My Diary บันทึกลับ ไขรหัสรัก

ตอนนี้ 22  ตัวจริง

 

TOMO TALK

ตอนนี้ผมขับรถพาแก้ว และน้องเกลมาที่โรงพัก

เพราะได้รับแจ้งว่าเจอพ่อ-แม่ตัวจริงแล้ว

"น้องเกลลูก"

"คุณพ่อ-คุณแม่"   น้องเกลรีบวิ่งไปหาคุณพ่อคุณแม่ของเธออย่างดีใจ

"ขอบคุณ คุณสองคนมากเลยนะคะ ฉันจะไม่ลืมเลย"

"ไม่เป็นไรค่ะ "  แก้วตอบไปแล้วโบกมือลาน้องเกล

ช่างเป็นภาพที่น่ารัก จนผมอยากจะหยิบกล้องคู่ใจมาถ่ายเก็บไว้

แต่ผมคงทำได้แค่ จดจำภาพตรงหน้าไว้ในหัวใจของผม

 

 

 

 

 

"พี่แก้วคะ พี่แก้วต้องรักพี่โทโมะให้มากๆนะคะ พี่โทโมะด้วยห้ามแกล้งพี่แก้วนะคะ "

"เอ่อ....."  แก้วเงียบไปพักใหญ่แล้วเงยหน้ามองผม

"สัญญานะคะ คุณพ่อ-คุณแม่ ^O^" 

"ค่ะ พี่สัญญาว่าจะรักนายบ้านี่"  แล้วเดินก็หันมากระแทกเสียงใส่ผม 

เธอจะรู้ไหมว่าคำพูดกระแทก กับสายตาที่ดูจะไม่เป็นมิตรนั้น

มันทำให้ผมหวั่นไหวได้ไม่น้อย คนบ้าอะไรน่ารักชมัด

ถ้าไม่มีน้องเกลกับคุณพ่อคุณแม่น้องเกลยืนอยู่ ผมคงดึงตัวเธอมาจูบให้

หนำใจ ดูๆ......มาทำสายตาน่าหมั่นเขี้ยวใส่ผมอีก

 

 

 

 

 

"ค่ะ น้องเกลไปนะคะ น้องเกลรักพี่แก้ว พี่โทโมะนะคะ "  

"ห้ามดื้อนะ"   ผมยิ้มให้เธอแล้วนนั่งคุกเข่าลงข้างๆแก้ว

"พี่แก้วกับพี่โทโมะ หอมแก้มน้องเกลได้ไหมคะ"  

"โอเค 1 2 3 ..... ฟอด~ OXO"   ผมแทบจะสติแตก

เมื่อจู่ๆน้องเกลก็เอาหน้าออกแล้ววิ่งหนีขึ้นรถไป

จมูกของผมเลยชนเข้ากับแก้มขาวเนียนนุ่มของผู้หญิงข้างๆอย่างจัง

"พี่โทโมะ มาหอมแก้มแก้วฉันทำไม!? ฮือ ไอพี่บ้า" ทันที่ที่เฟรมลืมตาขึ้นก็ตีอกผม

"คือ ไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย"

"เชอะ "  เธอรีบลุกขึ้นยืน

"แก้มเธอหอมดีนะ นุ่มด้วย "   ผมกระซิบข้างๆหูแล้วเดินนำเธอไปที่รถ  . . . . . .

 

 

 

 

 

 

KAEW TALK

หลังจากขึ้นรถมาแล้ว เขาก็เปิดประเด็นขึ้นมา

"แล้วเธอจะกลับไปอยู่หอรึเปล่า?"

"คงจะเป็นอย่างนั้น!!" ฉันพูดแล้วยิ้มให้เขา

"แก้ว......!?!"

"อะไรของนายอ่ะ -0- ?"

"เธอชอบไอป๊อปหรอ?"  

"บ้าฉันเนี่ยะนะ ชอบป๊อปปี้ เอาอะไรมาคิดเนี่ยะ เอ้ย ยัยฟางโทรมา แป๊ปนะ"   

"มีอะไรยัยฟาง"

[คือ ฉันคบกับป๊อปปี้แล้ว อิอิ]

"อะไรนะแกคบกับป๊อปปี้!!!! O.o"

"อะไรนะ ฟางคบกับป๊อป?" นายโทโมะรีบแย่งโทร.ฉันไปอะไรเล่า

อย่าบอกนะว่านายหวงป๊อปปี้น่ะ หนอยยยย! ที่มาถามว่าฉันชอบป๊อปรึเปล่า

เพราะกลัวฉันจะแย่งป๊อปไปจากนายใช่มั้ยล่ะ เชอะ

 

 

 

 

 

 

"เอามานี่นะ โทโมะ โมโมะะะะ โมะะะะะะ ไอพี่โมะะะะะะะ"  

ฉันกรี๊ดออกมาเสียงดัง ขณะที่ฉันแย่งโทรศัพท์ ฉันก้เสียหลักล้มลงไปหอมแก้มเขา T^T

"ไอบ้าเอาโทรศัพท์ฉันคืนมานะ"

"แก้วใจ-3- เธอแต๊ะอั๋งฉันอีกแล้วนะ"

"ใครเค้าจะกล้าทำอะไรแบบนั้น ไอบ้า ฮัลโลๆ"

[แหมๆ ยัยแก้ว แกทำอะไรโทโมะอ่ะ อย่ารุนแรงนะเฟ่ยยยยย]

เสียงนายป๊อปปี้เล็ดลอดออกมาจากโทรษัพท์ ทำเอาฉันหน้าเปลี่ยนสีทันทีเลย

"ไอบ้า ไอลามก ไปหาแฟนแกเลยไป๊!!!!"  

ฉันกดตัดสายแล้วหันหลังหลบสายตาเจ้าเล่ห์ ของนายผีดิบญี่ปุ่นหน้าตาดีนี่ทันที  . . . . . .

 

 

 

 

 

โทโมะขับรถมาส่งฉันที่หน้าหอ นี่ก็เป็นเวลาเดือนนึงแล้วที่ฉันไม่ได้มาที่นี่ ....

พูดแล้วก็คิดถึงน้องเกล ต่อไปนี้คงไม่มีใครมาเรียกพ่อ-แม่

คอยล้อคอยแซว คอยจับคู่ ให้ฉันกับนายโทโมะอีกแล้ว YoY 

"สวัสดีค่าาาาาา >O< ยินดีต้องรับสู่หอแห่งความรัก"   

อึ้ง ทึ่ง เกือบสยิว เมื่อสองสาว สองหนุ่ม ลงมาต้อนรับฉันถึงหน้าประตูรถ

"ยินดีต้อนรับจ้ะ แก้วใจ ^^ "

"อ่าห๊ะๆ ( - - )( _ _ )( - - )"  

ฉันพยักหน้าแล้วหันไปมองโทโมะ ที่ยืนนิ่งอยู่ข้างๆฉัน

"นายคิดเหมือนที่ฉันคิดหรือเปล่า บี1"

"    ..)(..    ฉันก็คิดแบบที่เธอคิดเหมือนกัน บี 2   "  

นายนั่นพูดแล้วหันไปมอง สองคู่รัก

 

 

 

 

 

"นี่พวกแกจะไปประกวดคู่รักกันหรอ?"  

ฉันแทบจะเป็นล้มพับ ก็เฟย์กับเขื่อนใส่เสื้อเขียนว่า KOEN LOVE FAYE กับ

FAYE LOVE KOEN

ส่วนนายป๊อปกับยัยฟาง ก้ไม่พ้นจะเป็นฝาแฝดกัน แต่งเหมือนกันทุกอย่าง  ตั้งแต่หัวจรดเท้า

"แกกลัวชาวโลกเค้าไม่รู้หรอว่าพวกแกรักกันอ่ะ!!" ฉันสบถใส่สี่คนนั้นไป

"อิจฉาล่ะสิ อิอิ ว่างๆแกชวนโทโมะใส่แบบนี้สิ "  ยัยฟางเดินมาตบบ่าฉัน

"ใครจะไปอิจฉาแกกันเลา >0< ไม่มีณ ไม่มี "  

"พรุ่งนี้เราจะไปเที่ยวกัน แกจะไปด้วยไหม?"  ป๊อปปี้พูดขึ้นมา

"ไปไหนวะ?"

"โธ่ๆ ไม่น่าถามเลยโทโมะก็ไป.........เกาะ น่ะสิ อิอิ"

 "งั้นฉันไปด้วย นายต้องไปด้วยนะ"  ฉันหันไปสั่งนายโทโมะทันที

เพราะอะไรน่ะหรอคะ  เพราะถ้าให้ฉันไปกับพวกสี่คนนี้

มีหวังได้กลายเป็น แก้ว....สตรีที่โลกลืมแน่ๆ

อิจฉาเฟร้ยยยยยย จะมีแฟนก็มีกันครบเป็นแถบแบบเน้!!!