So Cute !! ยัยจอมจุ้นป่วนหัวใจนายมาเฟีย

 
 
 
     
               หลังจากวันรับปริญญาฟางกลับมาอยู่บ้านป๊อปปี้พร้อมกั้งและพิชชี่ " พี่ป๊อป..เมื่อไหร่จะพาฟางไปร้านล้ะค่ะ ? ฟางอยากไปร้านแล้วน้ะ " ฟางก้มหน้าลงถามคนที่นอนหนุนตักเทออยู่ " โห่..ฟางครับฟางพึ่งกลับมาเองอ้ะอยู่กับพี่ก่อนสิครับ " ป๊อปปี้ตอบอย่างอ้อนๆตอนนี้ทั้งคู่อยู่ที่ริมสระว่ายน้ำ
 
 
 
             ขณะที่ฟางย่อนเรียวขาทั้งสองข้างลงน้ำโดยมีป๊อปปี้นอนอยู่ขอบสระหนุนตักอยู่ " ก็แค่พาฟางไปร้านแปปเดียวเองนิค่ะ " ฟางพูดมือเรียวก็ลูบแก้มคนขี้อ้อนไป " ก็อยู่กับพี่ก่อนสิครับน้ะๆ ร้านไม่หนีตัวเล็กไปไหนสักหน่อยนิครับ "
 
 
 
             " พี่นี่แปลกๆน่ะพี่ป๊อป มีอะไรจะบอกฟางหรือเปล่า ? " ฟางจับหน้าคนบนตักหันมาจ้องตาเทอทันที " อะ..เอ่อ..พะ..พี่ไม่มีอะไรนิครับตัวเล็ก เอาเป็นว่าเด่วพี่ค่อยพาเราไปเนอะๆ " ป๊อปปี้พูดพลางจับมือเรียวมาทาบที่หน้าคมของเขา แววตาและสีหน้าของฟางเทอยังคงไม่เคยในสิ่งที่เขาพูด
 
 
 
             " เอ่อ..ขอโทษครับนายใหญ่คือคุณเขื่อนโทรมาน่ะครับ " กั้งเดินเข้ามาพร้อมกับส่งไอโฟนเครื่องหรูให้ป๊อปปี้ " เยส ! ระฆังชีวิตว้อย " ป๊อปปี้พูดเบาๆก่อนจะรีบสปิงตัวลุกขึ้นรับโทรศัพท์จากกั้งทันที " ขอบใจน้ะกั้ง เด่วพี่คุยโทรศพัท์กับไอ่เขื่อนแปปนึงน้ะครับตัวเล็ก " ป๊อปปี้พูดก่อนจะรีบเดินออกไป
 
 
 
               " พี่ป๊อปอย่าหนีฟางน่ะ ! " ฟางตะโกนสวนไปแต่ป๊อปปี้ก็หายเข้าไปในตัวบ้านแล้ว " ฮ่ะๆๆ เสียงดังหน่าๆ " กั้งพูดก่อนจะนั่งลงข้างฟาง " นายก็ดูพี่ป๊อปสิ ไม่ยอมพาฉันไปที่ร้านอ้ะไม่รู้ว่ามีอะไรนักหนา " ฟางพูดก่อนจะกอดอกอย่างเอาแต่ใจ
 
 
 
              " เอาน่าๆ นายใหญ่อาจจะอยู่กับเทอไง " กั้งพูดอย่างขำๆ " ยอมเลิกเรียกคุณฟางแล้วไงห้ะ ? " ฟางพูดอย่างยิ้มๆเมื่อเห็นว่ากั้งเรียกแทนเทอว่าเทอสักทีเหมือนเพื่อนกันแล้วสิน่ะ " ก็เทอมันตื้อนักนี้หน่านี่น่า " 
 
 
 
             " แล้วนี้พิชไปไหนอ้ะ ? " ฟางถามก่อนจะหันหน้าหาพิชชี่ซึ่งไม่ได้อยู่แถวนี้ " นอนอยู่ในห้องน่ะเมื่อคืนไปกับคุณเขื่อนมากลับมาทีเกือบเช้า ปล่อยมันนอนไปเถอะ " กั้งพูดก่อนจะชี้ไปที่ห้องของพวกเขา " อ้อออ เห้ยยย ! นั่นเสียงรถพี่ป๊อปนิ ? หนอยยยย !! บังอาจหนีฟางหรอ ? ได้ งั้นเราไปกันเถอะกั้ง "
 
 
 
             ฟางพูดก่อนจะดึงกั้งให้ลุกขึ้นตามเทอ " อะไรๆ ไปไหนๆ ? " กั้งถามอย่างงงๆ " ก็ไปร้านน่ะสิ " ฟางพูดก่อนจะลากกั้งไปในบ้าน " อ่าวๆ อะไรกันเนี่ย? " พิชชี่ที่แต่งตัวออกมาจากห้องพูดขึ้น " นายมาก็ดีแล้วพิชงั้นไปกันเถอะ " ฟางพูดก่อนจะลากสองหนุ่มไปที่ห้องเล่นของคัพเค้ก
 
 
 
             " น้ำปั่นคัพเค้กล้ะ ?" ฟางหันไปถามน้ำปั่น " คัพเค้กไปกับนายใหญ่แล้วค่ะ " น้ำปั่นตอบ " ไปกับพี่ป๊อปงั้นหรอ ? อะไรกันไปไหนกันน่ะ " ฟางพูดอย่างหงุดหงิด " งั้นเราไปกันเถอะ " ฟางพูดจบก็ลากกั้งกับพิชชี่ไปทันที " เห้ยๆ เด่วดิแล้วเทอจะไปไหน ? " พิชชี่ที่ยังมึนๆอยู่ถามขึ้น
 
 
 
            " ฉันจะไปร้าน เด่วนี้ !! " ฟางพูดก่อนจะขึ้นรถไปทันทีอีกคนสองจึงจำใจต้องพาไปอย่างหาไม่ได้
 
 
 
ที่ Secret Garden 
 
 
 
              " ฮืออๆ " พนักงานสาววิ่งร้องไห้ออกมาอย่างรวดเร็ว " แจน! อะไรกันเนี่ย ? เกิดอะไรขึ้น ? แล้วทำไมร้องไห้ออกมาอย่างนี้ ? " เฟย์ที่เพิ่งมาถึงร้านพร้อมกับแกล้วและจินนี่ถามขึ้นอย่างตกใจที่เห็นพนักงานสาวของร้านวิ่งร้องไห้ออกมา
 
 
 
            " ฮือๆ คะ..คือ..ฮึก..คุณแคท..ฮึก เขาไล่แจนออกค่ะ " แจนอธิบายก่อนจะวิ่งหนีออกไปเลย " นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย !? " แก้วพูดอย่างหัวเสีย " ยัยนั้นก่อเรื่องอีกแล้ว ! " จินนี่พูดก่อนที่ทั้งสามจะเดินเข้าร้านไป อย่างหัวเสียเข้าไปใหญ่
 
 
 
            ที่เห็นว่าแคทกำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อย่างอารมณ์ดีอยู่ที่เก้าอี้ไหนจะเป็นบรรยากาศในร้านที่ไม่มีลูกค้าแม้แต่คนเดียว ไหนจะโต๊ะที่มีทั้งคราบเค้ก จานใส่เค้กแก้วน้ำที่กินแล้วอยู่บนโต๊ะเต็มไปหมด " นี่มันอะไรกันเนี่ย ? พี่แคทพี่ทำอะไรของพี่ " เฟย์ตรงเข้าไปหาแคทคนแรก
 
 
 
            " อะไรอีกล้ะพวกเทอ น่าเบื่อจริงๆเลย " แคทพูดอย่างไม่ใส่ใจ " แล้วเทอตอบพวกเราได้มั๊ยล่ะว่าทำไมสภาพร้านถึงเป็นแบบนี้ " จินนี่พูดขึ้นบ้าง " ก็ไม่มีคนทำนิ พวกงี่เง่ามันมาทำงานสายฉันก็เลยไล่ออกไปหมดแล้ว " แคทตอบ " มาสาย ? มาสายได้ยังไง ? พวกเขามากันกี่โมงค่ะ ? " แก้วถามบ้าง
 
 
 
              " มาเก้าโมงครึ่ง " แคทยังตอบหน้าตายเหมือนเดิม " เก้าโมงครึ่ง ? นั้นมันก่อนเวลางานตังหากล่ะ วันนี้วันเสาร์ร้านเปิดสิบโมงเทอลืมไปแล้วหรอ ? แล้วเทอมีสิทธิ์อะไรไปไล่พวกเขาออก " จินนี่ถามอย่างเหลืออด " ทำไมฉันจะไม่มีสิทธิ์ฉันเป็นผู้จัดการแล้วยังเป็นแฟนป๊อปอีกตังหาก "
 
