So Cute !! ยัยจอมจุ้นป่วนหัวใจนายมาเฟีย

 
 
             ผ่านไปสองอาทิตย์ฟางยังคงมาหาป๊อปปี้ทุกวันมานั่งเขียนนิอ่านไม่ก็อ่านนิยายให้ป๊อปปี้ฟังไม่ก็มานอนเฝ้าบ้างโดยที่ป๊อปปี้ก็ยังคงไม่ฟื้นขึ้นมาและวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ฟางมานอนเฝ้าป๊อปปี้ด้วยตัวเองโดยมีเขื่อนมาส่ง " งั้นเด่วพี่กลับไปเครียงานก่อนน่ะค่ะ แล้วเด่วพี่เอาชุดมาให้เนอะ " เขื่อนที่เข้ามาพร้อมฟางพูดขึ้น 
 
 
           " ค่ะ " ฟางพูดก่อนจะเดินไปดูป๊อปปี้ที่นอนหลับไม่รู้เรื่องอยู่บนเตียง " ไอ่ป๊อปตื่นได้แล้วว้อย ฉันทำงานแทนแกมันหนักนะ ตื่นมาช่วยฉันเลยน้ะ " เขื่อนพูดทีเล่นทีจริง " ฮ่าๆ พี่เขื่อนไม่เอาสิค่ะด้วยพี่ป๊อปก็ฟื้นค่ะ " ฟางพูดก่อนจะลูบแก้มเนียนใสของป๊อปปี้ " แหมมมๆ ห่วงแฟนจังงง " เขื่อนแซว
 
 
           " บ้าหรอพี่เขื่อน ? ฟางไม่ได้เป็นแฟนพี่ป๊อปสักหน่อย " ฟางพูดก่อนจะเดินหนีเขื่อนแก้เขิน " โห้..ขนาดนี้ยังไม่เป็นอีกหรอค้าบคุณน้องสาววว " เขื่อนยังไม่หยุดแซว " ก็เขาไม่ได้ขอฟางนิค่ะพี่เขื่อนฟางจะไปอ้างอย่างนั้นได้ยังไงล่ะค่ะ " ฟางพูดพลางทำหน้าสลดด้วยความน้อยใจ " โอ๋ๆๆไอ่ป๊อปเห็นมั๊ยฟางน้อยใจแล้วเนี่ยรีบตื่นมาเครียเลยน้ะโว้ยๆ " เขื่อนพูดแซวพลางหันไปมองป๊อปปี้ที่นอนหลับไม่รู้เรื่อง
 
 
          " บ้าแหละพี่เขื่อนๆ ไปเลยน้ะกลับไปเครียงานเลยนี้ก็จะทุ่มแล้วน้ะแล้วเมื่อไหร่ฟางจะได้อาบน้ำค่ะเนี่ย " ฟางพูดก่อนจะดันเขื่อนให้เดินออกไปนอกห้อง " ก็ได้ๆๆแล้วเด่วพี่จะรีบมาน้ะค้าบบบบบ " เขื่อนพูดก่อนจะเดินออกไป
 
 
         " พี่ป๊อป..ฟื้นได้แล้วน่ะค่ะ..ฟางคิดถึงพี่.." ฟางพูดก่อนจะโน้มไปจูบปากหนาเบาๆก่อนที่จะเดินไปในห้องน้ำโดยที่ไม่ได้สังเกตเห็นนิ้วของป๊อปปี้ที่กระดิก สักพักฟางเดินมานั่งที่โต๊ะข้างเตียงป๊อปปี้ก่อนที่จะเปิดโน้ตบุ๊คก่อนจะลงมือเขียนนิยาย " พยาบาลเช็ดตัวให้พี่หรือยังน่ะพี่ป๊อป ? " ฟางพูดพลางหันไปมองป๊อปปี้
 
ปัง !
 
 
         เสียงถีบประตูดังขึ้นทำให้ฟางถึงกับสะดุ้ง " นี่พวกแกเป็นใครอ้ะ ? " ฟางถามอย่างตกใจเมื่อมีชายชุดดำสองคนเข้ามาในห้องพร้อมปืน " โอ๊ะโอ สาวสวยคนนี้ที่วงในเขาลือกันว่าเป็นน้องสาวสุดที่รักของไอ่หัวหน้าแก๊งมังกรฟ้านี่หว่า " ชายคนหนึ่งพูด
 
 
         " นั้นน่ะสิพี่รักขนาดไหนน่ะถึงมาเฝ้ากันขนาดนี้ " ชายอีกคนพูด " นี่พวกแกเป็นใคร ? ออกไปน่ะ " ฟางพูดก่อนจะปาของใส่ทั้งสองคน " เห้ย !! หยุดน้ะโว้ยนังนี่ ! " ชายคนหนึ่งตะคอกก่อนจะเข้าไปรวบตัวฟางไว้ " ฤทธิ์เยอะนักน่ะมึง ! ไหนขอดูหน่อยสิว่ามีอะไรดี " ชายคนนั้นพูดก่อนจะดันฟางลงกับโซฟา
 
 
          ก่อนที่จะซุกไซร์ของคอขาวของฟาง " กริ๊ดดดดดดดดด !! ออกไป ออกไปจากฉันออกไปปป !!" ฟางดิ้นพล่าน " ฤทธิ์เยอะนักน้ะมึง ! "
 
 
เพี้ยะ !!
 
 
        ชายคนนั้นตบฟางจนเลือดซิป ก่อนจะลงไปซุกไซร์ต่อ " กริ๊ดดดดๆ ฮือๆๆ ปล่อยฉันน่ะ ฮืออๆ ใครก็ได้ช่วยด้วย ฮือออๆ พี่ป๊อป..ฮือๆพี่ป๊อปช่วยฟางด้วย ฮืออออๆ " ฟางที่ตอนนี้ร้องไห้หนัก " โอ๊ยยย !! " ชายอีกคนที่ยืนดูอยู่ถูกถีบกระเด็นไปติดประตู " เห้ย !! เกิดอะไรขึ้นว้ะ ? " ชายอีกคนเงยหน้าขึ้นมาก่อนจะถูกถีบกระเด็นไปอีกคน
 
 
        " พะ..พี่ป๊อป ! " ฟางพูดอย่างตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้ที่ตอนนี้ดึงสายน้ำเกลือออกถีบทั้งสองกระเด็น " ไอ่เวรนี้วอนซะแล้ว ! " ทั้งสองลุกขึ้นก่อนจะเข้ามาหาป๊อปปี้แต่ป๊อปปี้ไหวตัวทันก่อนจะพลิกตัวลงไปที่ข้างเตียงอีกฝั่งคนหนึ่งเดินไปง้างหมัดต่อยป๊อปปี้แต่ป๊อปปี้หลบทันก่อนจะสวนหมัดกลับไป
 
 
         อีกคนก็ล็อคตัวของฟางไว้ " โอ๊ยยย !! " ป๊อปปี้ที่เผลอทำให้ชายชุดดำถีบที่แผลที่ท้องของป๊อปปี้ทันที " พี่ป๊อป !! " ฟางพูดอย่างตกใจเมื่อเห็นเลือดเริ่มซึมไหลออกมา " คราวนี้แกไม่รอดแน่ !! " ชายคนนั้นพูดก่อนจะยิ้มเยาะป๊อปปี้ ก่อนที่จะหันหลังก้มไปหยิบปืนที่หล่นไปในตอนแรก
 
 
ปัง !!
 
 
         ป๊อปปี้ใช้จังหวะที่ชายคนนั้นหันหลังหยิบปืนจากในลิ้นชักแล้วยิงไปที่ขาทันที " อ๊ากกก !! แก " ชายคนนั้นร้องออกมาอย่างเจ็บปวด " พี่ๆพี่เป็นไงบ้าง " ชายอีกคนเข้ามาดูอาการอย่างตกใจ " รีบหนีก่อนโว้ย เร็ว ! " ชายคนนั้นพูดก่อนที่ทั้งสองจะรีบวิ่งไป  
 
 
        " ฟาง..ฟางเป้นยังไงบ้าง ? " ป๊อปปี้รีบเข้ามาดูฟางด้วยความเป็นห่วง " พะ...พี่ป๊อป ! ฮือออๆ ฟางกลัว..พี่ป๊อปฟางกลัว.. " ฟางโผเข้ากอดป๊อปปี้อย่างหวาดกลัว " ไม่เป็นไรแล้วน้ะพี่อยู่นี้แล้วไม่เป็นไรน้ะคนเก่งไม่เป็นไรน่ะครับ " ป๊อปปได้แต่กอดปลอบก่อนจะลูบหัวฟางอย่างปลอบโยน 
 
 
        " โอ๊ย.." ป๊อปปี้ร้องก่อนที่จะกดแผลไว้ " พี่ป๊อป..แผล..เลือดออกใหญ่แล้วเด่วเรียกพยาบาลมาทำให้น่ะค่ะ " ฟางพูดก่อนจะรีบปาดน้ำตาก่อนจะรีบเรียกพยาบาลมาทำแผลให้ป๊อปปี้ " เรียบร้อยแล้วน่ะค่ะ เด่วพรุ่งนี้จะบอกหมอจองเบให้น่ะค่ะว่าคุณภาณุฟื้นแล้ว " พยาบาลที่ทำแผลเสร็จยิ้มหวานให้ป๊อปปี้ก่อนที่จะออกไป
 
