รักแค่เธอเท่านั้น...
เขียนโดย 
Phat_thida
วันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.02 น.
แก้ไขเมื่อ 12 เมษายน พ.ศ. 2557 19.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
18) แต่งงานนนน!!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
"ป๊อปห็นฟางชอบมาร้านนี้บ่อยๆเลยพามาหน่ะครับ"ป๊อปปี้บอก
"อ๋อ หรอคะ"
"เรื่องที่เฟรมพูดนี่ไร้สาระจริงๆเลยนะ"ป๊อปปบอก
"เอ่อ..."
"ฉันไม่ใช่เป็นคนทำ"
"เฟรมเค้าชอบพูดเล่นแบบนี้อยู่เรื่อย ความจริงแล้วที่เฟรมทำอย่างนี้ฟางก็อดสงสารไม่ได้หน่ะค่ะ"เฟรมบอกอย่างหน้าซื่อ
"ป๊อปคิดว่าเราก็คบกันมานานแล้วใช่ไมครับ"ป๊อปปี้บอกแล้วยื่นมือไปกุมมือเธอไว้
"เรามาแต่งงานกันดีไม"ป๊อปปี้บอก ทำเอาเฟรมถึงกับอึ้งเล็กน้อย
"จริงหรอคะป๊อป"เฟรมพูดอย่างตื่นเต้น
"มาแต่งงานกันนะ"ป๊อปปี้บอก
"ค่ะ แต่งค่ะ"เฟรมบอก
ตกดึก
ณ บ้านนีระสิงห์
บนห้องเฟรม
"อ้ายยยย นี่ฉันจะได้แต่งงานจริงๆหน่ะหรอ"เฟรมดีใจจนออกนอกหน้าทันทีที่ทามไทเดินมาได้ยินพอดี
"ในที่สุดฉันก็ชนะพี่ฟาง ทุกสิ่งทุกอย่างต้องเป็นของฉัน"เฟรมบอกอย่างมั่นใจ
"แต่งงานหรอ"ทามไทตกใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น
เช้าวันรุ่งขึ้น
ณ บริษัทป๊อปปี้
"คุณป๊อปคะมีคนมาขอพบคุณค่ะ ตอนนี้อยู่ห้องรับแขก"อนงค์เดินเข้ามาบอก
"ใครหรอครับ ใช่ฟางรึเปล่า"ป๊อปปี้ถาม
"ไม่ใช่หรอกค่ะ เป็นผู้ชาย"อนงค์บอก
"ผู้ชายหรอ"ป๊อปปี้สงสัย
ณ ห้องรับแขก
"หวัดดี"เสียงชายหนุ่มคนนึง
"นายทามไท"ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นเขา
ฝั่งเฟรม
"ฉันมาหาป๊อป"เฟรมบอกกับอนงค์
"คุณป๊อปมีแขกอยู่ค่ะ"อนงค์บอก
"ใครจะสำคัญกว่าฉันอีกล่ะ"เฟรมบอก
"ยังไงก็ไม่ได้หรอกค่ะ"อนงค์ห้าม
"ฉันกำลังจะแต่งงานกับป๊อป ฉะนั้นฉันก็ถือว่าเป็นภรรยาของเขาแล้ว"
"ยังไงก็เข้าไม่ได้หรอกค่ะ เชิญคุณไปรอที่เคาเตอร์ก่อนจะดีกว่าถ้าคุณป๊อปคุยธุระเสร็จก็เข้าไปได้ค่ะ"
"ชิ!"เฟรมสะบัดบ็อบใส่อนงค์ ก่อนที่เธอจะนึกแผนออก
"น้องๆ"เฟรมเรียกหญิงสาวคนนึงที่อยู่หน้าเคาเตอร์
"ค่ะ มีอะไรให้ช่วยไมคะ"พนักงานสาวถาม
"ฉันมีเรื่องจะให้เธอช่วยหน่อะเธอคงจะรู้ใช่ไมว่าฉันเป็นภรรยาของป๊อปปี้"
"ค่ะ ดิฉันทราบ"
"เธอช่วยไปให้คุณอนงค์ออกจากที่ตรงนั้นหน่อยสิ"เฟรมบอกแต่พนักงานสาวเหมือนจะไม่อยากทำ