 
 
             " แฟนเก่าค่ะ อย่าพูดแบบนี้ดีกว่าน่ะค่ะเด่วใครมาได้ยินเข้าพี่ป๊อปจะเสียหายแล้วอีกอย่างพี่ก็เป็นแค่ผู้จัดการค่ะไม่มีสิทธิ์ไล่ใครออกเพราะพี่ไม่ใช่เจ้าของ " เฟย์พูดอย่างเหลืออดเช่นเดียวกัน " แล้วยังไง ? พวกเทอจะทำไม ? ฉันไล่ไปหมดแล้ว เหอะๆ "
 
 
 
              " ถ้ายัยฟางมาเจอร้านในสภาพแบบนี้พวกเราได้ตายกันหมดแน่ " แก้วกระซิบกับเฟย์และจินนี่ " ยังไงป๊อปก็คงยังไม่พาฟางมาร้านหรอกน่ะพี่ว่าป๊อปก็กลัวโดนเรื่องแคทเหมือนกันนั้นแหละ " จินนี่กระซิบตอบ " แต่ถ้ายัยฟางมาเห้นเฟย์ว่าคนที่ศพไม่สวยน่าจะเป้นยัยพี่แคทนี่มากกว่าพวกเราน่ะค่ะ "
 
 
 
             " นี่มันบ้าอะไรกันเนี่ยย !?!?!? " เสียงหนึ่งดังขึ้นด้วยความตกใจทำให้ทุกคนหันไปมองต้นเสียง " ยัยฟาง/น้องฟาง " ทั้งสามพูดออกมาพร้อมกันอย่างตกใจ " นี่มันเกิดอะไรกับร้านเนี่ยเฟย์แก้วพี่จินนี่ ทำไมร้านเป็นแบบนี้ แล้วพี่มดผู้จัดการร้านไปไหนค่ะ ? " ฟางถามก่อนจะมองไปรอบๆ 
 
 
 
            " ฉันนี้แหละผู้จัดการร้าน เทอมีปัญหาอะไรไม่ทราบ ? แล้วเทอเป็นใคร ? มายืนเจ๋ออะไรอยู่ที่นี่ห๊ะ ? " แคทลุกขึ้นเยียดยิ้มใส่ฟางอย่างวางมาด " ไม่เจียมตัวเลย " แก้วหันไปกระซิบกับเฟย์และจินนี่ " เริ่มสนุกแล้วสิ " เฟย์พูดก่อนจะยิ้มอย่างคิดสนุก 
 
 
 
            " ฉันคงต้องถามมั้งค่ะว่าคุณน่ะเป็นใคร ? แล้วมาทำอะไรที่นี่ ? " ฟางถามก่อนจะเดินเข้าหาแคทอย่างไม่เกรงกลัวทำไมเทอจะจำไม่ได้ล่ะว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าของเทอน่ะเป็นใครใช่ฟางรู้ว่าเทอคือแคทเป็นรักแรกของป๊อปปี้แต่คงเป็นเพราะวันนั้นเทอโดนวางยาทำให้แคทจำฟางไม่ได้
 
 
 
             " หึ..ฉันก็เป็นผู้จัดการร้านและก็ยังเป็นแฟนกับเจ้าของร้านน่ะสิ " แคทตอบอย่างไม่เกรงกลัวก่อนจะเชิดหน้าขึ้นอย่างเย่อหยิ่ง " หรอค่ะ ? คุณเป็นแฟนของเจ้าของเรางั้นหรอค่ะ ? " ฟางถามก่อนจะยิ้มออกมาอย่างน่ากลัวเช่นเดียวกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
___________________________________________________________________________
ฉับบบบบบ !! ตัดซะเลย ใครอย่างรู้ว่าสงครามของฟางกับแคทจะเป้นยังไงต่อก็เม้นกันเยอะๆน้าาาาา 
อัพดึกไปหน่อยขอโทษด้วยน้าเด่วนี้ไม่ค่อยวางเลย 
ใครนอนแล้วก็อย่าลืมตื่นมาอ่านแล้วก็เม้นกันด้วยน้าาา 
เม้นเยอะๆน้าขอกำลังใจให้ไรเตอร์หน่อยน้าา 
มาส่งทุกคนเข้านอน ฝันดีน้ารีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนนนน 
เจอกันตอนหน้าน้าาาาา