I'll be with you forever เธอคนนี้ของผม

5.0

เขียนโดย Pang_JB

วันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 16.51 น.

8 chapter

11 วิจารณ์

16.27K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2557 15.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

8) ขี้หึงแล้วจะทำไมห๊ะ!!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

จากที่คุยธุระที่ฉันไม่ค่อยชอบนักเสร็จเราสองครอบครัวก็แยกยายกันกลับบ้าน (แปปนะเมื่อกี่เธอใช้คำว่าเราหรอยัยเบล ) แต่ที่ยังเหลืออยู่ก็คงจะมีฉันคนเดียว อ๋อวันนี้ฉันมีนัดกับพี่หมากนะชื่อพี่เขาคุ้นๆใช่ไหมละ ใช่พี่เขาเป็นดาราแหละหล่อมากเลยนะแถมนิสัยดีไม่เหมือนอีตานั่นเลยสักนิดเดียว ว่าแล้วฉันก็มาถึงสถานที่ที่ฉันนัดกับพี่หมากเอาไว้

ณ.ห้างแห่งหนึ่ง
ฉันเข้ามานั่งในร้านประจำของฉันกับพี่หมาก ฉันเดินเข้าไปในร้านนั่งต๊ะประจำของฉันแต่เอ๊ะเมื่อไรพี่หมากจะมาเนี่ย แล้วจู่ก็มีเสียงโทรศัพดังขึ้นข้างฉันแต่จะว่าไปเสียงนี้มันคุ้นๆ ฉันเลยหันไปหาเสียงของโทรศัพแล้วก็พบว่าเจ้าของโทรศัพเครื่องนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน นายเจมส์นั่นเอง นายนั้นมันมาทำไรที่นี้วะ
" น้องเบลรอนานไหม " เสียงนั้นมันทำให้ฉันถึงกับสะดุ่ง
" ไม่นานเลยคะ " ฉันตอบพร้อมกับยิ้มหวานๆให้เขา

past เจมส์
เสียงนี้มันคุ้นๆ ใช่เสียงภรรยาในอนาคตผมเองแหละว่าแต่เธอมากับไอ้พี่หมากได้ไงงะ แถมยังยิ้มให้กันไม่หยุด นิเธอคงลืมไปแล้วมั้งว่าเธอนะมีคู่มั่นแล้ว และที่สำคัญเธอไม่ควรสนใจคนอื่นมากกว่าผม หึงนะเว้ย ไม่ไหวแล้วนะ แล้วจู่แผนที่น่ารักที่สุดในสามโลกก็ฝุดขึ้นมาในสมองอันชาญฉลาดของผม ( แผนที่น่ารักหรือแผนร้ายหะ ) 555+ หล่อแล้วยังฉลาดอีก อือคนอะไรจะเพอร์เฟคขนาดนี้เนี่ย
" หวานกันไปแล้วมั้ง " ผมพูดเสียงังเพื่อให้ใครบางคนได้ยินมัน
" แล้วมันเรื่องอะไรของนายหะ " ฉันพูดไปแบบลอยๆ
" ใช่มันเป็นเรื่องของเธอแต่เรื่องของเธอก็เป็นเรื่องของฉัน " ผมพูดพร้อมเดินเข้ามานั่งข้างๆเธอ
" เรื่องของฉันก็ต้องเป็นเรื่องของฉันแล้วนายเกี่ยวอะไรด้วย "
" เกี่ยวดิ ก็เราเป็นคู่มั่นกัน " ผมพูดพร้อมกับเอามือไปโอบใหล่เธอ
" หะคู่หมั่น " หมากพูดด้วยความตกใจ
" ใช่ คู่หมั่น "
" เจมส์ !!! "ฉันพูดพร้อมกับลุกเดินออกไปจากร้าน
" เบล " ผมเรียกเธอแต่เธอก็ไม่หั่นมามองผมเลยผมเลยวิ่งตามเธออกไป
" เบลโกรธเราหรอ"
" โกรธหรอ "
" เราของโทษนะเราไม่ได้ตั้งใจจะพูดแบบนั้น "
" แล้วทำไมนายถึงพูดแบบนั้น " ฉันหันกับไปมองหน้าเขาเพื่อรอฟังคำตอบจากปากของเขา
" ก็เรา 'หึง ' เบลอะ " ผมพูดแบบเบาแต่เธอกับได้ยิน
" หึงงั้นหรอ " ฉันถามพร้อมเอาหน้าเขาไปใกล้ๆเขา
" ทำไม ขี้หึงแล้วจะทำไมหะ " ผมพูดโดยไม่มองหน้าเธอ

ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยน้าคร้า ดีไม่ดียังไงช่วยเข้ามาคอมเม้นบอกด้วยน้า

chapter 7

สารบัญ