I'll be with you forever เธอคนนี้ของผม
5.0
เขียนโดย Pang_JB
วันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 16.51 น.
8 chapter
11 วิจารณ์
16.27K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2557 15.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) ให้ ไม่ ให้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ past เบลล่า
อะเนี่ยทำไมต้องเป็นเราด้วยคนอื่นมีเยอะแยะไม่เลือกโห่ ฉันเดินไปก็บ่นไปพอฉันเดินขึ้นบนเวที่นายนั่นก็ดึงฉันไปยื่นใกล้ๆทันที
" นี่นายใกล้ไปไหม " ฉันพูดเบาพอให้เขาได้ยินเพียงคนเดียวเท่านั้น
" อ้าวไม่ชอบหรอ " เขาถามฉัน
" ชอบหรอใครมันจะชอบ " ฉันบอกเขา
" ก็เธอไง " เขาบอก
" ฉันหรอ " ฉันถาม
" ก็เธอนั้นแหละงั้นเธอจะมานั่งดูฉันทำไมถ้าเธอไม่ชอบฉันนะ " ผมพูดพร้อมเอาหน้าเข้าไปใกล้เธอ
" ฉันก็ไม่อยากมานักหรอถ้าเพื่อนฉันไม่ลามฉันมานะ " ฉันตอบพร้อมเอามือดันหน้าเขาออก
" คุณชื่ออะไรครับ " พิธีกรถามฉัน
" เบลล่า คะ" ฉันตอบ
" ยินดีด้วยนะครับคุณได้ไปทานข้าวกับ เจมส์ ในวันพรุ่งนี้ที่โรงแรม " พิธีกรพูด
" คะ " ฉันตอบแบบกัดฟัน
จากนั้นฉันกับมิวก็จะกลับบ้าน เธอหยุดดก่อน ฉันหันกลับไปที่ต้นเสียงทันที่ เธอขอเบอร์หน่อยสิ
" เบลเจมส์เขาขอเบอร์เธอนะ "มิวบอก
" ไม่ให้ " ฉันตอบพร้อมกับเดินไปทันที่
" ก็ฉันอยากได้นิ" ผมพูดพร้อมกับจับข้อมือเธอไว้
" นินาย " ฉันเสียงดังใส่เขา
" ชื่อเจมส์ครับไม่ได้ชื่อนินาย " ผมตอบ
" นายจะไปไหนก็ไปไป" ฉันไล่เขา
" ก็อยากอยู่ตรงนี้มีไรปะ " ผมบอกพร้อมทำหน้ากวนๆ
" ก็เรื่องของนาย " ฉันบอก
พอฉันพูดจบฉันก็จะเดินไปแต่ก็มีใครไม่รู้มากอดฉัน พอฉันหันกลับไปดูก็พบว่าเป็นนายเจมส์ ปล่อยฉันนะ ไม่ปล่อย นายต้องการอะไรกันแน่ เบอร์ไง ไม่ให้ งั้นก็ไม่ปล่อย ก็ได้
ผมยอมปล่อยเธอแต่เธอกลับเข่าน้องชายผมแล้ววิ่งหายไป ฝากไว้ก่อนนะยัยตัวแสบ
ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยน้า เข้ามาเม้นกันด้วยนะจะได้รู้ว่าชอบหรือเปล่า
่
อะเนี่ยทำไมต้องเป็นเราด้วยคนอื่นมีเยอะแยะไม่เลือกโห่ ฉันเดินไปก็บ่นไปพอฉันเดินขึ้นบนเวที่นายนั่นก็ดึงฉันไปยื่นใกล้ๆทันที
" นี่นายใกล้ไปไหม " ฉันพูดเบาพอให้เขาได้ยินเพียงคนเดียวเท่านั้น
" อ้าวไม่ชอบหรอ " เขาถามฉัน
" ชอบหรอใครมันจะชอบ " ฉันบอกเขา
" ก็เธอไง " เขาบอก
" ฉันหรอ " ฉันถาม
" ก็เธอนั้นแหละงั้นเธอจะมานั่งดูฉันทำไมถ้าเธอไม่ชอบฉันนะ " ผมพูดพร้อมเอาหน้าเข้าไปใกล้เธอ
" ฉันก็ไม่อยากมานักหรอถ้าเพื่อนฉันไม่ลามฉันมานะ " ฉันตอบพร้อมเอามือดันหน้าเขาออก
" คุณชื่ออะไรครับ " พิธีกรถามฉัน
" เบลล่า คะ" ฉันตอบ
" ยินดีด้วยนะครับคุณได้ไปทานข้าวกับ เจมส์ ในวันพรุ่งนี้ที่โรงแรม " พิธีกรพูด
" คะ " ฉันตอบแบบกัดฟัน
จากนั้นฉันกับมิวก็จะกลับบ้าน เธอหยุดดก่อน ฉันหันกลับไปที่ต้นเสียงทันที่ เธอขอเบอร์หน่อยสิ
" เบลเจมส์เขาขอเบอร์เธอนะ "มิวบอก
" ไม่ให้ " ฉันตอบพร้อมกับเดินไปทันที่
" ก็ฉันอยากได้นิ" ผมพูดพร้อมกับจับข้อมือเธอไว้
" นินาย " ฉันเสียงดังใส่เขา
" ชื่อเจมส์ครับไม่ได้ชื่อนินาย " ผมตอบ
" นายจะไปไหนก็ไปไป" ฉันไล่เขา
" ก็อยากอยู่ตรงนี้มีไรปะ " ผมบอกพร้อมทำหน้ากวนๆ
" ก็เรื่องของนาย " ฉันบอก
พอฉันพูดจบฉันก็จะเดินไปแต่ก็มีใครไม่รู้มากอดฉัน พอฉันหันกลับไปดูก็พบว่าเป็นนายเจมส์ ปล่อยฉันนะ ไม่ปล่อย นายต้องการอะไรกันแน่ เบอร์ไง ไม่ให้ งั้นก็ไม่ปล่อย ก็ได้
ผมยอมปล่อยเธอแต่เธอกลับเข่าน้องชายผมแล้ววิ่งหายไป ฝากไว้ก่อนนะยัยตัวแสบ
ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยน้า เข้ามาเม้นกันด้วยนะจะได้รู้ว่าชอบหรือเปล่า
่
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