So Cute !! ยัยจอมจุ้นป่วนหัวใจนายมาเฟีย

 
 
            " เป็นอะไรไปน่ะ ? " เควินพูดขึ้นเมื่อเห็นฟางหยุดยืนนิ่ง " อะ..เอ่อ..เปล่าหรอก..ไปกันเถอะๆ " ฟางพูดก่อนจะลากเควินไปทางอื่น " เอ้าๆๆ อะไรของเทอว้ะเนี่ย ลากเอาๆ " เควินยื้อฟางไว้ก่อน " ห้ะๆ...เอ่อ..เปล่าหรอกๆ " ฟางพูดก่อนจะหันหน้าไปทางอื่น " ไม่ได้เป็นไรแล้วทำไมถึงน้ำตาไหลออกมาได้ล้ะเนี่ยหืม ? " เควินพูดก่อนนิ้วเรียวจะเช็ดน้ำตาที่ออกมาจากตาคู่สวยอย่างอ่อนโยน
 
 
            
            " ห้ะๆ ? จะ..จริงหรอเนี่ย ? " ฟางพูดอย่างตกใจก่อนที่จะปาดน้ำตาออกไปอย่างลวกๆ " นี่ๆเช็ดเบาๆสิยัยบ้า ! เด่วก็หน้าพังพอดีหรอก ! " เควินพูดก่อนจะยื้อมือของฟางไว้ไม่ให้เช็ด " แล้วทีนี้จะบอกฉันได้หรอยังว่าเทอร้องไห้ทำไม ? " เควินพูดก่อนจะดึงฟางให้นั่งลงที่เก้าอี้แถวๆนั้น
 
 
  
            " ก็..เอ่อ..." ฟางได้แต่อ้ำอึ่งเพราะไม่รู้จะพูดยังไง " อ้ะๆไม่เป็นไรๆ งั้นเอาใหม่เทออยากมาที่นี่เพื่ออะไร ? " เควินเมื่อเห็นฟางอ้ำอึ่งก็เลยเปลี่ยนเรื่อง " ฉันอยากมาเจอเจ้าของสำนักพิมพ์ " ฟางตอบ " ห้ะ ? หาเจ้าของสำนักพิมพ์งั้นหรอ ? ฮ่ะๆ เทอซื่อจริงๆหรือแกล้งซื่อกันแน่ห้ะ ? " เควินพูดก่อนจะหลุดขำออกมา
 
 
 
            " ขำไรย่ะ ? ฉันแค่อยากเป็นนักเขียนมันผิดตรงไหนไม่ทราบ ? " ฟางพูดก่อนจะทำหน้าเอาเรื่อง " ไม่หรอกๆ เทอไม่ผิดที่อยากเป็นนักเขียนแต่เทอผิดที่มาที่นี่ตังหาก " เควินตอบก่อนจะโยกหัวฟางไปมา " เอ๊ะ ? ฉันอยากไปนักเขียนแล้วฉันมางานเลี้ยงครบรอบสำนักพิมพ์แล้วฉันผิดยังไง ? " ฟางเอียงคอถามอย่างน่ารัก
 
 
 
             " ฮ่ะๆ เทอนี่น้าาา เทอไม่แปลกใจหรอว่าทำไมงานถึงมีสองเวลาเช้ากับกลางคืน ? " เควินหยิกแก้มฟางอย่างหมั่นไส้ก่อนจะพูดขึ้น " อืม..ไม่เห็นจะแปลกเลยขนาดงานแต่งงานยังมีเช้ากับเย็นเลย " ฟางตอบกลับ " เฮ้อ...แต่นี้มันใช่งานแต่งที่ไหนล่ะยัยบ้า ! " เควินพูดก่อนจะผลักหัวฟางเบาๆ
 
 
 
             " งั้นเอางี้..ไหนเทอลองสังเกตสิว่าเทอเห็นนักเขียนสักคนหรือป่าว ? " เควินพูดทำให้ฟางต้องมองไปรอบๆเพื่อสำรวจ " อืม..จริงด้วย ? ไม่มีเลยแหะมีแต่คนที่ไม่คุ้นแหะ " ฟางพูดก่อนจะมองไปรอบๆอีกครั้ง " นั้นแหละ..เทอรู้มั๊ย ? ว่าพวกนั้นเป็นใคร ? " เควินพูดขึ้น " อืม...พวกมาเฟียหรอ ? " ฟางพูดก่อนจะทำตาโต " ฮ่ะๆ เทอนี้เก่งใช่ย่อยน่ะเนี่ยๆ " เควินพูดก่อนจะโยกหัวฟางเล่น
 
 
 
             " ห้ะ ??? งั้นก็สะ.....ว้ายยย ! " ก่อนที่ฟางจะพูดจบก็มีมือดีมากระชากฟางเข้าหาอ้อมกอดของเขาอย่างจัง " อะ...เอ่อ...พี่ป๊อป !! " ฟางที่หันไปก็พบว่าเป็นป๊อปปี้ที่ดึงเทอออกมา " มาทำอะไรที่นี่ ? " ป๊อปปี้ถามอย่างหัวเสีย " อ่ะ..เอ่อ..คือฟาง..ฟาง " ฟางที่อ้ำอึ่งก่อนจะมองหาตัวช่วย " เฮ้ๆ อะไรกันเฮียป๊อป ฟางมากับผมน่ะ " เควินโวยวายขึ้นมาเพราะต้องการช่วยฟาง
 
