Cut NC Singular
เขียนโดย pigfly
วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 16.24 น.
แก้ไขเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 16.33 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) Cut NC Singular : 3
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ริมฝีปากบางขบกัดจนเป็นห้อเลือด ใบหน้าเรียวหงายเริดเชิดขึ้น เปลือกตาสีน้ำข้าวปิดแน่นแนบสนิบ เสียงกรีดร้องเจ็บปวดดังพาดผ่านลำคอระหงส์ที่ตั้งตรง สองมือที่ถูกพันธนาการด้วยเข็มขัดยกขึ้นแนบแผงอกกว้างของร่างสูงที่กำลังพยายามสอดใสแท่งร้อนระอุเข้ามาภายใน สองขายาวเนียนจิกทึ้งลงไปที่ผ้าปูที่นอน
“จ...อึก...ก...อื้อ...อ...เจ็บ...บ...”ผมว่าเสียงสั่น น้ำหูน้ำตาไหลพราก เมื่อรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ทั้งใหญ่ ทั้งยาว และร้อนระอุดันเข้ามาที่ช่องทางด้านหลัง ผมพยายามกัดฟันทนความเจ็บร้าวที่เริ่มเกิดขึ้นทีละส่วน หัวสมองของผมขาวโพลนนึกอะไรไม่ออกเลย
“อดทนหน่อยนะเด็กน้อย อีกแค่นิดเดียวเท่านั้น...อืมห์...”
“อื้อ...อ...” ผมกัดฟันเริ่ดหน้าขึ้นหลับตาแน่น สองมือกำสวาบเสื้อแกร่ง
สวบ...บ...
“อ๊าส์...”
“อ๊าก...ก...” ผมร้องสุดเสียง ใบหน้าเหย่เกอย่างเจ็บปวด ช่องทางด้านหลังเหมือนกับถูกฉีกขาด ความปวดร้าวถาโถมเข้ามาราวกับจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ สองขาสั่นระริกฝั่งเล็บลงไปกะบผ้าปูที่นอน
“เก่งมากเด็กน้อย” รอยประทับจูบที่ขมับถูกมอบโดยคนร่างสูง เขาแช่ท่อนเนื้อแข็งขืนของเขาไว้อย่างนั้นไม่ยอมขยับเขยื้อนไปไหน
ผมได้แต่ผ่อนคลายตามเสียงทุ้มที่เอ่ยบอกเป็นระยะๆ แรงตอดรัดที่บีบเค้นด้วยความเจ็บปวดเริ่มคลายลง อาการหอบหายใจอย่างหนักหน่วงค่อยๆบรรเทาลงเรื่อยๆ จนตอนนี้ผมสามารถลืมตาที่แดงก่ำของตัวเองที่เจืองนองด้วยน้ำตา
“เอาล่ะนะเด็กน้อย”
“ ? “
“ฮึ...”
“อ๊าก...ก...” ผมแทบหยุดหายใจเมื่อแรงกระแทกกระทั้นจากส่วนล่างส่วนเข้ามาเต็มแรง เตียงนอนหลังใหญ่สั่นเครือโครงไปมาตามแรงถาโถมที่คนร่างสูงมอบให้ ร่างของผมสั่นคลอนไปตามแรงโยกของคนด้านบน
ปั่ก...ปั่ก...ปั่ก...ก...
เสียงบั้นท้ายขาวเนียนของผมโดนกระแทกไม่ยังจนเกิดรอยริ้วแดงระเรื่อขึ้น
“ฮึก...ก...อึ้ก...ก...” เสียงลมหายใจขาดออกเป็นห้วงๆ ความร้อนระอุภายในกายสูบฉีดจนร้องกายร้อนไปทั้งตัว เม็ดเหงื่อผุดพายขึ้นชะโลมร่างของเราสองคน
ครืด...ด...ครืด....
เสียงแอร์มอนิเตอร์ทำงานหนักขึ้นเรื่อยๆเพื่อบรรเทาความร้อนระอุภายในห้อง
ปั่ก...ก..ปั่ก...ก...
เสียงน้ำเฉอะแฉะจากภายในดังเล็ดรอดออกมาจนผมทนฟังไม่ได้ แนบวงหน้าแดงกร่ำของตัวเองฝั่งลงไปที่หมอนหนุนใบใหญ่
ความเจ็บปวดในตอนแรกเริ่มคลายหายไป แทนที่ด้วยความสุขสมและหฤหรรษ์อย่างบอกไม่ถูก ใบหน้าคมหงายเริ่ดขึ้น ริมฝีปากหนาที่จูบผมซ้ำแล้วซ้ำเล่าขบเม้มริมฝีปากล่างของตัวเองอย่างสุขสมอารมณ์หมาย ดวงตาคมที่เคยมองผมอย่างหิ้วกระหายหลับแน่นราวกับร่องรอย
“คุณ...พอก่อน...” ผมว่าเสียงสั่น ใช้สองมือที่ถูกมัดทุบอกแกร่งพลั่กๆเป้นการเรียกให้เขาก้มหน้าลงมาสนใจในสิ่งที่ผมจะพูดกับเขา
“ฮืม...ม...”
“คุณ...หยุดก่อน...อ๊ะ...” นอกจากเขาจะไม่ฟังในสิ่งที่ผมพูดแล้ว เขายังกระแทกตัวใส่ผมแรงและเร็วกว่าเดิมเป็นเท่าตัว ผมจำต้องเม้มปากแน่น กัดฟันตัวเองรับแรงกระแทกจากท่อนล่างอย่างช่วยไม่ได้
“อึก...ก...อื้อ...อ...” อีกแค่นิดเดียวเท่านั้น ใกล้แล้ว
พลั่ก...ก...พลั่ก...ก...พลั่ก...ก...
“อึก...ก...อึก...ก...อื้อ...อ...”
“อืมห์...”
แท่งร้อนถูกสาวออกจนเกือบหลุดและกระแทกเข้ามาด้านในของผมจนสุดโค่น และอีกไม่นานเกินรอสายธารที่ร้อนระอุราวกับลาวาก็พุ่งพ่วยเข้ามาด้านในของผมอย่างมหาศาล และมันคงจะมากเกินไปที่ช่องทางด้านหลังของผมจะกักเก็บไว้ได้ เลยทำให้น้ำสีขาวขุ่นบางส่วนไหลย้อนออกมาเปรอะเปื้อนตามเรียวขาวขาวที่ยกตั้งชันขนานกับพื้นเตียง
ช่วงท้องร้อนวูบวาบไปมหดเจนผมต้องบิดตัวเร้าเกร็งหน้าท้องแบนราบของตัวเองอย่างสุดเสี้ยว ผมทิ้งตัวลงหอบหายใจกับพื้นเตียงใบหน้าหวานหลับตาเผยอปากผ่อนลมหายใจเข้าออก
“เก่งมากเด็กน้อย” ร่างสูงยิ้มเอ่ยชมผมเสียงเหนือย โน้มตัวลงมาจูบปากของผมเป็นการให้รางวัลกับการพยายามของผมที่สามารถทำให้เขาเสร็จได้สมอารมณ์หมาย
“เยอะเหมือนกันนะเนี่ย” เขาใช้นิ้วชี้ปาดน้ำรักของผมที่เปรอะเปื้อนตามหน้าท้องแกร่งของเขา ใช้ปลายลิ้นร้อนดูดเลียปลายนิ้วของตัวเองอย่างเอร็ดอร่อย
ผมปรือตาขึ้นมองการกระทำของเขาอย่างเคอะเขิน ไม่คิดว่าเขาจะกล้ากินสิ่งนั้นของผมอย่างไม่รังเกียจรังงอน ทั้งๆที่ผมกับเขาเพิ่งจะมีอะไรกันครั้งแรกแท้ๆ แต่เขาก็ยังกล้าที่จะกลืนมันลงไป
“เอาออกไปที...อึดอัด...” ผมกระถดตัวขึ้นไปที่หัวเตียง หวังให้ส่วนที่ยังเชื่อมต่อกันในตอนนี้หลุดออกจากกัน
“อย่าเพิ่งสิ เพิ่งทำไปได้รอบเดียวเด็กน้อย ขอต่ออีกสักสองสามรอบสิ”
“อื้อ...อ...” ไม่ทันที่จะได้ท้วงอะไรต่อ ปลายลิ้นร้อนก็แทรกกลางเข้ามาความลิ้มชิมความหวานในโพรงปากของผมเป็นที่เรียบร้อย ผมเอียงหน้าออกนิดหนึ่งเพื่อให้ได้องศาที่พอเหมาะพอควรกับจูบในครั้งนี้
ถึงเรื่องบนเตียงในครั้งนี้จะเป็นครั้งแรกของผม แต่ผมเองก็เป็นคนที่เรียนรู้อะไรได้เร็วนะครับ อย่างเรื่องจูบนนี้ผมเองก็พอจะรู้แล้วล่ะว่ามุมไหนได้อารมณ์ มุมไหนได้ความเสี่ยวซ่าน
“ จูบเก่งขึ้นนิไอ้เด็กน้อย”
“แก้หมัดหน่อย” ผมยกมือที่ถูกมัดขึ้นโชว์ให้เขาดู เขาเลิ่กคิ้วอย่างครุ่นคิด
“...”
“อยากกอด”
และคืนนั้นตลอดทั้งคืนร่างสองร่างของคนสองคนก็บรรเลงอยู่บนเตียงนานนับหลายชั่วโมง จนกระทั่งฟ้าสางพระอาทิตย์ขึ้นก็ยังไม่มีใครคิดที่จะหยุด
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