Love it!!! รัก-สลับ-ร่าง
เขียนโดย 
เลิฟเลิฟ_tk
วันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 22.23 น.
แก้ไขเมื่อ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 22.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) อุบัติเหตุ และเหตุบังเอิญ 1.
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เฮ้ย!นี่นายจะทำไรฉัน ปล่อยนะเว้ย!><"ฉันตะโกนใส่หน้านายนั้นพร้อมทั้งดิ้นไปมา
"ทอมอย่างเธอ ฉันไม่ทำอะไรเกินเลยหรอกเว้ย! นี้แค่เป็นการทักทาย"
ทักทาย!? ทักทายอะไรของมันว่ะ นี้มันเรียกว่าจะปล้ำแล้วเว้ย! ...ฉันด่านายนั้นในใจชั่วครู่แล้วซักพักนายโดโวะก็ลุก
ขึ้นแล้วเดินเข้าห้องน้ำ ไม่รู้ว่าเป็นอะไรของมัน แต่ที่แน่ๆ ฉันรอดตายแล้วเว้ย!!! TvT(ดีใจจนน้ำตาใหล)
อ๊ะ!ลืมโทรบอกยัยฟางเลย เดี๊ยวยัยนั้นจะรอนานโทรหาเลยดีกว่า ฉันหยิบมือถือจากเสื้อนร.แล้วกดโทรหายัยฟาง...
ด้านฟาง...
"ฮัลโลยัยแก้ว แกอยู่ไหนเนี่ยฉันรอกินจนใส้จะขาดแล้ว มัวไปจีบสาวอยู่หรือไง"
"เฮ้ยๆใจเย็นก่อนดิ(บ่นยาวเป็นเทศเลยยัยนี้-*-) คือ...มันมีเรื่องนิดหน่อยอะ คืนนี้ฉันคงไม่ได้กลับบ้านแน่ แกไม่ต้องรอ
ฉันหรอกนะ"
"เฮ้ย! เดี๊ยวดิ...ตู๊ด ตู๊ด ไอบ้าแกจะวางสายฉันทำไมเนี่ย ฮือ แล้วฉันจะกินอะไรเนี่ยคืนนี้ T^T"
กลับไปทางด้านแก้ว(เช่นเคย)
"นี่เธอจะทำอะไร!!!"
"=[ ]=" ฉันอึ้งไปซักพัก มันไม่ใช่อะไรหรอก แต่ตานี้มัน...ออกมาจากห้องน้ำในสภาพที่...(เปลื่อยอก)
"ครอก ครอก (สลบค่ะท่าน--*)"
"เฮ้ยๆทำใจดีๆไว้ยัยทอม"
...และแล้วค่ำคืนอันแสนวุ่นวายก็พ่านพ้นไป ราวกับปอกทุเรียน(เกี่ยวไรกันวะ)
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ...เสียงนาฬิกาดังลั่นห้องซึ่งบอกเวลาว่าฉันควรจะตื่นได้แล้ว
"หาววว...เช้าแล้วเหรอเนี่ย อืมนาย เฮ้ย!!!นายหายไปไหนเนี่ย"
"อยู่นี้เว้ย! หาวววตัวเองไปคนไล่ให้ฉันมานอนที่โซฟาแท้ๆจำไม่ได้รึไงยัยทอมความจำเสื่อม"
"เออๆ ขอโทษเว้ย และนาย...อย่าลืมไปส่งฉันที่บ้านด้วยนะ"ฉันบอกนายนั้นก่อนจะชิงเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำก่อน
ตอนนี้คงจะเน่าแล้วมั้ง ก็เมื่อวานฉันเล่นไม่อาบน้ำทั้งวันเลย--*และส่วนเรื่องเสื้อผ้า ผู้อ่านที่น่ารักทุกคนไม่ต้องถามหรอก
ฉันยืมของตานี้ใส่ก่อน เพราะขนาดเราเท่ากัน ซักพักฉันก็ออกจากห้องน้ำ...
"นี่เธออาบน้ำ หรือวิ่งผ่านน้ำเนี่ยทำไมเร็วจัง"
"ไม่บอกหรอกเว้ย! และนายอย่าลืมไปส่งฉันที่บ้านด้วยนะ" นายโมะไม่ตอบอะไรเพียงทำหน้าเซ็งพยักหน้าแล้วเดินเข้า
ห้องน้ำต่อ หลังจากนั้นผ่านไป 15 นาที...
"ป่ะขึ้นรถ เดี๊ยวฉันจะขับมอไซค์ไปส่งตอนนี้พ่อฉันยังไม่ตื่นเร็วๆเข้ายัยทอม" นายนั้นลาก(!?)ฉันลงบันได
ก่อนที่เขาจะสตาดร์รถแล้วเรียกฉันขึ้นขี่ท้าย
"เออๆรู้แล้วน๊า" แล้วฉันก็ขึ้นรถซ้อนท้าย และเมื่อนายนั้นออกตัวรถตอนแรกๆ ฉันก็กอดนายนั้นอย่างแน่นหนาเพราะกลัว
อันตรายที่จะเกิดในวันนี้ อีกไม่กี่นาที--*
"(อยู่เงียบๆแบบนี้ก็น่ารักดีนี่หว่าผิดกลับตอนเจอกัรแรกๆเลยเว้ย)"
...ผ่านไปอีก5นาที นายนี้ก็ขับรถได้ครึ่งของระยะทางทั้งหมดแล้วล่ะ
"เฮ้ย! ระวัง!!!" และแล้วเหตุบังเอิญที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อแมวตัวหนึ่งวิ่งตัดรถมอไซค์ ทำให้เสียหลักไปจนกับ
ต้นไม้
โครม!!!...
.................................................................
โปรดติดตามตอนต่อไปด้วยนะ ขอโทษนะวันนี้อัพน้อยไปหน่อยอะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
