My Diary บันทึกลับ ไขรหัสรัก

ตอนที่11  พ่อ-แม่
 
 
TOMO  TALK
แสงแดดยามเช้า ส่องมาทางหน้าต่าง ผมค่อยๆลุกขึ้น 
สิ่งแรกที่สะดุดตาผมตั้งแต่ที่เปิดเปลือกตาขึ้น คือหญิงสาวน่ารักร่างบางที่นอนหลับ
ใบหน้าสวยหวานซ่อนเปรี้ยว บวกกับผิวขาวราวหิมะ ผมยาวสยาย  ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม  
วันนี้เป็นวันเสาร์นั่นแปลว่า ผมไม่ต้องไปเรียน :) ผมชอบวันนี้จัง 
 
"แก้ว  " ผมค่อยสกิดเธอให้ตื่นจากห้วงนิทรา
"ฮึ่ยย อย่านะ ไอบ้าโทโมะ "  จู่ๆเธอก็ละเมอเสียงดัง ขว้างหมอนใส่ผม
"อะไรนะ? โทโมะนายพูดจริงๆหรอ "  พอเธอสงบลง เธอก็ละเมอต่อ เรียกชื่อผม 
ใบหน้าดูเคลิ้มปนเขิน ....เธอฝันว่าผมทำอะไรเธอ ???????
"โทโมะ ฉันก็ชอบ........."  แล้วเธอก็หลับไป !! --*
ปล่อยให้ผมลุ้นตั้งนาน 
ผมลุกจากเตียงแล้วหยิบชุดเสื้อผ้า ผ้าเช็ดตัว เข้าห้องน้ำไป 
 
 
 
KAEW  TALK 
ฉันตื่นมาก็มองหาร่างสูงใหญ่ แต่ก็ไม่เจอ สงสัยจะตายไปแล้ว หุหุ 
ฉันเลยเดินมาหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำ เมื่อคืนไม่ได้อาบ เหนียวตัวชมัดแกร๊ก!! 
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด~    
"แก้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"O//o " 
ปัง!! ไม่นะ.....................ลืมมันไป ยัยแก้ว ลืมมันไปซะ กรี๊ดดดดดด
"เธอแอบดูฉันอาบน้ำหรอ?" สักพักฉันเริ่มสงบสติได้ เค้าก็พรวดพราดออกมา
" ไอบ้า!!ฉันจะเข้าห้องน้ำย่ะ นายนั่นแหละ ทำไมไม่ล๊อคประตูเล่า >//- "
"ฉันลืม!!"
"ยี๊...... ความผิดนายนั่นแหละ หลบไปๆ ฉันจะอาบน้ำแล้ว -//-" 
ฉันรีบเบี่ยงตัวออกมา ก่อนจะโดนนายนี่ฆ่าตาย สาบาณเลย
ว่าฉันไม่เห็นอะไรเลย จริงๆนะ  T^T 
"เธอ เอ่อ....เธอเห็นอะไรรึเปล่า?" 
"ไอบ้า!! ฉันไม่เห็น"  ยิ่งอยากลืมๆอยู่ จะถามเรียกความจำทำไมฟะ?
"แน่ใจนะ" เค้าพูดแล้วดันตัวฉันติดกำแพง TT "   - -) ( _ _ ) (- - ) ( _ _ ) ( - -  
"  ฉันพยักหน้า และ หลบสายตาอันโหดร้ายของเค้า เค้าเงียบไปพักใหญ่
ก่อนค่อยๆเลื่อนหน้าเข้ามา เรื่อยๆ เรื่อยๆ จน........ ริมฝีปากกำลังจะ.......
 
 
"พี่แก้ว พี่โทโมะทำอะไรกันคะ น้องเกลเล่นด้วยสิ"  T0T จะตื่นมาทำไมตอนเน้!!!  
"เปล่านะน้องเกล น้องเกลตื่นมาตอนไหนคะ?"
"ตื่นมาตอนที่พี่แก้ว แอบดูพี่โทโมะอาบน้ำ -3-//" 
"อ๊ากกกกกกก น้องเกล พี่ไม่เคยแอบดูนายนี่อาบน้ำนะ อย่าไปเชื่อมัน"
"ฉันไม่ใช่มัน!! ฉันชื่อโทโมะ -0< "  เค้าพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์อย่างคนชนะ
แล้วเดินลงไปข้างล่าง  
"พี่ไปอาบน้ำก่อนนะคะ"  ฉันรีบเข้าห้องน้ำทันที แม่เจ้า T^T ช่วยแก้วด้วยยยยยยยย!!
 
 
 
 
 
. . . . . . . ฉันพาน้องเกลลงมาด้านล่าง ก็เจอนายโทโมะกำลังทำอาหารอยู่
"ทำอะไรอ่ะ!"
"ทอดไข่เจียว"
"กินมั่งดิ!!"  ฉันพูดแล้วหยิบส้อมจิ้มไข่เจียวในกระทะ แต่..... ปึ้ก!!
"โอ๊ย นายตีฉันทำไม TT " 
"ยัยบ้า! มันยังไม่สุกเลย อยากท้องเสียรึไง"
"บอกกันดีๆดิ ทำไมต้องใช้ความรุนแรงด้วย ToT" ฉันเบ้ปากใส่เค้า
แล้วเดินมาที่โต๊ะอาหาร เตรียมรอกิน
สักพัก นายโทโมะก็เอาอาหารมาให้ฉันกับน้องเกล
"พี่โทโมะไม่กินหรอคะ "     น้องเกลถามขึ้น
"ไข่ไม่พอน่ะครับ ไม่เป็นไร พี่ไม่หิว" จ๊อกๆ เสียงท้องใคร? บอกได้เลย ท้องนายโทโมะ
"อ่ะ !! "  ฉันตักข้าวไข่เจียวพอดีคำ ยื่นให้นายนั่น
"ไม่กิน"     ทำเป็นหยิ่งสบัดหน้าใส่ฉัน เชอะ
"กินเลยนะ"  ฉันไม่ยอมแพ้   ยัดข้าวไข่เจียวเข้าปากโทโมะได้ สำเร็จ
"แค่กๆ TT' "  ฉันรีบคว้าน้ำให้เค้าทันทีที่สำลัก
"พี่สองคนน่ารักจัง >< เหมือนพ่อ-แม่หนูเลย " 
"พ่อ-แม่ พ่อแม่น้องเกลชื่ออะไรคะ?"
"ไม่รู้ค่ะ ไม่รู้อะไรทั้งนั้น ตอนนี้น้องเกลมีพ่อแม่คนใหม่แล้วค่ะ"
"ใครคะ?"   ฉันถามเด็กน้อยที่นั่งกินไข่เจียวอยู่
"แม่แก้ว กับ พ่อโทโมะ ไงคะ ^+++^ "   
"พรวดดดดดดดดดดดด"  
ทันทีที่น้องเกลพูดจบ ฉันก็พ่นเข้าไข่เจียวใส่โทโมะ
"สกปรกที่สุด"   นายนั่นสบถออกมา
"ทีนายพ่นลาเต้ ใส่ฉันฉันยังไม่หายแค้นเลย ชิส์" เขาวิ่งขึ้นข้างบนไป
ฉันยิ้มตามได้แต่แอบสะใจเบาๆ
"คุณแม่แกล้งคุณพ่อทำไมคะ?"
 
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก ~