Melody shooter ชูตหัวใจให้ยัยเปียโน

     วันต่อมา ณ ห้อง ม.6/1
 " นี่ๆๆ เมโลดี้เธอยังทำใจไม่ได้ เรื่องที่นั่งอีกเหรอ " แคทถามฉัน ซึ่งตอนนี้สภาพฉันอย่างกับคนไร้วิญญาณ ( เห็นแคทว่าอย่างนั้น ) ใครจะไปทำใจได้ ฮือๆๆๆ ทำไมฟ้าถึงไม่เข้าข้างฉัน พูดแล้วก็อยากร้องไห้ ฮือๆๆๆ ทำไมๆๆ ฉันต้องมานั่งกับคนที่กำลังปั่นป่วนหัวใจฉันด้วย คิดแล้วอยากร้องไห้ออกมาเป็นสายเลือด ToT
 " ใครจะเหมือนเธอล่ะ ได้นั่งกับคนที่อยากนั่ง ไม่เหมือนฉันนี่ ได้นั่งกับคนที่เกลียดกันมาตั้งแต่หมายังเลียก้นไม่ถึง ฉันอยากร้องไห้อ่ะ เเคท " พูดแล้วก็อยากร้องไห้อีก ฮือๆๆ ฉันล่ะอิจฉ๊า อิจฉา ยัยแคทที่ได้นั่งกับพี่โทนี่ พอยัยแคทรู้ว่าได้นั่งกับพี่โทนี่น่ะนะ ดีใจยิ่งกว่าถูกรางวัลที่ 1 ซะอีก ส่วนฉันน่ะหรอ เสียใจอย่างกับคนถูกหวยกินไปหลายบาทเลย  ' อยากจะร้องไห้ อยากให้เวลาเดินช้าๆ ขอเวลาซักหน่อย ' ยิ่งพูดยิ่งอยากร้องไห้ T_T
 " ทำใจให้ได้ ฉันเชื่อว่าเธอทำได้ ปล่อยว่างซะเมโลดี้ เชื่อฉัน " 
 " ฉันก็อยากทำใจน่ะนะ แต่มันทำไม่ได้ " ระหว่างที่ฉันกำลังปรับทุกข์กับแคทอยู่นั้น พี่โทนี่กับนายชูตเตอร์ ก็เดินเข้ามาทักทายเราสองคนแบบคนอารมณ์ดี๊ดี แต่ฉันไม่ดีด้วยหรอกนะ
 " คุยอะไรกันอยู่เหรอ สาวๆ " พี่โทนี่ถามอย่างอารมณ์ดี 
 " พอดี เมโลดี้ เค้ามาปรับทุกข์กับแคทน่ะค่ะ " แคทตอบ
 " มีเรื่องอะไรเหรอยัยเม บอกพี่ได้ไหม ?? " พี่โทนี่ถามฉันด้วยความเป็นห่วง
 " เครียดนิดหน่อยน่ะค่ะ ไม่มีอะไรหรอก " ฉันบอกกับพี่โทนี่
 " สงสัยน้องแกคงทำใจไม่ได้ที่ได้นั่งกับฉันล่ะมั้ง โทนี่ " นายชูตเตอร์แขวะใส่ฉัน
 " ใครบอกนาย ฉันทำใจได้แล้วย่ะ " พูดเสร็จฉันก็เดินกลับไปที่นั่งของตนเอง
     ณ ชั่วโมง ครูพฤษชาติ ( ครูประจำชั้น ม.6/1 )
 " งานกลุ่ม !! อีกแล้ว !! " นักเรียนทั้งห้องพูดพร้อมกัน เมื่อคุณครูพูดเรื่องการทำงานกลุ่ม ซึ่งห้องของพวกเราเป็นห้องที่เก่งที่สุดในสายชั้น ซึ่งต้องทั้งเรียนและทำกิจกรรมมากที่สุด โดยเฉพาะ ม.6 ที่เป็นพี่ใหญ่ของโรงเรียน ในทุกๆปี ม.6/1 ทุกรุ่น จะต้องจับกลุ่ม กลุ่มละ 4 คน เพื่อทำรายงานเกี่ยวกับสถานที่ ที่ได้รับมอบหมายจากคุณครูประจำชั้น โดยจะต้องจับฉลากเลือกกสถานที่ที่จะต้องทำรายงาน  มันเป็นอะไรที่ฉันเบื่อสุดๆๆ =_=
 " จ๊ะ งานกลุ่ม ในทุกๆปี ครูจะเป็นคนจับกลุ่มให้ แต่ในปีนี้ครูจะให้นักเรียนจับกลุ่มกันเอง เพราะครูจับให้ทีไรมีปัญหาทุกปี แต่ปีนี้ครูเลยให้จับกลุ่มกันเอง นักเรียนเชิญจับกลุ่มกันเลยค่ะ " สิ้นคำสั่งคุณครู นักเรียนทุกคนก็เริ่มทยอยจับกลุ่มกัน ส่วนฉันก็นั่งเฉยๆไม่ทำอะไรทั้งสิ้น มันเป็นอะไรที่น่าเบื่อมาก
 " เธอไม่ไปจับกลุ่มกับเพื่อนๆ หรอไงห๊ะ " นายชูตเตอร์ถามฉัน
 " ขี้เกียจ จบป่ะ " ฉันตอบไปอย่างเซ็งๆ ขณะที่ฉันกำลังนั่งเซ็งอยู่ ก็มีเสียงจิ้งหรีดเเถวไหนก็ไม่รู้มาแหกปากแถวนนี้ ฉันล่ะเบื่อ =_=
 " ชูตเตอร์ขาาา มาอยู่กลุ่มเดียวกับแอนนาน้าาาค้าาา " ที่แท้ก็เสียงยัยแอนนานี่เอง แหลมมาแต่ไกลเลย สงสัยคงอยากจะได้นายชูตเตอร์เข้ากลุ่มมากซินะ
 " เอ่อ.......คือ...... " นายชูตเตอร์ถึงกับพูดไม่ถูกเลยแหละ
 " ก็บอกไปตรงๆ สิว่าไม่ยากอยู่ ทีอยากนี้นี่ปากเป็นใบ้เลยน่ะนายชูตเตอร์ ฉันช่วยเอาป่ะ " ฉันกระซิบถามนายชูตเตอร์
 " น้าาาค้าาา ชูตเตอร์ อยู่กลุ่มเดียวกับแอนนานะ " ยัยแอนนานี่ก็ตื้อไม่เลยนะ
 " ตกลง ฉันให้เธอช่วย " นายชูตเตอร์กระซิบตอบฉัน
 " ชูตเตอร์ไม่ตอบอย่างนี้ ชูตเตอร์ตกลงใช่ไหมค่ะ " ยัยแอนนานี่เพี้นรึเปล่า พูดเองเออเอง
 " สงสัยคงจะไม่ได้น่ะ แอนนา " ฉันบอกกับแอนนา ทำให้ยัยนั่นถึงกับกะพือปีกพ่นไฟเลยแหละ
 " ทำไม่ถึงไม่ได้ย่ะ " ยัยแอนนาถามด้วยความไม่พอใจ
 " ก็พวกเราจับกลุ่มกันคบแล้วน่ะสิ " นี่ไม่ใช่เสียงฉันนะ เป็นเสียงแคทต่างหากล่ะ ฉันพึ่งเห็นแคทพูดเย้ยแอนนาก็วันนี้นี่แหละ เห็นเรียบร้อยอย่างนี้นะน่ะ ร้ายไม่เบาเลยนะเพื่อฉัน
 " แล้วไหนล่ะ สมาชิกกลุ่มเธอ " ยัยแอนนายังไม่ยอมแพ้ ยัยนี้ถามเยอะจริง -_-
 " ก็มี ฉัน ( แคท ) เมโลดี้ ชูตเตอร์ แล้วก็ เอ่อ... " คราวนี้ยัยแคทเริ่มพูดตะกุกตะกักแล้วสิ ยัยแอนนาจะจับได้ไหม๊เนี่ย
 " แล้วใครอีกคนล่ะ " ยัยแอนนาเริ่มแขวะแคทแล้ว
 " อีกคน เอ่อ....คือ..... "
 " เธอนี่ พูดมั่วเก่งจังเนอะ " พอได้ที ยัยแอนนาก็แขวะแคทใหญ่ ฉันน่ะอยากเอาขี้หมามายัดปากยัยนี่มาก เห็นแล้วหมั่นไส้
 " ฉันเอง โทนี่ " พี่โทนี่มาตรงจังหวะเป๊ะเลย ขอบคุณสวรรค์ที่ช่วยยัยแคท ทำให้ยัยแอนนาถึงกลับหน้าเสียเลยแหละ ฉันล่ะซะใจ
 " กรี๊ด !!!!! ฝากไว้ก่อนเถอะ " จากนั้นยัยแอนนาก็เดินไปที่กลุ่มของตัวเอง แบบคนหน้าแตก แล้วหมอไม่รับเย็บอย่างเนียะ
 " ขอบคุณพี่โทนี่มากนะค่ะ ที่ช่วยแคท " ยัยแคทพูดขอบคุณพี่โทนี่จากใจ จนทำให้พี่โทนี่ถึงกับหน้าแดงเลยแหละ 
 " ไม่เป็นไรหรอก พี่จะกลุ่มเดียวกับเราสองคน และก็ไอ้ชูตเตอร์อยู่แล้ว " พี่โทนี่พูดพร้อมกับยิ้ม ทำให้ยัยแคทถึงกับทำอะไรไม่ถูกเลยแหละ
 " ฉันขอบคุณเธอมากนะ ที่ช่วยฉัน " นายชูตเตอร์พูดขอบคุณฉัน ทำให้ฉันถึงกับอึ้ง ร้อยวันพันปีไม่เคยจะพูดดีกันสักครั้ง ฉันล่ะทึ่ง !!! 0o0
 " วันนี้นายไม่สบายเปล่าเนี่ย อยู่ดีๆก็มาพูดขอบคุณฉัน จริงใจป่าวเนี่ย " ฉันถามด้วยความอึ้ง
 " ฉันไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้นแหละ ฉันพูดออกมาจากใจจริง " 
 " แน่นะ "
 " เธอไม่เชื่อฉันเหรอไงห๊ะ "
 " ฉันเชื่อก็ได้ ฉันคิดว่ามันเป็นคำขอบคุณจากใจจริง....ของนายก็แล้วกัน " พอฉันพูดเสร็จ อยู่ดีๆหัวใจของฉันก็เต้นแรงต่อหน้านายชูตเตอร์ซะงั้น หัวใจฉันเป็นอะไรไปเนี่ย....หยุดเต้นได้แล้ว
...................................................................................................................
ไรท์เตอร์ : ขอให้ผู้อ่านทุกคนมีความสุขกับวันสงกรานต์มากๆนะ เล่นน้ำกันอย่างปลอดภัยนะค่ะ