วงเวียนแค้น แสนรัก

 
 
น้ำตก บ้านพักตากอากาศ
 
          
          โทโมะโอบเอวของหญิงสาว เข้ามาแนบชิดร่างกายกำยำของตน ชายหนุ่มเริ่มประกบริมฝีปากหนาลงบนริม
 
ฝีปากบาง และ สอดลิ้นเข้าไปจูบลิ้นเล็กของแก้วใจอย่างหวานละมุนนานนับชั่วโมง ก่อนที่ชายหนุ่มจะได้ยินเสียง
 
ครางเบา ๆ ของหญิงสาวที่บ่งบอกว่า เธอกำลังขาดอากาศหายใจเพราะ การกระทำของเขา 
 
 
แก้วใจ // : อืม !! ชายหนุ่มถอนริมฝีปากของตนเองออกจากริมฝีปากของแก้วใจอย่างยิ้มร้าย พร้อมใช้มือแกร่ง
 
เกี่ยวแพนตี้ตัวสวยของแก้วใจและตนเอง ลอยตามสายน้ำไป ก่อนจะเอื้อมมือไปทางด้านหลังของหญิงสาวและ
 
ปลดตะขอบราเซียออกจากทางด้านหลัง ของหญิงสาวลอย ตามน้ำไป ก่อนจะค่อย ๆ ดึงเรือนร่างของแก้วใจดำลง
 
ไปใต้น้ำและไซร๋์ซอกคอของแก้วใจอย่างหนัก เขาสัมผัสได้ว่าแก้วใจ อ้าปากเพื่อพยายามไขว้คว้าหาอากาศ
 
หายใจขนาดที่ชายหนุ่มดูดเม้มอกสวยทั้งสองข้างของแก้วใจอย่างหนัก ก็หันมาประกบปากแก้วใจที่หมดสติไป
 
เรียบร้อยแล้วเป็นการเพิ่มอากาศหายใจ ก่อนจะดึงตัวแก้วใจที่เปียกปอนไปด้วยน้ำ เช่นเดียวกับตนเอง โผล่พ้นน้ำ
 
ขึ้นมาและ ค่อย ๆ วางเรือนร่างของแก้วใจนอนราบลงกับโขดหิน พร้อมแยกเรียวขาสวยของแก้วใจออกกว้าง และ
 
ริมเสียตั้งแต่ขาอ่อนของหญิงสาวมาจนถึงจุดอ่อนไหวของหญิงสาว และใช้สองมือนวดเคล้งอกสวย ของแก้วใจ
 
อยู่นานจนกระทั่งเขาสัมได้ว่า แก้วใจเริ่มใช้สองมือโอบรอบลำคอแกร่ง ของชายหนุ่ม พร้อม แอ่นกายตอบรับ
 
สัมผัสของชายหนุ่มทั้งน้ำตา ก่อนจะเผลอครางออกมา
 
แก้วใจ // : อ๊ะ !! อ๊ะ !! อ๊ะ !!
 
โทโมะ // : อืม !! แบบนั้นหล่ะ แก้วใจ หึหึ อืม !! แผล็บ ๆ ดีมาก จำไว้ว่าโทษฐาน ที่เธอหนีฉัน มันต้องเจอแบบนี้
 
โทโมะเพิ่มจังหวะของลิ้นและการนวดเคล้ง อย่างหนัก จนแก้วต้องแอ่นกายสวยตามจังหวะนั้นให้ทัน และคราง
 
ออกมาระบายความเสียวที่โทโมมอบให้อย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ก่อนที่ร่างกายสวยจะเริ่มกระตุกพร้อมปล่อยน้ำรัก
 
เต็มใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มออกมา
 
แก้วใจ // : อ๊ะ !! อ๊ะ !! อ๊ะ !! ซะ ซี๊ดด หลังจากแก้วใจปลดปล่อยน้ำรักให้โทโมะจนพอใจแล้วนั้น เธอก็นิ่งสลบไป
 
พร้อมเนื้อตัวที่เริ่มสั่นเทาอย่างกนักจากพิษไข้ ก่อนที่โทโมะ จะสอดใส่แกนกลางลงมาที่จุดอ่อนไหวของหญิงสาว
 
และขยับเข้าออก อยู่นานนับ 4 ชั่วโมง จนกระทั่ง โทโมะตัวกระตุกและครางออกมาว่า
 
โทโมะ // : ซะ ซี๊ดด  ชายหนุ่มปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นลงกลางลำตัวของแก้วใจจนหมด ก่อนจะช้อนตัวแก้วใจ
 
ลงมาล้างเนื้อล้างตัวจนสะอาด ก่อนจะอุ้มขึ้นไปบรรเลงบทรักต่อที่ห้องนอนบนบ้านพักตากอากาศ จนกระทั่งกลาง
 
ดึก แก้วใจค่อย ๆ ลืมเปลือกตาสวยขึ้นมาร้องไห้อย่างหนักอีกครั้ง เมื่อเห็นโทโมะนอนซบบ่าสวยของเธออยู่ และ
 
ยังคงคาแกนกลางไว้ที่ลำตัวสวยทางด้านหลังของเธอ เธอน้ำตาไหลอย่างหนัก ก่อนเปิดลิ้นชักข้างหัวเตียงของโท
 
โมะ หยิบกระดาษ และปากกาขึ้นมาเขียนจดหมาย วางไว้ที่หัวเตียง ก่อนจะถอดถอนแกนกายออกจากลำตัวสวย
 
และจัดการอาบน้ำอาบท่า พร้อมสวมเสื้อผ้าในชุด และค่อย ๆ ลากเก้าอี้มาให้ตรงคาน พร้อมเดินไปหยิบเชือกมา
 
และผูกเป็นปม ก่อนจะมองหน้าโทโมะ และ ค่อย ๆ ขึ้นไปบนเก้าอี้ จับปมเชือกนั้นไว้แน่น พร้อมพูดทั้งน้ำตาว่า
 
 

 
 

 
 
แก้วใจ // : ฮึก ฮือ ๆ  หวังว่าการที่ฉันยอมสละชีวิต เพื่อให้การแก้แค้นของคุณ ที่มีต่อพี่สาวของฉันมันสมบูรณ์ขึ้น
 
จะทำให้คุณมีความสุขมากขึ้นนะคะ แก้วใช้ปมเชือกที่เธอพึ่งผูกขึ้น รัดคอตนเองจนแน่นอย่างช้า ๆ พร้อมดิ้นตา
 
ถลนอ้าปากสวยเล็กน้อยและสลบนิ่งอยู่กลางอากาศ แต่ลมหายใจอ่อนโรยรินเต็มที จนกระทั่งโทโมะตื่นขึ้นมาก็ถึง
 
กับตกใจรีบ วิ่งมาแกะปมเชือกออกจากคอของแก้วใจ พร้อมโทรตามรถโรงพยาบาล มารับเรือนร่างของแก้วใจไป
 
ก่อน ส่วนตนเองรีบอาบน้ำแต่งตัวพร้อมคว้าจดหมายของแก้วใจขึ้นมาอ่านบนรถทันที
 
 
ถึง คุณโทโมะ 
 
          หากคุณตื่นขึ้นมา คงเห็นร่างอันไร้วิญญาณของฉัน แล้ว ฉันไม่อาจจะทนอยู่ให้คุณทำร้ายจิตใจของฉันได้
 
อีก ฉันทราบ ว่าที่คุณจับตัวฉันมาก็เพื่อแก้แค้น พี่จินนี่ ยินดีด้วยนะคะ ที่การแก้แค้นของคุณสำเร็จแล้ว  แต่ฉัน
 
มีเรื่องหนึ่งที่อยากขอร้องคุณ ช่วยนำศพของฉันกลับไปหา แม่ พี่จินนี่ และบำเพ็ญกุศลให้ฉันด้วย ส่วนเรื่องราวที่
 
เกิดขึ้นระหว่างเรา ฉันขออโหสิกรรมให้ ลาก่อน
 
แก้วใจ
 
 
โทโมะถึงกับลั่นน้ำตาออกมาอย่างหนัก ไม่รู้ว่าเพราะสาเหตุอะไร แต่ทำไมตัวของเขาถึงสั่นเทา อย่างไม่เคยเป็นมา
 
ก่อน น้ำตาก็ไหลไม่หยุด เขาใช้มือทุบกระจกรถจนแตด เลือดไหลซิบไปทั่ว ก่อนจะรีบขับรถมาที่โรงพยาบาลทันที
 
โดยมีคนของไมค์ขับรถตามเขามาติด ๆ พร้อมโทรบอกเรื่องราวให้ไมค์และจินนี่รับทราบ ทั้งคู่รีบตามลงมาทันทีที่รู้
 
เรื่อง 
 

 
 
ขอความคิดเห็นให้โทโมะ หน่อยคะ อยากทราบว่าแก้วใจจะปลอดภัยไหม ตอนหน้า