิดชอบเค้าสิ”โทโมะพูดนิ่งๆ

 

 

 

 

 

“ถ้านายจะคิดรับผิดชอบแก้วเค้าแต่ในใจของนายกลับมีจินนี่น่ะ ชั้นว่าแก้วเค้าคงไม่แฮปปี้หรอก

เพราะวันนั้นที่นายกับแก้วคุยกันที่สปาชั้นกับฟางได้ยินหมดแล้ว นายจะทำอะไรนายต้องคิดถึง

ใจ2คนนี้ด้วยนะ ถ้านายเลือกแก้วนายก็ตัดใจจากจินนี่ แต่ถ้านายเลือกจินนี่นายก็อย่าทำแบบนี้กับ

แก้ว เพราะชั้นไม่อยากให้แก้วต้องเจ็บเพราะรักนาย”ป๊อปปี้พูดตรงๆตามประสาเพื่อนที่มีอะไรก็พูด

กันออกมาตรงๆ โทโมะนิ่งคิดเงียบๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ เหม่ออะไรคนเดียวอีกแล้วเนี่ย ชั้นคุยด้วยก็ไม่คุยกับชั้น คิดถึงสาวที่ไหนห้ะ”ฟางฟาดลงที่แขน

ป๊อปปี้ทันทีเมื่อเห็นว่าตั้งแต่กลับมาจากโรงพยาบาลจนทานข้าวเย็นด้วยกัน ปีอปปี้ก็เหม่อเหมือนคิด

อะไรบางอย่าง

 

 

 

 

 

“เปล่านะครับพี่ไม่ได้มีสาวที่ไหนเลย พี่มีแค่ฟางคนเดียวจริงๆนะ”ป๊อปปี้รีบพูดแล้วเขยิบตัวมานั่ง

ใกล้

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมานั่งใกล้เลย ดึกแล้วชั้นจะไปนอนแล้วเนี่ย เดี๋ยวพรุ่งนี้เราต้องไปโรงพยาบาลกันอยู่

นะ”ฟางพูดแล้วลุกขึ้นเดินขึ้นไปบนบ้านเพื่อจะเตรียมตัวนอน ป๊อปปี้ปิดบ้านแล้วเดินตามฟางขึ้นไป

ในห้องนอนแล้วพบว่าฟางปวดเมื่อนเพราะวันนี้ไม่มีคนอยู่บ้าน ฟางเลยช่วยงานเขา ป๊อปปี้จึงเดินมา

นั่งข้างฟางก่อนจะนวดให้ฟาง

 

 

 

 

“พี่นวดให้นะ คนเก่งของพี่”ป๊อปปี้พูดยิ้มๆก่อนจะนวดให้ฟางอย่างที่ทำให้ตอนคืนวันเข้าหอ

 

 

 

 

“ซ้ายหน่อยๆ เห้อ สบายจัง”ฟางพูดแล้วรีบใช้ให้ป๊อปปี้นวดตามที่เธอเมื่อย ฟางหลับตาพริ้มด้วย

ความสบาย

 

 

 

 

 

“คร้าบ พี่นวดให้ฟางทุกคืนเลยดีมั้ยครับ”ป๊อปปี้ยื่นหน้าไปใกล้ฟางแล้วพูด ฟางหน้าแดงแล้วดันตัว

ป๊อปปี้

 

 

 

 

“นวดให้ชั้นคนเดียวนะ ถ้ารู้ว่านายแอบไปนวดให้ใครล่ะนายตายแน่”ฟางทำตาดุขู่ป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

“ฟางขู่พี่แบบนี้เพราะว่าฟางเริ่มรักพี่แล้วใช่มั้ยครับ”ป๊อปปี้ถามยิ้มๆ ฟางเมื่อถูกจี้ก็นิ่งไม่สบตาป๊อปปี้

เลย

 

 

 

 

 

“อ๊ะ นาย”ฟางร้องเมื่อตัวเองไม่ตอบป๊อปปี้แล้วชายหนุ่มรวบเธอไปกอด

 

 

 

 

 

 

“ไม่ว่าตอนนี้ฟางจะรักหรือไม่รักพี่ก็ตาม พี่ก็จะรอนะครับรอวันที่ฟางเปิดใจให้พี่แล้วเราจะได้รัก

กัน”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“แล้วจะรอทำไม ทำไมไม่รักเลยล่ะ”ฟางพูดแล้วเบือนหน้าหนี