 
 
             " แล้วไงว้ะไอ่เค ? ฟางมากับพี่ ส่วนแกไอ่เคที่นี่แกยังเด็กเกินไปกลับบ้านไปซะ พิมผมของตัวแปปน่ะ " ป๊อปปี้พูดก่อนจะลากฟางออกไป " ฟาง...พี่บอกเราแล้วไงว่างานนี้มันอันตราย "  ป๊อปปี้ที่ดึงฟางออกมานอกงานพูดขึ้น " ทำไมค่ะ ? พี่ไม่อยากให้ฟางมาเป็นก้างของพี่กับผู้หญิงคนนั้นมากกว่ามั้ง " ฟางพูดอย่างเหลืออดเหมือนกันที่เห็นป๊อปปี้อยู่กับพิม
 
 
 
             " โธ่..ฟางมันไม่ใช่อย่างที่ฟางคิดน่ะครับ..แต่ตอนนี้พี่ยังอธิบายให้ฟางฟังไม่ได้ฟางต้องกลับบ้านก่อนน่ะครับ...ที่นี้มันอันตราย " ป๊อปปี้พูดออกมาอย่างเหนื่อยอ่อน " ไม่ค่ะฟางไม่กลับ " ฟางยังคงเถียงหัวชนฝา ป๊อปปี้ที่เห็นฟางยังดื้อจึงโอบเอวบางเข้าหาตัวเขา " ฟาง..พี่เป็นห่วงเรามากน่ะ..พี่คงอยู่ไม่ได้ถ้าหากเราเป็นอะไรไป...น่ะ..พี่ขอร้อง " ป๊อปปี้พูดก่อนจะหลับตาลงหน้าคมซุกลงที่ผมของคนตัวเล็ก
 
 
              " เอ่อ..แต่ว่า..." ฟางที่เงยหน้าขึ้นเพื่อจะท้วงแต่คำพูดถูกกลืนหายไปโดยปากหนาทาบลงมาที่ปากบางอย่างแผ่วเบาแล้วอ่อนโยนมือบางโอบคอหนาไว้เช่นเดียวกับมือหนาที่โอบเอวบางไว้แน่นอย่างกับกลัวว่าเทอจะหายไป
 
 
 
              " กลับบ้านก่อนน่ะคนดี...เด่วพี่จะโทรให้ไอ่เขื่อนมารับ " ป๊อปปี้พูดเมื่อผละออกจากปากบางอย่างอ่อยอิ่งทั้งๆที่หน้าของทั้งสองอย่างแนบชิดกันอยู่ " ก็ได้ค่ะฟางจะกลับบ้านแต่...พี่ป๊อปต้องกลับกับฟางในเมื่อที่นี้มันอันตรายพี่ป๊อปก็ต้องไปกับฟาง " ฟางพูดก่อนจะกอดอกอย่างมีชัยชนะ " ไม่ได้ครับ..พี่มีธุระต้องทำต่อ เรากลับไปก่อนเลย แล้วเจอกันที่บ้านน่ะครับคนดี " ป๊อปปี้พูดก่อนจะจูบที่หน้าผากฟางแล้วเดินกลับเข้างานไป
 
 
 
              " เฮ้อ..ฟางก็ต้องยอมพี่จนได้สิหน่า งั้นขอเข้าห้องน้ำก่อนแหละกัน " ฟางพูดก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำพอเสร็จแล้วฟางจึงเดินไปที่ลิฟท์เพื่อลงไปทางข้าง " เฮ้อ..." ฟางมองไปยังวิวด้านนอกซึ่งมีไฟของตึกต่างๆทำให้เกิดความสวยงามเป็นอย่างมากบวกกับตอนนี้ที่เทออยู่ที่ชั้นสี่สิบซึ่งเป็นชั้นบนสุดทำให้มองเห็นวิวได้อย่างชัดเจน              
 
 
 
ตู้มม !!
 
 
 
            " เกิดอะไรขึ้นน่ะ ? " ฟางพูดอย่างตกใจ 
 
 
 
พรึบ !! กึก !! 
 
 
           " กริ๊ดดดดดดดด !!!!! "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
_____________________________________________________________________________
แฮ่ !! ตอนที่  27 มาแย้ววววว เกิดอะไรขึ้นน่ะ ? O.o
เม้นน้อยเสียใจแงงงง 
เม้นเยอะๆน้าขอกำลังใจไรเตอร์หน่อยน้าาา 
ขอบคุนทุกเม้นน้ารักคนที่เม้นมากเลยน้า  
มาส่งลีดเดอร์เข้านอนน้าาา ฝันดีน่ะลีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนนนน 
ใครที่นอนแล้วอย่าลืมตื่นมาอ่านแล้วก็เม้นให้ด้วยน้าาาาา 
เจอกันตอนหน้าน้าาา 
ปล.พรุ่งนี้ไรเตอร์ไม่อยู่เจอกันตอนกลางคืนน้าาา