วงเวียนแค้น แสนรัก

 
 
ตึกใบหยก
 
          
          โทโมะ และป๊อปปี้มาถึงสถานที่ตามที่ได้นัดหมายกันไว้เรียบร้อยแล้ว ป๊อปปี้ยื่นปืนที่ตัวเองเจ้าเลห์ และไม่
 
ได้ใส่แม๊ก หรือ กระสุนไว้สักลูก ส่วนปืนของตนเอง ใส่แม๊ก และ กระสุนอย่างเต็มที่ ทั้งสองเริ่มหันหน้าเดินมา
 
ประชันกัน พร้อมเอาปืนจ่อที่ อกข้างซ้าย ของกัน และ กัน ก่อนที่ป๊อปจะพูดว่า
 
 
ป๊อปปี้ // : ถ้าผมนับ 12 3 ยิงได้เลยนะครับ 
 
โทโมะ // : ตกลง ไอ้น้องชาย !! อย่าลืมสัญญาของเราหล่ะ
 
 
ป๊อปปี้ // : ครับ !! พี่ชาย 1 2 3 ทั้งสองเริ่มกด ปืนของคนหนึ่ง ดัง แก๊ก ส่วนอีกคนหนึ่งดัง ปัง พร้อมร่างของโท
 
โมะค่อย ๆ ทรุดล้มลงไป เลือดไหลเจินนองอก ตอนนี้ในหัวของคนที่ถูกยิงนั้น มีแต่ภาพของแก้ว้วลาที่อยู่กับเขา
 
ลอยมาเต็มไปหมด รวมถึงภาพที่ แก้วใจ กำลังตั้งท้องลูกของเขาอยู่ด้วย โทโมะเห็นป๊อปปี้นั่งทรุดเข่าลงมานั่งมอง
 
เรือนร่างตนเอง และใช้เท้าเหยียบอกข้างข้างซ้ายของโทโมะอย่างแรง ก่อนที่โทโมะ จะพูดว่า 
 
 
โทโมะ // : โอ๊ย !!  นาย มะ มัน อ๊ะ ขะ ขี้โกง โทโมะทนพิษบาดแผลไว้ไม่ไหวสลบไปก่อน แต่ยังคงหายใจโรยริน
 
เต็มทน ทันที ก่อนที่ป๊อปจะสร้าง หลักฐานให้ดูหน้าเชื่อถือมากกว่าเดิมโดยการใส่ถุงยางสลับปืนกัน และกระซิบ
 
ใส่หูโทโมะว่า 
 
 
ป๊อปปี้ // : อโหสิกรรมให้ผมด้วยนะครับ พี่โทโมะ !! ผมรักแก้วใจมากจริง ๆ จนไม่อาจคืนแก้วใจให้กับพี่ได้ และ
 
ผมสัญญาว่า จะดูแลแก้วใจและลูกในท้องให้มีความสุข แทนพี่เอง ป๊อปปี้พูดจบ ก็เดินจากไปขึ้นรถกลับโรง
 
พยาบาลไปด้วยสีหน้ายิ้มกริ่มทันที โดยที่หลังจากนั้นไม่กี่วินาที มีหญิงสาวคนหนึ่ง ชื่อว่า แคท ขึ้นมาบนตึก และ
 
รีบช่วยเหลือโทโมะจะนำไปส่งโรงพยาบาลที่ตัวเองเป็น หมอ อยู่ ทันที แต่โทโมะ ห้ามไว้ หญิงสาวจึงต้องแบก
 
เรือนร่างของชายหนุ่ม กลับบ้านสวนของตัวเอง ที่ อยู่ ใน อัมพวา ส่วนแก้วใจ ก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา จากอาการเจ้าหญิง
 
นิทรา  ทั้งเหงื่อที่ผุด เต็มกาย พร้อม มือกุมท้องนูนกลมของตนเองไว้ให้ และพูดถามพี่สาว และ ไมค์ว่า
 
 
แก้วใจ // : โทโมะ !! กับ ป๊อปละคะ
 
 
จินนี่ // : ตาโทโมะบอกพี่ว่านัดพบใครไว้ที่ตึกใบหยก 
 
 
ไมค์ // : ตาป๊อป มาพอดีเลย น้องฟื้นและนะลูก
 
 
ป๊อปปี้ // : แก้ว !! ครับ คุณฟื้นก็ดีแล้ว ผมมีเรื่องอยากบอกคุณตั้งหลายเรื่อง ตามลำพัง นะครับ พ่อ จินนี่ ออกไป
 
ก่อน เพราะต้องการแต่งเรื่องโกหก ใส่ไฟ โทโมะสารพัด และแต่ต้องการแต่งเรื่องว่าแก้วใจกำลังท้องลูกตนเอง
 
อยู่
 
 
ไมค์ - จินนี่ // : ได้ลูก !! เดินออกไปทันที
 

 
 
 ห้องพักของแก้วใจ
 
 
แก้วใจ // : คุณป๊อปปี้มีเรื่องอยากจะบอกอะไรแก้ว หรอคะ
 
 
ป๊อปปี้  // : แก้วครับ วันที่คุณโดนพี่โทโมะ ทำร้ายเอา ผมเป็นคนที่ช่วยเหลือคุณออกมา ส่งโรงพยาบาล ตอนนั้น 
 
คุณยังเป็นเจ้าหญิงนิทรอยู่ พี่โทโมะก็มาอาละวาดขู่จะทำร้ายคุณสารพัด จนผมทนดูไม่ได้ เลยต้องจดทะเบียนสมรส
 
กับคุณไปทั้งที่ไม่รู้ตัว อีกทั้งผมยังอดใจไม่ไหว เผลอครอบครองร่างกายของคุณไปจนตั้งท้องลูกของผม ผม
 
ขอโทษนะครับ แก้ว ฮึก ฮือ และ เมื่อวาน พี่โทโมะก็มาขู่ทวงคุณคืน และยิงทำร้ายผม ที่อกข้างซ้าย แก้วลอง
 
จับดูสิครับ ป๊อปค่อย  ๆ เอามือข้างซ้ายของแก้ว มาจับที่อกที่พันผ้าพันแผลไว้อย่าง หลอก ๆ ก่อน จะหันหลังยิ้ม
 
กริ่มพร้อมแกล้งบีบน้ำตา เพื่อดูปฎิกิริยาของแก้วใจ ที่ดูจะนิ่วหน้าอย่างสงสัยในคำพูดของป๊อปปี้เอามาก ๆ และลั่น
 
น้ำตา ออกมาอย่างหนัก ก่อนจะพูดว่า
 
แก้วใจ // : ตามพี่จินนี่ และคุณไมค์ ให้ แก้วหน่อยได้ไหมคะ 
 
ป๊อปปี้ // : ไดสิครับ เมียรัก ถือโอกาส แอบหอมอก และ ท้องแก้วถึงกับ กระถดกายกนี อย่างไม่เคยชิน ก่อนจะ
 
ออกไปตามจินนี่ และ พ่อ ของตน มาให้แก้วค่อย ๆ ขยับ มือมากุม มือพี่สาว  และมา ช้า ๆ พร้อมร้องไห้ไม่หยุด
 
จนจินนี่ ถึงกับตกอกตกใจ เมื่อแก้วเอามือกุมท้อง และพูดอย่างสำนึกผิด พร้อมกราบสารภาพ กับ ไมค์ และ พี่สาว
 
ของ ตนเอง อย่างสำนึกผิด ว่า
 
 
แก้วใจ // : ทำไมหนูไม่เกิดเป็นลูกของป๊าโทโมะ ลูก ทำไม !! คุณไมค์ พี่จินนี่ คะ แก้ว ขะ ขอโทษ ที่ไม่อาจห้าม
 
ความรู้สึกของตนเองได้ แก้วรักคุณโทโมะ ไม่ว่าเขาจะทำร้ายแก้วอค่ไหน แต่ แก้ว ก็รักเขา แต่ ตอนนี้ แก้วไม่ใช่ 
 
ผู้หญิงของเขาอีกแล้ว กะ แก้วมีราคี เพราะเป็นเมียของน้องเขาไปแล้ว ไม่ใช่แค่นั่น ฮือ ๆ แก้วยังน่าไม่อาย ทะ
 
ท้อง กับน้องเขา และ แก้วจะเริ่มต้นใหม่กับโทโมะได้ยังไง ทุกคนนิ่งไปทันทีเมื่อแก้วสารภาพจบ ไม่เว้นแม่กระทั่ง
 
ป๊อป ที่ กำหมัดแน่น เห็นที เขาคงจะปล่อยมารหัวขนคนนี้คลอดออกมาไม่ได้เสีย แล้ว ต้องหาทางทำลายมัน แต่
 
จินนี่ หันไปพบสายตาร้ายกาจนี้ของป๊อปเข้าพอดี เธอจึงแน่ใจว่า ป๊อป ไม่ใช่คนดีอย่างที่เธอคิดไว้ตั้งแต่ต้นจริง ๆ
 
แต่ ไม่กล้าที่จะพูดมันออกไป จนกระทั่งกลับมาถึงบ้าน และ อยู่กับไมค์ตามลำพัง 
 

 
 
ตอนหน้า อย่างที่บอก โทโมะจะรอดไหม แล้ว มาดูโทโมะ เพ้อ เพราะพิษไข้กัน แคทจะรอดไหม