วงเวียนแค้น แสนรัก

8.9

วันที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 14.06 น.

  47 session
  546 วิจารณ์
  68.98K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 20.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) โดนแค่นี้ยังน้อยไป อาการของจินนี่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ห้องพักคนไข้ของจินนี่

 

          

          แก้วเปิดประตูเข้ามาด้านใน ก็รีบเดินตรงไปบอก คุณหมิอ พยาบาล ที่พึ่งเย็บแผลที่ขาขวาของจินนี่เสร็จ 

 

ให้ไปช่วยหามคนที่อยู่ด้านนอก ที่พึ่งจะโดนเธอเฉาะมะม่วง ไปสด ร้อน ๆ อย่าง โทโมะ เอาไปทำแผล และทำการ

 

ขอโทษชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างเตียง และเฝ้าดูจินนี่ไม่ห่าง อย่าง ไมค์ ต่อหน้าแม่ของตนเองทันที ก่อนจะทำการ

 

สอบถามอาการของผู้เป็นพี่สาว

 

 

 

 

แก้วใจ // : หนูต้องขอโทษด้วยนะคะ คุณอาไมค์ ที่ดังเฉาะมะม่วง ไอ้หน้าปลาดิบ ลูกชายคุณอา แรงไปหน่อย แต่

 

ความจริง แล้ถ้าแก้วไม่เกรงใจคุณอาหล่ะก็ แก้วใจจะเตะก้านคอ แถมอีกอย่าง โทษฐานที่บังอาจมาว่าพี่สาวสุด

 

ที่รักของแก้วใจ และนี่อาการของพี่จินนี่เป็นอย่างไรบ้างคะ แผลจะฉีกไปกว่าเดิมหรือเปล่า แก้วกลัวว่าพี่จินนี่จะใส่

 

ขาเทียมไม่ได้ แก้วพูดจบ ไมค์ ก็ตอบว่า

 

 

ไมค์ // : เรื่องที่หนูเฉาะมะม่วงตาโทโมะไป อาไม่ถือสาหรอก ลูกชายอา มันปากหมา เจอคนจริงอย่างหนูแก้วใจ

 

กำราบเสียบ้าง ปากมันจะได้ หมา น้อยลงเสียหน่อย ส่วนอาการของหนูจินนี่ หมอและพยาบาลช่วยกันเย็บแผลให้

 

ใหม่แล้ว โชคดีที่แผลไม่ฉีก และยังคงสามารถจะใส่ขาเทียมได้ งั้นอาขอตัวไปดูตาโทโมะก่อนนะ หนูจินนี่ตื่นขึ้น

 

มาเมื่อไหร่ อาจะแวะมาเยี่ยมอีกรอบ ผมไปนะครับคุณป้า ไมค์พูดจบก็เดินออกจากห้องพักคนไข้ของจินนี่ไปดูอา

 

การเจ้าลูกชายตัวแสบอย่างโทโมะทันที ส่วนแม่ก็รีบเดินเข้ามาใกล้แก้วใจ และหยิกแขนหญิงสาวอย่างแรง ก่อน

 

จะพูดอบรมลูกสาวว่า

 

แม่ // : ยัยแก้วใจ !! เรานะเป็นผู้หญิงนะ ลืมไปหรือเปล่า และ ไปใช้ศอกเฉาะหัวคุณโทโมะลูกคุณไมค์ เขาแบบนั้น

 

เกิดเขาเป็นอะไรหนักและมากขึ้นมา จะทำยังไงห๊ะ ไหน ๆ เราก็ทำเขาเจ็บแล้ว ก็ต้องแสดงความรับผิดชอบด้วยการ

 

ไปอยู่ดูอาการของคุณโทโมะ ว่าเป็นอะไรมากหรือเปล่า เดี๋ยวนี้ ส่วนพี่จินนี่ เดี๋ยวแม่ดูแลเอง แม่ออกคำสั่งและผลัก

 

แก้วใจออกจากห้องไป แก้วใจทำสีหน้าเซ็งกะตาย ก่อนจะยกมือไหว้พูดว่า

 

แก้วใจ // : นายหน้าปลาดิบ ขอให้นายสลบไปไม่ฟื้น ตื่นขึ้นมาเอ่๋อเร๋อ จำความอะไรไม่ได้เลยเถิด สาธุ หญิงสาว

 

รีบเดินออกจากห้องพักคนไข้ของพี่สาว ไป เพราะกลัวว่า หากแม่ได้ยินคำพูดเมื่อสักครู่นี้ของเธอ เธอจะโดนหยิก

 

อีกที่เคาท์เตอร์พยาบาลเพื่อสอบถามว่า โทโมะ รักษาตัวอยู่ห้องไหน 

 


 

 

เคาท์เตอร์ประชาสัมพันธ์

 

 

 

พนักงานประชาสัมพันธ์ของโรงพยาบาล // : ขอโทษนะคะ มีอะไรให้ช่วยหรือเปล่าคะ พนักงานสาวถาม

 

แก้วใจ // : คือ อยากสอบถามว่า คนไข้ที่ชื่อว่า วิศวะ ไทยยานท์พักอยู่ห้องไหนคะ แก้วถามพนักงานสาว

 

พนักงานประชาสัมพันธ์ของโรงพยาบาล // : อ๋อ คุณวิศวะ พักรักษาตัวอยู่ ห้อง 7789 คะ พนักงานตอบ

 

แก้วกลับมา 

 

แก้วใจ // : ขอบพระคุณมากคะ ไหน ๆ จะไปเฝ้านายหน้าปลาดิบและ เราไม่หน้าจะใจจืดใจดำไปแบบมือเปล่า ๆ 

 

ลงไปซื้อข้าวเหนียวมะม่วง ฝากตานั้นด้วยดีกว่า ฮิฮิ จะได้จำไปจนวันตายเลย ว่าเคยโดนฉันเฉาะมะม่วง เพราะ

 

ว่าปากนายมันเป็นเหตุ ว่าแล้วแก้วใจก็เดินมาที่ลิฟต์ พร้อมกดไปที่ชั้นหนึ่ง และเดินไปที่ห้องอาหารพร้อมแลก

 

คูปองและเดินตรงไปยังร้านขนมหวานพร้อมซื้อข้าวเหนียวมะม่วงมา 2 ห่อ ก่อนจะขึ้นลิฟต์ไปยังชั้น 7 พร้อมเคาะ

 

ประตูที่ห้องของโทโมะ 

 

ไมค์ // : เชิญเข้ามาครับ ไมค์พูด

 


 

อะไรเกิดขึ้นติดตามอ่านตอนหน้า เม้นโหวต

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา