Overrated ผมรักพี่สาวมีอะไรมั้ยคร้าบ

9.5

เขียนโดย PrincessTK

วันที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 10.18 น.

  17 chapter
  82 วิจารณ์
  29.01K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 มกราคม พ.ศ. 2558 21.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) My name is POPPY

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

My name is POPPY

"ไอเตี้ยยยย ตื่นโว้ยยยยย" ผมตะโกนใส่หูคนตัวเล็กที่ฟุบหลับอยู่กับ

โต๊ะเรียน โอ้! พระเจ้า ผู้หญิงบ้าอะไรขี้เซาชะมัด

"นี่!ไอหมีเสียงดังทำไมห๊ะ!! เกรงใจเพื่อนคนอื่นซะบ้างสิ"

"แกก้ช่วยเกรงใจเพื่อนคนอื่นเค้าบ้าง เค้านั่งเรียนกัน แต่แกหลับ" ผมเอ่ยเสียง

ดุๆ นี่ผมจะกลายเปนพ่อเธอแล้วจริงๆ เด็กบ้าอะไรไม่รู้จักโตซะที

"เค้าก้ไม่ได้ห้ามให้ใครหลับตามเค้้านี่!!!" ยัง...ยังอีก ยังจะเถียง

ตัวเองเปนคนผิดแท้ๆ

"เออ แล้วแกไปยุ่งกะมันทำไม เค้าจะหลับจะเรียนมันก้เรื่องของแก้วป๊ะวะ"

เฟย์ เพื่อนสนิทสุดซี้ของยัยเด็กขี้เซาที่ความแสบไม่ได้ต่างกันเลย

ถึงว่าทำไมเปนเพื่อนกันได้

"กะ..ก้ออออ เออก้หมั่นไส้อ่ะมีไรป๊ะ??" ผมตอบกวนๆ จะให้ตอบความจริง

รึงัยว่าผมกลัวเธอเรียนไม่รู้เรื่องหน่ะ

"เหรอออออ" เคนตะยิ้มกวนๆให้ผม หึๆ ไอบ้าาาาา มันใช่เวลามั้ยห๊ะ

"โอ๊ย!!พวกแกไปไฟท์กันที่อื่นป่ะ จะ นอน โว้ยยยย" สาวน้อยฟุบ

ลงไปกับโต๊ะอีกครั้ง เฮ้อ!!คนหล่อหล่ะเพลียยย

 

"ทุกคนนนนน ประชุมค่ายกินข้าวใครเบี้ยวตายยย!!"

ขนมจีน หัวหน้าห้องจอมโหดขู่ไว้ก่อนที่จะเดินนำไปกินข้าวเปนคนแรก

"ประชุมอีกล้าวววว" ทุกคนบ่นเซงๆ แต่่บ่นไปก้เท่านั้นรีบไปกินข้าวดีกว่า

ผมเดินกลับไปเก็บของที่โต๊ะเรียน

"ขึ้นมาประชุมให้ทันนะจ๊ะ คุณนายสายเสมอ5555" ผมผลักหัวสาวน้อย

เบาๆ พร้อมกับหยอกล้้อกับเฟย์เล่นๆ

"ไอหมีบ้า!!"

ผมรีบวิ่งลงบันไดทันที หลังจากที่ทั้งคู่สถบฉายาที่ผมไม่เต็มใจรับของผม

ออกมา ไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าพวกเธอจะเอาคืนผมด้วยวิธีอะไร

ลำพังแค่แก้วคนเดียวยังพอรับมือได้น่เลยาแพ๊คคู่แสบยกกำลังสองแบบนี้

คนหล่อขอหนีก่อนนะคร้าบบบบ

 

'Rrrr'

หือ...ใครแมสเสจมาฟระคนจะกินข้าว

'Tomo'

เฮ้ออออ~ ไอเด็กเกรียนนี่อีกล้ะ

'พี่ป๊อปปป พี่แก้วอแดเฟสผมมาอ่ะ อ๊ากกกกก ฟินไปแปดวัน'

ผมขำไม่ออก นี่จำได้จริงๆหรอ

.

.

.

.

ย้อนกลับไปเมื่อวาน

"วันนี้จะเจอน้องคนนั้นมั้ยอ่าาา" กวินชะเง้อคอมองหาไอเด็กเกรียนนั่น

"ออกตัวแรงตลอดอ่ะ" สาวน้อยตีแขนกวินเบาๆ นี่! เมื่อกี้เธอก้แอบมองอยู่

เห็นนะ!!!!!

"เอารูปไปดูก่อนป่ะ" ผมเปิดรูปในเฟสบุ๊คโทโมะแล้วส่งโทรศัพท์ให้กวิน

 

ผม คิด ผิด ครับ

คนที่ดูไม่ใช่กวินคนเดียวแต่แก้วใจก้ชะโงกหน้ามาดูด้วย

"เห้ย! ชื่อเฟสไรวะ" สาวน้อยยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะกดปิดรูปเพื่อที่จะได้เห็นชื่อ

เฟสบุ๊ค

   //เห้ย! อย่านะว้อยยยยยยยยย//

"แหมมม ทำเนียนๆ ไม่ให้โว้ยยย" ผมรีบดึงโทรศัพท์กลับมา ถ้าแก้วมีเฟส

มันก้เข้าทางไอเด็กนั่นสิครับ เรื่องอะไรผมจะให้เล่าาา

"มันหวงไว้กินเองป๊ะวะ55555" สาวน้อยหันไปหัวเราะคิกคักกับกวิน

เย้ยยยย จะบ้าเรอะ ผมหน่ะแมนเต็มร้อยนะ

"ประสาท คิดได้งัย"

"งั้นก้เอาเฟสมาสิ" สาวน้อยยักคิ้วท้าทาย

"No!!!!!" ผมตอบทันที แทบไม่ต้องคิดกันเลยทีเดียว

"ก้ด้ะะะ" สาวน้อยหันไปสนใจขนมในมือต่อ

หืออออ ล้้มเลิกความตั้งใจง่ายๆไม่สมเปนแก้วใจเลย

เอ๊ะ!หรือจริงๆ เธอไม่ได้อยากได้แค่กวนผมเล่น เอ้อก้ดี

คิดเองเออเองนี่มันสบายใจแบบนี้นี่เอง5555555

 

"ทีโอเอ็มโอ..." ดะ..ดะ..เดี๊ยวนะ!!

