Forward love to you ช่วยรับความรักฉันที !

           
บทที่ 1
 
 
            “ยัยแก้ว ! ต้องให้พ่อบอกแกอีกกี่รอบห๊า ! -____-;” เสียงพ่อของฉันบ่นหลังจากที่ฉัน
เดินเข้ามาในบ้าน
            “อะไรอีกล่ะพ่อ แก้วก็พาดอลล่าไปเดินเล่นแล้วนี่ไง >O<”      
            “ถ้าฉันไม่บอกแกก็ไม่พาดอลล่าไปหรอก ! แล้วนี่แกให้อาหารดอลล่ามั้งรึยังเนี่ย ? ”
            “อ๊ะ ! แก้วลืมไปเลย =__=;”
            “ยัยแก้ว นี่มันสามวันแล้วนะแกยังไม่ให้อาหารมันอีกหรอ !!” พ่อฉันตะโกนออกมา
            “โถ่พ่ออออ ! เดี๋ยวแก้วจะไปให้อาหารดอลล่าเดี๋ยวนี้แหละ” ฉันบอกพ่อแล้วหันหลัง
กำลังจะเดินไปหลังบ้านแต่พ่อก็เรียกฉัน
            “เดี๋ยว ! ไม่ต้องแล้วล่ะ” อ๊ะ ! พ่อพูดแบบนี้หมายความว่าไงเนี่ย ._.
            “หมายความว่าไงพ่อ =[]=”
            “ออกไปจากบ้านฉันซะ ! ” พ่อพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปทางประตูบ้าน
            “อะไรนะพ่อ ! ” พะ…พ่อไล่ฉันออกจากบ้านหรอ ! ? =[]=
            “ฉันบอกให้แกออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้ ! ” อะ…อะไรกัน พ่อรักหมามากกว่าฉันหรอ
เนี่ย ? TOT แล้วฉันก็โดนลุงดำลากออกมา อะไรกันลุง ! ลุงก็รักหมามากกว่าฉันหรอ T^T
ฉันต้องเดินไปเรื่อยๆอย่างไร้จุดหมายใช่สิ่ตอนนี้ฉันมีแต่ตัวเปล่าๆ อ๊ะไม่ๆ ! ฉันมีแต่ตัวกับเสื้อยืด
กางเกงยีนส์ขาสั้น เสื้อใน และกางเกงใน และโทรศัพท์อีกหนึ่งเครื่องอ่ะนะ -___- เงินก็ไม่มีสัก
บาท ให้ตายเถอะ =___= แต่ก็ยังดีที่ฉันเอาโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกงไว้พอดี ไม่งั้นก็คงไม่ต่าง
กับขอทานดีๆนี่เอง โอเค เมื่อไม่มีที่จะอยู่ฉันก็ต้องโทรหายัยแจมเพื่อนของฉันเพื่อไปขออาศัยอยู่
ด้วยแล้วล่ะ T^T
            “หมายเลขนี้ยังไม่เปิดให้ใช้บริการ..”  ยัยแจมเปลี่ยนเบอร์ ! -0- แล้วฉันจะติดต่อมันยัง
ไงเนี่ยยยย -*- ฟางก็อยู่ต่างประเทศ ฉันจะต้องไปเป็นขอทานจริงๆซะล่ะมั้ง .. T^T
            ฉันเลื่อนดูเบอร์ในโทรศัพท์ไปเรื่อยๆ อ๊ะ ! ใช่สิ่ ฉันไปอยู่กับพี่ป๊อปก็ได้นี่น่า > < รอด
แล้วโว้ยยยย
            “[ฮัลโหล]” เสียงพี่ป๊อปรับสายฉัน
            “เฮียยยยยย !!! ฉันแก้วเองนะ”
            “[อ้าว ! แกเองหรอว่ะ มีอะไร ? ]”
            “ฉันโดนพ่อไล่ออกจากบ้านอ่ะเฮีย T-T” ฉันบอกเฮียป๊อปด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ เดี๋ยวเฮียไม่
เชื่อน่ะ - -
            “[เห้ยยย !! จริงหรอว่ะ ? แกไปทำยังไงพ่อถึงไล่แกออกตากบ้าน แกท้องหรอ !? รึแก
ติดยา !? ]” หืมมม ฉันดูเลวขนาดนั้นเลยหรอ -*-
            “บ้าหรอเฮีย ! ฉันลืมให้ข้าวดอล่าร์มา 3 วัน พ่อไล่ฉันออกจากบ้านเฉยเลยอ่ะ =___=”
            “[หะ ? -0- แค่นี้หรอว่ะ ? ]” เสียงเฮียป๊อปดู งงๆ แน่สิ่ ตอนถูกไล่ออกจากบ้านฉันยัง
งง เลย -*-
            “เออดิ ฉันขอไปอยู่กับเฮียได้ป่ะ ฉันไม่มีที่ไปแล้ว *0*” ฉันทำเสียงอ้อนนิดๆ และทำ
สายตาวิ้งๆ แม้เฮียจะไม่เห็นก็ตาม *0*
            “[ตอนนี้ฉันอยู่ต่างจังหวัดว่ะ]” เฮือก ! แทบหยุดหายใจ ไม่นะ T^T
            “แล้วฉันจะไปอยู่ไหนล่ะเฮียยยยย ? T^T”
            “[แกก็อยู่กับฉันเนี่ยแหละ เดี๋ยวอาทิตย์นี้ฉันก็กลับแล้ว]”
            “แล้วฉันจะเข้าบ้านเฮียยังไงว่ะ ? -*-”
            “[เออน่า โทโมะเพื่อนฉันมันอยู่ เดี๋ยวแกก็อยู่กับมันไปก่อนล่ะกัน แค่นี้นะ]” แล้วไอเฮีย
ก็ตัดสายไป -*- ในเมื่อเฮียตัดสายไปแล้ว ฉันก็ต้องเดิน ! เดินไปบ้านเฮีย เหอะ - - เดินนะเดิน
ให้ตายเหอะ =[]=; ฉันคงเป็นลมตายพอดีอ่ะ
            เมื่อฉันเดินมาได้พักใหญ่ก็รู้สึกเหนื่อย ความจริงแล้วบ้านเฮียกับบ้านฉันมันก็ไม่ไกลมาก
นะ หมู่บ้านข้างๆกันนี่เอง แต่พอเดินไป ทำไมรู้สึกว่ามันไกลสุดยอดเลยว่ะ -*-
            ในที่สุดดด .. ก็ถึงสะที !! -__- เหนื่อยมากมาย นี่บ้านร้างรึเปล่าว่ะเนี่ย สภาพบ้านโทรม
สุดๆ นี่ฉันไม่ได้มาแค่ 4-5 ปี มันเก่าขนาดนี้เลยหรอ ? -0- ยังดีที่พอมีต้นไม้ให้ดูสดชื่นอยู่บ้าง
            หลังจากที่ฉันยืนบ่นอยู่ในใจสักพักก็มีผู้ชายคนหนึ่งออกมา เขาสูงหุ่นดีมาก หน้าขาว
เนียน จมูกโด่ง ผมสีน้ำตาลเข้มนี่อีกหล่อชะมัดเลยว่ะ -.,-
            “นี่เธอ !” เสียงผู้ชายคนนั้นตะโกนเรียกเธอ ใครเธอ ? ฉันหรอ ? ก็มีฉันคนเดียวนี่หว่า -*-
            “หะ ? เรียกฉันหรอ ”
            “เรียกหมามั้ง - -”
            “-0-” บอกตรงๆว่าเงิบไปนิดนึง - - หล่อแล้วอย่ากวนตีนได้มั้ยยย !
            “เธอชื่อแก้วใช่มั้ย ? ที่ป๊อปมันบอก” อ๊ะ ! งั้นเขาก็โทโมะเพื่อนเฮียน่ะสิ่ -.,-
            “อ่า..ใช่” ฉันไม่ค่อยจะกล้าพูดอะไรเท่าไหร่แล้วอ่ะ - -
            “เข้ามาสิ่ ป๊อปมันกลับวันอาทิตย์นู้น เธอก็อยู่กับฉันแค่สองคนก่อนแล้วกัน” หะๆ ? ว่าไง
นะ ? > < อยู่ด้วยกันแค่สองคนงั้นหรอออ ? -/-
            “อยู่แค่สองคนหรอ ?”
            “นี่ .. ” เขาทำหน้านิ่งใส่ฉัน มองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วพูดว่า
            “ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกน่ะ” แล้วเดินเข้าบ้านไป … ไอบ้า -*- ยอมรับนะว่าฉันก็แอบคิด
น่ะ แต่ทำไมต้องมองฉันแบบนั้นด้วยล่ะ -//- เชอะ !แต่ก็ไม่เป็นไร นายหล่อฉันให้อภัย >///<
 
 ---------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีเคิ้บบบบ แพรวแพรวนะฮะ -////- 555
ชื่อแพรวนะเจ้าาาา ! อายุ 14 ขวดค่าาา
ปีนี้ 15 และนะ รู้สึกแก่จัง -.- ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะฮร้าาาา > <
ไว้แพรวจะมาอัพเรื่อยๆนะค่ะ แพรวเกรียนบาง บ้าๆบอๆบาง อย่าตกใจนะฮะ -////- 
ขอคอมเม้นต์ติชมบ้างน้ออออ จุ้ป <3