잘생긴 브로커와 달콤한 여자 สาวหน้าสวยกับนายหน้าหล่อ(exo-m)

8.7

เขียนโดย krismew

วันที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 18.24 น.

  8 ตอน
  3 วิจารณ์
  12.25K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 มีนาคม พ.ศ. 2557 14.27 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) ตอนที่ 1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                         ดวงดาวคะ ดวงดาวที่อยู่ตรงนั้นทำไมคุณอยู่ไกลจากฉันเหลือเกินคะ

                              แต่ว่าฉันไม่ยอมแพ้หรอกนะคะ สักวันหนึ่งดาวดวงนั้น

                                             ต้องมาอยู่ใน ใจ ฉันแน่นอนคะ

 

 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"ลีหาน ลีหาน ตื่นรึยังจ๊ะ"

"หืม...ขออีก 5 นาทีนะคะ"

"แต่วันนี้มีพิธี มิสซา นะ"

"ห่ะ อะไรนะ" ฉันดีดตัวเองจากที่นอน

"เร็วๆนะจ๊ะ ฉันจะไปรอหนูที่โบสถ์นะ" นั่น..เสียงคุณแม่นี่ ตายแล้ว ตายแน่ๆเลย ลีหาน ตายแน่ๆ

ฉันอืม ขอแนะนำตัวสั้นๆแหละกัน ฉันชื่อ ลีหาน เป็นซิสเตอร์อยู่ที่โบสถนี่มานานแหละล่ะ ขอแนะนำแค่นี้ก่อนเพราะตอนนี้ลีหานไม่ทันแล้วววววววว

 ตึกๆๆๆๆ

พรึบ

ฉันหันไปมองและพบว่าไม่มีใครเดินตามมา

 ตึกๆๆๆๆๆๆ

พรึ่บ

ฉันหันไปมองอีกครั้งและพบกับความว่างเปล่า

 ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

พรึ่บ

แอ่ มือใครจับหลังฉ้านนนน  แง้ ลีหานกลัวแล้วT^T

"นี่เธอ!! หันหน้ามาสิ"

ฉันค่อยๆหันหน้ากลับไปหาเจ้าของเสียงและพบว่าเขา.....ไม่แมน เฮ้อ ลีหานสงสารโลกคะ

"มะ..มีธุระอะไรกับฉันหรอคะ??"

"มาคุยกับฉันแป๊ปหนึง"

"คะ...T^T"

สุดท้ายฉันก็ได้แต่เดินตามหลังผู้ชายที่ไม่แมนต่อไป

ตุ๊บ คนไม่แมนหยุดกระทันหันทำให้ฉันไปชนหลังเขาเต็มๆ แง้ ลีหานขอโทษค่าา _ /\ _

"นี่เธอ ชื่อลีหานใช่ไหม?"

"ใช่คะ"

"งั้นฉันก็เจอเธอแล้วล่ะ เธอคือลีหานน้องสาวฝาแฝดของลู่หานใช่ไหม"

"คุณรู้เรื่องพี่ลู่หานได้ไงคะ??"

"ยังไม่ต้องรู้ตอนนี้แต่ฉันอยากให้เธอช่วยอะไรฉันหน่อยนะ ได้ไหม" ชายไม่แมนส่งสายตาหวานหยาดเยิ้มให้ฉัน

"เรื่องอะไรล่ะคะ"

"เธอช่วยปลอมตัวเป็นลู่หานแล้วไปอยู่ในวง exo m หน่อยได้ไหม"

"ห่ะ จะ...จะให้ฉันปลอมตัวเป็นพี่ลู่หานเนี้ยนะ ไม่คะฉันไม่อยากโกหกพระผู้เป็นเจ้าของฉัน"

"โถ่ ฮือๆๆ เธอไม่ต้องช่วยฉันก็ได้นะ อย่างมากกลับไปค่ายครั้งนี้ ฉันคงโดนไล่ออกแน่ๆเลย"

"ขนาดนั้นเลยเหรอคะ"

"ใช่ ไหนแม่จะป่วยเป็นไตพ่อป่วยเป็นไมเกรน ฮือๆถ้าฉันโดนไล่ออกขึ้นมาล่ะก็...ฮือๆๆ" พี่คนไม่แมนร้องไห้ต่อหน้าลีหานทำไมคะ ลีหานไม่ชอบน้ำตาเลยเห็นทีไรต้องใจอ่อนอยู่เรื่อย

"งั้น..ฉันต้องทำยังไงบ้างล่ะคะ" เฮ้อ ลีหานใจอ่อนเลยเห็นไหม

"แค่ปลอมตัวเท่านั้นแหละแล้วฉันจะพาเธอไปหาท่านประธาน"

"แล้วฉันต้องไปกี่วันคะ"

"อืม..ฉันยังบอกเธอไม่ได้ว่าใช้เวลากี่วัน"

"คะ..เดี๋ยวฉันขอไปที่โบสถ์ก่อนนะคะ"

"เอ้..เธอไปทำไมล่ะ"

"คือฉันอยากไปลาคุณแม่กับเพื่อนๆฉันน่ะคะ ได้ไหม"

"เชิญจ๊ะ ฉันจะรอเธอตรงนี้นะ แม่สาวน้อยลีหาน"

"คะ"

ณ โบสถ์

"คุณแม่คะ คุณแม่" ฉันรีบวิ่งเข้าไปหาคุณแม่

"มีอะไรจ๊ะ ลีหาน"

"คือหนู หนู.." แง้ ลีหานไม่กล้าบอกคุณแม่คะ

"หนูอะไรจ๊ะ"

"คือหนู...หนูต้องไปตามหาพี่ชายของหนูคะ"

"งั้นเหรอจ๊ะ^^" ทำไมคุณแม่ยังยิ้มให้ฉันอยู่อีกล่ะ

"คะ...คุณแม่จะโกรธหนูไหมคะ"

"คงไม่หรอกจ๊ะ เพราะมันเป็นทางที่พระเจ้าลิขิตไว้ให้หนูแล้วฉันคงไม่ห้ามหนูหรอกนะจ๊ะ" พอคุณแม่พูดจบฉันก็เข้าสวมกอดคุณแม่ด้วยความรัก

"คุณแม่คะ หนูขอบพระคุณคุณแม่มากเลยนะคะ ลีหานจะไม่ลืมพระคุณของคุณแม่เลยคะ"

"จ๊ะ...โชคดีนะ"

"คะคุณแม่ของหนู"

.....

.....

.....

....

....

....

....

 จบแล้วนะ ตอนแรกกกก

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา