Love it!!! รัก-สลับ-ร่าง

10.0

เขียนโดย เลิฟเลิฟ_tk

วันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 22.23 น.

  8 ตอน
  11 วิจารณ์
  14.42K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 22.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) วันแรกของการสลับร่างที่แสนวุ่น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ฉันแก้ว...ซึ่งตอนนี้กำลังอยู่ในอาการที่ คลั่งและยิ่งกว่าคลั่ง!!!

"ทำไมฉันถึงไปอยู่ในร่างโทโมะว่ะเนี่ย อ๊ากกกก!!!อยากจะบ้าตาย"


ปัง!!!!!!!!!!!!!!!!!!

"พี่โมะ 0.0เออ...เป็นอะไรมากรึป่าวคะเนี่ยเฟย์เป็นห่วงนะคะ"

"เออ...= [] = ปะ..ป่าวหรอกจะ คือ...พี่ไปก่อนนะ ฟิ้ว!!!" และฉันก็รีบวิ่งออกจากห้องโดยเร็ว เพื่อไปหาไอตาโมะซึ่งน่าจะอยู่ห้องข้างๆกับฉันมั่ง และแล้วตอนนี้ฉันก็อยู่หน้าห้อง 108 ผู้ป่วย วิศวะ ไทยานนทร์ และก่อนที่ฉันทำท่าจะเปิดประตู ประตูก็ถูกเปิดออกซึ่งตามด้วยคนที่เปิดมัน ซึ่งก็คือ...ตาคุณนายเย็นชา โทโมะ!!!


โป๊ก!!! แรงกระแทกระหว่างหัวฉันกับตาโดโซะกระทบกันเสียงดัง ซึ่งพบสิ่งที่ตามมาคือ ความเจ็บบริเวณหัว-*-


"เดินยังไงของแกว่ะ ไอโมะ!!! แล้ว...เอาาร่างของฉันคืนมา คืนมา >0<"

"ฉันนี้แหละที่ต้องถามเธอ เราสลับร่างกันได้ไง ฉันอยากจะบ้าตาย"

...แล้วตอนนี้สงครามน้ำลายปากก็ได้บังเกิดขึ้น ซึ่งมี่อยู่บางสิ่งบางอย่างที่ฉันอยากจะบอกก็คือ...นายนี้ยิ่งพูดด้วยยิ่งเหมือนตุ๊ดอะ!?ไม่ได้ตั้งใจจะว่าน๊าแค่ปากมันพาไป อุ๊บ!!!

"เออ...ทั้ง2คนมาเถียงอะไรกันตรงนี้อะ แล้วแก้ว...เธอหายดีแล้วเหรอ"

"0[]0/0*0(สีหน้าของฉันและนายนั้นในตอนนี้)"และฉันก็ส่งสายตาไปให้ตานั้นเพื่อให้เขาตอบแทนในฐานะที่นายอยู่ในร่างฉัน

ณ ตอนนี้


"ก็เริ่มดีๆแล้วครับ เฮ้ย!ค่ะ"

"ผีเข้าป่าวเนี้ย เห็นพูดเพราะขึ้นอะ"ยัยฟางพูดพร้อมมาตบบ่าโทโมะในร่างฉัน

"อืม ก็ประมาณนั่นแหละ เนอะยัย...เฮ้ยนายโท-โมะ"โทโมะในร่างฉันตอบยัยบ๊องอย่างมั่นในเกิน100--*น่าต่อยปากเสียจริงกล้านักมา

หาว่าฉันผีเข้าเชอะ!

"เออ...คุณฟางครับ นี่เพื่อนของคุณฟางเหรอครับ"ป๊อบพูดพร้อมชี้มาทางด้านฉันที่อยู่ในร่างโทโมะ

"ถ้าใช่ แล้วจะทำไม!!!"โทโมะตอบแทนฉันที่อยู่ในร่างเขา

"แก้ว!!!ทำไมพูดกับพี่ป๊อบอย่างนั้นล่ะ เค้าเป็นพี่แกนะ"

ดูเหมือนคำพูดของฟางจะทำให้พวกเราทุกคนเงียบไป... เอ๊ะ!พี่ป๊อบ...เป็นพี่ของฉันเหรอ เออ...ถ้าจำไท่ผิดฉันเคยมีพี่นี่หว่า แต่...เขาทิ้งฉันให้อยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดายมาตลอด...แล้วจะให้ฉันเรียกเขาว่า"พี่"อีกเหรอ!!!

"............................"โทโมะเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะลากฉันเข้าห้องพัก...


"แก้วเค้าเป็นอะไรของเค้าอีกเนี่ย!?"

"(น้องคงจะไม่ให้โอกาสพี่ชายคนนี้แล้วสินะ...)เออ...คุณฟางครับ ป๊อบว่าน้องแก้วคงจะเครียดมั้งครับเราไปตรงอื่นจะดีกว่า..."

"ค่ะ...ฟางก็ว่างั้น"ฟางพูดด้วยแววตาที่เศร้าก่อนจะจูงมือป๊อบแล้วเดินออกไป...



ภายในห้องพัก.....

"นี้เธอรู้จัก มันด้วยเหรอ"

"ใช่!และมันก็เป็นแค่พี่'เวรๆ'คนหนึ่งก็เท่านั้นเองนายมีอะไรเหรอ"

"หึหึ ก็พี่ของเธอเป็นศตรูกับฉันไงล่ะ เอาล่ะตอนนี้ฉันก็มีพรรคพวกแล้ว วะฮะฮ่า555+"

"(ดูเหมือนตานี้จะบ้าอะ--*)เออ...ฉันว่ามาคุยเรื่องพรุ่งนี้ดีกว่านะ ว่าเราจะทำตัวอย่างไรดี"

"อืม...งั้นเธอก็ทำตัวเย็นชาๆหน่อยละกันนะ"

"เออๆ ส่วนนาย..."

"ร่าเริง ทอมๆ เข้าสังคม ประมาณนี้ใช่ไหม"

"เออๆ(รู้ได้ไงว่ะ)"


ปัง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! และประตูก็ถูกเปิดออกอย่างแรงโดย...ฟาง

"แก้วจ๋า ฟางมีข่าวดีมาบอกคือ...วันนี้เธอได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วนะยินดีด้วย"

"เออยัยเป็ดเฮ้ย!ฟาง คือ...เราขอให้โทเฮ้ย!แก้วมาค้างที่บ้านเรานะคืนนี้"

"ได้จะ(พูดผิดเยอะจัง เป็นไรปล่าวนี้เพื่อนฉัน-*-)"

"เอาล่ะนายไม่รอดแน่คืนนี้ ไอโดโซะ"ฉันกระซิบใส่หูเค้า

"ส่วนเธอก็อย่าหวังว่าจะรอด ยัยทอมซ่า!!!"



....................................................................................
จบไปแล้วอีกหนึ่งตอนเย้! ช่วยกันเม้นหน่อยนะค่ะ บอกตำหนิมาก็ได้ ไรเตอร์จะได้ปรับปรุง

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา