I'll be with you forever เธอคนนี้ของผม

             ฉันนั่งไม่พูดไม่จาจนคนที่นั่งตรงข้ามฉันทนไม่ไว  นิเธอไม่คิจะพูดกับฉันหน่อยหรอ   ไม่อะ  
" นี่ฉันไม่หล่อในสายตาเธอเลยหรอหะ" ผมแกล้งถามเธอ
" หล่อ เอ๊ย ก็ดี " ฉันตอบ/เกือบไปแล้วไม่ละยัยเบล
" อันนี่ที่จิงเธอก็ชอบฉันเหมือนกันนั้นแหละ " ผมพูดพร้อมทำหน้าลอเลียนเธอ
" เปล่านะ ใครจะไปชอบคนอย่างนายกันละ ไม่มีทาง " ฉันตอบ
" โห่พูดสะยาวเลย เชื่อก็ได้" ผมบอกเธอ / แต่เอาจริงๆเลยผมไม่เชื่อเธอหรอก็อาการเธอมันทำให้ผมคิดอย่างนั้นนิน้า
            จากนั้นเราสองคนก็นั่งทานอารหารด้วยกัน  แต่จู่เขาก็ขอฉันถ่ายรูปคู่ ฉันก็อยากจะปฎิเสธนะแต่ว่าใจขอฉันมันสั่งให้ยอมฉันก็นไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน 
 past เจมส์ 
            แน่นอนมาทานข้าวกับเธอทั้งที่ผมก็ต้องขอถ่ายรูปเป็นที่ระลึกสะหน่อย พอเธอยอมถ่ายรูปกับผม  ผมก็เลยจัดเต็มสะหน่อย  ผมเดินเข้ามาหาเธอแล้วก็รังเอวเธอเพื่อที่เราจะได้อยู่ใกล้ๆกัน  ตายตายผมเป็นอะไรเนี่ยแค่เธอยื่นใกล้ผมหัวใจของผมก็เต้นไม่เป็นจังหวะเสียแล้ว  ตอนนี้นะหรอมือของผมโอบเอวเธออยู่ผมค่อยเอาหน้าเข้าไปใกล้เธอแล้วผมก็กดชัตเตอร์ไม่ยัง 
            พอเราทั้งสองคนถ่ายรูปด้วยกันเสร็จแน่นอนผมต้องขอเบอร์เธอที่ผมตื้อนะก็หัวใจผมสั่งมา  ไม่หน้าเชื่อเธอให้เบอร์ผม    หัวใจของผมแทบจะลุดออกมาอยู่แล้ว 
" เบลจะไปไหนต่อหรือเปล่า " ผมถามพร้อมกับยิ้มหวานๆให้เธอ 
" ไม่อะเบลจะกลับคอนโดเลย " ฉันตอบ / ที่ฉันตอบดีดีนะไม่ใช่อะไรหรอกนะฉันกลัวว่าเขาจะแกล้งฉันแล้วอาการของฉันมันจะออกไปมากกว่านี้อะดิ
" ให้เราไปส่งนะ " ผมถามเบล
" จะดีหรอ เดียวนายก็เป็นข่าวอีก " ฉันตอบเขา  แต่เอาจริงเลยนะฉันอยากให้เขาไปส่งฉันจะตายไป
" เบลเป็นห่วงเราหรอ " ผมถามเธอ
" เปล่า" ฉันตอบแบบนิ่งๆ
" ถ้าเปล่าก็ขึ้นรถ " ผมพูดพร้อมกับเปิดประตูให้เธอ
            จากนั้นรถคันหรูก็แล่นออกไปจากโรงแรม  จากนั้นก็มาถึงคอนโดของฉัน แต่เจมส์กลับเดินเข้ามาด้วย  
" อ้าวเจมส์ไม่กลับบ้านหรอ " ฉันหันกลับไถามคนข้างหลัง
" กลับดิ " ผมตอบ
" อ้าวแล้วเดินตามมาทำไมละ " ฉันถาม
" ก็เราอยู่คอนโดนี้ " ผมตอบ

 
ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยน้าคร้า