 
         " พี่ป๊อปเป็นไงบ้างค่ะ ? ว้ายย ! " ฟางเดินมาดูป๊อปปี้ข้างเตียงต้องร้องเพราะถูกป๊อปปี้จับขึ้นมาบนเตียง " ฟางนั้นแหละ..เป็นยังไงบ้าง หืมม ? " ป๊อปปี้ถามก่อนที่จะลูบเลือดที่มุมปากของฟาง ไหนจะรอยทีคอขาวทำให้เขาถึงกับกำมือแน่นเพราะถ้าเขาฟื้นช้ากว่านี้เขาคงต้องไม่ให้อภัยตัวเองแน่ๆ
 
 
          " พี่ขอโทดน้ะ..ถ้าพี่ฟื้นช้ากว่านี้นิดเดียวพี่คงไม่ให้อภัยตัวเองแน่ๆ " ป๊อปปี้พูดก่อนจะเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาจากตาคู่สวยของฟาง ก่อนที่จะขยับไปจูบซับน้ำตาให้ฟางอย่างแผ่วเบาก่อนจะเลื่อนมาตรงแผลที่มุมปากก่อนจะจูบที่ปากบางอย่างแผ่วเบาและอ่อนโยน
 
 
          มือโอบเอวบางเข้ามาหาตัวปากผละจะปากบางอย่างอ่อยอิ่งและเสียดายก่อนที่จะเคลื่อนมาที่คอขาวที่มีรอยแดง " พี่จะลบสัมผัสที่มันทำกับฟางให้น้ะ..." ป๊อปปี้พึมพ่ำก่อนจะกดปากลงที่คอขาวจนเกิดร้อยแดง  
 
 
          " เห้ย !! น้องฟางเป้นยังไงบ้างพี่เห็นไอ่พวกนั้นมันให้พยาบาลทำแผลหะ.....อุ๊บส์ !! ฉันเข้ามาผิดจังหวะหรอเนี่ยยย ? " เขื่อนที่เข้ามาอย่างรีบร้อนเพราะเป็นห่วงฟางแต่ต้องชะงักเหมือนเห็นป๊อปปี้กับฟางบนเตียง  ทำให้ฟางรีบผละออกมายืนปกติ 
 
 
          " ไอ่ตัวขัดขัดแม่งทุกครั้งสิน่า !! " ป๊อปปี้บ่นเบาๆอย่างหัวเสีย " เอ่อ..มีคนเข้ามาทำร้ายเราจริงๆค่ะพี่เขื่อน " ฟางรีบเปลี่ยนเรื่อง " แล้วเราเป็นอะไรหรือป่าว ? " เขื่อนพูดก่อนจะจับตัวฟางหมุนเพื่อสำรวจ " ฟางไม่เป็นไรค่ะพี่เขื่อนพอดีพี่ป๊อปเขาตื่นทันน่ะค่ะ " ฟางพูด
 
 
         " แหมมมๆ ตื่นทันเวลาเชียวน่ะแก " เขื่อนแซว " ถ้าฉันไม่ฟื้นตอนนี้มีหวังฉันได้ฆ่าตัวตายแน่ " ป๊อปปี้พูดพลางมองที่ฟางทำให้ฟางเขินจนหน้าขึ้นสีจัด จนต้องเดินมาคว้าถึงเสื้อผ้าที่เขื่อนเอามาให้ก่อนจะรับเข้าห้องน้ำไป
 
 
       " แน่ะๆ เออ แล้วใครมันกล้าเข้ามาว้ะ ฉันอุสาสั่งลูกน้องไว้อย่างดียังเล่นซะยับเลย " เขื่อนพูดอย่างหัวเสีย " แล้วพวกนั้นเป็นอะไรหรือป่าว ? " ป๊อปปี้ถามหาลูกน้องด้วยความเป้นห่วง " ไม่เป้นไรแล้วฉันสั่งให้ไปพักแล้วสั่งชุดใหม่มาเฝ้าแทนแล้วแกไม่ต้องห่วง " เขื่อนตอบ
 
 
         " อืม..ขอบใจมากว้อย " ป๊อปปี้พูด " แล้วนี้แกจะเอายังไงต่อ ? ฉันว่ามันคงไม่หยุดแค่นี้แน่ๆ " เขื่อนถามพลางทำหน้าเครียดกับเหตุการร์ที่เกิดขึ้น
 
 
 
 
 
________________________________________________________________________________
 
แฮ่ !! มาแย้วๆกับตอนที่ 19 เป็นไงบ้างงง ? ป๊อปปี้จะเอายังไงต่อไปน้ะๆ ? 
อย่าลืมติดตามน้าาา 
ที่ไม่มาอัพเพราะน้อยใจเม้นน้อยมากไม่มีกำลังใจเลยขอกำลังใจหน่อยน้าาา 
สนุกไม่สนุกก็บอกได้น้าาา 
ฝันดีน้ะรีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนนน 
เจอกันตอนหน้าน้าาา 
ปล.พรุ่งนี้ไรเตอร์ไม่อยู่จะมาอัพให้ตอนกลางงคืนน้าจะรอดูเม้นด้วยๆเม้นไม่เยอะไม่อัพน้ะๆจะบอกให้ๆๆ