เพลิงแค้นหัวใจมาร
9.0
เขียนโดย อโณทัย
วันที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.39 น.
35 ตอน
69 วิจารณ์
51.00K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 21.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
9)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นี่เธอทำอะไรเป็นบ้างไหมเนี่ย"ป๊อปปี้บ่นอย่างหัวเสีย เมื่อเห็นไข่เจียวไหม้ๆ
ในจานที่ฟางเป็นคนทำ
"ฉันขอโทษ ก็ฉันทำไม่เป็นนิ"
"ไปนั่งรอกินเลยไป"ป๊อปปี้บอก
"ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกนะ"ฟางพูด
"ช่วยไปไกลๆจะดีมาก หึ"
"อะ...ไอ้บ้า"ฟางเดินสะบัดสะบิ้งไปนั่งรออาหารที่เขาทำที่โต๊ะ สักพักร่างสูง
ก็เดินถือถ้วยข้าวต้มกุ้งออกมา
"ในครัวมีวัตถุดิบไม่มาก เลยทำข้าวต้มหวังว่าเธอคงไม่เรื่องมาก"
"ย่ะ"ฟางรีบรับมาตักกินทันที
"ค่อยๆกินก็ได้ ยัยบ้า"
"ก็มันหิวอ่ะ นายใช้ฉันตั้งแต่เช้าจนนี่จะบ่ายแล้ว ฉันเพิ่งจะได้กินข้าวมื้อแรก"
"หึ ไงล่ะ สนุกดีใช่ไหม"
"หนุกบ้าบออะไรล่ะ นายมันโรคจิตชัดๆ"ฟางว่า
"หึๆ"ป๊อปปี้ยิ้มกวนๆ
"ยิ้มอะไรของนาย"ฟางมองอย่างไม่ค่อยไว้ใจเขาเท่าไหร่
"ทำไม ยิ้มไม่ได้รึไง ก็คนเขามีความสุขนิน่า"
"มีความสุขทั้งๆที่ฉันมีความทุกข์น่ะเหรอ"ฟางโวยขึ้นมา
"เธอคงอยากจะกลับไปเป็นเจ้าสาวให้ไอ้พิชมันล่ะสิท่า"
"ใช่ นานก็รู้นิ ว่าพิชกับฉันรักกันมาก"ฟางพูด
"มาบอกรักผู้ชายอื่นต่อหน้าผัวแบบนี้ไม่กระดากปากบ้างเหรอไง"
ป๊อปปี้ว่า ฟางจ้องหน้าเขาอย่างโกรธๆ
"นายอย่ามาพูดคำนั้นกับฉันนะ คนหยาบคาย"
"เหอะ...ฉันล่ะอยากเห็นหน้ามันตอนที่มันรู้ว่าเธอกับฉันได้กันแล้ว มันจะ
ทำหน้ายังไง"ป๊อปปี้สะใจมาก
"ฉันจะฆ่านาย ไอ้บ้า"ฟางตรงเข้าไปทุบตีเขาไม่ยั้งมือ
"อยากทำอะไร เอาเลย ทำเลยสิ"
"อย่ามาท้าฉันนะ"ฟางมองหน้า ป๊อปปี้มองตอบอย่างไม่เกรงกลัวแม้แต่น้อย
"ก็ลองดู ถ้าเธอตบฉันจูบ ถ้าด่าฉันไซร้ ถ้าทำร้ายฉันจับกด"
"อะ...ไอ้บ้า"ฟางหน้าแดง รีบถอยห่างเขาทันที
"อะไรล่ะ มาใกล้ๆสิ"ป๊อปปี้ชอบใจยิ่งแกล้งเธอใหญ่
"นายมันบ้า โรคจิต ฉันไม่คุยด้วยล่ะ"ฟางเดินหนีเขาออกจากห้องครัวไป
ป๊อปปี้ตามไปคว้าแขนหญิงสาวเอาไว้
"จะรีบไปไหนล่ะ ข้าวยังกินไม่หมดชามเลย"
"ก็ใครล่ะมาชวนฉันทะเลาะ"
"งั้นฉันไม่กวนล่ะ กินเสร็จล่ะก็รีบไปทำงานต่อให้เสร็จล่ะ เข้าใจไหม"
"สั่งอยู่ได้"ฟางแอบบ่น
"หืม....พูดอะไรนะ"ป๊อปปี้หันมาทันที
"อะไรเล่า จะไปไหนก็ไปสิ"
"เมื่อกี้พูดอะไร บอกมา"ป๊อปปี้ดึงฟางมากอดไว้แนบอก
"ปล่อยนะ คนบ้า"ฟางโวยวาย
"เดี๋ยวนี้กล้าบ่นลับหลังเหรอห๊ะ"
"ฉันบอกให้ปล่อยไง"
"หึๆ"ป๊อปปี้ยังคงยิ้มกวนประสาท
"ยิ้มอะไรของนาย ไอ้โรคจิต"
"ถึงจะโรคจิต แต่ก็เป็น...."ชายหนุ่มกำลังจะพูดต่อแต่ฟางเอามือมาปิดปาก
เขาไว้ซะก่อน
"เงียบไปเลย ไอ้บ้า"
"หึ"ป๊อปปี้จับมือเธอขึ้นมากุมไว้ ก่อนทำท่าจะก้มลงจูบ
"จะทำอะไรน่ะ"ฟางชะงัก
"ห้ามขัดใจฉัน"เขาพูดก่อนจะช้อนร่างเธอก่อนจะพาขึ้นห้องไป
สรุปพี่ฟางก็อดกินข้าว ฮ่าๆๆๆ
ในจานที่ฟางเป็นคนทำ
"ฉันขอโทษ ก็ฉันทำไม่เป็นนิ"
"ไปนั่งรอกินเลยไป"ป๊อปปี้บอก
"ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกนะ"ฟางพูด
"ช่วยไปไกลๆจะดีมาก หึ"
"อะ...ไอ้บ้า"ฟางเดินสะบัดสะบิ้งไปนั่งรออาหารที่เขาทำที่โต๊ะ สักพักร่างสูง
ก็เดินถือถ้วยข้าวต้มกุ้งออกมา
"ในครัวมีวัตถุดิบไม่มาก เลยทำข้าวต้มหวังว่าเธอคงไม่เรื่องมาก"
"ย่ะ"ฟางรีบรับมาตักกินทันที
"ค่อยๆกินก็ได้ ยัยบ้า"
"ก็มันหิวอ่ะ นายใช้ฉันตั้งแต่เช้าจนนี่จะบ่ายแล้ว ฉันเพิ่งจะได้กินข้าวมื้อแรก"
"หึ ไงล่ะ สนุกดีใช่ไหม"
"หนุกบ้าบออะไรล่ะ นายมันโรคจิตชัดๆ"ฟางว่า
"หึๆ"ป๊อปปี้ยิ้มกวนๆ
"ยิ้มอะไรของนาย"ฟางมองอย่างไม่ค่อยไว้ใจเขาเท่าไหร่
"ทำไม ยิ้มไม่ได้รึไง ก็คนเขามีความสุขนิน่า"
"มีความสุขทั้งๆที่ฉันมีความทุกข์น่ะเหรอ"ฟางโวยขึ้นมา
"เธอคงอยากจะกลับไปเป็นเจ้าสาวให้ไอ้พิชมันล่ะสิท่า"
"ใช่ นานก็รู้นิ ว่าพิชกับฉันรักกันมาก"ฟางพูด
"มาบอกรักผู้ชายอื่นต่อหน้าผัวแบบนี้ไม่กระดากปากบ้างเหรอไง"
ป๊อปปี้ว่า ฟางจ้องหน้าเขาอย่างโกรธๆ
"นายอย่ามาพูดคำนั้นกับฉันนะ คนหยาบคาย"
"เหอะ...ฉันล่ะอยากเห็นหน้ามันตอนที่มันรู้ว่าเธอกับฉันได้กันแล้ว มันจะ
ทำหน้ายังไง"ป๊อปปี้สะใจมาก
"ฉันจะฆ่านาย ไอ้บ้า"ฟางตรงเข้าไปทุบตีเขาไม่ยั้งมือ
"อยากทำอะไร เอาเลย ทำเลยสิ"
"อย่ามาท้าฉันนะ"ฟางมองหน้า ป๊อปปี้มองตอบอย่างไม่เกรงกลัวแม้แต่น้อย
"ก็ลองดู ถ้าเธอตบฉันจูบ ถ้าด่าฉันไซร้ ถ้าทำร้ายฉันจับกด"
"อะ...ไอ้บ้า"ฟางหน้าแดง รีบถอยห่างเขาทันที
"อะไรล่ะ มาใกล้ๆสิ"ป๊อปปี้ชอบใจยิ่งแกล้งเธอใหญ่
"นายมันบ้า โรคจิต ฉันไม่คุยด้วยล่ะ"ฟางเดินหนีเขาออกจากห้องครัวไป
ป๊อปปี้ตามไปคว้าแขนหญิงสาวเอาไว้
"จะรีบไปไหนล่ะ ข้าวยังกินไม่หมดชามเลย"
"ก็ใครล่ะมาชวนฉันทะเลาะ"
"งั้นฉันไม่กวนล่ะ กินเสร็จล่ะก็รีบไปทำงานต่อให้เสร็จล่ะ เข้าใจไหม"
"สั่งอยู่ได้"ฟางแอบบ่น
"หืม....พูดอะไรนะ"ป๊อปปี้หันมาทันที
"อะไรเล่า จะไปไหนก็ไปสิ"
"เมื่อกี้พูดอะไร บอกมา"ป๊อปปี้ดึงฟางมากอดไว้แนบอก
"ปล่อยนะ คนบ้า"ฟางโวยวาย
"เดี๋ยวนี้กล้าบ่นลับหลังเหรอห๊ะ"
"ฉันบอกให้ปล่อยไง"
"หึๆ"ป๊อปปี้ยังคงยิ้มกวนประสาท
"ยิ้มอะไรของนาย ไอ้โรคจิต"
"ถึงจะโรคจิต แต่ก็เป็น...."ชายหนุ่มกำลังจะพูดต่อแต่ฟางเอามือมาปิดปาก
เขาไว้ซะก่อน
"เงียบไปเลย ไอ้บ้า"
"หึ"ป๊อปปี้จับมือเธอขึ้นมากุมไว้ ก่อนทำท่าจะก้มลงจูบ
"จะทำอะไรน่ะ"ฟางชะงัก
"ห้ามขัดใจฉัน"เขาพูดก่อนจะช้อนร่างเธอก่อนจะพาขึ้นห้องไป
สรุปพี่ฟางก็อดกินข้าว ฮ่าๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