Top Mafia amour มาเฟียยอดรัก..

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เป็นยังไง เจอพี่แก้วกับพี่ฟางไหม"เฟย์ที่เดินหาพี่สาวตามท้องที่แถวนั้นเเต่ไม่มีวี่เเววเลย
 
 
 
"ไม่เจอเลยครับ"ลูกน้องตอบเเล้วก้มหน้า
 
 
 
 
"หึ้ย!"พิชชี่ง้างมือจะต่อยเเต่เฟ์รั้งไว้
 
 
 
"อย่าทำอะไรเค้านะพิชชี่ เค้าทำเต็มที่เเล้วเราตามหาต่อเถอะ เฟย์กลัวว่าพี่แก้วกับพี่ฟางจะเป็นอะไรไป"เฟย์พูด
 
 
 
"คุณหนูทั้งสองจะต้องไม่อะไรนะครับ เชื่อผมสิ"พิชชี่ใจเย็นลงเเล้วหันมาปลอบเฟย์
 
 
 
"จะไม่เป็นอะไรจริงๆใช่ไหม ฮึก"เฟย์พูดเเล้วร้องไห้
 
 
 
"ครับไม่เป็น คุณหนูอย่าร้องไห้เลยนะครับ มันไม่สมที่เราเป็นมาเฟียเลย"พิชชี่พูดเเล้วยื่นผ้าเช็ดหน้าให้เฟย์
 
 
 
"ขอบคุณนะ เราไปกันต่อเถอะ"เฟย์พูดเเล้วเดินหยิบผ้าเช็ดหน้าพิชชี่มาเช็ดก่อนจะเดินต่อ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เธอทำชั้นแสบมากนะยัยทอม"เขื่อนที่เดินมาคนเดียวก็บ่น
 
 
 
 
ปึก
 
 
 
 
"โอ้ย"เฟย์ร้อง
 
 
 
"คุณหนูเป็นอะไรรึป่าวครับ"พิชชี่รีบเข้ามาประครอง
 
 
 
"นี่ เดินไม่ตูตาม้าตาเรือเลยนะไอ้มัมมี่"พิชชี่ว่าเขื่อน เพราะหน้าเขื่อนถูกพันอยู่เเต่ไม่มากนะ เขื่อนเงยหน้าขึ้นมามองเฟย์ก็รู้ว่าเป็นลูกฆาตกรที่ฆ่าพ่อตัวเอง อยากจะจับนะ เเต่ตอนนี้เขามาคนเดียวยังไม่พร้อม
 
 
 
"ขอโทษ"เขื่อนพูดเล้วเดินไป
 
 
 
"มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกมั้ง"พิชชี่พูดเเล้วงั้นมือจะต่อย
 
 
 
"อย่านะ เค้าเจ็บอยู่ อย่าทำอะไรเค้าเลยพิชชี่ ชั่งเถอะเฟย์ไม่เป็นอะไรเเล้ว"เฟย์พูดเเล้วลากพิชชี่มาพิชชี่จึงยอมเดินตามไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เร็วๆ"เสียงของป๊อปปี้เร่งฟางที่กำลังขุดหลุมอยู่
 
 
 
"ปะ แปป นึง"ฟางไม่ค่อยมีแรงจะพูด ขุดๆต่อไปเรื่อยๆจนล้มพับลงไป
 
 
 
"เห้ย"ป๊อปปี้อุทานขึ้นมาเเล้วลุกขึ้นกะจะมาช่วยเเต่ก็นั่งลง
 
 
 
"อย่างเธอมันต้องเจอแบบนี้"ป๊อปปี้พูดเเล้วนั่งดู เเต่ก็ทนไม่ไหวลุกไปอุ้มฟางเเล้วพามาที่บ้าน
 
 
 
"ชั้นไม่ให้เธอตายง่ายฟหรอก ยังทรามานเธอไม่ถึงที่สุด"ป๊อปปี้พูดเเล้วเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"โอ้ย สระบ้าอะไรว่ะเนี่ย ใหญ่ก็ใหญ่"แก้วบ่นเสียงดัง
 
 
 
"อย่าบ่นมาก ทำไป"โทโมะเร่ง
 
 
 
"เออรู้เเล้วหน่า"แก้วพูดเเล้วขักต่อ
 
 
 
"นาย ชั้นหิวน้ำอะ"แก้วพูดเเล้วทำเสียงแหบ
 
 
 
"อย่ามาสำออย"โทโมะพูดเเล้วนั่งอยู่ที่เดิม
 
 
 
"ชั้นหิวจริงๆนะ เอาน้ำมาให้ชั้นหน่อยสิ ตั้งเเต่นายลากชั้นมา ชั้นยังไม่ได้กินอะไรเลยนะ"แก้วพายายามพูด
 
 
 
"เออๆ รออยู่ที่นี่นะ ห้ามนี"โทโมะพูดเเล้วชี้หน้าก่อนจะเดินหายไป
 
 
 
"ใครจะอยู่ให้โง่ละ ไอ้ผีดิบ"เเก้วพูดเเล้วปีนออกจากสระ ก่อนจะหนีไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ยัยตัวแสบ"โทโมะพูดเล้วปล่อยน้ำที่ถือมาล่วงลงก่อนจะวิ่งหาแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"โอ้ย"แก้วสะดุดตอไม้
 
 
 
"ไอ้ตอไม่บ้า มองไม่เห็นคนรึไง"แก้วพูดคนเดียว ก่อนจะพายายามดันตัวเองลุกขึ้นเเล้ววิ่งกะเพกๆต่อ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟึบ
 
 
 
 
"เห้ย"แก้วร้องออกมาเมื่อรู้ว่ามีอะไรบางอย่างรั้งมือเธอเอาไว้
 
 
 
"อยากลองดีนักใช่ไหม"โทโมะพูดเเก้วจึงหันมา
 
 
 
"นะ นาย"แก้วตกใจเพราะเค้าก็วิ่งมาตั้งนานเเต่ทำไมมาเร็ว
 
 
 
"ตกใจอะไรละ มานี่"โทโมะพูดเเล้วลากแก้ว
 
 
 
"โอ้ย ชั้นเจ็บข้อเท้า"แก้วพูด
 
 
 
"อย่ามาหลอกชั้น ชั้นไม่เชื่อเธอ"โทโมะพูดเเล้วลากแก้วต่อ
 
 
 
"ช้นเจ็บจริงๆ โอ้ย"แก้วพูดเเล้วโวยวาย
 
 
 
"พูดมากจริง"โทโมะพูดเเล้วก็อุ้มเเล้วพาดบ่า
 
 
 
"เห้ย ไอบ้าปล่อยนะปล่อยชั้น ชั้นไม่ไปกับแก"แก้วพูดเเล้วพายายามทุบตี
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ห้องนอนโทโมะ
 
 
 
 
ตุ๊บ
 
 
 
 
"โอ้ย ชั้นเจ็บ"แก้วพูดเเล้วกุมข้อเท้า
 
 
 
"อย่ามาสำออย"โทโมะพูดเเล้วคร่อมแก้ว
 
 
 
"จะทำอะไรชั้น ออกไปนะออกไป"แก้วพายายามทุบตี
 
 
 
"กลัวหรอ หึ"โทโมะพูดจบก็ซุกไซร้ซอกคอขาวแก้ว
 
 
 
"กรี๊ดดดดดดดดดดดด"แก้วกรี๊ดเเล้วสลบไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
_________________________________________________________________
 
 
จะเป็นยังไงติดตามน้าาาา เม้นกันเยอะๆน้าาา