เราจะข้ามเวลามาพบกัน ภาค 2
10.0
เขียนโดย Pang_JB
วันที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 19.12 น.
29 chapter
36 วิจารณ์
37.28K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2557 20.10 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
13) มองจันทร์ดวงเดียวกันใช่ไหม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เช้าวันรุ่งขึ้น
แสงแดดยามเช้ารอดผ่านหน้าต่างมากระทบกับร่างของฉันทำให้ฉันตื่นขึ้นฉันรู้สึกยึดอัดนิดๆ ก็มีคนกอดฉันอยู่นิฉันหันหน้าเข้าหาเข้า ฉันใช้มือลูบไปมาบนหน้าของเจมส์และเขาก็ตื่นขึ้นเพียงแค่เขาตื่นขึ้นเขาก็แกล้งฉันเสียแล้วโดยการที่จุ๊บปากของฉัน ตอนนี้ฉันทำอะไรไม่ถูกเลยทำได้เพียงแค่เขินเท่านั้น แต่แล้วแสงสีขาวก็ปรากฏขึ้นทั้งๆที่เราสองคนยังจุ๊บกันอยู่แสงสีขาวที่ออกมาจากสร้อยนาฬิกาที่คอของเจมส์ และมันก็ได้ทำให้เจมส์หายไปจากบ้านของฉัน ฉันมองไปรอบๆด้วยความหวังแต่แล้วก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของฉัน อยู่ๆน้ำตาของฉันก็ไหลขึ้นมาโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ
past เจมส์
ตอนนี้ผมอยู่ที่ยุคปัจจุบันผมมองไปรอบเพื่อหาเบลผมเดินไปหาเธอรอบบ้านก็ไม่พบแม้แต่เงา อยู่ๆน้ำตาของผมมันก็ไหลเองสะงั้น นี่เธอหายไปไหนนี่เธอจะทิ้งฉันไปหรอ
ตอนนี่เวลาก็ผ่านไปดั่งสายลมพัดผ่าน ผมเดินออกมาที่ระเบียงผมมองไปที่ดวงจันทร์ที่ผมและเบลชอบมองด้วยกันอยู่บ่อยๆ วันนี้จันทร์มีเพียงครึ่งใบก็เหมือนผมที่ขาดเบลทำให้หัวใจของผมมันไม่เต็มดวง ดวงจันทร์ก็คงเหมือนผมที่ขาดอะไรบ้างอย่างที่ทำให้มันไม่เต็มใบ และผมก็หวังว่าเบลจะกลับมาหาผม ผมก็ว่าเบลต้องมองจันทร์ดวงเดียวกับผมแน่
past เบลล่า
ตอนนี้เวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็วฉันเดินออกไปที่ระเบียงเพื่อมองดวงจันทร์และก้หวังว่าจะมองดวงเดียวกับเจมส์ ตอนนี้ฉันคึดถึงเจมส์มาก หัวใจฉันก็คงเหมือนกับดวงจันทร์ในวันนี้ทีมีเพียงครึ่งดวงทีรอเจมส์มากเติมเต็มให้มันเต็มดวงเหมือนที่มันเคยเต็ม ไม่รู้วันไหนที่ฉันจะได้เจอเจมส์ หรือรักฉันจะเป็นเพียงความฝันไม่มีวันนั้นวันที่ใจเต็มดวง
ติดตามตอนต่อไปด้วยน้า เอาละสิเขาและเธอจะได้เจอกันไหมรอติดตามตอนต่อไป
แสงแดดยามเช้ารอดผ่านหน้าต่างมากระทบกับร่างของฉันทำให้ฉันตื่นขึ้นฉันรู้สึกยึดอัดนิดๆ ก็มีคนกอดฉันอยู่นิฉันหันหน้าเข้าหาเข้า ฉันใช้มือลูบไปมาบนหน้าของเจมส์และเขาก็ตื่นขึ้นเพียงแค่เขาตื่นขึ้นเขาก็แกล้งฉันเสียแล้วโดยการที่จุ๊บปากของฉัน ตอนนี้ฉันทำอะไรไม่ถูกเลยทำได้เพียงแค่เขินเท่านั้น แต่แล้วแสงสีขาวก็ปรากฏขึ้นทั้งๆที่เราสองคนยังจุ๊บกันอยู่แสงสีขาวที่ออกมาจากสร้อยนาฬิกาที่คอของเจมส์ และมันก็ได้ทำให้เจมส์หายไปจากบ้านของฉัน ฉันมองไปรอบๆด้วยความหวังแต่แล้วก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของฉัน อยู่ๆน้ำตาของฉันก็ไหลขึ้นมาโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ
past เจมส์
ตอนนี้ผมอยู่ที่ยุคปัจจุบันผมมองไปรอบเพื่อหาเบลผมเดินไปหาเธอรอบบ้านก็ไม่พบแม้แต่เงา อยู่ๆน้ำตาของผมมันก็ไหลเองสะงั้น นี่เธอหายไปไหนนี่เธอจะทิ้งฉันไปหรอ
ตอนนี่เวลาก็ผ่านไปดั่งสายลมพัดผ่าน ผมเดินออกมาที่ระเบียงผมมองไปที่ดวงจันทร์ที่ผมและเบลชอบมองด้วยกันอยู่บ่อยๆ วันนี้จันทร์มีเพียงครึ่งใบก็เหมือนผมที่ขาดเบลทำให้หัวใจของผมมันไม่เต็มดวง ดวงจันทร์ก็คงเหมือนผมที่ขาดอะไรบ้างอย่างที่ทำให้มันไม่เต็มใบ และผมก็หวังว่าเบลจะกลับมาหาผม ผมก็ว่าเบลต้องมองจันทร์ดวงเดียวกับผมแน่
past เบลล่า
ตอนนี้เวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็วฉันเดินออกไปที่ระเบียงเพื่อมองดวงจันทร์และก้หวังว่าจะมองดวงเดียวกับเจมส์ ตอนนี้ฉันคึดถึงเจมส์มาก หัวใจฉันก็คงเหมือนกับดวงจันทร์ในวันนี้ทีมีเพียงครึ่งดวงทีรอเจมส์มากเติมเต็มให้มันเต็มดวงเหมือนที่มันเคยเต็ม ไม่รู้วันไหนที่ฉันจะได้เจอเจมส์ หรือรักฉันจะเป็นเพียงความฝันไม่มีวันนั้นวันที่ใจเต็มดวง
ติดตามตอนต่อไปด้วยน้า เอาละสิเขาและเธอจะได้เจอกันไหมรอติดตามตอนต่อไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