"เห้! ขี้โกงนี่!!!" ผมรีบดึงโทรศัพท์ออกจากมือกวินทันที

หนอยยยย นี่ถึุงขั้นแอบล้วงกระเป๋ากันเลยหรอ ถึงว่ารามือง่ายๆแปลกๆ

"อ๊ะ!นี่ยังไม่ได้จดเลยนะ" สาวน้อยโวยวาย

"อยากได้ก้เอาไปเลยป่ะ" ผมโยนโทรศัพท์ส่งๆ

"ขอบใจนะ" สาวน้อยรีบรับไปทันที

โว๊ะะะะะ ผมประชดคร้าบบบบบบบ เอาไปจริงๆทำไม

เข้าใจคำว่า ประชด มั้ย?ยัยบ๊องเอ๊ยยยยยย!!!

จะบ้าตาย ผม พลาด แล้ว!!!

 

"เวร แบตหมด มาหมดไรตอนเนรรรร้"

ฮ้าาาาาา โชคเข้าข้างแฮะ เธอยังไม่มีเฟสโทโมะ

"อ้าว!รถมาพอดี ไปก่อนนะ บายเกิลล์" ผมยิ้มอย่างยียวนก่อนจะดึงโทรศัพท์

คืนแล้ววิ่งขึ้นรถเมล์ไปอย่างรวดเร็ว รอดล้ะ เฮ้้้!!!

.

.

.

.

เหอะะะะ ผมคิดผิดสินะ จริงๆแล้วยังไม่รอดดดด

ใครจะไปคิดหล่ะว่าคนสมองปลาทองอย่างแก้วใจจะจำได้

'เออ ดีใจด้วยยยย' ผมกัดฟันพิมพ์ตอบกลับไป

โกหกมันบาปนะ ผมก้ไม่้ได้อยากผิดศีล แต่มันจำเป็นว้อยยย

ไม่กงไม่กินมันล้ะ อารมณ์เสีย!!!

ผมผลักจานผัดซีอิ๊วของโปรดออกจากตัว

"เปนไรห๊ะ!" เคนตะเอ่ยถาม

"ไม่อยากกินล้ะ"

"โอ้ย!ไอคุณชาย อารมณ์ไหนวะเนี่ยยย" เคนตะส่ายหัวเซงๆ

พนันร้อยให้ล้านผมเซ็งกว่ามันเปนล้านเท่า

        ม่ายยยยยยยยย ผมไม่มีทางยอมแพ้ไอเด็เกรียนนั่นหรอก

 

งอนครับ งานนี้ต้องงอน!!!!!!!

ตั้งแต่พักเที่ยงผมไม่คุยไม่เล่นไม่สนใจแทบจะไม่หันไปมองยัยตัวแสบนั่น

เลยแม้แต่นิดเดียว เพื่อการงอนที่สมบูรณ์แบบเมื่อเลิกเรียนผมก้รีบกลับบ้าน

ไม่รอแก้วใจเหมือนทุกวัน

 //มาง้อซะทีสิ ยัยตัสแสบเอ๊ยยยยยยย//

ผมจ้องโทรศัพท์ตาไม่กระพริบ หวังให้เธอโทรมาง้ิอ หรือแค่แมสเซจมา

ก้ยังดี ฉลาดๆแบบเธอก้น่าจะดูออกนะว่าผมงอน อยู่ที่ว่าจะง้อรึป่าวนั่นแหละ

 

~Rrrrrr~

อ๊ะ!!!!โทรมาแล้วครับผมมมม

ผมปล่อยให้เธอรอสายสักพักแล้วกดรับ

"มีไร" ผมเก๊กเสียงขรึม

((มีอะไรหล่ะ นี่เค้ารอตัวอยู่คนเดียวนี่ ทำอะไรอยู่ฮะ ชักช้าจริงๆ))

สาวน้อยใส่เปนไฟ นี่ผมคิดผิดรึป่าวที่คิดว่าเธอรู้ว่าผมงอนเนี่ยยย

"กลับมาแล้ว กลับกะไอกวินล้ะกัน"

((อ้าววว อะไรวะ ไมทิ้งกันงี้..)) สาวน้อยยังโวยวายไม่จบผมก้ตัดสายไป

เสียก่อน ทีนี้คงรู้แล้วนะว่า ง อ น !!!!

 

 


 

แฮ่รรรร มาดึกไปหน่อย

พอดีช่วงนี้ติดซีรีย์ แหะๆ

ตอนหน้ามาลุ้นกันว่า พี่แก้วใจ ของ น้องโทโมะ ???? จะง้อป๊อปปี้รึป่าว

ขอบคุณรีดเดอร์ทุกคน และทุกคอมเมนท์เลยนะคะ

Good night ล่วงหน้าเลยล้ะกัน บายยยย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา