My Diary บันทึกลับ ไขรหัสรัก

"นี่ฟาง ช้าๆก็ได้ครับ"
ป๊อปปี้เรียกฟางที่วิ่งวุ่นแต่งหน้าทำผมให้เฟย์
"ก็ฟางตื่นเต้นนี่นา ดูสิน้องสาวฟางเป็นฝัางเป็นฝาละ" ฟางมองเฟย์ที่อยู่ในชุดแต่งงานอย่างซึ้งใจ

"พี่ฟาง!! อย่ามามองเฟย์อย่างนั้นนะ ขนลุก~"
" - - " ฟางนิ่วหน้าก็จะเอาหวีโขกหัวเฟย์ไปหนึ่งป๊าป
"โอ้ยยยยย เฟย์เจ็บน้าา "
"ใช่ซี้ เดี๋ยวนี้มีแฟนละลืมพี่นี่" ฟางทำเป็นงอน
"พี่ฟางก็ใช่ย่อยเหอะ เห็นสวีทกะพี่ป๊อปทุกวัน ลูกจะเต็มบ้านหลานจะเต็มเมืองแล้วเนี่ยะ" เฟย์บ่นขำๆ แต่เรียกเลือดขึ้นหน้าฟางกับป๊อปปี้ได้ดี
"ยัยบ้า!"
"แม่ฟางคร้าบบบบ" ไปด์วิ่งมากอดฟาง
"ว่าไงครับลูก"
"น้าแก้วมาแล้วครับ" เด็กน้อยยิ้มแฉ่ง
"ไอเสือ ร้ายใช่เล่นนะเรา " ป๊อปปี้แซวไปด์ที่อยากไปหา แต๊งกิ้ว ลูกสาวของโทโมะแก้ว
"ได้พ่อมาไม่มีผิด" ฟางส่ายหน้าเอือมๆ
"พูดว่าไรนะที่รัก" ป๊อปปี้ถามแถมยังขโมยหอมแก้มฟางต่อหน้าทุกคน
ฟอดดดด
"ป๊อปป..." ฟางตี
"จะแต่งกันอีกรอบเลยมั้ยคะคุนลุงคุนป้า - - " เฟย์ส่ายหน้า

"งั้นเดี๋ยวป๊อปไปหาเขื่อนก่อนนะ"
ป๊อปปี้ยีหัวฟางก่อนจะจูงมือไปด์ออกไป

ฟางยิ้มให้ ก่อนจะเดินไปดูเฟย์






"อ่าว ไอโมะ ทางนี้ๆ" ป๊อปปี้โบกมือให้โทโมะ ที่เดินเข้ามาในงาน
"งานอลังมากนะเนี้ยะ" โทโมะเอ่ยปากชม
"แหงละสิ น้องสาวยัยนั่นแต่งทั้งที ฟางเลยจับยัดทุกอย่างที่ว่าสวยใส่ลงมาหมดเลย "คิดถึงตอนจัดงานแต่งแกกับฟาง ดีนะไม่ตีกันตายก่อนแต่ง"
"คิดแล้วก็ขำนะ แล้วนี่แก้วไปไหนละ ดูสิไอเสือของฉันมองหาตาถลนละเนี่ยะ"
"อ่าวป๊อป ไม่ได้เจอนานเลยนะ" แก้วที่เดินเข้ามาพอดีเอ่ยทัก
"แก้ว คิดถึงจัง"
"เฮ้ยยย ที่ชั้นไม่เห็นคิดถึงเลยนะ" โทโมะท้วง
"อย่ามาหึงไม่เข้าท่า เมียชั้นอยู่ในนู้น ลูกชั้นก็อยู่นี่ - - ^ "
"น้าแก้วครับ แล้วแต๊งกิ้วละครับ" ไปด์ถามขึ้น
"แต๊งกิ้วไม่ค่อยสบาย พักอยู่กับคุนปู้คุนย่าน่ะครับ" แก้วตอบแล้วลูกหัวเด็กน้อย
"น่ารักจริงๆ จองไว้ให้ยัยแต๊งเลยละกันนะป๊อป"
โทโมะพูดอย่างเอ็นดูลูกชายป๊อป
"พูดแล้วไม่คืนคำนะเว่ย งั้นชั้นไปหาเขื่อนก่อนนะ ฝากไปด์ไว้แกก่อนละกัน"




โทโมะมองแก้วนั่งเล่นกับไปด์อย่างเอ็นดู
"แก้ว"
"อะไรหรอโมะ" แก้วหันมาถามชายหนุ่มข้างๆ
"มีลูกชายนี่ก็น่ารักดีเนอะ"
"นั่นสิ" แก้วพูดแล้วมองไปด์ เพราะเธอกับโทโมะมีแต่ลูกสาวสองคน
"คืนนี้เรามาทำลูกชายกันเถอะ"
"คนบ้า! น้องไปด์ก็อยู่นะ " แก้วเอามือปิดหูไปด์ทันที พูดจาอะไรไม่อายเด็ก
โทโมะหมั่นเขี้ยวก่อนจะหยิกแก้มแก้ว แล้วไล่จักจี้แก้วกับไปด์ทันที

