ระยะเวลาเเห่งกาลรอคอย
เขียนโดย 
noey_august
วันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.15 น.
แก้ไขเมื่อ 5 เมษายน พ.ศ. 2557 16.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) จะเป็นไรไหมเนี่ย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความJames Part
เมื่อกี้ผมเดินชนเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ผมขอโทษเธอเเล้วเดินกลับขึ้นห้อง เเล้วผมก็โทร.ไปหาพี่ปิ๊ก
"พี่ปิ๊กครับ"
"ที่พี่บอกว่าจะมีคนมาสัมภาษณ์ผมเข้ามาหรือยังครับ" ผมถามพี่ปิ๊ก
"เพิ่งมาตอนเย็นนี่เอง"
"มากี่คนครับ"
"มา2คน คนหนึ่งชื่อว่าน เเต่อีกคนหนึ่งพี่จำชื่อไม่ได้ เห็นว่าเป็นเด็กด้วย"
"เเล้วจะสัมภาษณ์พรุ่งนี้เลยไหมครับ เพราะพรุ่งนี้ผมเรียนเต้นเสร็จเริ่มได้เลย"
"เดี๋ยวพี่บอกเค้าให้" พี่ปิ๊กบอกผม
"เเล้วเค้าพักอยู่ที่ไหนครับ"
"พักอยู่ที่เดียวกับเราเเหละ อยู่ชั้นเดียวกันเเต่ไม่รู้ว่าห้องไหน"
"ครับเเค่นี้เเหละครับ"
Bella Part
หลังจากยืนอึ้งอยู่นาน ฉันก็กลับมาขึ้นห้องเตรียมตัวสำหรับพรุ่งนี้ พอฉันเข้าห้องมาพี่ว่านก็พูดกับฉัน
"อื้ม..เบลล่า พีปิ๊กโทร.มาบอกเเล้วว่าพรุ่งนี้ไปที่เรียนของเจมส์ เพราะว่าเจมส์เรียนเสร็จเเล้ว
จะได้สัมภาษณ์เลย"
"เเล้วเค้าพักอยู่ห้องไหนคะ"
"นี่..อยู่ที่เดียวกับเรา ชั้นเดียวกับเราด้วย"
"งั้นเดี๋ยวหนูเตรียมตัวสำหรับพรุ่งนี้เลยนะคะ"
"จ้า"
พรุ่งนี้ฉันก็จะไปหาเจมส์จิเเล้ว เอะ?ทำไมไม่รู้สึกตื้นเต้นเลยละเบลล่า เพราะอะไรน่า....
บ่าย2ของการไปสัมภาษณ์เจมส์จิ
ตอนนี่ฉันอยู่ที่เรียนเต้นของเจมส์จิเเล้ว ฉันกลับพี่ว่านเรานั่งรออยู่ที่ห้องรับเเขก ขณะนั้นเองพี่ปิ๊กก็เข้ามา
"สวัสดีค่ะ...พี่ปิ๊ก" พี่ว่านทักทาย
"สวัสดีครับน้องว่าน เเล้ว.."
"อ้อ..นี่น้องเบลล่าค่ะ"
"สวัสดีค่ะ" ฉันทักทายพี่ปิ๊ก
"ครับ อีกสักพักเจมส์ก็ออกมา ว่านจะเริ่มสัมภาษณ์พี่ก่อนไหม?"
"อ้อ...ได้ค่ะ ที่นี่?" พี่ว่านถามพี่ปิ๊ก
"ไม่ใช่หรอกพี่ว่าที่นี่ไม่สะดวก ไปร้านกาเเฟข้างล่างดีกว่า"
"ค่ะ"
"พี่ว่าน...เเล้วหนู" ฉันถามพี่ว่านกลัวเขาลืมฉัน
"ขอตัวสักครู่ค่ะ" พี่ว่านเดินมาคุยกับฉันเป็นการส่วนตัว
"เเล้วหนูละค่ะ" ฉันถามพี่ว่าน
"เอางี้นะ...เบลรอเจมส์จิอยู่ที่นี้ เเล้วพอเขาไปร้านกาแฟข้างล่าง เเล้วเบลก็สัมภาษณ์เขา"
"ห๊า..!! ให้หนูสัมภาษณ์เขา หนูทำไม่เป็น" พี่ว่านจะให้ฉันไปสัมภาษณ์เขาเหรอ ทำไม่ได้หรอกนะT-T
"ไม่เป็นไร ค่อยเป็นค่อยไปจะได้หาประสบการณ์ ทำเหมือนนักข่าวเขาทำกัน" พี่ว่านพูดเเบบสบายๆ
"จะดีหรือคะ"
"เเน่สิ...เจมส์เขาเป็นคนอ่อนโยน เขาให้สัมภาษณ์กับคนมาเยอะเเล้ว บางทีเขาอาจรู้ว่าเค้าต้องตอบอะไรกับเรา"
"งั้น...หนูจะทำตามที่พี่บอกค่ะ"
"จ้า งั้นพี่ไปเเล้วนะ"
ว่าเเล้วพี่ว่านก็เดินไป
******ติดตามต่อไปน๊า*******
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
