หล่อหน้าใจมัดใจยัยจอมยุ่ง FP (ฉบับเอ็นซี)
9.2
เขียนโดย SchnMM
วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 20.26 น.
15 ตอน
33 วิจารณ์
36.74K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 17.58 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนเย้น
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!!
'น้องฟางอยู่ในห้องหรือเปล่าครับ ได้เวลาดินเนอร์ของเรเเล้วนะครับ' ชายหนุ่มส่งเสียงให้ผู้หญิงในห้องรู้ตัว.
'ค่ะ ' เธอตอบมาสั้นๆก่อนที่จะเปิดประตูออกมาหาชายหนุ่มด้วยชุดเดรสสีชมพูจี๊ดแสบตาสุดเซ็กซี่
'ทำไมวันนี้ยัยตัวแสบของพี่ แต่งตัวสวยจังเลยครับ'
'ฟะ..ฟางก็แต่งตัวปกติ พี่ป๊อปก็พูดเว่อร์ไป' ชายหนุ่มจับมือหญิงสาวแล้วพาขึ้นรถ ทำให้ดารารัตน์แม่ของเขายิ้มไม่หุบเลย
'เชิญครับคุณผู้หญิง ^^' ป๊อปเปิดประตูรถให้ฟางเข้าไปนั่ง แล้วเขาก็ขึ้นรถแล้วออกรถไปยังร้านอาหารสุดหรู
ร้านอาหาร KK
'น้องฟาง สั่งก่อนเลยนะครับ พี่ขอตัวไปรับโทรสับก่อน' เขาต้องรีบของตัวออกไปคุยโทรสับกับโฟร์ที่โทรเข้ามา
'ค่ะ' ฟางได้มองแล้วยิ้มเจื่อนๆให้แกเขา ซึ่งดูเหมือนว่าเขาจะไม่รับรู้เลยว่าเธอน้อยใจเขา เมื่อเขาออกไปรับโทรสับ ฟางจึงอยากรู้ว่าใช่ผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่า เธอเลยแอบเดินไปดักฟัง
'ฮัลโหลครับ โฟร์'
(ป๊อปอยู่ไหนค่ะเนี่ย?? ไปทานข้าวเย็นกับโฟร์นะค่ะ)
'เอ่อ..วันนี้ป๊อปไม่ว่างครับ ติดประชุมหน่ะ'
(โฟร์งอนป๊อปแล้วนะค่ะ)
'ไม่งอนนะครับ เดี๋ยวผมแวะไปหานะครับ' ปิ้ป
ฟางรู้ตัวว่าคนที่เธอแอบฟังอยู่รู้ตัวเเล้วว่ามีคนแอบฟังเขาฟางกำลังจะหันหลังกลับไปที่โต๊ะแต่เขาก็ไม่พ้นเงื้อมมือของชายหนุ่ม ชายหนุ่มหันไปโอบเอวบางๆของเธอ......
'แอบฟังคนอื่นเขาคุยโทรสับแบบนี้เสียมารยาทรู้ไหมครับ'
'ใช่สิ!! ฉันมันไม่มีมารยาทอยู่แล้วนิ' ฟางงอน
'เป็นอะไรไป ไม่เห็นต้องโกรธขนาดนี้เลยนะครับน้องฟาง'
'นี่นาย!! ไม่รู้เลยใช่ไหมเนี่ย นายนอกใจฉันนะ' ฟางสะบัดออกจากอ้อมกอดของชายหนุ่ม
'ที่แท้ก็หึงพี่หรอครับเนี่ย น่ารักจิงๆเลย' ป๊อปปี้บีบจมูกคนตัวเล็กเบาๆ
'ไม่กงไม่กินแล้ว ฉันจะกลับบ้าน'
'เดี๋ยวสิครับ น้องฟาง'
'วันนี้ฉันไม่ค้างที่บ้านไม่ต้องรอนะค่ะ' ฟางโบกรถแท๊กซี่แล้วขึ้นรถไป
'งานเข้าแล้วสิป๊อป เห้อ...'
บ้านป๊อป
'อ่าว ตาป๊อปหนูฟางไม่กลับมาด้วยหรอ แกทิ้งน้องรึไง' แม่ต่อว่าป๊อป
'ปล่าวคร๊าบบ ฟางจะไปค้างที่บ้านเพื่อนมั้งครับ'
'ทะเลาะกันหรอ?? บอกแม่มาเลยเรื่องอะไร'
'ฟางได้ยินผมคุยโทรสับกับโฟร์ เธอเลยหึง งอนขึ้นแท๊กซี่ไปแล้วครับ'
'ฮ่าๆๆๆๆๆ ฉันก็นึกว่าเรื่องอะไร'
'แม่หัวเราะทำไมครับเนี้ย'
'เอ้า!! แกไม่รู้เลยรึว่าหนูฟางเขารักแกจนหึงแกขนาดนี้'
'จริงๆหรอครับ Yeah!!!!!' ป๊อปดีใจ เลยขับรถไปคอนโดหวายซึ่งรู้อยู่แล้วว่ายังไงๆฟางก็ต้องมาที่นี่อยู่เเล้ว
คอนโดหวาย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!
หวายเปิดประตู 'อ้าว!! พี่ป๊อปมีไรหรอค่ะ??'
'ฟางล่ะ ฟางอยู่ที่นี่ใช่ไหมน้องหวาย'
'ค่ะ อยู่ข้างในอ่ะค่ะ เดี๋ยวหวายเรียกให้นะค่ะ' ป๊อปไม่ฟังหวายเขาถือวิศาสะเดินเข้าไปในห้อง เขาก็เห็นฟางกำลังนั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่ปลายเตียง
'ฮือ..ฮือๆๆๆ' เสียงสะอื้นของฟาง
'น้องฟาง! พี่ขอโทษนะครับ' ป๊อปโผลงเข้าไปกอดฟาง
'ปล่อยฉันนะ ไอ้คนชั่ว ฮือๆ ฉันเกลียดนาย คนเลว! ไปให้พ้น ฮือ ฮือ'เธอไล่ป๊อปแต่ป๊อปกลับกอดเธอแน่นกว่าเดิม
'จะให้พี่ปล่อยคนที่พี่รักได้ไงล่ะ กลับบ้านเรากันเถอะนะยัยตัวเเสบของพี่'
'ไม่กลับ ฉันไม่กลับ ฮือๆๆ นายมีนัดกับพี่โฟร์ไม่ใช่เรอะ!? ไปสิไปหาเขาเลย อย่ามายุ่งกับฉัน' ฟางร้องไห้พลางทุบตีอกแกร่งของป๊อปปี้
'พี่จะไม่ไปไหนทั้งนั้น ฟางต้องกลับบ้านกับพี่นะครับ พี่รักฟาง รักมากๆรักฟางจริงนะครับ' ชายหนุ่มพยุงสาวร่างเล็กให้ลุกขึ้นยืน
'พี่..พี่ป๊อปสัญญานะว่าจะไม่นอกใจฟางอีก ฮือ ฮือ T^T'
' ครับ พี่สัญญา กลับบ้านกันเถอะป่ะ' ป๊อปพาฟางเดินออกมานอกห้องแล้วหันไปบอกกับหวายว่า
'ขอบคุนนะครับ น้องหวายที่ดูแลภรรยาพี่อย่างดี'
'ค่ะ พี่ป๊อปอย่าทำให้เพื่อนหวายเสียใจอีกนะค่ะ ไม่งั้นจะหาว่าหวายไม่เตือนนะค่ะ'
'ครับผม ^^'
บนรถ
ชายหนุ่มอุ้มร่างบงที่หลับคาอกของเขาที่เหน็ดเหนื่อยจากการร้องไห้ ชายหนุ่มวางร่างบางลงที่เบาะข้างคนขับ ก่อนที่จะปิดประตูลง และเขาก็ขึ้นรถ เขาเห็นหน้าหวานๆของหญิงสาวที่แม้หลับก็ยังฟ้องเห็นความดื้อรั้นของเธออยู่แสดงถึงความน่ารักที่ทำให้ชายหนุ่มใจแทบละลาย..แล้วเขาก็ขับรถออก........................
บ้านป๊อป
ป๊อปอุ้มร่างบางของฟางที่ยังคงสลับไสลอยู่ เข้าบ้านมาแม่ของเขาเห็นก็บยิ้นแก้มแทบปริออกมา ป๊อปอุ้มร่างของฟางเข้าห้องไป เขาค่อยๆวางร่างบางลงบนเตียงนุ่มๆอย่างช้าๆเพื่อไม่ให้เธอตื่นขึ้นมา เขาลูบศรีษะเธอเบาๆแล้วแอบหอมแก้มเธออีกต่างหาก (ร้ายจริงๆ)
'อื้ม...' ฟางเริ่มรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา
'พี่ขอโทษนะครับที่ทำให้น้องฟางตื่น'
'ไม่เป้นไรค่ะ ฟางจะไปอาบน้ำเหนียวเนื้อเหนียวตัวจะแย่' แล้วฟางก็เดินไปเอาชุดนอนและผ้าขนหนูเข้าไปในห้องน้ำ..................
To Be con
เม้น เยอะๆๆๆนะค่ะ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!!
'น้องฟางอยู่ในห้องหรือเปล่าครับ ได้เวลาดินเนอร์ของเรเเล้วนะครับ' ชายหนุ่มส่งเสียงให้ผู้หญิงในห้องรู้ตัว.
'ค่ะ ' เธอตอบมาสั้นๆก่อนที่จะเปิดประตูออกมาหาชายหนุ่มด้วยชุดเดรสสีชมพูจี๊ดแสบตาสุดเซ็กซี่
'ทำไมวันนี้ยัยตัวแสบของพี่ แต่งตัวสวยจังเลยครับ'
'ฟะ..ฟางก็แต่งตัวปกติ พี่ป๊อปก็พูดเว่อร์ไป' ชายหนุ่มจับมือหญิงสาวแล้วพาขึ้นรถ ทำให้ดารารัตน์แม่ของเขายิ้มไม่หุบเลย
'เชิญครับคุณผู้หญิง ^^' ป๊อปเปิดประตูรถให้ฟางเข้าไปนั่ง แล้วเขาก็ขึ้นรถแล้วออกรถไปยังร้านอาหารสุดหรู
ร้านอาหาร KK
'น้องฟาง สั่งก่อนเลยนะครับ พี่ขอตัวไปรับโทรสับก่อน' เขาต้องรีบของตัวออกไปคุยโทรสับกับโฟร์ที่โทรเข้ามา
'ค่ะ' ฟางได้มองแล้วยิ้มเจื่อนๆให้แกเขา ซึ่งดูเหมือนว่าเขาจะไม่รับรู้เลยว่าเธอน้อยใจเขา เมื่อเขาออกไปรับโทรสับ ฟางจึงอยากรู้ว่าใช่ผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่า เธอเลยแอบเดินไปดักฟัง
'ฮัลโหลครับ โฟร์'
(ป๊อปอยู่ไหนค่ะเนี่ย?? ไปทานข้าวเย็นกับโฟร์นะค่ะ)
'เอ่อ..วันนี้ป๊อปไม่ว่างครับ ติดประชุมหน่ะ'
(โฟร์งอนป๊อปแล้วนะค่ะ)
'ไม่งอนนะครับ เดี๋ยวผมแวะไปหานะครับ' ปิ้ป
ฟางรู้ตัวว่าคนที่เธอแอบฟังอยู่รู้ตัวเเล้วว่ามีคนแอบฟังเขาฟางกำลังจะหันหลังกลับไปที่โต๊ะแต่เขาก็ไม่พ้นเงื้อมมือของชายหนุ่ม ชายหนุ่มหันไปโอบเอวบางๆของเธอ......
'แอบฟังคนอื่นเขาคุยโทรสับแบบนี้เสียมารยาทรู้ไหมครับ'
'ใช่สิ!! ฉันมันไม่มีมารยาทอยู่แล้วนิ' ฟางงอน
'เป็นอะไรไป ไม่เห็นต้องโกรธขนาดนี้เลยนะครับน้องฟาง'
'นี่นาย!! ไม่รู้เลยใช่ไหมเนี่ย นายนอกใจฉันนะ' ฟางสะบัดออกจากอ้อมกอดของชายหนุ่ม
'ที่แท้ก็หึงพี่หรอครับเนี่ย น่ารักจิงๆเลย' ป๊อปปี้บีบจมูกคนตัวเล็กเบาๆ
'ไม่กงไม่กินแล้ว ฉันจะกลับบ้าน'
'เดี๋ยวสิครับ น้องฟาง'
'วันนี้ฉันไม่ค้างที่บ้านไม่ต้องรอนะค่ะ' ฟางโบกรถแท๊กซี่แล้วขึ้นรถไป
'งานเข้าแล้วสิป๊อป เห้อ...'
บ้านป๊อป
'อ่าว ตาป๊อปหนูฟางไม่กลับมาด้วยหรอ แกทิ้งน้องรึไง' แม่ต่อว่าป๊อป
'ปล่าวคร๊าบบ ฟางจะไปค้างที่บ้านเพื่อนมั้งครับ'
'ทะเลาะกันหรอ?? บอกแม่มาเลยเรื่องอะไร'
'ฟางได้ยินผมคุยโทรสับกับโฟร์ เธอเลยหึง งอนขึ้นแท๊กซี่ไปแล้วครับ'
'ฮ่าๆๆๆๆๆ ฉันก็นึกว่าเรื่องอะไร'
'แม่หัวเราะทำไมครับเนี้ย'
'เอ้า!! แกไม่รู้เลยรึว่าหนูฟางเขารักแกจนหึงแกขนาดนี้'
'จริงๆหรอครับ Yeah!!!!!' ป๊อปดีใจ เลยขับรถไปคอนโดหวายซึ่งรู้อยู่แล้วว่ายังไงๆฟางก็ต้องมาที่นี่อยู่เเล้ว
คอนโดหวาย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!
หวายเปิดประตู 'อ้าว!! พี่ป๊อปมีไรหรอค่ะ??'
'ฟางล่ะ ฟางอยู่ที่นี่ใช่ไหมน้องหวาย'
'ค่ะ อยู่ข้างในอ่ะค่ะ เดี๋ยวหวายเรียกให้นะค่ะ' ป๊อปไม่ฟังหวายเขาถือวิศาสะเดินเข้าไปในห้อง เขาก็เห็นฟางกำลังนั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่ปลายเตียง
'ฮือ..ฮือๆๆๆ' เสียงสะอื้นของฟาง
'น้องฟาง! พี่ขอโทษนะครับ' ป๊อปโผลงเข้าไปกอดฟาง
'ปล่อยฉันนะ ไอ้คนชั่ว ฮือๆ ฉันเกลียดนาย คนเลว! ไปให้พ้น ฮือ ฮือ'เธอไล่ป๊อปแต่ป๊อปกลับกอดเธอแน่นกว่าเดิม
'จะให้พี่ปล่อยคนที่พี่รักได้ไงล่ะ กลับบ้านเรากันเถอะนะยัยตัวเเสบของพี่'
'ไม่กลับ ฉันไม่กลับ ฮือๆๆ นายมีนัดกับพี่โฟร์ไม่ใช่เรอะ!? ไปสิไปหาเขาเลย อย่ามายุ่งกับฉัน' ฟางร้องไห้พลางทุบตีอกแกร่งของป๊อปปี้
'พี่จะไม่ไปไหนทั้งนั้น ฟางต้องกลับบ้านกับพี่นะครับ พี่รักฟาง รักมากๆรักฟางจริงนะครับ' ชายหนุ่มพยุงสาวร่างเล็กให้ลุกขึ้นยืน
'พี่..พี่ป๊อปสัญญานะว่าจะไม่นอกใจฟางอีก ฮือ ฮือ T^T'
' ครับ พี่สัญญา กลับบ้านกันเถอะป่ะ' ป๊อปพาฟางเดินออกมานอกห้องแล้วหันไปบอกกับหวายว่า
'ขอบคุนนะครับ น้องหวายที่ดูแลภรรยาพี่อย่างดี'
'ค่ะ พี่ป๊อปอย่าทำให้เพื่อนหวายเสียใจอีกนะค่ะ ไม่งั้นจะหาว่าหวายไม่เตือนนะค่ะ'
'ครับผม ^^'
บนรถ
ชายหนุ่มอุ้มร่างบงที่หลับคาอกของเขาที่เหน็ดเหนื่อยจากการร้องไห้ ชายหนุ่มวางร่างบางลงที่เบาะข้างคนขับ ก่อนที่จะปิดประตูลง และเขาก็ขึ้นรถ เขาเห็นหน้าหวานๆของหญิงสาวที่แม้หลับก็ยังฟ้องเห็นความดื้อรั้นของเธออยู่แสดงถึงความน่ารักที่ทำให้ชายหนุ่มใจแทบละลาย..แล้วเขาก็ขับรถออก........................
บ้านป๊อป
ป๊อปอุ้มร่างบางของฟางที่ยังคงสลับไสลอยู่ เข้าบ้านมาแม่ของเขาเห็นก็บยิ้นแก้มแทบปริออกมา ป๊อปอุ้มร่างของฟางเข้าห้องไป เขาค่อยๆวางร่างบางลงบนเตียงนุ่มๆอย่างช้าๆเพื่อไม่ให้เธอตื่นขึ้นมา เขาลูบศรีษะเธอเบาๆแล้วแอบหอมแก้มเธออีกต่างหาก (ร้ายจริงๆ)
'อื้ม...' ฟางเริ่มรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา
'พี่ขอโทษนะครับที่ทำให้น้องฟางตื่น'
'ไม่เป้นไรค่ะ ฟางจะไปอาบน้ำเหนียวเนื้อเหนียวตัวจะแย่' แล้วฟางก็เดินไปเอาชุดนอนและผ้าขนหนูเข้าไปในห้องน้ำ..................
To Be con
เม้น เยอะๆๆๆนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