"ขอโทษด้วยนะคะแต่ฉัน..."เธอพยายามจะปฎิเสธ ทันทีที่เฟรมหยิบเงินออกจากกระเป๋าให้เธอ3000บาท
"ทีนี้เธอจะช่วยฉันได้รึยัง"เฟรมบอก หญิงสาวพยักหน้าก่อนจะรับเงินจากเฟรมไป
หน้าห้องทำงานป๊อปปี้
"คุณอนงค์คะคือ เอ่อ มีคนมาขอพบคุณหน่ะค่ะ"พนักงานสาวบอก
"เรียกพบฉันหรอ ใคร"อนงค์สงสัย
"ดิฉันก็ไม่ทราบค่ะ คุณอนงค์ไปพบเค้าหน่อยเถอะค่ะ เค้ารออยู้หน้าบริษัททางด้านโน้น"พนักงานสาวบอกแล้วชี้ไปตรงทางเข้า
"แล้วใครจะเฝ้าล่ะทีนี้"
"เดี๋ยวดิฉันทำหน้าที่แทนคุณเองค่ะ ไม่ต้องห่วง"พนักงานสาวบอกอย่างมั่นใจ ทันใดนั้นอนงค์ก็เดินออกไป
"ดีมาก"เฟรมบอกกับเธอก่อนจะเดินเข้าไปห้องทำงานป๊อปปี้ที่กว้างและมีห้องรับแขกอีกห้องที่อยู่ในห้องทำงาน
ณ ห้องรับแขก
"นายมาที่นี่มีอะไร"ป๊อปปี้ถาม
"ฉันมีเรื่องอยากจะถามนาย"ทามไทบอก
"นั้นเสียงพี่ทามนิ"เฟรมตกใจ จึงเดินไปแอบฟังพวกเขาคุยกัน
"นายมีเรื่องอะไรจะถามฉัน"ป๊อปปี้ถามอย่างสงสัย
"นายกับฟางเป็นอะไรกันหรอ"ทามไทถาม
"หึ ฉันกับฟางเราเป็นแฟนกัน และตอนนี้เรากำลังจะแต่งงานกัน"ป๊อปปี้บอก ทำเอาทามไทตกใจ
"แต่งงานกัน!"ทามไทถึงกับตาโต เมื่อนึกถึงคำพูดของเฟรม
"อ้ายยย นี่ฉันจะได้แต่งงานจริงๆหน่ะหรอ"
"ในที่สุดฉันก็ชนะพี่ฟาง ทุกสิ่งทุกอย่างต้องเป็นของฉัน"
"นายจะแต่งงานกับเธอจริงๆหน่ะหรอ"ทามไทถามอีกครั้ง
"ทำไมหรอ รึว่านายไม่ยกฟางให้ฉัน"
"ฉันขอบอกนายไว้ก่อนเลยว่า คนที่นายจะแต่งงานด้วยไม่ใช่คนที่นายตั้งใจจะแต่งงานด้วย นายลองคิดดูให้ดีผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่..."ทามไทพยายามจะบอกความจริงแต่เขาดันจำคำขอร้องของฟางได้
"พี่ทามรู้แต่ว่าตอนนี้เฟรมมีความสุขก็ดีแล้วไม่ใช่หรอคะที่เธอจะได้รับความรักนั่น"
"นี่ฟางทำไปเพราะอยากให้เฟรมมีความสุขอย่างนั้นหรอ"ฟางไม่ตอบแต่พยักหน้า
"ไม่ใช่อะไรหรอ"ป๊อปปี้ถามอีกครั้ง
"ไม่นะ พี่ทามหยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ"เฟรมได้แต่ภาวนาเบาๆอยู่ข้างหน้าห้อง
"ยังไงก็ช่าง ฉันไม่อยากให้นายแต่งงานกับเธอ ฉันไปล่ะ"ทามไทบอก ขณะที่เฟรมวิ่งไปที่ทางออกก่อน
แอ๊ดดดดด
"นายนั่นรู้ความจริงแล้วหรอเนี่ย"ป๊อปปี้พูดหลังจากที่ทามไทออกจากห้องเขา
เม้นนนนน คริคริ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
