ระยะเวลาเเห่งกาลรอคอย

     Bella Part

          ฉันลืมตาขึ้นมาด้วยความเพลีย  เอ...เมื่อคืนฉันนั่งหลับนี้นา เเต่ฉันกลับพบว่าตัวเอง

โดนกอดซะเเน่น  เเล้วยังหน้าพี่เจมส์ในอาการหลับก็อยู่ใกล้มากจนจมูกเขาชนกัน 

ฉันขยับทำเอาเขาตื่นขึ้นมา

"ตื่นเเล้วหนอครับ^^"  เขาถามพร้อมยื่นหน้ามาใกล้  ใกล้เข้ามาอีกจนจะจูบกันเเล้ว

ฉันพยายามขยับออก

   .....

   พี่เจมส์ไม่พูดอะไรเเต่ส่ายหน้าอย่างเจ้าเล่ห์

"ไม่ให้ไปไหนหรอกนะ" พี่เจมส์ยักคิ้ว

   ติ๊ง...ต๊อง

     เเละเเล้วเสียง Line ของฉันดังขึ้น  ฉันตั้งใจจะเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์

ทำไงได้  เขากอดฉันซะเเน่นเลย  เเต่รู้สึกอบอุ่นยังไงไม่รู้สิ...

"ไม่..." เขามองอย่างเจ้าเล่ห์เมื่อฉันขยับ

   กริ๊ง...กริ๊ง

       มีคนโทร.เข้าเครื่องฉัน  ฉันถลึงตาดุเขาให้ปล่อยฉันซะที

เเล้วเขาก็คลายเเขนลง  ฉันลุกขึ้นไปหยิบโทรศัพท์

     ...พรีม...

"ฮัลโหลพรีม"

"เบลล่าทำไมไมอ่าน Line ของพรีมล่ะ ทำอะไรอยู่"

"อ้อ พอดีเข้าห้องน้ำอยู่ พรีมมีอะไรหรอ"

"คือ...เบลล่า ต้องทำใจน ทำใจดีๆ เเล้วฟังฉัน"

     ฉันงง  พรีมหมายถึงอะไร

"เบลไม่เข้าใจ"

"ดังนั้นเบลล่าต้องตั้งใจฟังที่พรีมพูดนะ" จากนั้นเสียงพี่เกรทก็เเทรกเข้ามา

"คุยกับใครอยู่เบลล่า" พี่เจมส์ถามฉัน

"พรีมกับพี่เกรทค่ะ"

"เดี๋ยวเบลล่า...อยู่กับไอ้เจมส์ใช่ไหม พี่ขอคุยกับมันหน่อย" ฉันยื่นโทรศัพท์ให้พี่เจมส์

     James  Part

        จากนั้นผมก็รับโทรศัพท์จากเบลล่า

 "เจมส์ จำนายทัพที่พี่เล่าให้ฟังจำได้ไหม"

"จำได้ครับ" ผมนึกออกทันที

"นายทัพ...ตายเเล้ว"

     เมื่อผมได้ยินคำนี้ผมหันไปหาเบลล่าทันที  เบลยังมองหน้าผมหวังว่าคงจะไม่ได้ยิน

เเล้วผมก็คุยกับพี่เกรทต่อ

"เกิดอะไรขึ้นครับ"ผมพยายามไม่เอ่ยชื่อ

"เเม่ของนายทัพรู้สึกใจไม่ดีเลยไม่มอยากให้ไปกินข้าวกับเบลล่า"

   หื้ม? เบลล่าไปกินข้าวไปนายนั้น

"หลังกินข้าวกับเบลล่าเสร็จ ก็กลับบ้าน มีรถพ่วงปาดหน้าทำให้รถไปชนต้นไม้ข้างทำ

ไปเสียชีวิตที่โรงพยาบาล"

"พี่เกรทรู้ได้ยังไงครับ"

"พี่รู้มาจากหมู่นักธุรกิจด้วยกัน  ตอนเเรกพี่กับพรีมยังลังเลว่าจะบอกเบลล่ายังไงดี 

เบลคงเสียใจมาก  พรีมเลยขอร้องให้นายช่วยบอกเบลล่าหน่อย"

"ครับ  เรื่องนี้ผมจัดการเอง"

"มีอะไรรึเปล่าค่ะ?" เบลล่าเดินมาข้างหลังผม

"คุณไปใส่เสื้อสีขาวไม่ก็สีดำนะ ผมจะพาไปที่เเห่งหนึ่ง"

ตอนหน้ามาดูกัน  ว่าเบลล่าจะเป้นยังไง ช่วยคอมเม้นกันเยอะนะ