"อ้ะ หยุดนะโมะอ่ะ" แก้วตีแขนโทโมะ ที่ไล่จุ๊บแก้มตัวเอง
"ก็เมียเค้าหอมไปทั้งตัวเลยหนิ"
"นี่แน่ะ !! ถ้ายัยแต๊งค์โตมาหื่น แก้วจะไม่โทษใครเลยนอกจากโมะ"
แก้วอุ้มไปด์ก่อนจะพาไปหาฟาง
"ตรงนี้อันตราย เราไปหาแม่ฟางกันดีกว่านะครับ"





"เขื่อน ดูแลยัยเฟย์ดีๆนะ ไม่งั้นนายตายแน่" ฟางจ้องเขม็ง ทำให้ทุกคนหัวเราะ
"ป๊อปปี้ คืนนี้ฝากจัดการยัยพี่สะใภ้จอมโหดนี่หน่อยดิ วันนี้ขู่เขื่อนมาจะสิบรอบละเนี่ยะ "
เขื่อนว่า ทำเอาฟางหน้าแดงจัด
"ไม่บอก ฉันก็จะทำเว่ย" ป๊อปปี้ยักคิ้วให้ฟาง เมื่อเห็นว่าเมียเค้าเขินขนาดไหน
"เฟย์ งั้นคืนนี้ไม่ต้องเข้าหรอกห้องหอ" ฟางหันมาบอกเฟย์ ก่อนจะทำหน้าล้อเลียนเขื่อน
"พอๆ " โทโมะห้ามทัพ
"เออ พอดีฮันนีมูนของฉันกับเฟย์ จะไปตั้งแคมป์กันที่เขาใหญ่นะ เลยจะชวนพวกแกไปด้วย"
"ดีเลยๆ เราไม่ได้เที่ยวด้วยกันมานานแล้วเนอะ"
แก้วเห็นด้วย
"ไปเฟย์ เราไปพักผ่อนกันดีกว่าเนาะ " เขื่อนโอบเอวเฟย์เข้าห้องหอไป
"พวกเราก็กลับไปพักผ่อนกันดีกว่า" ป๊อปปี้พูดละอุ้มไปด์ออกไปกับฟาง



ระหว่างทางกลับบ้าน บนรถป๊อปปี้กับฟาง
"ฟางก็ เลิกห่วงเฟย์เถอะครับ"
"แหม น้องสาวฟางทั้งคน" ฟางเอ็ดใส่ป๊อป
"เขื่อนเป็นคนดีและรักน้องเฟย์คนเดียว วางใจได้"
"อื้มม ฟางเชื่อ"
"แม่ครับ คืนนี้แม่ฟางกับพ่อป๊อปทำลูกสาวได้มั้ยครับ"
ไปด์ที่นั่งเบาะหลังอ้อน
"ไปได้ยินมาจากไหนคะไปด์" ฟางตกใจปนเขิน
"ใครสอนเรามาห้ะ "
"ผมเห็นน้าแก้ว กับ น้าโมะ พูดกันนี่ครับ"
ไปด์ตอบอ่อยๆ กลัวโดนพ่อแม่ดุ
"ผมอยากมีน้องสาวนี่นา"
"ได้เลยครับ งั้นคืนนี้ พ่อจะทำน้องสาวให้ไปด์เอง"
ป๊อปปี้พูดเจ้าเล่ห์ใส่ฟาง
"ไปด์กับเขื่อนเค้าอยากได้ จัดให้หน่อยเนอะฟาง"
ฟางแบะหน้า ยังไงคืนนี้ก็ไม่น่าจะรอดไปได้



"อ๊าาาา ป๊อป " ฟางครางเสียงหลง
ไม่ว่าจะผ่านมากี่ปี ไม่ว่าจะกี่บทรัก
ฟางก็ทำให้ป๊อปหลงได้ทุกที

"ป๊อปรักฟางจัง" ป๊อปปี้กระซิบข้างๆหู
"รู้แล้วหน่า หยุดแกล้งฟางได้แล้ว"
"ก็ฟางทำป๊อปรักป๊อปหลง" ป๊อปปี้ก้มจูบไล้จากหน้าผากไปจนเนินอก

"เบาเบาสิป๊อป เดี๋ยวไปด์ตื่น" ฟางว่า ก่อนจะโอบรอบคอชายหนุ่ม ที่ปรนเปรอความสุขให้

บทรักผ่านไปเกือบสามรอบ

"หื่นที่สุด " ฟางลืมตามามองสามีตัวเอง ก่อนจะยิ้มเขิน
"มอร์นิ่งคิสนะ" ป๊อปจุ้บแก้มฟางเบาๆ ก่อนทั้งคู่จะไปอาบน้ำแต่งตัวด้วยกัน

"คราวนี้ลูกสาวแน่นอน แต่ถ้าไม่ใช่ เราคงต้องฝึกทำลูกสาวกันบ่อยๆแล้วละ"
"บ้า ตาบ้า! "