잘생긴 브로커와 달콤한 여자 สาวหน้าสวยกับนายหน้าหล่อ(exo-m)

ห้างxoxoxo

"เอิ่ม ... เจ้สนู้ปคะเฮ้ยไม่ใช่เจ้สนู้ปฮะ คือผมโอเคไหมฮะ??" ฉันถามเจ้สนู้ปที่ตอนนี้กำลังยืนจีบพี่พนักงานในร้านขายเสื้อผ้าอยู่ เง้ออ ขอโทษนะคะพี่ชายผู้โชคร้าย ลีหานไม่สามารถช่วยพี่ได้ อาเมน =w="

"ไหนย่ะ หันซ้ายสิ" ฉันหันตามที่เจ้สนู้ปบอก

"เป็นไงฮะ" ฉันถาม

"อืมมมม หันขวาสิ 45 องศา พอนะ" เอ้ะ จะหันยังไงคะเนี้ย เจ้นู้ปปป

"ฮึบ" ฉันหันถามที่เจ้สนู้ปบอกอีกครั้ง

"อ่ะ..." เจ้สนู้ปไม่พูดอะไรต่อแต่เพียงส่งบัตรเครติดสีดำให้พี่พนักงาน

"เอาชุดนี้เลยหรอฮะ" ฉันถามเจ้สนู้ปด้วยความอยากรู้

"อืม..นี่ลีหาน" เจ้สนู้ปกระซิบข้างหูฉัน "ผมเธอน่ะ..คือ ตัด ได้ไหม" อะ....อะไรนะ ตัดผมเลยเหรอ ฮือๆๆๆ เกิดมาไม่เคยตัดผมที่ยาวขนาดนี้เลยนะ เจ้สนูปปปป ลีหานเสียใจ

"อะไรนะคะ ตัดผม"

"ใช่...ถ้าเธอไม่ตัดผมเกิดไอ้พวกหมาบ้า มันมาแกล้งเธอเข้าจะลำบากนะ"

"ใครเหรอคะพวกหมาบ้า"

"เออน่าเดี๋ยวเธอก้รู้ ว่าแต่ผมเธอเนี้ยจะตัดไหมจ๊ะ" โถ่ววว เจ้สนู้ปคะลีหานอุสาเปลี่ยนเรื่องคุยแล้วยังวนกลับมาเรื่องเดิมอีกเหรอคะ

"คะ ฮือๆ ในเมื่อมันจำเป็น ตัดก็ตัดคะ" ฉันบอกเจ้สนูปทั้งน้ำตา แง้ๆๆๆ

"ไปกันเถอะจ๊ะ ร้านข้างหน้านั้น"

.....

.....

"พี่คริสฮะ"

"ว่าไงแบคกี้" ผมถามคนข้างตัวที่นั่งไม่เฉยมาตลอดทาง

"คือว่า....ถ้ากลับไปที่หอครั้งนี้ ผมขอ..." อีกแล้วไอ้เด็กคนนี้นิชอบทำให้ใจสั่น

"ขออะไรล่ะแบคกี้ ถ้าเพื่อแบคกี้น่ะพี่ยอมทำทุกอย่างเลย" ผมบอกด้วยท่าทางมั่นใจ

"อ้วกก//น่ารักอ่าา" การผสานเสียงที่ลงตัวจากบุคคลทั้ง 3 ที่นั่งอยู่ด้านหลัง เสียงอ้วกมาจากไอ้จงแดส่วนไอ้สองตัวนี้ก็อุทานซะแต๋วแตกเลย คนหล่อเซ็งครับ

"ฮิๆๆ พวกพี่ๆยังเหมือนเดิมเลยนะฮะ"

"แน่นอนแบคฮยอนนน" ทั้งสามตัวเฮ้ยคนผสานเสียง

"พวกมิงสามตัว กรุณา เงียบ ด้วยครับ" ผมบอกมันสามตัวเผื่อพวกมันยังไม่รู้ตัว

"เง้ออ พี่คริสอ่ะ ว่าพวกพี่ๆเค้าอีกแล้ว ผมบอกว่าให้พี่ใจเย็นไม่ใช่หรอครับ"แบคกี้มองค้อนใส่ผม ซวยแล้วไง โดนแบคกี้ดุอีกแล้ว อู๋ฟาน จะร้องไห้

"พี่ขอโทษนะ แบคกี้ ฮึบ ต่อไปนี้อู๋ฟานจะใจเย็นครับ" ผมบอกแบคกี้พร้อยชูนิ้วก้อยไปหาคนข้างๆ

"จริงเหรอฮะ ที่บอกว่าจะใจเย็น" ดูเหมือนคนตัวเล็กจะไม่ค่อยอยากเชื่อผมสักเท่าไร 

"จริงสิ เพื่อแบคกี้เลยนะ" ผมยิ้มหวานให้แบคกี้

"ฮะ สัญญาแล้วนะ>//<" คนตัวเล้กเกี้ยวก้อยตอบ

"ครับผม" 

"เลี่ยนนะครับบางที" จงแดพูดเนิบๆพางมองออกไปนอกกระจกรถ

"ไอ้..เฮ้ย คุณจงแดครับ เรื่องของผมครับ ผมจะเลี่ยนใส่คนที่ผมชอบบ้างไม่ได้เหรอครับ" ผมกัดฟันตอบไอ้จงแด

">///<" เท่านั้นแหละครับคนข้างตัวกลับหน้าแดงแป๊ดเฉยเลย ฮ่าๆๆ  ผมชอบหน้าแบบนั้นของแบคกี้จัง

"ฮ่าๆๆแบคฮยอนหน้าแดงงงง" เสียงไอ้สองตัวหลัง เอิ่ม ผมต้องเรียกชื่อมันสองตัวใช่ไหม..เลย์กับเทาผสานเสียงอีกครั้งนั้นทำให้แบคฮยอนหน้าแดงหนักกว่าเดิม

"พอๆๆ เห็นไหมเนี้ยแบคกี้หน้าแดงหมดแล้ว" ผมบอก "ว่าแต่แบคกี้จะขออะไรพี่เหรอ"

"อ้อ..เกือบลืม คือ ผมจะขอไปอยู่ที่ห้องของลู่หานนะฮะ"

"ได้สิ..อะไรน่ะ ลู่หาน ไอ้บ้านั้นมันเป็นใครกัน ทำไมฉันยังไม่รู้จักมัน จงแดบอกมาดิมันเป็นใคร"

 โอ้โห้ ผมทนไม่ไหวแหละ อารมณ์พุ่ง ไอ้ลู่หานมันเป็นใครแล้วทำไมแบคกี้ถึงอยากไปอยู่ห้องเดียวกับมัน แล้วนิสัยมันเป็นยังไง โถ่เว้ย โมโห!!!!

"อ้อ ลู่หานเป็นเด็กใหม่ที่จะเข้ามาอยู่ในวงของเราครับเฮีย" ไอ้จงแดพูดแค่นี้แล้วรีบชิงหลับก่อนที่จะโดนถามต่อ

"พีคริสฮะ อย่าเพิ่งเข้าใจผิดสิฮะ ที่ผมบอกว่าจะไปอยู่น่ะหมายถึงไปอยู่เก็บของที่เป็นของผมให้หมดฮะเพราะห้องนั้นน่ะเป็นของเขามาตั้งแต่แรกไม่ใช่ห้องผมฮะ" แบคฮยอนชี้แจ้งให้หมาบ้าฟัง

"จริงเหรอ" ผมถามแบคกี้

"จริงสิฮะ..เพราะว่าผมจะเก็บของจากห้องนั้นแล้วย้ายมาอยู่กับ....." กับใครว่ะะะ พูดสิครับบบ

"กับใคร"

"กับ...กับเจ้สนูปฮะ" แบคกี้ยิ้มร่า

"ฮ่ะ...อยู่กับเจ้สนู้ป งั้นก้ได้แต่อย่าบอกว่าจะไปอยู่กับไอ้บ้านั้นอีกน่ะแบบนั้นพี่ไม่ยอมแน่" ผมออกคำสั่งกับแบคกี้

"ฮะ ขอบคุณที่ฟังผมนะอะ .... จุ๊บ" เห้ยยย แบคกี้หอมแก้มผมอ่ะ ปริ่มครับบบบ

"อืม..แต่วันหลังอย่าไปขอบคุณใครด้วยวิธีนี้นะ พี่หวง"

"ฮะ >///<"

.....

.....

....

....

....

#จบไปอีกหนึ่งตอน555 ตอนแต่งให้แบคหอมแก้มเฮียคริสนี่แบบ แต่งเองเขินเอง//เอ๊ะ อีนี่บ้าขอบคุณสำหรับคนที่ติดตามอ่านฟิคเรื่องนี้นะฮะ ขอเลียนแบบแบคกี้นิดนุง (คริส อย่ายุ่งกับแบคกี้ของโผ้มมม)555 ไปแหละเน้อ จุ้บบ

สปอย์เล็กๆ

"เฮ้ย มิงเป็นใครว่ะ ออกไปจากห้องกุ"

....

....

"เจ้สนู้ปฮะ เจ้สนู้ปเชื่อในรักแรกบ้างไหมฮะ"

.....

.....