l'm in love บ่วงรักของนายจอมหยิ่ง

10.0

เขียนโดย lovepoppy

วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 13.21 น.

  6 part
  6 วิจารณ์
  12.43K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 20.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

      ''ฟางกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่  ทำไมไม่โทรบอกกูก่อน ไอ้เพื่อนเลว! กูเลยอดไปรับฟางเลย

ไอ้บ้า!''ปลายสายยิงคำด่ามาเป็นชุด จนโทโมะทนไม่ไหว

''มึงเงียบแล้วฟังกูดิ ฟางพึ่งกลับมาเมื่อกี้ หวายไปรับคนเดียว เน้นว่า คนเดียว

ฟางก็มาคนเดียว ไม่มีผู้ชายมาด้วย จบมั๊ย''โทโมะอธิบาย ทำให้ปลายสายโล่งอก

''เออไอ้โมะ มึงจำแผนที่เราเคยคิดกันได้ป่ะ''ปลายสายถามโทโมะ

''ไอ้แผนที่มึงจะแกล้งทำเป็นเย็นชากับฟางน่ะหรอ กูจำได้''โทโมะตอบปลายสาย

''กูจะทดสอบฟาง  ว่าฟางยังรักกูอยู่รึเปล่า  และมึง ไอ้โมะ มึงต้องช่วยกูนะครับคุณเพื่อน''

ปลายสายบอกกับโทโมะ

''ยังไงกูก็ต้องช่วยมึงอยู่ดี แต่ฟางต้องเจอมึงก่อน  แผนถึงจะเริ่มได้''โทโมะตอบก่อนจะ

วางแผน

''งั้นมึงพาฟางมาวันพรุ่งนี้เลยนะ''ปลายสายออกคำสั่ง

''เออ งั้นแค่นี้ก่อนนะ''โทโมะบอกก่อนจะวางสาย

''ไอ้บ้าป๊อบมันคิดอะไรของมันเนี่ย ''โทโมะส่ายหน้าอย่างไม่เข้าใจและเดินเข้าบ้านไป

วันรุ่งขึ้น

''ฟาง ออกไปกับพี่หน่อยสิ หวาย เธอเฝ้าบ้านนะ''โทโมะพูดกับฟางก่อนจะหันมาสั่งหวาย

''ไม่!ฉันจะไปกับเพื่อนฉัน นายไม่ใช่เจ้าชีวิตฉัน นายไม่มีสิทธิมาออกคำสั่ง''หวาย

เถียงโทโมะ โทโมะตั้งท่าจะเถียงตอบ ฟางจึงรีบเข้าไปห้ามทันที

''พอค่ะพอ ไปกันหมดนี่แหละค่ะ จบมั๊ยคะ ''ฟางตัดสิน

''รักแต่เพื่อนตัวเอง ไม่รักพี่ชายบ้างเลย''โทโมะพูดประชดฟาง ทำให้ฟางหลุดขำออกมาทันที

''โอ้ย!วันนี้จะไปมั๊ยเนี่ย''หวายบ่นก่อนจะเดินออกไปรอนอกบ้าน

''เออ ไปแล้วๆ ยัยปากมาก''โทโมะบนพลางเดินออกมาพร้อมกับฟาง

หน้าบริษัทจิระคุณ

''เรามาที่นี่กันทำไมหรอคะ''ฟางถามโทโมะ

''มาหาเพื่อนน่ะ ไป เข้าไปเลย ไม่ต้องทำหน้ามุ่ย''โทโมะบอกฟาง

หน้าห้องทำงานของป๊อบปี้

''ฟางเข้าไปทักเพื่อนรักของเธอหน่อยสิ ''โทโมะบอกทำให้ฟางตาเป็นประกายทันที

''ใครหรอคะ หรือว่า..............''ฟางพูดยังไม่ทันจบร่างที่อยู่ในห้องก็เดินออกมา

''ไงฟาง ไม่เจอกันนานเลยนะ''ชายหนุ่มแกล้งทักฟางอย่างเย็นชา

''ป๊อบ!''ฟางตะโกนอย่างลืมตัว

''นี่นายจริงป่าวเนี่ย ดูดุขึ้นเยอะ ขรึมขึ้นเเยะ โหดขึ้นเกินครึ่ง เจ้าระเบียบมาก''ฟางอธิบาย

ลักษณะของป๊อบปี้อย่างละเอียด จนชายหนุ่มต้องก้มมองตัวเอง

''มันก็จริง ''ป๊อบปี้ตอบแต่สายตายังเย็นชาเหมือนเดิม จนฟางรู้สึกเย็นวูบที่หลัง

และมองหน้าป๊อบปี้ตรงๆจนเจ้าตัวรู้สึกเขิน

''นายกินยาไม่เขย่าขวดป่ะเนี่ย ''ฟางถามอย่าง งงๆ

''ฉันก็เป็นแบบนี้ตั้งนานแล้ว ''ป๊อบปี้ตอบ

''แต่ฉันตำตอนเมื่อก่อนได้นะ ตอนนั้นนายยัง......''

''ฉันลืมเรื่องพวกนั้นไปนานแล้วล่ะ''ป๊อบปี้ตอบอย่างเย็นชา

''ลืมไปแล้ว  งั้นหรอ''ฟางคิดในใจ  ตอนนี้หัวใจของฟางรู้สึกเจ็บ เหมือนมีคนเอามีดมากรีด

ที่หัวใจ ''นี่เขา ลืมเรื่องของเราไปแล้วหรอเนี่ย''

 

...................................................................................................................

วันนี้นั่งปั่นได้2ตอนแนะ

แต่ไม่มีใครเม้นเลย  น้อยใจจัง

 

     

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา