My Diary บันทึกลับ ไขรหัสรัก

ตอนที่ 7  เจ้าหญิง เจ้าชาย 
 
KAEW TALK
ตอนนี้ ฉันเดินออกมาจากคณะคนเดียวซะด้วย  
ฉันเลยเดินมาหาอะไรหม่ำที่ ร้านคอฟฟี่ช๊อป
"พี่คะ ลาเต้แก้วนึงค่ะ"  
"พี่ครับ ลาเต้ แก้วนึงครับ" ฉันหันไปมองผู้ชายคนข้างๆที่สั่งพร้อมกับฉัน
"โทโมะ O.o "
"เธอ?"
"เอ่อ.....นายเอาไปก่อนก็ได้" ฉันยื่นลาเต้ให้นายนั่น แต่เขาไม่รับ 
"เธอสั่งก่อน เอาไปก่อนเถอะ "
เราทะเลาะกันอยู่นาน สุดท้าย อีกแก้วก็เสร็จ โทโมะเลยยอมเอาแก้วแรกไป 
เขาเดินหนีฉันไปนั่งที่โต๊ะ ฉันเลยเดินตาม
 
 
 
"พี่ชายคะ......ขอนั่งด้วยสิ ^^ "  นี่เป็นครั้งแรกในรอบปี ที่ฉันพูดกับเค้า
"ฉันไม่ใช่เจ้าของที่ อยากนั่งก็นั่ง " 
"ไอพี่โมะบ้า "   กวนตีนฉันอีกแล้ว เฮ้อ..... ฉันค่อยๆนั่งลงตรงข้ามกับเค้า
"ไม่ได้คุยกันนานเลยอ่ะ........ คิดถึงนะ -3- "  อยู่ๆดี ฉันก็พูดขึ้น
" ไม่ไปคิดถึงไอป๊อปมันล่ะ? "
- -^   แล้วทำไมฉันต้องไปคิดถึงอีตานั่นด้วยอ่ะ แก้วไม่เข้าใจจริงๆ
"พี่.....ประจำเดือนมาอ่อ? "
"พรวดดดดดดด"    พอฉันพูดจบประโยค โทโมะก็พ่นลาเต้ใส่ฉัน กรี๊ดดดดดดดดด 
"พี่โทโมะ T^T"  
ฉันพูดชื่อเค้าจบปุ๊บ เค้าก็รีบดึงฉันเข้าห้องน้ำ
............ ห้องน้ำชาย o.O!! อะไรนะ ห้องน้ำชาย แม่เจ้า!!
"นี่นาย นายบ้าหรือเปล่า ลากฉันเข้าห้องน้ำชายทำไม? " ดีนะ ที่ไม่มีคนอยู่ในห้องน้ำ
กร๊อกกก    พอปิดประตู เค้าก็ล๊อกประตูทันที
"นายจะล๊อกประตูทำไมอ่าาาา -o- ? "
"อยากให้ใครเข้ามาเห็นมากหรือไง "
"เปล่า!! นายก็อย่าดุเซ้!!" อยู่ๆ เค้าก็เดินเข้ามาหาฉันเรื่อยๆ จนฉันติดกำแพง 
"นาย นายจะทำอะไรอ่า ? "  ฉันได้ยืนตัวสั่น ก้มหน้า หลับตาปี๋
"ถอดเสื้อออก"  
"o.O!?!"
"ได้ยินไหมแก้ว พี่บอกให้ถอดออก'
"ถอด....ตรงนี้เนี่ยะนะ " ฉันแทบไม่อยากลืมตาขึ้นมาเลย
ตอนนี้   บัดนี้ เค้ากำลังเอามือโอบเอวฉันไว้หลวมๆ  
"ไปถอดในนู้น ยัยเบ๊อะ " เค้าชี้ไปที่ห้องอาบน้ำย่อย 
โหย ค่อยยังชั่ว นึกว่าให้ถอดต่อหน้าอีตาพี่โทโมะนี่ -//-
"เพราะนายนั่นแหละ" ฉันรีบเดินจ้ำๆ เข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว
เสื้อขาวๆ โดนน้ำกาแฟราดไปขนาดนั้น สภาพแทบดูไม่ได้
"เร็วๆ ฉันจะกลับบ้านแล้ว "
"ก็กลับๆไปดี๊ จะอยู่หาพระแสงอะไรล่ะ ชิส์"
"จะให้ฉันปล่อยเธอ ไว้ในห้องน้ำชายคนเดียวหรอ? อืม ก็ดีนะ งั้นไปล่ะ"
"หะ เห้ย อย่านะพี่โมะ ถ้าพี่ไป แก้วจะตามไปฆ่าพี่จริงๆด้วย"
"ก็เร็วๆสิครับ น้องสาวสุดสวย"
 
 
 
. . . . . ตอนนี้ฉันถอดเสื้อเสร็จแล้ว แต่.....แต่จะให้ฉันใส่อะไรกลับล่ะ?
"โทโมะ โทโมะ นายตายยัง"   ฉันพูดหลังจากที่บรรยากาศเงียบมานาน
"ใกล้แล้ว ถ้าเธอจะเชื่องช้าขนาดนี้ "
"--* นายจะให้ฉันใส่อะไรกลับ แก้ผ้าหรอ?"
"คงงั้น"
"พี่โมะ T^T "
" รับไปสิ "  เค้าโยนเสื้อหนาวของเขามาให้ฉัน เสื้อหนาวตัวโปรดเลย ฉันจำได้ 
 
 
 
ฉันเดินออกจากห้องน้ำออกมา เห็นเค้านั่งยิ้มอยู่ 
"ยิ้มไรอ่ะ?"
"เปล่า!! อย่าลืมเอาเสื้อไปซักล่ะ "
"ไม่อ่ะ ฉันจะทิ้งแล้ว "
"ยัยบ้า เธอทิ้งเสื้อนักศึกษษในห้องน้ำชายเนี่ยะนะ"
"โอ๊ย!! เอาไปซักก็ได้ เชอะๆ แก้วจะกลับแล้วนะ"
"แล้วไง?" --* ไอบ้านี่ ยังมีหน้ามาถามอีก 
"ไปส่งด้วย -3- " 
" หึๆ " . . .