จิราณี

      "แหน่ ทำอะไรกันหนะ!!"จู่ๆก็มีเสียงดังมากจากข้างหลัง ทำให้ผมรีบปล่อยเอวยัยเฉื่อยทันที
"แกล้ง ใช่ หมอนี่ก็แกล้งฉันเหมือนเคยนั่นแหละ"ยัยเฉื่อยรีบพูด
"แกล้งอะไรมีหอมแก้มกันด้วยอ่ะ"พรีมถาม
"ใช่ ถ้าแค่แกล้งก็น่าจะไม่แกล้งถึงขนาดนี้หรอก"หมากเสริม
"ก็ปกติฉันก็แกล้งอย่างนี้อยู่แล้ว"ผมพูดแล้วพยายามทำตัวให้เนียนเข้าไว้
"เหรอออออ"พรีมลากเสียงยาว
"ใช่"ผมมตอบสั้นๆแล้วรีบเดินกลับเข้าไปในบ้านทันที
     ภายในบ้าน
"เจมส์"ผมเข้ามาได้ไม่นานพี่เกรทก็เรียกผม
"มีอะไรพี่เกรท"ผมถาม
"นายชอบเบลล่าใช่ไหม?"คำถามนี้ทำเอาผมอึ้งไปเลย เล่นถามตรงๆแบบนี้เลยเหรอ
"ทำไม...พี่ถึงถามแบบนั้นล่ะ"ผมไม่ตอบแต่เปลี่ยนเป็นถามแทน
"แล้วเวลาคนอื่นอยู่ใกล้เบลล่าล่ะ นายรู้สึกยังไง"พี่เกรทพูด
"รู้สึกยังไงงั้นเหรอ"รู้สึกไม่อยากให้คนอื่น...อยู่ใกล้ยัยเฉื่อยนอกจากตัวผมเองหนะสิ
"พี่รู้ตั้งนานแล้วล่ะว่านายชอบเบลล่า แค่ไม่พูดเท่านั้นเอง"พี่เกรทบอกแล้วยื่นมือมาจับไหล่ผม
"ถ้าชอบก็บอกไปเลย อย่าไปมัวเสียเวลาอยู่"หลังจากพี่พูดจบพี่เกรทก็เดินออกไปปล่อยให้ผมคิดเรื่องนั้นอยู่คนเดียว
"เจมส์ เจมส์ นายเจมส์!!"มีเสียงของใครบางคนดังอยู่ข้างตัวผมและก่อนที่ผมจะรู้ตัวช่วงแขนของผมก็ถูกเขย่าอย่างแรง
"ห้ะ มีอะไร"ผมถามยัยเฉื่อย
"นายคิดอะไรอยู่ เรียกตั้งนานไม่เห็นตอบ"ก็คิดเรื่องเธอนั่นแหละ
"เอ้อ ใช่พอดีฉันมีธุระหนะ ต้องกลับก่อนเลยจะมาบอกนาย"
"ธุระอะไร"ผมถาม
"ช่างเหอะนายไม่ต้องรู้หรอกน่า"เธอตอบ
"ฉันไม่ให้กลับ"
"อ้าว!! ทำไมล่ะ"ยัยเฉื่อยถาม
"เพราะเธอไม่บอกว่ามีธุระอะไร"ผมตอบแล้วค่อยๆเดินไปหายัยเฉื่อย
"แล้วทำไมฉันต้องบอกนายด้วยเล่า"
"เพราะว่าเธอเป็น ' แฟน ' ฉันไง"
"ห้ะ!! แฟนเหรอ"
"ใช่ ฉันชอบเธอ!!" 
                                    
                                      หายไปนานเลย โทษด้วยค้าบบบ