จิราณี
เขียนโดย 
paeng
วันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 11.32 น.
แก้ไขเมื่อ 20 มีนาคม พ.ศ. 2557 19.37 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) จำคำพูดของฉันไม่ได้รึไง!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ 
bella past
ตอนนี้ก็เช้าแล้วแต่ฉันยังแปลกใจอยู่เลย 'พรุ่งนี้ไปโรงเรียนพร้อมกับฉัน เข้าใจไหม' อยู่ๆหมอนั่นก็พูดออกมา เห้อยังไงกันนะหมอนี่แต่ช่างเหอะไปโรงเรียนดีกว่า
"คุณป้าหวัดดีค่ะ"ฉันสวัสดีคุณป้าตอนกำลังออกจากบ้าน
"..."อ่าว ไหงไม่ตอบอ่ะ
"คุณป้าคะ คุณป้า!!"คราวนี้ฉันลองเขย่าแขนคุณป้าดู
"อะ...เอ่อ จ้ะสวัสดีจ้ะลูก"กว่าจะได้สติ เหงื่อกือบแตก
"คุณป้าเป็นไรเปล่าคะ หรือคิดเรื่องอะไรอยู่พอจะบอกกันได้เปล่า"ฉันลองถามดู
"เปล่า...ไม่ได้คิดอะไรหรอกลูกแค่ยืนชมนกชมไม้เรื่อยเปื่อย ไปลูกเดี๋ยวไปเรียนสาย แล้วนี่ไม่ไปกับตาเจมส์เหรอ??"นั่นไง กะว่าจะ ' พยายาม ' ลืมแล้วนะ
"ไม่ดีกว่าค่ะ หมอนั่นตื่นสาย ไปก็ช้าหนูไปเองดีกว่า ไปแล้วนะคะคุณป้า หวัดดีค่ะ"
"จ้า สวัสดีจ้ะ"
james past
"เห้อยัยนั่นอยู่ไหนเนี่ย เมื่อวานก็บอกแล้วไม่ใช่เหรอ"ผมยืนบ่นอย่างหงุดหงิด ก็แน่ละผมยืนรอยัยเฉื่อยตั้ง 10 นาทีกว่าๆและ ตื่นสายไปนิดเดียวเอง
"อ้าวเจมส์ ยังไม่ไปเรียนอีกเหรอลูก"แม่ผมทักขึ้นเมื่อเห็นผมเดินวนอยู่หน้าบ้านนานแล้ว
"ก็รอยัยนั่นอยู่ครับแม่ ยังไม่เห็นแม้แต่เส้นผมซัเส้นเลย"ผมบอกกับแม่แล้วพยายามระงับความหงุดหงิดไว้
"อ๋อ เบลเค้าไปตั้งแต่ลูกยังไม่ออกเลย"ห้ะ!!
"งั้นผมไปเรียนก่อนนะครับแม่ สวัสดีครับ"ผมรีบขี่รถจักรยายนต์ไปโรงเรียนทันที
โรงเรียน
ตอนนี้ผมกึ่งเดินกึ่งวิ่งเพื่อไปหายัยเฉื่อยนั่น ฮึ่ยโมโหเว้ยยยยยย บอกแล้วไมใช่เหรอให้ไปพร้อมกัน
"ตุ้บ!!!!!"ใครเดินมาชนวะ
"ไง เจมส์"เสียงนี้มันคุ้นๆนะ
"อ้าวเห้ย พี่เกรทไปไงมาไงเนี่ย ทำไมมาอยู่ที่นี่"ไม่ต้องตกใจนี่พี่เกรทรุ่นพี่ผมจบไปได้หลายปีแล้ว
"ก็มาสอนแกเนี่ยล่ะ"พี่เกรทพูดพร้อมยื่นมือมาขยี้หัวผม
"เรื่องอื่นผมไม่ห่วง แต่อย่าด่าอย่างเดียวพอ555"หลังจากนั้นผมก็อยู่คุยกับพี่เขาสักพักและรีบวิ่งไปหายัยนันต่อ นั่นไง!!เจอแล้ว
"หมาก พรีม ไปกินข้าวกันเหอะยังไม่ได้กินไรมาเลย"หนอยยัยเฉื่อย
"ไปดิ หิวอยู่พอดี"ทะ ทำไมไอ้หมากต้องกอดคอยัยเฉื่อยแบบนั้นด้วย ทนไม่ไหวแล้ว!!
ผมตรงเข้าไปกระชากแขนยัยนั่นมาโดยไม่สนสายตาของ พรีมและหมาก
"เดี๋ยว!! พี่เจมส์จะพาพี่เบลไปไหน"พรีมตะโกนไล่หลังพวกเรามาแต่ผมไม่ได้สนใจหรอก จะสนก็แต่...คนที่ถูกกระชากมาเนี่ยแหละ
"นายปล่อยก่อนเหอะเจ็บแขน เดี๋ยวค่อยกระชากใหม่ก็ได้"ยังมีหน้ามาทำหน้าระรื่นได้อีก
"ฉันปล่อยแน่ แต่เธอต้องบอกมาก่อนทำไมไม่มาพร้อมฉัน จำคำพูดของฉันไม่ได้รึไง!!"
ฝากอ่าน ติ ชม ด้วยเด้อ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
