Melody shooter ชูตหัวใจให้ยัยเปียโน

7.3

เขียนโดย Starlight

วันที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 16.40 น.

  11 ตอน
  1 วิจารณ์
  16.12K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 มีนาคม พ.ศ. 2557 13.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) ท้าพนัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     2 ชั่วโมงต่อมา

 ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความงง ที่ฉันงงไม่ใช่อะไรนะ ก็เพราะทุกคนล้อมหน้าล้อมหลังฉันกันหมด นี่ฉันเป็นอะไรไป ??

 " ฟื้นแล้วหรอ เป็นยังไงมั่งลูก " คุณแม่ถามฉันด้วยความเป็นห่วง สรุปฉันเป็นอะไรเนี่ยทำไมทุกคนต้องทำสีหน้าเป็นห่วงกันหมด อย่างนี้ต้องถามให้เคลียร์

 " เมเป็นอะไรเหรอคะแม่ ?? " 

 " เป็นลมเพราะเจอทะเลไงล่ะ " แขกที่ฉันไม่ได้รับเชิญเป็นคนตอบแทนแม่ฉัน นี่นายเป็นแม่ฉันรึไงห๊ะ นายชูตเตอร์

 " ฉันถามแม่ฉัน ถ้าใครไม่ใช่แม่ฉันไม่ต้องตอบได้ป่ะ " ฉันตอกกลับด้วยความสะใจ หึ ! สงสัยตอนนี้นายชูตเตอร์คงจะหน้าแตกยับเยินจนหมอไม่รับเย็บเลยล่ะซิ สะใจจัง 

 " ผู้หญิงอะไรกลัวทะเล " นายชูตเตอร์พูดเบาๆ แต่ฉันได้ยินนะ !! นายว่าฉันเหรอ ฉันต้องรู้ให้ได้ว่านายกลัวอะไรมากที่สุด ถ้ารู้เมื่อไร่นะ แม่ง !! จะประจานกลางโรงเรียนเอาให้เดินเอาหัวคุมปี๊ปเลยคอยดูเถอะ !! 

 " พูดอะไรเนี่ยช่วยพูดให้คนเขาไม่ได้ยินจะได้ไหม !! " ฉันชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ หน็อยยดูถูกกันมากเกินไปแล้วนะ

 " ก็ฉันจงใจพูดให้ได้ยินไง แล้วจริงไหมล่ะ ผู้หญิงอะไรกลัวทะเล " ทนไม่ไหวแล้ว ฉันระเบิดอารมณ์ที่อัดอั้นมานานแล้วยืนชี้หน้านายชูตเตอร์อย่างโมโห แล้วคำพูดที่ฉันพูดไปด้วยอารมณ์โมโหทำให้ทุกคนรวมทั้งนายชูตเตอร์ถึงกับอึ้งตามกันไปติดๆ

 " ก็ผู้หญิงอย่างฉันนี่แหละ แต่ต่อไปนี้ฉันจะไม่กลัวทะเลเพื่อลบคำดูถูกของนายให้ได้คอยดูก็แล้วกัน "

 " 0o0 !! " ทุกคน

 " งั้นฉันขอท้าพนันกับเธอ " นายชูตเตอร์ขอท้าพนันกับฉัน !!! OMG 

 " ท้าพนันอะไร " ฉันถามซึ่งตอนนี้หน้าฉันเป็นอย่างนี้ 

 " ถ้าฉันทำให้เธอเลิกกลัวทะเลได้ เธอจะต้องมาทำการบ้านกับฉันทุกวัน " อะไรนะ !! มันเป็นการท้าที่เห็นแก่ตัวมากกกกก

 " แล้วถ้านายทำไม่ได้ล่ะ " ฉันถามกลับ ทำให้นายชูตเตอร์คิดอยู่นานมากก จะคิดอีกนานมั้ยค่ะ !!

 " จะคิดอีกนานมั้ยคะ !? ให้ฉันไปนอนรอมั้ย " ฉันแขวะ อะไรมันจะคิดนานขนาดนั้น

 " คิดออกแล้ว !!! " กว่าจะคิดออก

 " แล้วคืออะไรล่ะ "

 " ฉันจะบอกความลับของฉันกับเธอ " 

 " แค่นี้เนี่ยนะ " เอิ่มส์ ฉันคิดว่านายจะคิดอะไรที่ดีๆกว่านี้ซะอีก แค่บอกความลับเนี่ยนะ ฉันล่ะเพลียกับนายจริงๆ

 " โอเค ฉันตกลง " ฉันตอบแบบเหนื่อยหน่าย เฮ้ออเหนื่อยทั้งกายและใจ

 " ดีมาก " นายชูตเตอร์พูดอย่างกับเป็นเจ้าของชีวิตฉันอย่างนั้นแหละ น่าเบื่อ !! ฉันน่าเจอคนอย่างนายเลยจริง 

 " งั้นหนูขอตัวขึ้นไปพักผ่อนก่อนนะคะ พอดีรู้สึกเวียนหัวขึ้นมา " พอฉันพูดเสร็จทุกคนก็พยักหน้าเป็นเชิงอนุญาต ระหว่างที่ฉันกำลังเดินขึ้นบันได ฉันได้ยินเสียงนายชูตเตอร์ตะโกนขึ้นมา เฮ้ออ เครียด เบื่อ เซ็ง

 " เธอไม่มีวันได้รู้ความลับฉันแน่ " 

....................................................................................................................

ตอนนี้อาจจะไม่ค่อยสนุกเท่าไร่นะค่ะ ขออภัยนะคะถ้าช่วงนี้ไรท์อาจจะแต่งไม่สนุกซักเท่าไร่ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ  

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา