ระยะเวลาเเห่งกาลรอคอย

  Belle  Part

       พอฉันมาถึงคอนโดฯก็อาบน้ำ แต่งตัวอย่างมิดชิดเตรียมจะเข้านอน  ทันใดนั้นท้องฉัน

ก็ร้องออกมา  อะไรเนี่ยกินข้าวก็กินไปเเล้ว เลี้ยงอะไรไว้ในท้องรึเปล่าเนี่ย-_- มึนหัวไปหมด

ตู้เย้นมีเเต่ความว่างเปล่า

       ฉันนั่งเคลียร์งาน  ด้วยความหิว  ซักพักใหญ่ฉันจึงไปเข้าห้องน้ำ

     กึก...กึก

      ขณะที่ฉันล้างหน้าอยู่ก็ได้ยินเสียงเหมือนมีคนกำลังเคลื่อนไหวอยู่  ใช่พรีม ไม่ก็ภัสกะจา

รึเปล่า  ไม่ซิ  ถ้าสามคนนั้นมาก็ต้องโทรมาก่อน  ไม่ก็lineมาหาก่อน  หรือว่า

   โจร!

     ฉันค่อยๆเดินออกจากห้องน้ำแบบไม่มีเสียง  หยิบไม้กวาดมาเตรียมเป็นอาวุธ 

ฉันเห็นผู้ชายร่างใหญ่กำลังทำอะไรไม่รู้อยู่ตรงห้องนั่งเล่น  ตัดสินใจเดินเข้าไปอย่างช้าๆ

อิอิ...ไอ้โจรโรคจิตไม่เห้นเพราะหันหลังอยู่

"ตายซะเถอะ!!!" ฉันหลับหูหลับตาตีโจรไม่ยั้ง  ต้องตีให้ตาย  ย๊กกก!!

"เบลล่าผมเอง!" โจรบ้าพยายามรอบร่างฉัน มันรู้จักชื่อฉันได้ยังไง 

ฉันโดนกอดซะเเน่นเลย  ก่อนจะเงยหน้ามามองผู้ชายตรงหน้า

        พี่เจมส์!

"โอ๊ยย!!" เขากุมหัวเเล้วร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

"คุณเป็นอะไรมากไหม  เจ็บตรงไหนรึเปล่า เบลทษ เบลาโจรมาปล้น" 

  ฉันพูดเป็นชุด  เเล้วไปลูบตรงหน้าผากเขา

"เเค่มึนหัวนิดหน่อย^^" จากสีหน้าเจ็บปวดกลายเป็นยิ้มแย้มทันที

"คุณเข้ามาในห้องเบลได้ยังไง" จากนั้นฉันจึงยิงคำถามทันที

"เบลไม่ได้ล็อกประตู  แถมยังปิดไม่สนิทด้วย ทีหลังต้องระวังให้มากนะ

ถ้าเกิดคนที่เข้ามาไม่ใช่ผมล่ะจะทำยังไง อันตรายมากนะ" พี่เจมส์ว่าเป็นชุด 

"เเล้วคุณมาหาเบลทำไมคะ  มีอะไรอะเปล่า"

"ผมเหงา..."เขาทำสีหน้าเศร้า

"ป้าชมลากลับบ้านไปหลายวัน ผมไม่รู้จะไปหาใครก็เลยมาหาเบล  ผมขอนอนที่นี่ได้ไหม

ให้ผมนอนโซฟาก็ได้" พี่เจมส์ทำสีหน้าอ้อน

"โอเคค่ะ  เบลจะให้คุณอยู่ด้วยก็ได้  ได้เอาเสื้อผ้ามาไหม  อาบน้ำที่นี่ก็ได้นะ"

  อ้าว...เป็นอะไรเนี่ยอยู่ๆฉันกลายเป็นคนใจอ่อนไปเเล้ว

"ผมเรียบร้อยหมดเเล้ว  คุณหิวไหม  ผมซื้ออะไรมาเยอะเลย เรามาทำกินกัน"

    เอาเเล้วไง  ในที่สุดเขาก็เอาของกินมายั่วฉัน

"ป่ะ" ไม่ทันไรเขาก็จูงฉันไปห้องครั้วซะเเล้ว

  หลังจากที่เรารับประทานอาหารเสร็จ  ฉันก็ไล่พี่เจมส์ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า 

ส่วนฉันก็นั่งอ่านหนังสือในห้องนั่งเล่น

      James  Part

          ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็เดินมาที่ห้องนั่งเล่น  เห็นเบลล่านั่งอ่านหนังสืออยู่  พอผมเห็นเธอ

  "อะ กินยาก่อน" เเล้วเธอก็ยื่นยาให้ผม

"เเต่ผมไม่ได้ปวดมาก  เเค่นิดหน่อย" ผมตอบด้วยรอยยิ้ม

"ยังไงต้องกินดักไว้ก่อนนะ ถ้าคุณมาปวดหัวกลางดึกเดี๋ยวจะเเย่"

   เเล้วผมก็รับยาพร้อมน้ำ จากนั้นเบลล่าก็อ่านหนังสือต่อ

      ผมกินยาเสร็จก็เดินมานั่งข้างๆเธอ  หยิบหนังสือที่เบลอ่านอยู่วางบนโต๊ะ

เเล้วผมเข้ามานอนบนตักเธอ

"ผมขอนอนอยู่ตรงนี้ซักพักนะ" ผมยื่นมือไปกุมมือเบลล่า

       ผมหลับตาลง  เเต่เบลล่าไม่พูดอะไรซักคำ  ปล่อยให้ผมนอนตักอย่างสบาย 

     "ฝันดีนะ^^"  เสียงสุดท้ายที่ผมได้ยินก่อนจะหลับสนิทเเบบไม่รู้ตัว

        ผมค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา  นึกว่าตอนนี้เช้าเเล้ว  เเต่ยังมีเพียงเเสงรัวๆจากกระจกบานใหญ่

ส่องเข้ามาในห้องที่มืด  ผมเหลือบไปมองนาฬิกา  พบว่าใกล้ตี 3   ผมยังนอนบนตักเบลล่า

ส่วนเธอก็หลับเเล้ว เบลเอาเเขนยันหัวตัวเองไว้ ตอนผมตื่นนึกว่าเบลจะสะดุ้ง

เเต่เบลจะคงหลับสนิท  ใบหน้าตอนหลับน่ารักจัง ผมยาวสวย เเล้วผมก็จับเธอนอนท่าใหม่

ที่ผมสามารถกอดเธอได้ กอดเธออย่างเเน่น ตอนเเรกว่าจะอุ้มเบลไปที่เตียง  เเต่ผมว่าโซฟา

มันเเคบเธอจะได้ไม่หนีผม  เวลานี้ผมไม่สนใจว่าตื่นขึ้นมาจะเป้นยังไง  ขอให้ผมนอนกอด

เบลไปอย่างนี้ให้นานที่สุด