 

 

 

 

 

“นี่หมายความว่า”ป๊อปปี้อึ้งหน้าแดงทันที

 

 

 

 

 

“ก็ตอนนี้ยังไม่ชัดแต่มันรู้สึกได้ว่า นิดๆ”ฟางพูดแล้วก้มหน้าไม่กล้าสบตาป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“อื้อ”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้ดีใจแล้วช้อนหน้าฟางมาจูบอย่างอ่อนโยน ก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปหยอกล้อ

กับโพรงปากของฟาง ฟางเองที่ถูกป๊อปปี้สอนจูบจคนตัวเล็กนเริ่มชินก็ยอมให้จูบและจูบตอบ ป๊อปปี้

ค่อยๆดันฟางลงไปนอนกับเตียง

 

 

 

 

 

“พี่ขอนะครับคืนนี้”ป๊อปปี้พูด ฟางชะงัก ภาพในอดีตที่ผุดเข้ามาในหัวจนเหงื่อเริ่มผุดตามใบหน้าฟาง

ป๊อปปี้ที่เห็นฟางกลัวก็จูบที่หน้าผากของฟางอย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าคืนนั้นมันเป็นฝันร้ายในใจฟาง พี่ขอได้มั้ย ให้คืนนี้มันเป็นฝันดีไปลบล้างให้กับฟาง”ป๊อปปี้พูด

ก่อนจะจูบไล้มาจากหน้าผาก ไปที่พวงแก้ม2ข้างก่อนจะมาที่ปากเล็กของฟาง ทั้งคู่จูบกันเนิ่นนาน

ไม่มีใครยอมให้ปากหลุดออกจากกันก่อนที่ป๊อปปี้จะเลื่อนมือไปแกะกระดุมชุดนอนของฟางแล้ว

ถอดมันออดไปแล้วเลื่อนไปปลดตะขอบราของฟาง

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้จูบไล้ลงมาตามลำคอจนถึงเนินอกแล้วถอดบราออกก่อนจะขบเม้มที่อกสวย

ของเธอ ชายหนุ่มใช้ลิ้นเลียที่เม็ดบัวจนฟางร้องครางออกมาเบาๆเมื่อมืออีกข้างของเขาบีบเคล้นอก

ที่ว่างไว้ก่อนมือหนาจะเลื่อนไปเกี่ยวกางเกงในตัวจิ๋วของฟางลงไปให้พ้นๆขาวสวย

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”ฟางร้องอีกครั้งเมื่อป๊อปปี้สอดนิ้วเข้าไปสำรวจโพรงสาวของเธอก่อนจะใช้นิ้วเขี่ยเม็ดเสียวจน

ฟางเกร็งหน้าแดงจัดกัดปากด้วยความเสียวกับสัมผัสที่ชายหนุ่มปรนเปรอ มือเรียวเล็กจิกเกร็งไปตาม

ผ้าปูที่นอนเมื่อมือหนาเร่งนิ้วเข้าออกจาก1นิ้วเป็น2นิ้วและเริ่มเร็วขึ้นจนฟางกระตุกเกร็งแล้วปล่อยน้ำ

หวานออกมาเมื่อถึงฝั่งฝัน ฟางหอบหายใจเหนื่อยเหมือนกับพึ่งไปวิ่งรอบสนามมา10รอบ

 

 

 

“อย่าเลียนะมันสกปรกจะตาย”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้ชักนิ้วออกมาเลียคราบน้ำหวาน

 

 

 

 

 

“ไม่นี่ครับ หวานออก”ป๊อปปี้พุดแล้วมองร่างกายที่เปลือยเปล่าของฟางแล้วยิ้ม ฟางที่ถูกมองอยุ่ก็

เบือนหน้าหนีด้วยความเขินจัด

 

 

 

 

 

 

“คนบ้า มองอะไรเล่า ชั้นเขินเป็นนะ”ฟางพูด ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมด

 

 

 

 

 

 

“งั้นทีนี้ก็ไม่ต้องเขินแล้วนะ พี่โป๊เหมือนฟางละ”ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ ฟางเขินกรีบตีแขนป๊อปปี้ไปทีนึง

ปีอปปี้ก้มลงจูบฟางอย่างดูดดื่มก่อนจะเริ่มสอดใส่ความเป็นชายเข้าไปในโพรงสาวของฟาง ฟาง

กระตุกและดิ้นทันที

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องกลัวนะฟาง พี่จะทำให้ฟางลืมฝันร้ายคืนนั้นไปด้วยคืนนี้ของเราเอง”ป๊อปปี้ถอนจูบฟางออก

มาแล้วพูดขึ้นก่อนจะดูดเม้มที่อกสวยให้ฟางเริ่มเสียงและสอดใส่ความเป็นชายเข้าไป

 

 

 

 

 

 

“อึก”ฟางที่ไม่ใช่สาวบริสุทธ์แล้วแต่ร่างกายไม่มีอะไรกับใครมานานก็บีบรัดความเป็นชายของป๊อปปี้

แน่นจนชายหนุ่มต้องหายใจทางปากเมื่อสัมผัสถึงความคับแน่นในตัวฟาง

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องกลัวนะ อย่ากลัวมันอีกเลยที่รักของพี่”ป๊อปปี้กระซิบข้างหู ฟางเริ่มหน้าแดงและภายในเริ่ม

รับกัยสิ่งแปลกปลอมเข้ามาก่อนกอดชายหนุ่มไว้ ป๊อปปี้ที่รู้ว่าฟางหายเจ็บแล้วก็เริ่มขยับสะโพกเข้า

ออกช้าๆและเริ่มเร็วขึ้น

 

 

 

 

 

“ซี้ด อ๊ะ”ฟางร้องครางด้วยความเสียวเมื่อสัมผัสของป๊อปปี้ที่เข้าออกในกายสาวก่อนจะแอ่นตอบรับ

ท่วงท่าของชายหนุ่มและใช้มือข้างหนึ่งยันตัวเองขึ้นและเอาอีกข้างโอบรอบคอป๊อปปี้ไว้

 

 

 

 

 

 

“ฟาง พี่รักฟาง อ๊ะ”ป๊อปปี้เริ่มขยับสะโพกไว้ขึ้น ฟางทั้งหน้าแดงด้วยความเสียวและรู้สึกดีก็กอดปีอป

ปี้ไว้แน่นก่อนจะจูบป๊อปปี้อย่างดูดดื่ม

 

 

 

 

 

 

“อืมม ชะ ชั้นไม่ไหวแล้ว อ๊ะ”ฟางร้องครางไม่เป็นจังหวะเมื่อป๊อปปี้ขยับสะโพกแรงขึ้นๆ จนเริ่มคราง

ออกมาไม่เป็นภาษาแล้วก่อนจะถูกป๊อปปี้ผลักฟางลงไปนอนบนเตียงเบาๆอีกครั้งแล้วเอาขาทั้ง2ข้าง

ของฟางพาดบ่าตัวเองเพื่อสอดใส่ความเป็นชายเข้าไปลึกๆ

 

 

 

 

 

“อ๊ะ มะ ไม่ไหวแล้ว”ฟางหลับตาพริ้มด้วยความเสียวเมื่อความเป็นชายสอดเข้ามาในโพรงสาวลึก

กว่าเดิม ป๊อปปี้ขยับสะโพกไวขึ้นและครางออกมาเช่นเดียวกับฟาง

 

 

 

 

 

 

“ฟาง อ๊า”ป๊อปปี้ร้องครางออกมาก่อนจะฉีดพุ่งสายธารสีขาวเข้าไปในร่างกายของฟางจนฟางกระตุก

เกร็งจิกผ้าปุที่นอนยับยู่ยี่

 

 

 

 

 

“ฟางเป็นของพี่แล้วนะครับ”ป๊อปปี้หอบหายใจปล้วกระซิบที่ข้างหูฟางแล้วจูบไล้มาตามพวงแก้มก่อน

จะสอดประสานมือเขาและฟางเข้าด้วยกัน ป๊อปปี้จูบซับเหงื่อให้ฟางก่อนจะจูบที่ปากเรียวเล็กของ

ฟางอย่างอ่อนโยน ต่อไปนี้เขาและเธอก็คือคนๆเดียวกันแล้ว ฟางคือเมียของเขาโดยสมบูรณ์แบบ

 

 

 

 

 

 

 

พระเอกนางเอกคู่นี้เค้ามาโทนหวานไม่ค่อยร้อนแรงเหมือนคู่นั้นนะ อิอิ

 

 

รู้นะว่ารอ แต่ยังไงก็เม้นกับโหวตกันด้วยนะจ้ะ