จิราณี

8.7

เขียนโดย paeng

วันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 11.32 น.

  25 chapter
  48 วิจารณ์
  40.77K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 มีนาคม พ.ศ. 2557 19.37 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) ขอนอนด้วย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

      james past ตอนเย็น

ผมให้พี่เกรทเอารถมารับพรีมกับนายนั่น ส่วนผมจะไปกับยัยเฉื่อยซึ่งตอนนี้เธอกอดตัวผมแน่นเลยละก็ผมเล่นขับรถจักรยานยนต์ซะเร็วขนาดนี้

"ตกลงจะบอกได้ยังว่าไปที่นั่นทำไม"ผมถามเธอ

"ก็.............ฉันรู้สึกว่าหมู่นี้คุณป้าดูแปลกๆ"เธอตอบแล้วนั่นทำให้ผมหยุดรถกะทันหัน

"หยุดไมอ่ะ"ยัยเฉื่อยถาม

"ซื้อน้ำกิน"ผมแสร้งตอบแล้วเดินไปซื้อน้ำ

"แล้วเธอคิดว่าแม่ฉันแปลกๆยังไง"ผมถามเธอตอนไปซื้อน้ำเสร็จและยื่นน้ำให้เธอไปขวดหนึ่ง

"ก็ไม่รู้สิ"เธอตอบพร้อมไหวไหล่

"ฉันไม่รู้จะพูดยังไงกับคนอย่างเธอแล้ว"ผมตอบแล้วเดินไปขึ้นรถ ไม่นานเธอก็เดินมาขึ้นรถหลังจากดื่มน้ำเสร็จ แล้วผมก็ออกรถ

"ก็แม่นายชอบเหม่ออยู่บ่อยๆพอถามว่าคิดไรอยู่ก็ไม่ตอบ กับเปลี่ยนเรื่องคุยซะงั้น"จู่ๆเธอก็พูดขึ้น

"เนี่ยนะที่เค้าเรียกว่าแปลกๆกัน"ผมพูด

"แล้วก็พอฉันลองถามถึงพ่อแม่ของฉัน คุณป้าก็เคยว่าอยู่หลายครั้งเลยด้วย"นั่นสิ ชักจะเริ่มแปลกๆละ

"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับบ้านหลังนั้นล่ะ"ผมถาม

"นายก็เคยเห็นแล้วนี่ พอขอคุณป้าว่าจะไปบ้านหลังนี้คุณป้าก็ไม่ให้ไป ตอบแบบไม่คิดเลยด้วยซ้ำ"ก็จริงนะ อย่างเมื่อวานที่เธอถามแม่ผมหนะ พอคุยกันถึงตรงนี้ก็ถึงบ้านหลังนี้พอดี ยัยเฉื่อยรีบลงจากรถแล้วเดินไปหา พี่เกรท นายหมาก และพรีมทันที

"เดี๋ยว!! รอฉันด้วย"ผมพูดแล้วรีบวิ่งไปโอบเอวยัยเฉื่อยทันที เดี๋ยวจะมีคนแย่งโอบคอซะก่อน

"พี่เบล พี่เจมส์ลองมาชิมหน่อยสิ พรีมย่างเนื้อย่างไว้เต็มเลย"พรีมบอกและชี้ไปที่เนื้อย่าง

"ก็อร่อยดีนะ มีหวังวันนี้พุงกางแน่เลย"เธอหัวเราะ แล้วลงมือกินเนื้อย่างต่อไป

"พี่เกรทครับ บ้านมันมีสองหลัง ใครจะนอนยังไงดีล่ะครับ"นายนั่นถามพี่เกรท

"ก็...เดี๋ยวพี่แล้วก็หมากนอนบ้านข้างๆเนี่ยแหละ ส่วนพรมเบลและเจมส์ นอนบนบ้านต้นไม้นะ"พี่เกรทบอก

"อ้าว!!แล้วทำไมไม่ให้ผมนอนกับเบลล่ะครับ"นายนั่นถามพี่เกรทแล้วมองผมเหมือนจะแกล้งอะไรกันซักอย่าง

"อย่าเลยหมาก เดี๋ยวใครแถวนี้มันจะหงอยเอา"แล้วดูเหมือนว่าพี่เกรทก็กำลังแกล้งผมด้วยเหมือนกัน

"ใครหงอยอะไรกัน มากินเนื้อย่างกันดีกว่าพี่เกรท"ผมรีบเปลี่ยนเรื่องพูดทันทีเมื่อกำลังรู้สึกว่าผมโดนรุม

"เมื่อไหร่นายจะปล่อยมือจากเอวฉันซักทีเนี่ย!!กินไม่ค่อยถนัด"ยัยเฉื่อยพูด

"แล้วจะทำไม"ผมถามทำเป็นไม่รู้สึกอะไร

"ฉัน-รำ-คาญ!!"

     ตอนกลางคืน

ตอนนี้ทุกคนก็แยกย้ายกันไปนอนแล้ว รวมทั้งผมด้วยทำไงดีล่ะที่นี่นะ...น่ากลัวชะมัด มืดก็มืด ปกติผมจะเปิดไฟที่หัวเตียงเวลานอนที่นี่ดันไม่มีซะงั้น

"ทนไม่ไหวแล้วเว้ยย!!"ผมพูดกับตัวเองพร้อมกลับเดินไปเปิดประตูแล้วไปเคาะห้องของใครบางคน

"ก๊อก ก๊อก ก๊อก"ผมรีบเคาะประตูทันที

"อือ ใครอ่ะ"มีเสียงลอดออกมาจากประตู สงสัยคงนอนได้สักพักแล้วล่ะมั้ง

"ฉันเอง"ผมตอบไป ไม่นานประตูก็เปิดออกพร้อมร่างของคนๆหนึ่งเดินออกมา

"อ้าว นายเองเหรอทำไมไม่ไปนอนล่ะ"ยัยเฉื่อยถาม

"ก็...ขอนอนด้วย"ผมพูดตามตรง เห็นเธอเงียบแล้วกะพริบตาปริบๆ

"งั้นก็...เสียใจด้วย ฉัน-ไม่-ให้-นอน!!"

                               

                                ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะครับผม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา