พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
พรึ่บ !
 
 
 
 
"เอ่อ.."แก้วพูอะไรไม่ออกเพราะตอนนี้มีคนเป็นสิบมายืนดักเธอเเละฟางเอาไว้
 
 
 
 
 
"คือ.."ฟางเองก็พูดอะไรไม่ออกเช่นกัน คนพวกนั้นไม่พูดอะไรได้เเต่จ้องเธอเป็นตาเดียว
 
 
 
 
 
"พวกเธอเป็นใคร"จู่ๆก็มีเสียงผู้ชายคนนึงดังขึ้นทำให้คนที่ยืนดักชั้นไว้ก็หลีกทางให้ชายคนนั้นเดินเข้ามา ถ้าจำไม่ผิดนั่นมันนายป๊อปปี้ โจทย์ยัยฟางหนิ
 
 
 
 
 
"คือ ว่าพวกเรามีเรื่องจะคุยกับพ่อแม่นาย"ฟางพูดทำให้คนพวกนั้นชักปืนขึ้นมาเล็งแก้วกับฟางทำให้ฟางจับมือแก้วเเน่น
 
 
 
 
 
"เธอกล้าดียังไงมาเรียกชั้นว่านายรู้มั้ยว่าชั้นเป็นใคร"ป๊อปปี้พูดเสียงดัง ดุจังว่ะ T^T ฟางคิดเเล้วจับมือแก้วเเน่นขึ้น
 
 
 
 
 
"คือ ฟังชั้นก่อนนะคือพวกเรามีเรื่องจะมาคุยกับพ่อกับแม่ของเอ่อคุณค่ะ"แก้วพูดทำให้ป๊อปปี้หันไปพยักหน้าเเล้วคนพวกนั้นก็เก็บปืนเข้าไป
 
 
 
 
 
"เเล้วเธอเป็นใคร"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองแก้วกับฟางหัวจรดเท้า
 
 
 
 
 
"เค้าเป็นแขกของแม่เอง"แม่ของป๊อปปี้/โทโมะ ก็เดินออกมาทำให้ทุกคนต้องหลบทาง
 
 
 
 
 
"แม่มีอะไรกับพวกนี้ครับ"ป๊อปปี้หันไปถามคนเป็นแม่
 
 
 
 
 
"แม่ว่าเราเข้าไปคุยกันข้างในดีกว่าตามชั้นมา ส่วนป๊อปปี้ลูกมีงานก็ไปทำซะเดี๋ยวจะสาย"แม่พูดจบก็หันหลังเดินเข้าไปในบ้าน ป๊อปปี้เดินผ่านแก้วฟางก็หยุดเเล้วใส่เเว่นกันแดดก่อนจะเดินออกไปพร้อมลูกน้องอีก3คน
 
 
 
 
 
"หู้วววว"แก้วเเละฟางถอดให้ใจ
 
 
 
 
 
"เกือบตายเเล้วไหมละเรา เเต่หมอนั่นขี้เก๊กชะมัด"ฟางพูดเเล้วจับมือแก้วเข้าไปข้างใน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นั่งสิ"แม่ของป๊อปปี้/โทโมะพูด แก้วกับฟางจึงนั่งลง
 
 
 
 
 
"พวกเธอรู้ใช่ไหมว่าหน้าทีของพวกเธอต้องทำอะไร"แม่ของป๊อปปี้/โทโมะพุด
 
 
 
 
 
"ทราบค่ะ"แก้วกับฟางพูดพร้อมกัน
 
 
 
 
 
"ในระยะเวลา 5 เดือนต่อจากนี้พวกชั้นจะต้องไปดูงานที่ต่างประเทศ เเต่เธอทั้งสองคนก็ต้องทำให้ลูกชายของชั้นทั้งสองคนเลิกกับยัยผู้หญิงสองคนนี้มห้ได้"แม่ของป๊อปปี้/โทโมะพูดเเล้วยื่นซองอะไรบางอย่างมาให้ แก้วจึงเปิดดูเเล้วเป็นรูปของหญิงสาวสองคน
 
 
 
 
 
"เเล้วพวกเราจะเข้าถึงตัวของลูกชายคุณยังไงละค่ะ"แก้วถาม
 
 
 
 
 
"ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น ชั้นจะให้เธอทั้งสองคนเป็นผู้ติดตามลูกชายของชั้นเอง"แม่ของป๊อปปี้/โทโมะพูด
 
 
 
 
 
"เอ่อค่ะ"แก้วตอบ
 
 
 
 
 
"ตั้งเเต่วันนี้พวกเธอมาพักที่นี่ ชั้นเตรียมห้องไว้สองห้องเเล้ว"แม่ของป๊อปปี้/โทโมะพุด
 
 
 
 
 
"ขอบคุณมากนะค่ะ"ฟางเเละแก้วพูดพร้อมไหว้
 
 
 
 
 
"เอาละพรุ่งนี้ชั้นเเละสามีชั้นจะต้องไปดูงาน ชั้นหวังว่าเธอสองคนจะทำงานนี้สำเร็จ เเต่วันนี้พวกเธอไปเก็บของใช้ที่จำเป็นมา"แม่ของป๊อปปี้/โทโมะพูด
 
 
 
 
 
"ค่ะ"แก้วกับฟางพูดจบเขาจึงเดินไป
 
 
 
 
 
"รู้สึกกลัวยังไงไม่รู้อะแก้ว"ฟางพูด
 
 
 
 
 
"กลัวก็ต้องทำละ เพราะงานนี้เป็นงานแรกของเราเลยนะ เราต้องทำให้ได้สิ เเค่ทำให้คนเลิกกันมันจะไปยากอะไร"แก้วพุด
 
 
 
 
 
"ก็ขอให้มันง่ายแบบนั้น งั้นเราไปเก็บของมากันเถอะ"ฟางพูดเเล้วเดินออกจากบ้านหลังนั้นมาอีกทีก็ตอนเย็น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"พวกเธอเป็นใครเข้ามาที่นี่ได้ยังไง"เสียงของใครคนนึงพูดทำให้แก้วเเละฟางต้องหันไปมองหันที
 
 
 
 
 
"พวกเธอขึ้นมาทำอะไรบนนี้"ชายคนนั้นพูด หือ มองหน้าดีๆเเล้วนี่มันนายโทโมะ อะไรนั่นนิ โอ้ยจะเอาปืนมาจ่ออีกไหมเนี่ย T^T แก้วคิด
 
 
 
 
 
"ชั้นถามทำไมไม่ตอบ"โทโมะตะโกนทำให้แก้วเเละฟางสะดุ้ง
 
 
 
 
 
"เอ่อ คือ"ฟางจะพุดเเต่อึกอัก โทโมะจึงเข้ามาลากแก้วเเละฟางลงบันไดไปที่โต๊ะอาหารทันที
 
 
 
 
 
"นี่มันเจ็บนะ"ฟางพูด
 
 
 
 
 
"นี่ปล่อยพวกเราน่ะ"แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"แม่ครับพ่อครับสองคนนี้เป็นใคร"โทโมะพุดเมื่อเดินมาถึงโต๊ะอาหาร
 
 
 
 
 
"นี่พวกเธออีกเเล้วหรอ"ป๊อปปี้หันมาพูด
 
 
 
 
 
"เอาละพวกเธอมานั่ง"แม่ของป๊อปปี้/โทโทะสั่ง ฟางเเละแก้วจึงมานั่ง
 
 
 
 
 
"แม่จะขอบอกไว้ตรงนี้เลยนะ ป๊อป โทโมะ ต่อไปนี้สองคนนี้จะเป็นผู้ติดตามลูดไปไหนต้องไปด้วยกัน ไม่ว่าจะเวลาไหนทั้งนั้น เเละลูกน้องที่คอยดูแลลูกไม่ต้องเเล้ว เด็กสองคนนี้จะดูเเละลูกๆเอง"แม่ของป๊อปปี้/โทโมะพูด
 
 
 
 
 
"เเต่สองคนนี้เป็นผู้หญิงนะครับแม่จะช่วยอะไรได้"ป๊อปปี้แย้ง
 
 
 
 
 
"ใช่ครับ"โทโมะสนับสนุน
 
 
 
 
 
"ถึงยังไงก็ไม่มีใครเข้ามาทำร้ายพวกลูกอยู่เเล้ว เเละระหว่างที่แม่ไปดูงานต่างประเทศแกกับหนูสองคนนี้ต้องอยู่บ้านหลังเดียวกันไปไหนก็ต้องไปด้วยกัน"แม่ของป๊อปปี้/โทโมะพูดเชิงบังคับ
 
 
 
 
 
"แม่ครับ"โทโมะพูดเชิงจะแย้งเเต่แม่มองหน้า
 
 
 
 
 
"ก็ได้ครับแม่"โทโมะพูด
 
 
 
 
 
"เห้ย ได้ไงละครับ"ป๊อปปี้แย้งแม่จึงมองหน้า
 
 
 
 
 
"ครับ"ป๊อปปี้ตอบอย่างหงุดหงิด
 
 
 
 
 
"อ๋อ แม่ลืมบอกไปหนูคนนี้ชื่อฟางจะติดตามแกนะตาป๊อป ส่วนคนนี้ชื่อแก้วจะติดตามแกนะตาโทโมะ"แม่ของป๊อปปี้/โทโมะพูด
 
 
 
 
 
"เอาเป็นว่ากินข้าวกันได้เเล้ว"แม่ของป๊อปปี้/โทโมะพูดเเล้วกินข้าว เมื่อทุกคนกินข้าวกินของหวานเสร็จจึงแยกกันขึ้นห้อง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ห้องแก้ว
 
 
 
 
"โหยเราอยู่ในดงเสือรึเปล่าเนี่ย"แก้วพูดเเล้วล้มลงนอนบนเตียง
 
 
 
 
 
"น่ากลัวชะมัด"ฟางที่เดินตามมาก็พูด
 
 
 
 
 
"เราจะรอดไหมเนี่ย"แก้วพูด
 
 
 
 
 
"ต้องรอดสิไม่รอดได้ไงละ"ฟางพูด
 
 
 
 
 
"พวกนั้นโหดชะมัดฟางระวังตัวด้วยละ"แก้วพูดเเล้วจับมือฟาง
 
 
 
 
 
"ฟางระวังตัวเเน่ แก้วเองก็ด้วยนะ"ฟางพูด
 
 
 
 
 
"เห่อออ พรุ่งรี้จะเจออะไรอีกบ้างเนี่ย"แก้วพูดเเล้วนอนลง
 
 
 
 
 
"แก้วฟางกลับห้องก่อนนะง่วงเเล้ว"ฟางพุด
 
 
 
 
 
"โอเค แก้วไปส่ง"แก้วพูดเเล้วจะลุกขึ้น
 
 
 
 
 
"ไม่เป็นไรแก้วเดี๋ยวฟางไปเองห้องก้อยู่เเค่นี้เอง"ฟางพูด
 
 
 
 
 
"งั้นฝันดีนะ"แก้วพุด
 
 
 
 
 
"ฝันดีจุ๊บ"ฟางพูดเเล้วเดินออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
_____________________________________________________________________
 
 
โว้ยยยย น่ากลัวจุง 5555555
 
 
 
เม้นกันหน่อยน้าาาาาาา