Melody shooter ชูตหัวใจให้ยัยเปียโน

 " สีชมพู !!! " สีที่ฉันจับได้เป็นสีชมพู !!! ให้ไปเลย 3 คำ ' โอ้ !! แม่ !! เจ้า !! ' ทำไมฉันต้องได้สีที่แบบ !@#$%^&*()_+  ฉันบรรยายไม่ถูก มันเป็นสีที่ฉัน...............ฉัน................ช๊อบ ชอบ อ่ะ  ทำไมฉันถึงโชคดีอย่างนี้อ่ะ ได้สีที่ตัวเองชอบ โอ๊ย !!!! ฟินจุง

" เมโลดี้ เธอได้สีชมพูนี่ ดีใจด้วยน่ะ " แคทบอกฉัน ซึ่งตอนนี้ฉันยังฟินไม่หายเลย

" ขอบใจนะ " ฉันยิ้มอย่างอารมณ์ดี

" อยากรู้จัง ว่าใครจะได้นั่งกับเธอ ตื่นเต้นๆ " แคททำท่าตื่นเต้นที่ฉันจะได้นั่งกับใคร มากกว่าฉันเสียอีก

" แต่ยังไงก็ไม่ใช่ นายชูตเตอร์ แน่ๆ " ฉันบอกอย่างมั่นใจ

" ฉันก็มั่นใจเหมือนกันว่าคนที่จะนั่งกับฉัน ไม่ใช่เธอ !! " เสียงนกเสียงกาโผล่มาจากไหนว่ะเนี่ย โอ๊ยยยยย คนเค้ากำลังฟินๆ 

" ฉันก็มั่นใจ " 

" เดี๋ยวฉันจะคอยดูว่าเธอจะได้นั่งกับใคร " 

" แต่ที่แน่ๆ ไม่ใช่คนอย่างนาย ชูตเตอร์ " ฉันตอบอย่างมั่นใจ จากนั้นก็เดินกลับไปที่โต๊ะนั่งเพื่อรอเรียนชั่วโมงต่อไป

     ณ คฤหาสน์ของเมโลดี้

" ทำไมวันนี้ตากระตุกข้างซ้ายแรงจัง " ขณะที่ฉันกำลังเดินบันไดเพื่อลงมาทานข้าว ตาข้างซ้ายของฉันมันกระตุกอย่างแรง 

" สงสัยวันนี้คุณหนูจะเจอเรื่องที่ดีน่ะค่ะ " นมสร้อย แม่นมที่ให้น้ำนมและเลี้ยงฉันมาตั้งแต่เด็ก บอกฉันขนาดที่ถือกระเป๋านักเรียนของฉันตามลงมา

" จริงหรอจ๊ะนม !! สงสัยวันนี้จะเป็นวันดีของ เม ( ชื่อย่อฉันเองมีแค่ นมสร้อย คุณพ่อ คุณแม่ บางครั้งก็พี่โทนี่ ที่ชื่อฉันย่อๆ เพราะคุณพ่อชอบบ่นว่าชื่อฉันมันยาวเกินไป เสียเวลาเรียกชื่อเต็ม เลยย่อชื่อฉัน อยู่ในบ้าน ทุกคนก็จะเรียกฉันว่า เม / คุณหนู เท่านั้นไม่มีใครเรียกชื่อเต็มฉันสักคน ฉันสงสัยมานานแล้วจะตั้งชื่อให้ฉันว่า ' เมโลดี้ ' ทำไม ทำไมไม่ตั้งว่า ' เม ' ไปเลยตั้งแต่แรก ตั้งแล้วก็มาย่อชื่อฉัน เฮ้ออออ ) "

" วันนี้นมก็ขอให้คุณหนูเมของนมเจอแต่เรื่องดีๆนะค่ะ " 

" ขอบคุณค่ะนม " ฉันขอบคุณนมสร้อย แล้วเดินลงมาทานข้าวอย่างอารมณ์ดี จนคุณพ่อกับคุณแม่สงสัย

" นี่เม วันนี้ทำไมลูกดูมีความสุขจังล่ะ " คุณแม่ถามฉันขณะที่เรากำลังทานนอาหารเช้ากันอยู่

" วันนี้ตาข้างซ้ายเมมันกระตุกน่ะค่ะ นมสร้อยก็เลยบอกว่าวันนี้เมอาจจะเจอเรื่องดีๆ น่ะค่ะ " 

" สงสัยวันนี้ลูกสาวพ่อจะได้แฟนล่ะมั้ง " คุณพ่อแซวฉัน ข้าวในปากฉันแทบพุ่ง

" คุณพ่อพูดอะไรคะ ทำเอาข้าวในปากหนูแทบพุ่ง " ฉันบอกคุณพ่อ ขณะที่ฉันยกน้ำขึ้นดื่ม

" โถ่ถถ ก็พ่อเห็นลูกของพ่อไม่มีแฟนกับเค้าซะที พ่อกลัวลูกสาวพ่อขึ้นคลานน่ะ " คุณพ่อบอกด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ

" น่าจะมีเร็วๆนี้น่ะครับ คุณอา " เสียงพี่โทนี่ที่กำลังเดินลงมาทานข้าว ขอบรรยายหน่อยล่ะกัน พี่โทนี่ ชอบมาอยู่บ้านฉันบ่อยๆน่ะ พี่เค้าบอกกับฉันว่าขี้เกียจไปอยู่บ้านตัวเอง เพราะรำคาญที่คุณลุง คุณป้า จู๋จี้กันน่ะ ก็เลยชอบมาอยู่บ้านฉันมากกว่าบ้านตัวเองน่ะสิ

" ใครหรอออ โทนี่อาอยากรู้ว่า ว่าที่ลูกเขยอาคือใคร " คุณพ่อถามพี่โทนี่ ด้วยอาการอยากรู้สุดๆ

" ก็........ " พี่โทนี่ทำเป็นลากเสียงยาวๆ แหม่ๆๆๆๆๆๆๆ ที่เรื่องอย่างนี้เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยนะ อยากให้ฉันมีแฟนมากนักหรือไงเนี่ย

" ก็ ชูตเตอร์ หลานรักของคุณอาไงครับ !!! ผมเห็นสองคนนี้ทะเลาะกันได้ทุกวี่ทุกวัน ผมคิดว่าสองคนนี้คงลงเอยกันไม่อยาก " ห๊ะ !!! ฉันกับนายชูตเตอร์เนี่ยนะจะเป็นแฟนกัน มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ และไม่มีทางที่จะเป็นไปได้เล๊ย ( Writer : ไม่เชื่อหรอก )

" อ๋ออออ นึกว่าใครที่ไหนที่แท้ก็ พ่อชูตเตอร์นี่เอง " คุณพ่อแซวฉันหนักกว่าเก่าอีก โอ๊ยๆๆๆๆๆ แซวจนฉันจะเอาหน้ามุดดินเดินอยู่แล้วเนี่ย

" คุณก็ไปแซวลูก ลูกหน้าแดงแล้วเนี่ย " คุณแม่ดุคุณพ่อ แต่เป็นดุที่ไม่จริงจังเลยซักนิด นี่ไม่มีใครเข้าข้างฉันเลยซะคน งอนแล้ว ชิ !!!! 

" หนูไปโรงเรียนดีกว่า ไม่คุยกับทุกคนแล้ว " ฉันเดินออกไปอย่างงอนๆ 

" เห้ย !! เมรอพี่ด้วย " พี่โทนี่ตะโกนเรียกฉัน แล้วรีบวิ่งอย่างกับคนจะไปสู้รบอย่างนั้นหละ คิดเหรอว่าฉันจะรอ ชิๆๆๆๆ !!!!

     ณ ห้องเรียน ม.6/1

" สีชมพู อยู่ตรงไหนหน่า " ฉันเดินหาโต๊ะที่นั่งของฉัน ซึ่งคุณครูได้เขียนสีไว้ตรงโต๊ะที่นั่งไว้แล้ว ฉันเดินหาจนจะรอบห้องแล้วเนี่ย อยู่ไหน สีชมพู จากนั้นฉันก็มองไปตรงโต๊ะข้างหน้าต่าง เห้ย !! นั่นไงสีชมพู เจอแล้วๆ ฉันเจอแล้ว เอ๊ะ !!! นั่นใครนั่งอยู่น่ะ สงสัยคงจะเป็นคนที่นั่งข้างฉันล่ะมั้ง ไปทักหน่อยดีกว่า

" สวัสดี นายได้สีชมพูใช่ไหม ยินดีที่ได้นั่งด้วยนะ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วย นะ.....นาย !!!! " คนที่นั่งข้างฉันหันมา มันทำให้ฉันอยากจะกรี๊ด !!!!! วันนี้ฉันคงไม่ได้โชคดีแต่โชคร้ายแทนแล้วล่ะ 

" เห้ย !!! ยัยเมโลดี้ เธอได้สีชมพูหรอห๊ะ !!!??? "

" นะ....นายชูตเตอร์ ฉันไม่ได้ตะ...ตาฝาดใช่ไหม นายกับฉันเรานั่งด้วยกันใช่ไหม ?? " 

" ไม่มีทาง !!!!! " ฉันกับนายชูตเตอร์ตะโกนพร้อมกัน ทำให้เพื่อในห้องหันมามองเราสองคน ใครก็ได้บอกที !! ไปบวชตอนนี้ทันไหม ฉันอยากกกกกบวชชชชชชชชชชช เป็นลมดีกว่า