Switch อลวนนั้นน่ะนะร่างใหม่ผม!!!
เขียนโดย 
mayjii
วันที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 20.23 น.
แก้ไขเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 20.48 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) ฝันร้ายของชานชาน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
Chapter3
ตึกๆ …. ตึกๆ
เด็กหนุ่มหน้าหวานวิ่งหน้าตาตื่นๆ มายังห้องของคนรัก เพราะข่าวลือที่ได้ยินมานั้น มันทำให้เด็กหนุ่มต้องมาถามคนรักให้มันรู้แล้วรู้รอด!!!
ปึก!!
“ เควส!!!!!!! ”
“ อ๊ะ….อาาา….อา…”
“ เควส ฮึก…นะ…นายทำอย่างนี้กับฉันได้อย่างไง ฮือๆๆ… “
“ อะไรของนายอีกห๊ะ ชานชาน!!!! ไม่มีธุระอะไรก็ออกไปได้แล้ว ฉันยุ่งอยู่!!! “
“ อ๊ะ!!! พี่เค..วัน ฮะ ผมจะไม่ไหวแล้ว “
“ อืม…ทนอีกนิดนะคนดี จุ๊บ …… ออกไปซะชานชาน “
“ ฮึกๆ ….ฮือๆๆๆ “
ปัง!!!!!!!
[ Chan-Chan ]
พรวดด~
ม่ายยยย!!!!! แฮ่กๆ….ฮึก…ฮืออๆ ทำไมกัน…ทำไม เรื่องบ้าบอนั้นก็ผ่านมาตั้งหลายอาทิตย์แล้ว ผมถึงลืมไม่ได้ซะที!!!!! ทำไมกัน!!! ฮือๆๆ…ฮือๆ ทำไมนายถึงทำกับฉันอย่างนี้ เควส ทำไมกัน ฮือๆ ฉันมันไม่ดีขนาดนั้นเลยหรอ นายถึงไปเอา(?)กับคนอื่น!!!! ฮือๆ ทั้งๆที่ฉันรักนายมากนะเควส ทำไม ๆ ๆ ๆ ฮือๆๆๆ
ก๊อก ๆ ๆ
“ ชานชาน เป็นอะไรไปนะลูก ชานชาน ได้ยินแม่ไหม ก๊อกๆ ๆ ”
“ ดะ…ได้ยินแล้วฮะแม่ ผมไม่เป็นอะไรฮะ แค่ฝันร้าย แม่ไปนอนเถอะฮะ ”
“ แน่ใจนะลูกว่าไม่เป็นไร ”
“ ฮะ…แม่ ”
“ งั้น…แม่ไปนอนก่อนถ้าลูกไม่สบายใจก็ไปเคาะเรียกแม่ได้นะลูก ”
“ ฮะแม่ ฝันดีนะฮะ ”
.
.
.
.
.
.
โรงเรียนมัธยมชายล้วน…
ผมอยากจะบอกว่า วันนี้ผมไม่มีอารมณ์มาเรียนเลยครับ แต่ถ้าไม่มา แม่ของผมก็จะเป็นห่วงเอา ผมไม่อยากให้แม่เป็นห่วงผม เพราะท่านเองก็มีเรื่องปวดหัวมากพออยู่แล้ว
“ ไงว่ะ ชานชาน หง่อยๆนะมึง เป็นไรเปล่าว่ะ ปรึกษากูได้นะมึง ”
มาถึงห้องเรียนไม่ทันไร ผมต้องมาเจอกับเพื่อนซี้ปากหมาอีก
“ กูสบายดี ไม่เป็นอะไร แค่…นอนไม่พอเท่านั้นแหละ ” จริงๆนะครับผมนอนไม่พอ คงไม่ต้องบอกว่าเพราะอะไรนะครับ หึ!!!! พูดไปแล้วเมื่อไรผมจะลืมๆๆๆๆๆมันไปซะทีเนี่ย!!!
“ ฮ่าๆๆ พี่เควัน ของมึงไม่ให้นอนอ่ะดิ ”
“อ้าว!!! เหี้ยโซ!!! ปากหมานะมึงพูดอย่างนี้!!! หุบปากมึงไปเลย!!! ไม่เกี่ยวกับเหี้ยนั้น มึงเลิกพูดถึงเหี้ยนั้นไปได้เลย เพราะกูกับมันเลิกกันแล้ว จบกันแล้ว!!! ” จริงๆครับผมกับมันจบกันไปแล้ว ถึงจะจบกันไม่ดีเท่าไรก็เถอะ แต่จบคือจบครับ และต่อไปนี้ผมจะแรด และแรด(?)ให้มันมากกว่าเดิมด้วย!!! หึ!!
