Top Mafia amour มาเฟียยอดรัก..
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 14.52 น.
แก้ไขเมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2557 21.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
9) หนีอีกครั้ง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"อือออ ทะ ที่นี่ที่ไหน"เฟย์ที่ตื่นขึ้นมาก็โวยวายทันที
"จะเสียงดังทำไม"ขื่อนพูดเเล้วเดินเข้าห้องมาพร้อมข้าวต้ม
"นาย นายมัมมี่คนนั้นหนิ"เฟย์พูดเเล้วจะลุกหนี
"หยุด ถ้าเธอก้าวอีกนิดเดียวชั้นฆ่าเธอแน่"เขื่อนพูด เฟย์ที่กำลังจะเดินหนีก็กลับมานั่งที่เตียงเเต่โดยดี
"ว่าง่ายดีหนิ อะนี่ข้าวต้ม"เขื่อนพูดเเล้วยื่นเข้าต้มมาให้
"ชั้นไมกิน นายจะใส่อะไรให้ชั้นกินอีก"เฟย์พูดเเล้วหันหน้าหนี
"นี่ ชั้นไม่ฆ่าเธอด้วยวิธีนี้หรอก วิธีของชั้นมันต้องสะใจกว่านี้"เขื่อนพูด
"นายมันโรคจิต"เฟย์ว่า
"ไม่ต้องพูดมากจะกินเองหรือจะให้ชั้นป้อน"เขื่อนพูดเเล้วทำหน้าไม่น่าไว้ใจ
"กินเองก็ได้ หึ้ย"เฟย์พูดเเล้วหยิบถ้วยข้าวต้มมา
"นายจับ ชั้นมาทำไม"เฟย์ถามระหว่างกิน
"นี่เธอไม่รู้จักชั้นงั้นหรอ"เขื่อนถาม
"เอ๊ะ ดูหน้านายสิมีอะไรมาพันเต็มไปหมด ใครจะไม่รู้ละ"เฟย์พูด
"ชั้นลูกของคนที่พ่อเธอฆ่า"เขื่อนพูด เฟย์ที่กำลังกินอยู่ มือไม้ก็อ่อนปล่อยถ้วยตกลงมา
เพ๊ง (คิดว่าเป็นเสียงถ้วยเเตกนะ)
"นะ นายพูดอะไร พ่อชั้นไม่เคยฆ่าใคร"เฟย์เถียง
"พ่อเธอน่ะก็มาเฟีย พ่อชั้นก็มาเฟีย เเละพ่อเธอฆ่าพ่อชั้น เธอต้องรับผิดชอบแทน"เขื่อนพูดเเล้วยืนขึ้นประจันหน้ากับเฟย์
"ไม่จริง"เฟย์พูดเเล้วผลักเขื่อน
"จะไปไหน"เขื่อนจับเเขนเฟย์ที่กำลังจะเดินออกไป
"ปล่อยชั้นจะกลับบ้าน"เฟย์พูด
"ง่ายไปหน่อยไหม"เขื่อนพูดเเล้วล็อกตัวเฟย์ไว้
"จะไปไหน"ป๊อปปี้ที่เห็นฟางลุกขึ้นก็ถาม
"ก็เอาจานไปเก็ยไง คิดว่าชั้นจะหนีรึไง"ฟางพูด
"ใช่"ป๊อปปี้พูด
"อยากหนีเหมือนกัน"ฟางพูด
"เเต่ชั้นไม่ให้หนี เธออย่าคิดที่จะหนีไม่อย่างนั้นชั้นจะจัดการน้องของเธอ"ป๊อปปี้พูดขู่
"นายมันก็ดีได้ไม่นาน"ฟางพูดเเล้วส่ายหน้า
"ชั้นไม่เคนดีกลับเธอ เเละไม่คิดจะดี"ป๊อปปี้พูด
"เเล้วที่นายช่วยชั้นหล่ะ"ฟางพูด
"สมเพช"ป๊อปปี้พูด
เพี๊ยะ!
"เธอ"ป๊อปปี้กุมหน้าตัวเองที่โดนฟางตบ เเล้วมองฟางอย่างโกรธมาก
"ทีหลังไม่ต้อง ปล่อยให้ชั้นตายไปเลย"ฟางพูด
"ชั้นไม่ให้เธอตายง่ายๆหรอก ชั้นจะทรมานเธอจนกว่าชั้นจะสะใจ"ป๊อปปี้พูด
"เลว"ฟางว่า
"ถ้าชั้นเลว พ่อเธอมันเลวกว่าร้อยเท่า"ป๊อปปี้พูด
เพี๊ยะ!
"อย่ามาว่าพ่อชั้นนะ"ฟางพูดอย่าโกรธเกี้ยว
"เธอตบชั้นสองครั้งเเล้วนะ! เธอควรจะได้รับบทลงโทษ"ป๊อปปี้พูดจบก็เข้ามาประกบริมฝีปากกับฟางทันที
"อือออ"ฟางร้องเมื่อตัวเองหายใจไม่ออก ป๊อปปี้จึงถอดจูบออกมา
"นายมันเลว"ฟางพูดเเล้วร้องไห้ออกมา ก่อนจะเดินหนีไป
"เธอไม่มีสิทธ์ไปไหนทั้งนั้นมานี่"ป๊อปปี้พูดเเล้วลากฟางไปที่ห้องเเล้วขังเอาไว้
"คึก คึก ไอ้โซ่บ้า ออกสิเว้ย คึก คึก" แก้วเขย่าโซ่ เเล้วมองไปรอบๆห้อง
"อ๊ะ เข็มกัด"แก้วพูดเล้วเดินไปหยิบเข็มกัดมา เเต่โซ่ตึง
"อีกนิดสิ"แก้วพายายามโยกตังเต็มที่
"ได้เเล้ว"แก้วพูดเล้ว เอาเข็มกัดมาไข้ที่กุญแจเหมือนกำลังจะออกเเล้ว
"ทำอะไรน่ะ"โทโมะเข้ามาก่อนแก้วจึงรีบเก็บเข็มกัดทันที
"ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้นะ"แก้วพูด
"เธอนี่พูดอะไรไม่คิดเลยนะ ปล่อย ใครปล่อยก็โง่น่ะสิ อะนี่ข้าวเธอ"โทโมะพูดเเล้ววางข้าวให้แก้ว
"เอาออกไป"แก้วพูด
"อย่ามาอวดเก่งไปหน่อยเลย กินซะหรือจะให้ชั้นใช้ปากป้อนละ หือออ"โทโมะพูดเเล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้
"เออกินเองได้"แก้วพูดเเล้วดันหน้าโทโมะออก
"กินซะ เเล้วพรุ่งนี้เธอต้องเจออะไรอีกเยอะ"โทโมะพูดเเล้วเดินออกจากห้องไป
"ชั้นคงจะอยู่ให้นายจัดการหรอกนะ"แก้วพูดเเล้วใช่เข็มกัดแงะต่อ
"คึก คึก เย้"แก้วดีใจเมื่อทำสำเร็จ
"ลาก่อนนายผีดิบ"แก้วพูดเเล้วจะกระโดด ออกจากหน้าต่างไป
"พี่ฟางต้องไปช่วยพี่ฟางก่อน"แก้วพูดเมื่อลงมาเเล้ว
______________________________________________________________________
ต่อไปจะเป็นยังไงติดตามด้วยนะค่ะ เม้นกันเยอะๆนะค่ะ 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
