잘생긴 브로커와 달콤한 여자 สาวหน้าสวยกับนายหน้าหล่อ(exo-m)

M - Ent.
"เจ้สนู้ปฮะ ผมหายใจไม่ออกอ่ะ มันแน่น" ฉันบ่นอุบตั้งแต่มาถึง
"เอาน่า ทนหน่อยสิลีหานจะหล่อทั้งทีความอดทนนะมีไหม??" เจ้สนู้ปบอก
"แต่ไอ้ผ้านี่มันรัดแน่นเกินไปรึป่าวฮะ"
"ลีหาน...อดทนหน่อนสิจ๊ะ ตอนนี้เธอเป็นลู่หานไม่ใช่ลีหานแล้วนะ"
"ขอโทษฮะเจ้สนู้ป" ฉันเลือกที่จะเงียบแล้วเดินตาม
 ณ ห้องของท่านประธานหนุ่มไฟแรง ไม่มีใครไม่รู้จักเขา ลีมินโฮ  เพราะเขานั้นเก่งกาจในเรื่องการลงทุนและเรื่องหัวใจ ด้วยอีกต่างหาก ท่าทางของเขาช่างสุขุมนุ่มลึกเกินคาดเดา
เอี๊ยด..
"นักร้องคนใหม่ที่นัดไว้มาแล้วใช่ไหม??" เขาถามเลขาสาวสวยที่เดินเข้ามาเมื่อครู่
"ใช่คะท่าน จะให้ดิฉันเชิญเขาเข้ามาเลยไหมคะ" เลขาสาวถามเจ้านายของเธอต่อ
"ไปเชิญเขาเข้ามา บอกว่าฉันรออยู่"
"คะ"
.......
.......
"เจ้สนู้ปคะ ท่านประธานให้มาเชิญไปพบคะ"เลขาคนสวยยืนตะลึงในความหล่อของลีหานจนพูดตะกุกตะกักขึ้นมาซะอย่างนั้น "ละละละ...แล้วก็ให้มาเชิญคุณลู่หานด้วยคะ >///<"
"ขอบใจนะจ๊ะที่มาเชิญ....เด็กใหม่หล่อล่ะซิ" ประโยคหลังเจ้สนู้ปเิดนไปกระซิบข้างหูเลขาสาว
"เจ้สนู้ปพูดอะไรกับพี่สาวคนนั้นล่ะฮะ ทำไมเธอหน้าแดงจัง" ฉันถามด้วยความสงสัย
"ฮิๆ สงสัยเธอจะหล่อมากมั้งแม่นั้นเลยหน้าแดง" ฮ่ะ คนอย่างฉันเนี้ยนะหล่อ คือฉันก็ไม่ได้แต่งอะไรมากหรอกนะแค่ใส่เชิ้ตสีฟ้าอ่อนกับยีนส์ขาเดฟแค่นั้น จริงๆนะ %>_<%
"บ้าเหรอฮะเจ้สนู้ปถ้าพี่สาวคนนนั้นเขารู้ว่าผมเป็นเพศเดียวกับเขาล่ะก็.." บรื้อ ฉันไม่กล้านึกภาพต่อเลย สยองแปลกๆแฮะ
"คิดไปนู้น เร็วๆเถอะย่ะท่านประธานรออยู่" เจ้สนู้ปเดินนำลิ่ว
"เจ้สนู้ปรอผมด้วยสิฮะ" ฉันออกตัววิ่งตามเจ้สนู้ปปปป
.....
....
ห้าง hiso
"พี่คริสฮะ หมีตัวนั้นน่ารักจังเลยฮะ ผมอยากได้><" แบคกี้ชี้ไปที่ไอ้หมียักษ์
"อยากได้จริงเหรอ??" ผมถามลองเชิง
"อยากได้สิฮะ พี่คริสดูสิฮะว่ามันน่ารักแค่ไหน" แบคกี้ทำหน้าแบบเพ้อฝัน อ๊าก น่ารัก-///-
"จะเอาใช่ไหมล่ะ ไปเลือกมาเดียวพี่ซื้อให้"
"จริงเหรอฮะ O_o"
"พี่เคยโกหกเราป่ะล่ะครับ"
"พี่คริสสสสสส น่ารักที่สุดเลยยยยย" พูดจบก็หอมแก้มผม ห่ะ นี่ผมโดนหอมแก้มอีกแล้วเหรอเนี้ย บางทีผมก็อายนะ -///-
"อีกแล้วนะ หอมพี่อีกแหละ"
"ทำไมล่ะฮะ ก็พี่คริสเป็นพี่ชาย ผมนี่ฮะ จริงไหมฮะ" จุกเลย กับคำว่า พี่ชาย ใช่สิคนอย่างผมมันเป็นได้แค่พี่ชายของเขาจริงๆนั้นแหละ เพราะเขามีตัวจริง อยู่แล้วนี่หน่า ผมมันก็ได้แค่หวังลมๆแล้งๆมันต่อไปก็เท่านั้น
"พี่คริสฮะดูนี้สิ น่ารักจางงง><" เด็กน้อยบยอนกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจที่พี่ชายสุดแสนจะใจดีของเขาจะซื้อหมีน้อยให้เขา ด้วยความที่เขาร่าเริงเกินเหตุทำให้พนักงานในห้างนี้หันมามองเขาเป็นตาเดียว แบคฮยอนฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าที่นี้เป็นที่สาธารณะ เป็นที่ที่เขาไม่สมควรมาอยู่เพราะ เขาเป็นคนของสาธารณะ เขาเป็นถึงดาราดังถ้ามาเดินห้างในเวลานี้คงไม่ต้องแปลกใจว่าแฟนคลับจะวิ่งใส่เขามากแค่ไหน บยอน แบคฮยอน
"แบคกี้ทางนี้!!!!" ผมตะโกนสุดเสียง
เสียงคนตัวเล็กดังขึ้นเสียงนั้นมันทำให้ใจผมตกไปอยู่ที่ตาตุ่มเลยทีเดียว "พี่คริสฮะ ข่วยผมด้วยฮะ"
โถ่เว้ยคนมันมาจากไหนนักหนาว่ะ ไอ้FU**  ผมสบถเสียงดัง "แบคกี้รอพี่ก่อน ไอ้ห่านมึงเข้ามาเบียดกูทำไมว่ะ ถอยไปสิเว้ย!!!" ผมด่าคนที่อยู่รอบๆตัวผม
"แบคฮยอนนนนนนนนนนนนนนนนนน กรี๊ดดดดดดดดดดดด" เสียงบรรดาแฟนคลับที่ร้องเรียกแบคกี้ดังขึ้นเรื่อยๆ
"แบคกี้มองกล้องฉันหน่อยสิ กรี๊ดดดดดด" แฟนคลับอีกกลุ่มต่างยกมือถือขึ้นมาเพื่อจะถ่ายรูปกับแบคกี้
"แบคฮยอน เลิฟยู้วววววว" เสียงชายหนุ่มกลุ่มหนึ่งทำท่าหัวใจใส่แบคกี้ ไอ้พวกนี้หนิอย่ามาทำท่าทางปัญญาอ่อนใส่แบคกี้นะเว้ย
"พี่คริสฮะ ช่วยผมด้วย" แบคฮยอนตะโกนเรียกชื่อผม
"รอพี่ก่อนนะ พี่กำลังไป"
"ฮือๆๆพี่คริส ผมกลัว" แบคฮยอนคนตัวเล็กยืนร้องไห้ น้ำตาของคนตัวเล็กทำให้เขาโกรธจนถึงขีดสุด ทำให้เขาเผลอไปต่อยแฟนคลับชายคนหนึ่งของแบคฮยอนที่กำลังแตะเนื้อต้องตัวแบคฮยอนอยู่
พลั่ก!!
"เฮ้ย มึงเป็นใครว่ะกล้ามาต่อยเพื่อนกู??" เพื่อนของแฟนคลับแบคฮยอนที่โดนผมต่อยถามขึ้น
"กูเป็นใครมึงไม่จำเป็นต้องรู้ พวกมึงแค่รู้ไว้ว่า ถ้าพวกมึงยังกล้ามายุ่งกับคนของกูอีก สภาพพวกมึงก็จะไม่ต่างจากไอ้นี้ จำไว้!!!" ผมพูดจบก็รีบคว้าเอวบางหนีไปอีกทางทันที
.......
......
......
......
......
......
#คิดถึงเค้าบ้างไหมหน้อออ ขอโทษนะคะที่หายไปนานนนนนนน (สงสัยนานจัด) วันนี้กลับมาพร้อมการเคอร์ฟิวส์5555 จะได้อัพฟิคเรื่องนี้ให้จบเลยยยยย ขอกำลังใจในการแต่งด้วยนะคะ 
รักคนอ่าน ชอบคนเขียน แต่งงานกับคนเม้น5555 ไปแหละ เดี๋ยวถ้าว่างเมื่อไรจะมาต่อนะเอ้อออ
%^___^%