“ เหี้ยยย!!!! มึงเลิกกับมันจริงอ่ะ มันยอมเลิกกับมึงด้วยหรอว่ะ ” วันนี้ทำไมไอโซมันปากมากจังว่ะ ดูดิคนทั้งห้องหันมามองผมกันหมดเลย
“ มึงจะตะโกนทำไมดังๆว่ะ!!! แค่กูกับมันเลิกกัน ”
“ ข่าวใหญ่เลยนะมึง!!! มึงก็รู้นะว่ามึงมันดังในหมู่ชาย(?) แล้วไอพี่เควันของมึงก็ใช่ย่อยเหมือนกัน ”
ดูปากไอเหี้ยโซแมร่งพูดออกมาซิครับ มาหาว่าผมดังในหมู่ชาย เหี้ย!!!
“ เหี้ย!! กูออกจะป๊อปในโรงเรียนหญิงล้วนฝั่งตรงข้าม มึงลืมไปแล้วหรือไงว่ะ!! ”
เห็นหน้าผมหวานๆอย่างนี้ ผมเองก็ป๊อปในหมู่สาวๆนะครับ J
“ เหอๆ มึงดังครับไอชานชาน แต่มึงลืมไปหรือเปล่าว่ะว่า มึงดังในหมู่สาว‘วาย’ นะครับไอเหี้ย!!! ”
ผมขอตบกบาลไอเหี้ยโซซะทีละกันครับ
ปาบ!!!
“ เหี้ย! เจ็บนะโว้ย ตบลงมาได้ กบาลกูเนี่ย ถ้ากูโง่ขึ้นมา มึงไอโซ มึงต้องรับผิดชอบ!!! ”
“ ฮ่าๆ เสียใจว่ะมึง เพราะมึงกับกูมันสปีชีส์(?)เดียวกันว่ะ ”
“ เออ!!! อย่าให้ทีกูมั้งนะมึง ”
สงสัยว่าก่อนกลับบ้านวันนี้ผมคงต้องไปหาอะไรกระแทกปากซะหน่อยแล้ว ไม่งั้นเดี๋ยวผมจะฝันร้ายอีก!!! ว่าไหมครับ J
.
.
.
.
[ K-OnE ]
เหี้ย!!!! ผมไม่รู้นะครับว่าน้องชานชานที่น่ารักของผมนั้น อยู่ๆก็โผล่เข้ามาในห้องนั้นได้อย่างไร สงสัยต้องมีไอพวกจุ้นจ้านคราบข่าวไปบอกน้องชานชานแหง่ๆ ผมรักน้องชานชานของผมนะครับ รักแบบที่ไม่เคยรักใครมาก่อน แต่ว่าดูเหมือนน้องเขาจะเด็กจนเกินไป จนแยกไม่ออกระหว่างความรักกับความใคร่หรือไงกัน!!! ความรู้สึกของผมกับน้องเขาคือความรักแต่สำหรับคนอื่นมันคือความใคร่!!! ก็นั้นเอง เห็นทีคราวนี้ผมคงไปง้อน้องเขายากแน่ๆ แต่ยังไงรีดเดอร์ช่วยเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ J
.
.
.
.
.
ปิ๊บๆ
‘ ดูนั้นดิใช่รถพี่เควันหรือเปล่า ’
“ แล้วทำไมมึงต้องมากระซิบกระซาบกูด้วยว่ะ ไอเหี้ยโซ ”
‘ อ้าว!! ก็กูลุ้นอ่ะ ’
“ ลุ้น…ลุ้นแล้วมึงพูดปกติไม่ได้หรือไงว่ะห๊ะ ”
“ ฮ่าๆๆ แน่ใจนะมึง ว่าจะให้กูพูดเสียงดัง ”
“ กูบอกว่าให้มึงพูดเสียงปะ… ”
“ ไหนมึงบอกกูว่ามึงกับพี่เขาเลิกกันแล้วไงว่ะ ไอชาน ”
ควับ… ควับๆ..
“ เชี่ยยยย~ กูบอกให้มึงพูดเสียงปกติ ไม่ใช่เสียงดัง ไอห๋า!!!! ”
“ อ้าววว มึงบอกอย่างนั้นหรอกูไม่รู้ กูเมา~~ ฮ่าๆๆ ”
“ ยังมีหน้ามีหัวเราะนะมึง ดูดิกูเลยกลายเป็นจุดรวมแห่งความน่าสนใจเลย ไอเหี้ยโซดา!!! ไอปากหมา!!! ”
“ เอาน่าๆ พี่เควันเขาคงมาง้อมึงนั้นแหละ อย่าเล่นตัวหน่อยเลยโว้ย~ ยอมพี่แกไปเหอะ อิๆๆ งั้นกูไปก่อนนะมึงพรุ่งนี้เจอกัน จุ๊บๆ ชานชานน้อย J ”
“ เออ!!!…มึงจะไปไหนก็ไปเลย ทิ้งระเบิดไว้ให้กูแล้วนิ ”
.
.
.
.
.
ตึง!
“ ไงครับน้องชาน เลิกเรียนแล้วพี่ไปส่งบ้านนะครับ J ”
“ กูไม่ไปกับมึงไอเหี้ยเควส ”
“หึ!!…หึๆ เดี๋ยวนี้น้องชานของพี่เควสพูดไม่เพราะเลยนะครับ!!!…มึงจะกลับกับกูดีๆหรือจะให้กูลากมึงไปกดบนรถเดี๋ยวนี้เลย!!! ห๊ะ!!! ”
“ หึๆ มึงมันเลว!!! ”
“ เออ!!!! กูมันเลว เลวมากด้วย และกูเนี่ยแหละผัวมึง!!!! ”
“ … ”
“ หึ!!! ขึ้นรถ!!! ”
“ ม่ายยย!!!! ”
“ ชานชาน!!! ”
เอี๊ยดดด…
… ตุบ!!!!
“ ชะ…ชานชาน…ทำใจดีๆไว้นะ ชานชานๆ…”
“ เฮ้ย!!! อยากตายหรือว่ะไอหนู ข้ามถนนดูรถบ้างดิว่ะ ”
ชิ่ง~ ~
“ อะ...ไอหนูนั้นเป็นอะไรมากหรือเปล่าครับ ”
“ ถ้าไอเด็กนี่เป็นอะไรไปมึงเตรียมโทรจองศาลาไว้ได้เลย!!! ”
ไอเหี้ยนี้เป็นใครว่ะ!!! กล้ามากที่ขับรถไม่ระวังมาชนชานชานของผม เดี๋ยวเถอะมึงถ้าเมียกูเป็นไรไป มึงเตรียมไปลงนรกได้เลย!!!!
“ อึก...อืมม~ ”
“ ชานชาน! เป็นไงบ้าง เจ็บตรงไหนไหม? ”
“ เค...เควส..สส... ”
“ เดี๋ยวพี่พากลับบ้านนะครับคนดี ”
“ ...ฮะ... ”
[ Chan-Chan ]
หลายคนคงสงสัยใช่ไหมครับว่าทำไมผมถึงเรียกไอเหี้ยนั้นว่า ‘เควส’ ส่วนคนอื่นๆเรียกมันว่า ‘เควัน’ มันเป็นเรื่องราวที่ค่อยข้างซับซ้อนครับ แต่เมื่อไหร่ที่ผมอยู่กับมัน ผมจะได้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมต้องการ ดังนั้นผมจึงเปลี่ยนชื่อมันจาก ‘เควัน’ เป็น ‘เควส’ แทน และเหตุผลที่ผมไม่เรียกมันว่าพี่นำหน้าก็เพราะว่า มันอนุญาตให้ผมเรียกมันเหมือนรุ่นเดียวกันได้ ก็แค่นั้น…
“ ถึงแล้ว...ลงไปไหวไหม หรือจะให้พี่อุ้มลงไปส่ง ”
“ ไม่ต้องกูลงเข้าบ้านเองได้ ”
เหอะ!!! เรื่องอะไรที่ผมต้องไปขอความช่วยเหลือให้มีเยือใยกันอีก หึ!!!
“ ชานชาน!!! พูดกับพี่ให้มันดีๆหน่อย!! อยากโดนลงโทษอีกหรือไงที่พูดไม่เพราะแบบนี้ห๊ะ! ”
“ เราเลิกกันไปแล้ว นายจะมายุ่งกับฉันอีกทำไม!!! ก็กลับไปหาเด็กของนายซิ!!! ”
“ หึ!!! ที่แท้ก็...หึง!!! ”
อ๊ากกกก~ หึงบ้าหึงบออะไร กูนี้นะหึงมึง บ้าไปแล้ว กูโมโหโว้ย~!!!!!
“ มะ...มึง...คิดได้ไงว่ะห๊ะ ไอเหี้... ”
อุ๊บ!!! อืมมม~
“ ปะ...ปล่อย..ย...กู อึก...อืมม~ ”
ผมแมร่งโง่ว่ะ!! ไม่ทันระวังตัวเลยถูกไอพี่เควสมันจูบเลย
“ ยังจะมาปากดีกับพี่อีกไหมครับ หึๆ!!! ”
“ อะ...ไอชั่ววว~ ”
“ ชะ…. ”
ปึง!....ปัง!!!
เกือบไปแล้วครับ!!! ดีนะที่ผมตั้งสติไวรีบเปิดประตูรถลงมาแล้ววิ่งเข้าบ้านเลยครับ ก่อนที่อะไรๆจะเกินเลยไปมากกว่านี้...
...To Be continuous...
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
